Eén in Christus
Ouderling Ulisses Soares
van het Quorum der Twaalf Apostelen
Mijn geliefde medearbeiders in het werk van de Heer, volgens mij kunnen en moeten we veel meer doen om nieuwe vrienden in de kerk te verwelkomen.
Goedemiddag, lieve broeders en zusters. Zoals we in mijn taal, Braziliaans Portugees, zeggen: ‘Boa tarde!’ Ik voel me een gezegend mens dat ik in deze prachtige conferentie van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, onder leiding van onze geliefde profeet, president Russell M. Nelson, bij u mag zijn. Wat is het toch uniek dat ieder van ons de stem van de Heer kan horen, gesproken door zijn dienstknechten in deze laatste dagen.
Mijn thuisland Brazilië is zeer rijk aan natuurlijke rijkdommen. Een daarvan is de bekende Amazone, een van de grootste en langste rivieren ter wereld. Zij wordt gevormd door twee afzonderlijke rivieren, de Solimões en de Rio Negro. Een interessant feit is dat ze een paar kilometer samen stromen voordat het water zich mengt. De oorsprong, stroomsnelheid, temperatuur en chemische samenstelling van deze rivieren zijn heel verschillend. Na een paar kilometer mengt het water zich uiteindelijk en krijgen we een andere rivier dan de twee waaruit die ontstaan is. Pas na het samenvloeien wordt de Amazone zó sterk dat zij, wanneer ze de Atlantische Oceaan bereikt, het zeewater terugduwt en er kilometers de oceaan in nog zoet water is.
Net zoals de Solimões en Rio Negro samen de machtige Amazone vormen, komen de kinderen van God samen in de herstelde kerk van Jezus Christus. Ieder van hen brengt een eigen sociale achtergrond, traditie en cultuur mee in deze prachtige gemeenschap van heiligen in Christus. Naarmate we elkaar aanmoedigen, steunen en liefhebben, krijgen we samen grote kracht om goed te doen in de wereld. Als wij als volgelingen van Jezus Christus samenvloeien in deze rivier van goedheid, kunnen we een dorstige wereld het ‘zoete water’ van het evangelie geven.
De Heer heeft zijn profeten geïnspireerd om ons te leren hoe we elkaar kunnen steunen en liefhebben, zodat we Jezus Christus met één geloof en doel kunnen volgen. Paulus, de apostel uit het Nieuwe Testament, schrijft: ‘U allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed […] want allen bent u één in Christus Jezus.’1
Door bij de doop te beloven dat we de Heiland zullen volgen, laten we de Vader zien dat we gewillig zijn de naam van Christus op ons te nemen.2 Als we ernaar streven ons zijn goddelijke eigenschappen eigen te maken, worden we door de verzoening van Christus, de Heer, een ander mens en gaan we vanzelf meer van alle mensen houden.3 We voelen ons oprecht betrokken bij ieders welzijn en geluk. We zien elkaar als broeders en zusters, als kinderen van God met goddelijke afkomst, eigenschappen en mogelijkheden. We willen voor elkaar zorgen en elkaars lasten dragen.4
Dat is wat Paulus ‘de liefde’ noemt.5 Mormon, een profeet in het Boek van Mormon, noemt het ‘de reine liefde van Christus’,6 de hoogste, edelste en sterkste vorm van liefde. Onze huidige profeet, president Russell M. Nelson, zei laatst dat onze bediening een uiting van deze reine liefde van Christus is, een gerichtere, heiligere manier om lief te hebben en voor anderen naar het voorbeeld van de Heiland te zorgen.7
Laten we dit beginsel van liefhebben en verzorgen naar het voorbeeld van de Heiland nu betrekken op de aanmoediging, hulp en steun die we kunnen geven aan recente bekeerlingen en zij die belangstelling in onze bijeenkomsten beginnen te tonen.
