Salig sa Dios sa Walay Pagduha-duha

Ni Elder Ulisses Soares

Sa Kapangulohan sa Seventy

Kon magmakanunayon kita ug dili magduhaduha sa atong pagtuo, ang Ginoo mopalambo sa atong kapasidad sa pagbatok sa mga hagit sa kinabuhi.

Pinalanggang kaigsoonan, gusto nakong sugdan ang akong mensahe karon pinaagi sa pagpamatuod nga nakahibalo ko nga si Presidente Thomas S. Monson mao ang propeta sa Ginoo sa atong panahon. Ang iyang mga magtatambag sa Unang Kapangulohan ug ang Napulog Duha ka mga Apostoles giisip usab nga mga propeta, mga manalagna, ug mga tigpadayag. Sila nagrepresentar ni Ginoong Jesukristo ug dunay katungod sa pagpahayag sa Iyang hunahuna ug kabubut-on sumala sa gipadayag. Mopamatuod ko nga dunay kaluwasan sa pagsunod sa ilang tambag. Ang Ginoo nagdasig kanila nga ipasabut ang pagpalig-on sa atong pagtuo sa Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, nga si Jesukristo, ug sa Iyang Pag-ula aron nga kita dili magduha-duha kon kita mag-atubang og mga hagit sa atong panahon

Sa Basahon ni Mormon, atong mabasa ang bahin sa usa ka tawo nga ginganlan og Ammon kinsa gipadala gikan sa Zarahemla ngadto sa yuta sa Lehi-Nephi aron magpakisayud bahin sa ilang kaigsoonan. Didto iyang nakita si Haring Limhi ug ang iyang katawhan, nga naulipon sa mga Lamanite. Si Haring Limhi nadasig sa gisulti ni Ammon bahin sa iyang katawhan didto sa Zarahemla. Ang iyang kasingkasing napuno sa Ingon kadako nga paglaum ug kalipay nga gipundok niya ang iyang katawhan didto sa templo ug miingon:

“Busa, ihangad ang inyong mga ulo, ug paglipay, ug ibutang ang inyong pagsalig diha sa Dios. …

“… Kon kamo mobalik ngadto sa Ginoo uban ang hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, … ug moalagad kaniya uban ang tanan nga kakugi sa hunahuna, …siya mohimo, sumala sa iyang kabubut-on ug kahimuot, moluwas kaninyo gikan sa pagkaulipon.”¹

Ang pagtuo sa katawhan ni Haring Limhi naapektuhan kaayo sa mga pulong ni Ammon nga sila mipakigsaad sa Dios nga moserbisyo Kaniya ug sa pagsunod sa Iyang kasugoan, bisan pa sa ilang lisud nga kahimtang. Tungod sa ilang hugot nga pagtuo, nakamugna sila og plano sa paglingkawas gikan sa mga Lamanite.²

Palihug ikonsiderar ang kaimportante sa imbitasyon ni Haring Limhi ngadto sa iyang katawhan ug ang kalabutan niini ngari nato. Miingon siya: “Busa, ihagad ang inyong mga ulo, ug paglipay, ug ibutang ang inyong pagsalig diha sa Dios.” Niining mga pulonga, si Limhi midapit sa iyang katawhan sa paglantaw sa umaabut uban sa patuo, puli sa ilang kahadlok sa paglaum nga naggikan sa pagtuo, ug dili magduha-duha sa pagsalig sa Dios bisan unsa pa ang kahimtang.

Ang kinabuhi mao ang panahon sa pagsulay diin kita mapamatud-an kon mobuhat ba sa tanang gisugo sa Dios kanato.³ Nagkinahanglan kini og walay pagduha-duha nga pagtuo kang Kristo bisan sa mga panahon sa dakong kalisdanan. Magkinahanglan kini nga mopadayon kita uban sa pagkamakanunayong pagtuo kang Kristo, isip giniyahan sa Espiritu, ug mosalig nga ang Dios mohatag alang sa atong mga panginahanglan.⁴

Sa katapusan sa Iyang yutan-ong pagpangalagad, sa wala pa gikuha aron ibilanggo, ang Manluluwas mitudlo sa Iyang mga disipulo: “Dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan: apan sumalig kamo, gidaug ko na ang kalibutan.”⁵

