Ούτε ο ανεμοστρόβιλος δεν μπορούσε να μας σταματήσει

Κοράιμα Σαντιάγκο ντε Χεσούς

Σαν Χουάν, Πουέρτο Ρίκο

Σύντομα αφού επέστρεψα από την ιεραποστολή μου, έλαβα μία πρόσκληση για να πάω σε χορό. Στον χορό, τοποθέτησα σε λάθος θέση το τηλέφωνό μου και ένας νέος άνδρας προσφέρθηκε να με βοηθήσει να το βρω. Καθώς περπατούσαμε, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν και οι δύο επιστρέψαντες ιεραπόστολοι και μιλήσαμε για πολλές ιδέες και στόχους.

Η σχέση μας συνέχισε να αναπτύσσεται και αρραβωνιαστήκαμε. Ήταν το όνειρό μας να επισφραγισθούμε στον Ναό της Ουάσινγκτον D.C. πριν κλείσει για ανακαίνιση τον Μάρτιο του 2018. Αλλά αφού πήραμε αυτήν την απόφαση, δοκιμαστήκαμε. Πρώτον, έχασα τη δουλειά μου και δεν είχα τρόπο να μαζέψω χρήματα για το ταξίδι μας στον ναό. Έπειτα, ένας τυφώνας θα χτυπούσε το Πουέρτο Ρίκο πριν από την ημερομηνία του γάμου μας.

Όταν ο τυφώνας Μαρία χτύπησε, κατέστρεψε το όμορφο νησί μας. Τα μαγαζιά έκλεισαν. Χάσαμε τον ηλεκτρισμό, το νερό, το φαγητό και άλλα βασικά αντικείμενα έγιναν δυσεύρετα. Χάσαμε όλα όσα είχαμε σχεδιάσει για να χρησιμοποιήσουμε για τη δεξίωσή μας. Έπρεπε να ακυρώσουμε τη δεξίωση και φαινόταν ότι θα έπρεπε επίσης να ακυρώσουμε τον γάμο μας. Το ταξίδι μέσα και έξω από το Πουέρτο Ρίκο ήταν περιορισμένο και κανείς δεν ήξερε για πόσο. Άρχισα να αισθάνομαι αποθαρρυμένη και ήμουν γεμάτη με αμφιβολία και σύγχυση.

Ένα βράδυ, ο αρραβωνιαστικός μου και εγώ μιλήσαμε σχετικά με την κατάστασή μας. Το ταξίδι ήταν αβέβαιο και δεν θα είχαμε δεξίωση ή νυφικά ρούχα, αλλά το Πνεύμα επιβεβαίωσε ότι έπρεπε να εμπιστευθούμε τον Κύριο. Το πιο σημαντικό ήταν να επισφραγισθούμε στον ναό. Προσευχηθήκαμε στον Επουράνιο Πατέρα για βοήθεια.

Όταν οι πτήσεις έξω από το Πουέρτο Ρίκο άρχισαν εκ νέου, έπρεπε να κάνουμε καινούργια σχέδια πτήσης και να επαναπρογραμματίσουμε την ημερομηνία επισφραγίσεώς μας. Ήμασταν δίχως επικοινωνία για εβδομάδες μετά τον τυφώνα, αλλά το κινητό τηλέφωνο μίας φίλης λειτούργησε. Μας επέτρεψε να το χρησιμοποιήσουμε για να επικοινωνήσουμε με τον ναό. Μπορέσαμε να τα οργανώσουμε ξανά όλα ώστε να μπορούμε ακόμα να επισφραγισθούμε! Λίγες εβδομάδες πριν από το ταξίδι μας, μέλη της οικογένειας και φίλοι δώρισαν παπούτσια και ρούχα και μας βοήθησαν να αποκτήσουμε πολλά πράγματα για τον γάμο μας.

Όταν τελικά εισήλθαμε στον ναό, αφήσαμε όλες τις ανησυχίες μας πίσω. Κρατούσαμε ο ένας το χέρι του άλλου για να εισέλθουμε στο μέλλον μας μαζί. Μπορώ πραγματικά να πω ότι αισθάνθηκα το χέρι του Κυρίου να μας καθοδηγεί και να μας καθησυχάζει ότι εφόσον Τον εμπιστευόμασταν, όλα θα ήταν καλά. Σήμερα είμαστε ευλογημένοι με έναν όμορφο γιο και είμαστε οικογένεια επισφραγισμένη για όλη την αιωνιότητα.