Als deze nieuwe vrienden de wereld achterlaten, het evangelie van Jezus Christus omarmen en zich laten dopen, worden ze zijn discipelen, wedergeboren door Hem.8 De wereld die ze achterlaten, kennen ze goed, maar ze kiezen ervoor om Jezus Christus te volgen, met een volmaakt voornemen van hart. Ze gaan op in een nieuwe ‘rivier’ die lijkt op de machtige Amazone – een rivier van dappere goedheid en rechtschapenheid die naar Gods tegenwoordigheid stroomt. De apostel Petrus omschreef die als ‘een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot zijn eigendom maakte.’9 Als deze nieuwe vrienden zich in die nieuwe en onbekende rivier mengen, voelen ze zich aanvankelijk misschien wat verloren. Deze nieuwe vrienden gaan op in een rivier met een unieke oorsprong, temperatuur en chemische samenstelling – een rivier met een heel eigen traditie, cultuur en taal. Ze kunnen denken dat dit nieuwe leven in Christus te moeilijk voor ze is. Denk u even in hoe ze zich kunnen voelen als ze voor het eerst termen horen als ‘gezinsavond’, ‘wijkraad’, ‘vastenzondag’, ‘doop voor de doden’, ‘tripelcombinatie’ enzovoort.
U snapt dat ze het gevoel kunnen krijgen dat ze hier niet thuishoren. In zulke omstandigheden kunnen ze zich afvragen: ‘Is dit een plek voor mij? Pas ik in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen? Heeft de kerk mij nodig? Vind ik hier nieuwe vrienden die me zullen helpen en steunen?
Lieve vrienden, op zulke momenten moeten wij die al iets van het lange pad van discipelschap hebben bewandeld onze nieuwe vrienden een hartelijke, vriendschappelijke hand toesteken, ze accepteren zoals ze nu zijn, en ze helpen, liefhebben en een plek onder ons geven. Al die nieuwe vrienden zijn kostbare zoons en dochters van God.10 We mogen er niet één van kwijtraken, want net zoals de Amazone gevuld moet worden door haar zijrivieren, hebben wij hén net zo hard nodig als zij ons om een grote kracht om goed te doen in de wereld te worden.
God heeft onze nieuwe vrienden talenten, enthousiasme en goedheid gegeven. Hun vuur voor het evangelie kan aanstekelijk werken en ons eigen getuigenis nieuw leven inblazen. Ze brengen ook een frisse kijk op ons beeld van het leven en het evangelie mee.
Ons wordt al lang voorgehouden hoe we onze nieuwe vrienden het gevoel kunnen geven dat ze welkom en gewenst zijn in de herstelde kerk van Jezus Christus. Ze hebben drie dingen nodig om hun leven lang sterk en getrouw te blijven:
Ten eerste hebben ze broeders en zusters in de kerk nodig die oprechte interesse in hen hebben, ware en loyale vrienden bij wie ze altijd terechtkunnen, die aan hun zijde blijven en hun vragen beantwoorden. Als leden moeten we altijd opletten of er nieuwe gezichten op onze activiteiten en bijeenkomsten zijn, wat onze eigen taken, opdrachten of zorgen ook mogen zijn. We kunnen eenvoudige dingen doen om deze nieuwe vrienden het gevoel te geven dat ze in de kerk welkom en op hun plaats zijn, bijvoorbeeld hen hartelijk groeten, gemeend naar ze glimlachen, samen de dienst volgen en zingen, hen aan andere leden voorstellen enzovoort. Als we op deze en andere manieren ons hart voor onze nieuwe vrienden openstellen, handelen we naar de geest van onze bediening. Als we hen dienen naar het voorbeeld van de Heiland, voelen ze zich niet als een ‘vreemdeling in onze poorten’. Ze zullen het gevoel hebben dat ze hier wel zullen passen en nieuwe vrienden vinden, en vooral dat ze door onze oprecht zorg de liefde van de Heiland zullen voelen.
Ten tweede hebben nieuwe vrienden een taak nodig: de gelegenheid om anderen te dienen. Dienen is een van de briljante aspecten van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ons geloof kan erdoor groeien. Elke nieuwe vriend verdient die kans. Hoewel het de bisschop en wijkraad zijn die iemand kort na zijn of haar doop een taak geven, weerhoudt niets ons er als lid van onze nieuwe vrienden uit te nodigen om ons te helpen bij wat informele hulp aan anderen of bij een dienstbetoonproject.
Ten derde moeten nieuwe vrienden ‘gevoed worden door het goede woord Gods’.11 We kunnen ze de Schriften helpen ontdekken en liefhebben door die met ze te lezen en de leringen te bespreken, verhalen in het juiste perspectief te plaatsen en moeilijke woorden uit te leggen. We kunnen ze ook leren hoe ze door geregelde Schriftstudie persoonlijke openbaring kunnen ontvangen. Daarnaast kunnen we onze nieuwe vrienden, buiten onze diensten en activiteiten om, thuis opzoeken en ze bij ons thuis uitnodigen. Zo mengen ze zich makkelijker in de machtige rivier van de gemeenschap van de heiligen.
