Aan Jezus denken
De auteur woont in Californië (VS).
Mia had er zin in. Haar eerste keer naar de kerk! De zendelingen hadden bij haar thuis over deze kerk verteld. En daar waren ze dan.
Mia keek om zich heen. Ze zag een wit tafelkleed op een tafel. Er lag iets onder.
‘Wat ligt er onder dat kleed?’ vroeg Mia aan een van de zusters.
Zuster Hanson glimlachte. ‘Het avondmaal.’
Avondmaal. Dat was een nieuw woord voor haar. Mia hoorde hoe de zusters er mama en papa over vertelden. Maar ze snapte niet wat het was.
Iedereen zong een lied. Twee mannen tilden het witte tafelkleed op. Er stonden schaaltjes met brood onder! Mia keek toe terwijl ze het brood in stukjes braken.
Na het lied bad een van de mannen. Andere mannen deelden het brood aan iedereen uit.
‘Het brood doet ons aan het lichaam van Jezus denken’, fluisterde zuster Garcia.
Mia nam een stukje brood. Ze stelde zich in gedachte voor dat Jezus voor haar stond.
Toen volgde weer een gebed. De mannen gingen rond met heel kleine bekertjes water.
‘Het water doet ons aan het bloed van Jezus denken’, fluisterde zuster Garcia. ‘Hij is voor ons gestorven omdat Hij van ons houdt.’
Mia pakte een bekertje. Ze dacht eraan hoeveel Jezus van haar hield. Het was net alsof Hij haar een dikke knuffel gaf.
Later gaf zuster Hanson Mia een plaatje van Jezus. ‘Wij eten het brood en drinken het water om aan Jezus te denken en we beloven dat we Hem zullen volgen.’ Ze glimlachte. ‘Wat vond je van het avondmaal?’
Mia keek naar het plaatje van Jezus. Ze dacht terug aan het fijne gevoel. Ze glimlachte. ‘Het was geweldig! Ik hou van Jezus.’