Udział sióstr w zgromadzeniu Izraela

Prezydent Russell M. Nelson

Kieruję prorockie błaganie do was, kobiety Kościoła, abyście kształtowały przyszłość poprzez pomoc w gromadzeniu rozproszonego Izraela.

Wspaniale jest być wśród was, moje drogie siostry. Być może moje niedawne doświadczenie pozwoli wam lepiej zrozumieć, co czuję, widząc wasze niebiańskie umiejętności, jakimi zostałyście obdarowane.

Pewnego dnia, kiedy przemawiałem do kongregacji w Ameryce Południowej, bardzo podekscytował mnie mój temat i w kluczowym momencie powiedziałem: „Jako matka dziesięciorga dzieci mogę wam powiedzieć, że…”; następnie dokończyłem przesłanie.

Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że powiedziałem matka. Mój tłumacz, zakładając, że się pomyliłem, zmienił słowo matka na ojciec, więc kongregacja nie zdawała sobie sprawy z tego, że powiedziałem o sobie matka. Jednak moja żona Wendy usłyszała to i bardzo ucieszyła ją moja freudowska pomyłka.

W tym momencie w moim sercu pojawiło się głębokie pragnienie, aby zmienić świat — pragnienie, którego tylko matka może doświadczyć. Kiedy pytano mnie, dlaczego wybrałem zawód lekarza, przez lata odpowiadałem tak samo: „Bo nie mogłem dokonać wyboru, aby zostać matką”.

Zauważcie, że za każdym razem, kiedy używam słowa matka, nie mam na myśli jedynie kobiet, które urodziły lub zaadoptowały dzieci w tym życiu. Mówię o wszystkich dorosłych córkach naszych Niebiańskich Rodziców. Każda kobieta jest matką z racji jej wiecznego boskiego przeznaczenia.

Dzisiaj więc, jako ojciec dziesięciorga dzieci — dziewięciu córek i jednego syna — a także jako prezydent Kościoła, modlę się, abyście poczuły głębię moich uczuć wobec was — wobec tego, kim jesteście, i dobra, jakie możecie czynić. Nikt nie może dokonać tego, co może zrobić prawa kobieta. Nikt nie może imitować wpływu matki.

Mężczyźni mogą i często przekazują miłość Ojca Niebieskiego i Zbawiciela innym ludziom. Lecz kobiety mają wyjątkowy dar — boskie obdarowanie. Macie możliwość wyczuwania potrzeb innych ludzi — i tego, kiedy są w potrzebie. Możecie wyciągać do nich rękę, pocieszać, nauczać i wzmacniać w chwilach potrzeby.

Kobiety widzą rzeczy inaczej niż mężczyźni i, och, jak bardzo potrzebujemy waszej perspektywy! Wasza natura sprawia, że najpierw myślicie o innych, kiedy rozważacie, jaki wpływ będą miały wasze czyny na innych.

Jak powiedział Prezydent Eyering, to nasza wspaniała Matka Ewa — z jej dalekosiężną wizją planu naszego Ojca Niebieskiego — rozpoczęła to, co nazywamy „Upadkiem”. Jej mądry i pełen odwagi wybór oraz decyzja Adama wyrażająca wsparcie sprawiły, że Boży plan szczęścia poszedł naprzód. Oni sprawili, że każdy z nas mógł przyjść na ziemię, otrzymać ciało i udowodnić, że stanie po stronie Jezusa Chrystusa teraz, tak samo jak w życiu przedziemskim.

Moje drogie siostry, macie wspaniałe duchowe dary i predyspozycje. Dzisiaj wzywam was, z całą nadzieją w sercu, abyście modliły się o zrozumienie swoich duchowych darów — o pielęgnowanie i powiększanie ich jeszcze bardziej niż dotychczas. Kiedy tak postąpicie, zmienicie świat.

Jako kobiety inspirujecie innych, aby wyznaczali standardy godne naśladowania. Pozwólcie, że przypomnę wam dwa główne ogłoszenia z ostatniej konferencji generalnej. Wy, moje drogie siostry, byłyście kluczowe dla każdego z nich.

Po pierwsze, posługa. Ten boski standard posługi ustanowił nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus. Ogólnie mówiąc, kobiety są i zawsze były bliższe temu standardowi niż mężczyźni. Kiedy prawdziwie pełnicie posługę, kierujecie się uczuciami, które skłaniają was do pomocy innym w silniejszym odczuwaniu miłości Zbawiciela. Skłonność do posługi jest wrodzona u prawych kobiet. Znam kobiety, które każdego dnia modlą się, pytając: „Komu chcesz, abym dziś pomogła?”.

