แค่อ่านและสวดอ้อนวอน
เมื่อผมอายุ 17 ปี เพื่อนคนหนึ่งบอกผมว่าเธอเป็นมอรมอน ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ามอรมอนคืออะไร พ่อแม่ผมไม่ได้พาผมไปโบสถ์ ผมจึงไม่ค่อยรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพระคัมภีร์ไบเบิลหรือเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้า และผมก็ไม่อยากรู้ด้วย ผมบอกเพื่อนว่า “ถ้าผมอยากรู้เรื่องอะไร ผมจะสืบให้รู้ด้วยตัวผมเอง”
พอเห็นว่าผมไม่สนใจศาสนจักร เธอก็แค่ให้พระคัมภีร์มอรมอนผมหนึ่งเล่ม จากนั้นเธอขอให้ผมอ่านและสวดอ้อนวอนเกี่ยวกับพระคัมภีร์เล่มนี้ เธอไม่กดดันผมหรือไม่อารมณ์เสียที่ผมไม่ต้องการฟังเรื่องศาสนจักร ทั้งหมดที่เธอต้องการให้ผมทำคืออ่านและสวดอ้อนวอน
ดึกคืนนั้นขณะเปิดหนังสือ ผมสังเกตเห็นประจักษ์พยานของเธออยู่ข้างหน้า ขณะอ่านประจักษ์พยานของเธอ ผมรู้สึกว่าผมควรเรียนรู้เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้มากขึ้น ผมจึงเริ่มอ่าน 1 นีไฟ ผมอ่านจนวางไม่ลง ผมอยากรู้มากขึ้น
ไม่นานหลังจากนั้นผมไปสังสรรค์ในครอบครัวกับครอบครัวเธอที่สอนผมเกี่ยวกับพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ แม้ผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพระกิตติคุณ แต่ทุกอย่างดูสมเหตุสมผล ขณะผมเรียนรู้มากขึ้น ทัศนะของผมเกี่ยวกับศาสนจักร พระผู้เป็นเจ้า และพระเยซูคริสต์เปลี่ยนไป เป็นครั้งเดียวในชีวิตที่ผมต้องการทำสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าทรงต้องการให้ผมทำ ไม่นานผมก็เรียนกับผู้สอนศาสนา รับบัพติศมาและการยืนยันเป็นสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
พระคัมภีร์มอรมอนเปลี่ยนชีวิตผม เมื่อมองย้อนกลับไป ผมเห็นได้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงช่วยให้ผมต้องการเรียนรู้มากขึ้น พระกิตติคุณช่วยให้ผมรู้ว่าผมเป็นใคร ผมมาจากไหน และผมจะไปที่ใดถ้าผมซื่อสัตย์ ผมขอบคุณเพื่อนที่แบ่งปันกับผมและแสดงให้ผมเห็นว่าเพื่อนแท้จะแบ่งปันความจริงพระกิตติคุณ