Ubani ko og kadali sa pagpamalandong—si Jesukristo, ang Bugtong Anak sa Amahan, nagpakabuhi nga walay sala ug mibuntog sa tanang tintasyon, kasakit, hagit, ug balatian sa kalibutan. Mipaagas Siya og dugo didto sa Getsemani; Iyang giantus ang dili mahulagway nga kasakit. Iyang gidala ang tanan natong mga kasakit ug balatian. Andam Siya sa pagtabang—sa matag usa nato—sa tanang palas-anon. Pinaagi sa Iyang kinabuhi, pag-antus, kamatayon, ug Pagkabanhaw. Siya mitangtang sa tanang babag aron kita magmaya ug makaplagan ang kalinaw dinhi sa yuta. Ang benepisyo sa Iyang Maulaong sakripisyo modangat sa tanang modawat Kaniya ug sa midumili sa ilang kaugalingon ug sa niadtong mosunod Kaniya isip tinuod nga mga disipulo.⁶ Busa, kon kita mopakita og hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, malig-on kita, mogaan ang atong palas-anon, ug pinaagi Kaniya mabuntog nato ang kalibutan.

Mga kaigsoonan, sa atong pagpamalandong sa kalig-on ug paglaum nga atong madawat sa Manluluwas, may rason kita nga ihangad ang atong mga ulo, magmaya ug mopadayon sa unahan uban sa pagtuo nga walay kahadlok, “kay siya nga magduhaduha, sama sa balud sa dagat nga ginahandos ug ginakusokuso sa hangin. … Siya nga maoy tawong tagurhag panghunahuna nga mabalhinon sa tanan niyang mga paagi.”⁷

Si Haring Limhi usab miawhag, mobalik ngadto sa Ginoo uban ang hingpit nga katuyoan sa kasingkasing,… sa pagserbisyo kaniya uban ang tanan nga kakugi sa hunahuna, kon kamo mobuhat niini, siya mohimo, sumala sa iyang kabubut-on ug kahimuot, moluwas kaninyo gikan sa pagkaulipon.”⁸

Paminawa ang mismong mga pulong sa Manluluwas samtang naghangyo kanato:

“Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing: sumalig kamo sa Dios, ug sumalig usab kamo kanako. …

“Kon nahigugma kamo kanako, inyong pagatumanon ang akong mga sugo. …

“Ang nagabaton sa akong mga sugo ug nagatuman niini, kini siya mao ang nahigugma kanako; ug ang nahigugma kanako pagahigugmaon sa akong Amahan, ug ako mahigugma kaniya ug magapadayag sa akong kaugalingon ngadto kaniya.”⁹

Ang Dios mopanalangin kanato sumala sa atong hugot nga pagtuo.¹⁰ Ang hugot nga pagtuo mao ang tinubdan sa buhi ug balaan nga katuyoan ug mahangturong panglantaw. Ang hugot nga pagtuo usa ka praktikal nga baruganan nga modasig og kakugi. Kini importante, buhing puwersa nga makita diha sa kapositibo sa atong kinaiya ug tinguha nga andam sa pagbuhat sa tanang butang nga gihangyo sa Dios ug ni Jesukristo ngari kanato. Kini ang mopaluhod kanato sa pagpangamuyo sa Ginoo alang sa giya ug mobarug ug mobuhat uban sa pasalig sa pagkab-ot sa mga butang pinasikad sa Iyang kabubut-on.

Mga tuig ang milabay samtang nagserbisyo isip presidente sa misyon, nakadawat ko og tawag gikan sa ginikanan sa usa sa among pinangga nga mga misyonaryo nagpahibalo kanako sa kamatayon sa iyang igsoong babaye. Nahinumdom ko, sa katalandugon niana nga higayon, kana nga misyonaryo ug ako naghisgut sa talagsaong plano sa Dios sa kaluwasan alang sa Iyang mga anak ug sa unsang paagi nga mahupay siya niini.