Przed ogłoszeniem z kwietnia 2018 r. o wyższym i świętszym sposobie troszczenia się o innych, niektórzy mężczyźni mieli skłonność do odhaczania odwiedzin domowych na swojej liście zadań i przechodzenia do następnego działania.

Jednak kiedy wy wyczułyście, że siostra, którą odwiedzałyście, potrzebuje pomocy, działałyście nie tylko natychmiast, ale też przez cały miesiąc. I właśnie to wasz sposób wykonywania odwiedzin domowych zainspirował nas do zmiany tego programu na posługę.

Po drugie, na ostatniej konferencji generalnej zrestrukturyzowaliśmy także kwora Kapłaństwa Melchizedeka. Zastanawiając się, jak pomóc mężczyznom w Kościele w byciu bardziej efektywnymi w wypełnianiu obowiązków, uważnie rozważaliśmy przykład Stowarzyszenia Pomocy.

W Stowarzyszeniu Pomocy spotykają się kobiety z różnych grup wiekowych i na różnych etapach życia. Każda dekada ich życia przynosi wyjątkowe wyzwania, ale wy tam jesteście, tydzień za tygodniem, wspólnie rozmawiacie, rozwijacie się i uczycie ewangelii, i naprawdę zmieniacie świat.

Teraz, podążając za waszym przykładem, posiadacze Kapłaństwa Melchizedeka stali się członkami kworum starszych. Są to mężczyźni, w wieku od 18 do 98 lat (lub więcej) z równie szerokim wachlarzem doświadczeń w kapłaństwie i w Kościele. Ci bracia mogą teraz tworzyć silne ojcowskie relacje, uczyć się razem i jeszcze skuteczniej błogosławić innych ludzi.

Pamiętacie, że w czerwcu wraz z Siostrą Nelson przemawialiśmy do młodych ludzi w Kościele. Zaprosiliśmy ich, aby zaciągnęli się do Pańskiego batalionu młodzieży i pomogli w zgromadzeniu Izraela po obu stronach zasłony. Jest to najwspanialsze wyzwanie, najwspanialsza przyczyna i najwspanialsze dzieło w dzisiejszych czasach!¹

Jest to sprawa, która rozpaczliwie potrzebuje kobiet, ponieważ kobiety kształtują przyszłość. Dziś kieruję prorockie błaganie do was, kobiety Kościoła, abyście kształtowały przyszłość poprzez pomoc w gromadzeniu rozproszonego Izraela.

Od czego możecie zacząć?

Pozwólcie, że wystosuję do was cztery zaproszenia:

Po pierwsze, zapraszam was, abyście zrobiły dziesięciodniowy post od mediów społecznościowych i wszelkich innych mediów, które wywołują negatywne lub nieczyste myśli w waszych umysłach. Módlcie się, aby dowiedzieć się, jakich wpływów unikać w trakcie tego postu. Efekt waszego dziesięciodniowego postu może was zaskoczyć. Co zauważycie po zrobieniu sobie przerwy od perspektywy świata, która raniła wasze dusze? Czy nastąpiła zmiana w tym, gdzie teraz chcecie spędzać czas i pożytkować energię? Czy którykolwiek z waszych priorytetów się zmienił — choćby odrobinę? Wzywam was, abyście zapisały każdy podszept i podążyły za nim.

Po drugie, zapraszam was do przeczytania Księgi Mormona, zaczynając dzisiaj, a kończąc wraz z upływem tego roku. Chociaż może się to wydawać niemożliwe, biorąc pod uwagę to wszystko, co robicie w swoim życiu, to jeśli zaakceptujecie to zaproszenie z prawdziwym zamiarem, Pan pomoże wam znaleźć sposób, aby tego dokonać. I jeśli będziecie studiować w duchu modlitwy, obiecuję wam, że niebiosa się dla was otworzą. Pan pobłogosławi was zwiększonym natchnieniem i objawieniem.

Kiedy będziecie czytać, zachęcam was, abyście zaznaczały każdy werset odnoszący się do Zbawiciela. A potem z uczuciem mówcie o Chrystusie, znajdujcie radość w Chrystusie i nauczajcie o Chrystusie wasze rodziny i przyjaciół². I oni, i wy zbliżycie się dzięki temu do Zbawiciela. I nastąpią zmiany, a nawet cuda.