We weten met welke aanpassingen en problemen onze nieuwe vrienden te maken kunnen krijgen als ze lid van Gods familie en onze broeders en zusters worden. We kunnen dan vertellen hoe wíj soortgelijke problemen hebben overwonnen. Dat zal hun het gevoel geven dat ze er niet alleen voor staan en dat God hun zal zegenen naarmate ze geloof in zijn beloften oefenen.12
Als de Solimões en Rio Negro samenvloeien, ontstaat daaruit een krachtige en sterke Amazone. Op eenzelfde manier wordt, als wij en onze nieuwe vrienden werkelijk samenvloeien, de herstelde Kerk van Jezus Christus nog sterker en stabieler. Mijn geliefde Rosana en ik zijn zo dankbaar voor al diegenen die ons hebben geholpen om jaren geleden in deze nieuwe rivier op te gaan, toen wij in ons vaderland, Brazilië, het evangelie van Jezus Christus aanvaardden. In de loop der jaren hebben deze geweldige mensen ons waarlijk gediend en geholpen om in rechtschapenheid te blijven stromen. We zijn hun erg dankbaar.
De profeten op het westelijk halfrond wisten goed hoe ze nieuwe vrienden konden vasthouden in deze nieuwe rivier van goedheid naar het eeuwige leven. Toen Moroni bijvoorbeeld onze tijd had gezien en besefte dat wij voor soortgelijke problemen zouden staan,13 schreef hij deze belangrijke stappen in het Boek van Mormon:
‘En wanneer zij tot de doop waren toegelaten en de macht van de Heilige Geest op hen had ingewerkt en hen had gereinigd, werden zij onder het volk van de kerk van Christus gerekend; en hun naam werd opgeschreven, zodat zij bekend zouden blijven en gevoed worden door het goede woord Gods, om hen op het rechte pad te houden, om hen voortdurend het gebed indachtig te doen zijn, alleen vertrouwend op de verdiensten van Christus, die de bron en Voleinder was van hun geloof.
‘En de leden van de kerk kwamen dikwijls tezamen om te vasten en te bidden en met elkaar te spreken over het welzijn van hun ziel.’14
Mijn geliefde medearbeiders in het werk van de Heer, volgens mij kunnen en moeten we veel meer doen om nieuwe vrienden in de kerk te verwelkomen. Ik nodig u uit om te bedenken hoe wij hen liefdevoller kunnen opnemen, aanvaarden en helpen, en daar komende zondag al mee te beginnen. Laten uw taken in de kerk u er niet van weerhouden nieuwe vrienden in bijeenkomsten en op activiteiten van de kerk te verwelkomen. Uiteindelijk zijn deze zielen kostbaar in Gods ogen en veel belangrijker dan programma’s en activiteiten. Als we onze nieuwe vrienden, naar het voorbeeld van de Heiland, met reine liefde in ons hart dienen, beloof ik U, in zijn naam, dat Hij ons daarbij zal helpen. Als wij trouw zijn in onze bediening zoals de Heiland dat was, krijgen onze nieuwe vrienden de hulp die ze nodig hebben om sterk, toegewijd en getrouw tot het einde te blijven. Zij worden samen met ons een machtig volk van God en helpen ons om zoet water te brengen naar een wereld die de zegeningen van het evangelie van Jezus Christus heel hard nodig heeft. Deze kinderen van God voelen zich dan ‘niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen’.15 Ik beloof u dat zij de aanwezigheid van de Heiland, Jezus Christus, in zijn eigen kerk zullen herkennen. Met ons blijven zij dan als een rivier naar de bron van alle goedheid stromen tot zij met open armen door onze Heer Jezus Christus worden ontvangen, en zij de Vader horen zeggen: ‘U zult het eeuwige leven hebben’.16
Vraag de Heer u te helpen anderen net zo lief te hebben als Hij u liefheeft. Laten wij de raad van Mormon opvolgen: ‘Welnu, mijn geliefde broeders [en zusters], bid tot de Vader met alle kracht van uw hart dat u met die liefde — die Hij heeft geschonken aan allen die ware volgelingen zijn van zijn Zoon Jezus Christus — vervuld zult zijn.’17 Van deze waarheden getuig ik, in de naam van Jezus Christus. Amen.