Bisan og nakalitan siya ug naguol sa pagsulay, kining misyonaryo—sa iyang mga luha inubanan sa hugot nga pagtuo sa Dios—nagmaya sa kinabuhi sa iyang igsoong babaye. Siya mipadayag sa kamasaligon sa malumong kalooy sa Ginoo. Sa walay pagduhaduha, miingon siya nako nga mopadayon siya sa pagserbisyo sa iyang misyon uban sa hugot nga pagtuo ug kakugi aron mahimong takus sa mga saad sa Dios kaniya ug sa iyang pamilya. Niining panahon sa panginahanglan, kanang matinud-anon nga misyonaryo gidangop sa Dios ang iyang kasingkasing, mihatag sa tanan niyang pagsalig Kaniya, ug mibag-o sa iyang pasalig sa pagserbisyo Kaniya sa tanang kakugi.

Kon kita wala makagamot pinaagi sa pagkamakanunayong pagsalig sa Dios ug ang tinguha sa pagserbisyo Kaniya uban sa tanang kakugi, ang sakit nga mga kasinatian sa mortalidad makapabati kanato sa bug-at nga yugo; ug mawad-an kita sa kadasig nga hingpit nga magsunod sa ebanghelyo. Kon wala ang hugot nga pagtuo, mosangpot kita sa pagkawala sa kapasidad sa pagdawat niadtong mga gilaraw sa atong Dios kalabut sa mga butang nga mahitabo sa atong kinabuhi.¹¹

Niining panahon sa pagsulay, ang kaaway—kanunayng nagbantay—naningkamot sa paggamit sa atong mga hunahuna ug pangatarungan batok kanato. Naningkamot siya sa pagkombinser kanato nga walay pulos ang magsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo. Palihug hinumdumi nga ang hunahuna sa natural nga tawo “dili magadawat sa mga igatudlo sa Espiritu sa Dios, kay alang kaniya kini mga binoang.”¹² Hinumdumi nga si Satanas “kaaway ngadto [sa] Dios, ug nakig-away batok kaniya sa kanunay, ug nagdapit ug nagdani [nato] sa pagpakasala, ug sa pagbuhat niana nga dautan sa kanunay.”¹³ Kinahanglan dili nato siya tugutan nga molingla kanato, kay kon kita motugot, mapakyas kita sa atong pagtuo ug mawad-an sa gahum sa pag-angkon sa mga panalangin sa Dios.

Kon magmakanunayon kita ug dili magduhaduha sa atong pagtuo, ang Ginoo mopalambo sa atong kapasidad nga isaka ang atong kaugalingon batok sa mga hagit sa kinabuhi. Makahimo kita sa pagsanta sa negatibong tinguha, ug kita makaugmad og kapasidad sa pagbuntog, bisan sa ingon og makaluya nga mga babag. Mao kini ang nakapalingkawas sa mga tawo ni Limhi gikan sa ilang pagkabinihag sa mga Lamanite.

Mga kaigsoonan, Dapiton ko kamo nga isalig ang tanan sa Dios ug sa mga pagtulun-an sa Iyang mga propeta. Dapiton ko kamo sa pagbag-o sa inyong pakigsaad sa Dios, sa pagserbisyo Kaniya sa tibuok ninyong kasingkasing, bisan sa kakomplikado sa kahimtang sa inyong kinabuhi. Ako mopamatuod nga pinaagi sa gahum sa inyong walay pagduhaduha nga pagtuo ni Kristo, kamo mahimong gawasnon sa pagkabihag sa sala, pagduda, ug kawalay pagtuo, sa pagkadili malipayon, sa pag-antus, ug kamo makadawat sa tanang gisaad nga panalangin gikan sa atong Langitnong Amahan.

Ako mopamatuod nga ang Dios tinuod. Siya buhi. Nahigugma siya kanato. Siya maminaw sa atong mga pag-ampo sa higayon sa atong kalipay ug sa pagduda, kasubo, ug kawalay paglaum. Mosaksi ako nga si Jesukristo ang Manluluwas sa kalibutan. Siya ang atong Manunubos.

Akong tapuson ang akong pagpamulong uban sa mga pulong sa himno “Not Now but in the Coming years,” makita diha sa himno sa Portuguese:

Kon kangitngit motabon sa atong kasingkasing,
Kon kita gisakit, makaila kita Niya
Si Jesus mogiya ug mosulti, kanato;
Tingog Nya paminawa, kay Siya magagiya.
Salig sa Dios nga way pagduhaduha, ug himoa nga Siya atong tigpalig-on;
Mag-awit alang sa Iyang kahimayaan.14

Gisulti ko kining tanan sa sagradong ngalan ni Jesukristo, amen.