Tego ranka ogłoszone zostały zmiany dotyczące nowego planu spotkań niedzielnych i programu skupionego na domu, wspieranego przez Kościół. Wy, moje drogie siostry, jesteście kluczem do sukcesu tego nowego, zrównoważonego i skoordynowanego wysiłku nauczania ewangelii. Proszę, nauczajcie tych, których kochacie, o tym, czego dowiadujecie się z pism świętych. Nauczajcie ich, jak zwrócić się do Zbawiciela po Jego uzdrawiającą i oczyszczającą moc, kiedy grzeszą. I uczcie ich, jak czerpać z Jego wzmacniającej mocy każdego dnia ich życia.

Po trzecie, wyróbcie w sobie zwyczaj regularnego uczęszczania do świątyni. Może to wymagać trochę więcej poświęcenia w waszym życiu. Bardziej regularne wizyty w świątyni pozwolą Panu nauczać was, jak lepiej czerpać z Jego mocy kapłańskiej, którą zostałyście obdarowane w Jego świątyni. Te z was, które nie mieszkają w pobliżu świątyni, proszę, aby w duchu modlitwy studiowały temat świątyni w pismach świętych i słowach współczesnych proroków. Starajcie się dowiedzieć więcej, zrozumieć więcej i odczuwać więcej o świątyniach niż dotychczas.

W naszym przekazie dla młodzieży z czerwca bieżącego roku mówiłem o młodym mężczyźnie, którego życie się odmieniło, ponieważ zamienił swój smartfon na stary model telefonu. Matka tego młodego mężczyzny była nieustraszoną kobietą wiary. Widziała, że jej syn skłaniał się ku decyzjom, które uniemożliwiłyby mu służbę na misji. Zaniosła swoje prośby do świątyni, aby dowiedzieć się, w jaki sposób pomóc swojemu synowi. Następnie postępowała zgodnie z każdym podszeptem.

Powiedziała: „Duch prowadził mnie do sprawdzania telefonu syna o konkretnych porach, abym mogła wyłapać pewne rzeczy. Nie wiem, jak obsługiwać smartfony, ale Duch prowadził mnie przez wszelkie media społecznościowe, których w ogóle nie używam! Wiem, że Duch pomaga rodzicom, którzy szukają przewodnictwa, aby chronić swoje dzieci. [Na początku] mój syn był na mnie wściekły […], ale po zaledwie trzech dniach podziękował mi! Odczuł różnicę”.

Zachowanie i podejście jej syna drastycznie się zmieniło. Stał się bardziej pomocny w domu, częściej się uśmiechał i był bardziej uważny w kościele. Uwielbiał służyć w baptysterium w świątyni i przygotowania do misji.

Po czwarte, zapraszam siostry w odpowiednim wieku, aby w pełni zaangażowały się w Stowarzyszenie Pomocy. Wzywam was, byście przeczytały aktualną deklarację celów Stowarzyszenia Pomocy. Jest inspirująca. Może was poprowadzić w wyznaczeniu celów w waszym własnym życiu. Zapraszam was też do rozkoszowania się prawdami zawartymi w deklaracji Stowarzyszenia Pomocy opublikowanej prawie 20 lat temu³. Oprawiona w ramki kopia tej deklaracji wisi na ścianie w biurze Pierwszego Prezydium. Jestem wzruszony za każdym razem, kiedy ją czytam. Opisuje to, kim jesteście i kim Pan chce, abyście się stały dokładnie w tym czasie, kiedy wykonujecie swoją część, aby pomóc zgromadzić rozproszony Izrael.

Moje drogie siostry, potrzebujemy was! „Potrzebujemy waszej siły, waszego nawrócenia, waszego przekonania, waszych zdolności przywódczych, waszej mądrości i waszego głosu”⁴. Po prostu nie możemy zgromadzić Izraela bez was.

Kocham was i dziękuję, i błogosławię was zdolnością pozostawienia tego świata za wami, kiedy bierzecie udział w tej kluczowej i pilnej pracy. Razem możemy zrobić to, czego wymaga od nas nasz Ojciec Niebieski, aby przygotować świat na Drugie Przyjście Jego Umiłowanego Syna.

Jezus jest Chrystusem. To jest Jego Kościół. Świadczę o tym w imię Jezusa Chrystusa, amen.