Uwagi na rozpoczęcie
Prezydent Russell M. Nelson
Nastał czas Kościoła skoncentrowanego na domu; domu umacnianym przez wszystko to, co dzieje się w budynkach naszych gmin, okręgów i palików.
Moi drodzy bracia i siostry, czekaliśmy na ponowne spotkanie z wami na tej październikowej konferencji generalnej Kościoła. Z całego serca was witamy. Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za wasze modlitwy za nas. Czujemy ich wpływ. Dziękujemy wam!
Jesteśmy wdzięczni za wasze ogromne wysiłki, by postępować zgodnie z radami udzielonymi sześć miesięcy temu na konferencji generalnej. Prezydia palików na całym świecie starały się o objawienie dotyczące reorganizacji kworów starszych. Mężczyźni w tych kworach wraz z oddanymi siostrami ze Stowarzyszenia Pomocy pilnie pracują, by świadczyć posługę naszym braciom i siostrom w lepszy, świętszy sposób. Inspiruje nas wasza dobroć i nadzwyczajne działania, by wnieść miłość Zbawcy do waszych rodzin, do grona sąsiadów i przyjaciół oraz by posługiwać im na Jego wzór.
Od czasu kwietniowej konferencji Siostra Nelson i ja spotykaliśmy się z członkami Kościoła na czterech kontynentach i na wielu wyspach morza. Od Jerozolimy po Harare, od Winnipeg po Bangkok odczuliśmy wielką wiarę i siłę waszego świadectwa.
Nie posiadamy się z radości, jeśli chodzi o liczbę młodych ludzi, którzy przyłączyli się do Pańskiego batalionu młodzieży, by pomóc gromadzić rozproszony Izrael1. Dziękujemy wam! Gdy kierujecie się tym, o co poprosiłem was na naszym ogólnoświatowym spotkaniu dla młodzieży, wyznaczacie wzór do naśladowania dla pozostałych. Młodzieży! Dzięki wam zachodzą wielkie zmiany!
W ostatnich latach w radach przywódczych Kościoła mocowaliśmy się z fundamentalnym pytaniem: jak ponieść ewangelię z jej czystą prostotą oraz obrzędy z ich wiecznym oddziaływaniem do wszystkich dzieci Boga?
Jako święci w dniach ostatnich przywykliśmy myśleć, że „kościół” oznacza wszystko to, co dzieje się w naszych domach spotkań, natomiast to, co dzieje się w naszych domostwach, wspiera kościelne działania. Potrzebujemy pewnej korekty tego sposobu myślenia. Nastał czas Kościoła skoncentrowanego na domu; domu umacnianym przez wszystko to, co dzieje się w budynkach naszych gmin, okręgów i palików.
Kościół na całym świecie stale się rozrasta, ale wielu członków żyje w miejscach, gdzie nie ma kaplic i być może nie będzie ich jeszcze przez długi czas. Pamiętam rodzinę, która musiała spotykać się we własnym domostwie z powodu takich właśnie okoliczności. Zapytałem matkę tej rodziny, jak się czuje, gdy ma kościół w domu. Odpowiedziała: „Podoba mi się! Mój mąż staranniej dobiera słownictwo, bo wie, że błogosławi sakrament w każdą niedzielę”.
Długoterminowym celem Kościoła jest pomoc członkom w zwiększaniu wiary w naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie, pomoc w zawieraniu i dochowywaniu przymierzy z Bogiem oraz we wzmacnianiu i pieczętowaniu rodzin. Nie jest to łatwe w dzisiejszym złożonym świecie. Przeciwnik w coraz szybszym tempie zwiększa swe ataki na wiarę, na nas i na rodziny. By duchowo przetrwać, potrzebujemy strategii przeciwdziałania i profilaktyki. W związku z tym pragniemy dziś wprowadzić zmianę organizacyjną, która jeszcze bardziej wesprze naszych członków i ich rodziny.
Przez wiele lat przywódcy Kościoła pracowali nad zintegrowanym programem nauczania, którego celem jest wzmacnianie całych rodzin i osób indywidualnych poprzez skoncentrowany na domu i wspierany przez Kościół plan nauki doktryny, umacniania wiary i wspierania głębszej osobistej relacji z Bogiem. Nasze wysiłki minionych lat, by święcić dzień sabatu — żeby był on rozkoszą i naszym osobistym wyrazem miłości do Boga — przybiorą na sile w wyniku zmian, które teraz ogłosimy.
Dzisiejszego poranka zapowiemy nowy wymiar równowagi i wzajemnej zależności pomiędzy nauką ewangelii w domu i w Kościele. Każdy z nas jest odpowiedzialny za swój duchowy rozwój, a w pismach świętych zostało jasno napisane, że za nauczanie dzieci doktryny odpowiedzialni są w pierwszej kolejności rodzice2. Obowiązkiem Kościoła jest wspierać każdego członka w realizacji wyznaczonego przez Boga celu, jakim jest pogłębianie wiedzy o ewangelii.
Starszy Quentin L. Cook wyjaśni teraz, na czym polegają te istotne zmiany. Wszyscy członkowie Rady Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów są jednomyślni co do słuszności tego ogłoszenia. Z wdzięcznością przyznajemy, że źródłem wprowadzenia planów i procedur, które przedstawi Starszy Cook, było natchnienie od Pana.
Moi drodzy bracia i siostry, ja wiem, że Bóg żyje! Jezus jest Chrystusem! To jest Jego Kościół, którym kieruje On poprzez proroctwa i objawienia dane Jego pokornym sługom. O tym świadczę w imię Jezusa Chrystusa, amen.