สวดอ้อนวอนกับซารา
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในควีนสแลนด์ ออสเตรเลีย
ฤดูร้อนวันหนึ่งที่อากาศร้อน รีซีย์กับเชเยนเนชวนซารามาเล่นด้วย คุณแม่เตรียมอาหารว่าง พวกเด็กผู้หญิงนั่งรับประทานอยู่ที่โต๊ะ
คุณแม่หั่นมะม่วงที่ได้มาจากต้นมะม่วงของพวกเขา เธอวางแอปเปิลที่หั่นแล้วและองุ่นไว้บนจาน รีซีย์มองดูอาหารอร่อยๆ พวกนั้น เธอนึกได้ว่าต้องสวดอ้อนวอนก่อนรับประทานอาหารว่าง เธอถามซาราว่า “เธอสวดอ้อนวอนที่บ้านหรือเปล่า”
“คืออะไรหรือ” ซารามถาม
“ก็แบบนี้ไง” เชเยนเนกล่าว เธอกอดอกและก้มศีรษะ เธอขอพรอาหาร เมื่อสวดอ้อนวอนจบ เธอพูดว่า “เห็นแล้วใช่ไหม แบบนี้แหละ ง่ายมาก!”
“เราไม่ได้ทำแบบนี้ที่บ้านเรา เราแค่กิน” ซาราบอก
รีซีย์ไม่เคยคิดว่าจะ ไม่ สวดอ้อนวอน “แม่คะ” เธอถาม “เราเลิกสวดอ้อนวอนไม่ได้หรือ”
คุณแม่ยิ้มขณะถือถ้วยใส่น้ำแข็งมาที่โต๊ะ “เราชอบขอบพระทัยพระบิดาบนสวรรค์สำหรับสิ่งที่พระองค์ประทานแก่เรา เราจะไม่เลิกสวดอ้อนวอน แต่ถ้าคนอื่นไม่สวดอ้อนวอนก็ไม่เป็นไร”
รีซีย์รู้ว่าคุณแม่พูดถูก ท่าน มี ความสุขเมื่อครอบครัวท่านสวดอ้อนวอน บางทีการสวดอ้อนวอนอาจจะทำให้ซารามีความสุขเช่นกัน “เธอลองสวดอ้อนวอนก็ได้นะ” เธอบอกซารา “การสวดอ้อนวอนดีนะ”
“ฉันชอบเมื่อเราสวดอ้อนวอน” เชเยนเนบอก “ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนยิ้มอยู่ในใจตลอด”
ซารายิ้ม “ฉันอาจจะลองดู” เธอบอกและกินมะม่วง
รีซีย์กับเชเยนเนมีความสุขที่ได้บอกเพื่อนเรื่องการสวดอ้อนวอน เด็กๆ รับประทานอาหารว่างเสร็จแล้วและวิ่งออกไปเล่นนอกบ้าน