Εμπιστευθείτε την απελευθέρωση του Σωτήρος

Από τον Πρόεδρο Χένρυ Άιρινγκ

Δεύτερο Σύμβουλο στην Πρώτη Προεδρία

Από μία ομιλία πνευματικής συγκέντρωσης, “The Power of Deliverance”, που εκφωνήθηκε στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ στις 15 Ιανουαρίου 2008.

Η Εξιλέωση και η Ανάσταση του Σωτήρος Τού δίνουν τη δύναμη να μας ενδυναμώνει στις δοκιμασίες μας ή να μας απελευθερώνει από αυτές.

image of the Savior with arms outstretched

Για όσους από εμάς έχουμε χάσει αγαπημένα πρόσωπα, ο δρόμος εμπρός μπορεί να είναι θλιβερός και μοναχικός – ακόμη περισσότερο για εκείνους που δεν έχουν γνώση και μαρτυρία για την Εξιλέωση και την Ανάσταση του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Θυμάστε τους δύο μαθητές Του που είχαν αμφιβολίες στον δρόμο προς Εμμαούς. Ο ανεστημένος Κύριος πλησίασε κοντά τους και ρώτησε γιατί ήταν λυπημένοι. Ο Λουκάς μάς δίνει την απάντηση:

«Και εκείνοι είπαν σ’ αυτόν: Αυτά για τον Ιησού τον Ναζωραίο, που στάθηκε ένας άνδρας προφήτης, δυνατός σε έργο και λόγο μπροστά στον Θεό και σε ολόκληρο τον λαό·

»και πώς οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας τον παρέδωσαν σε καταδίκη θανάτου, και τον σταύρωσαν·

»εμείς, όμως, ελπίζαμε ότι αυτός είναι εκείνος που επρόκειτο να λυτρώσει τον Ισραήλ» (Κατά Λουκάν 24:19-21).

Αντλούμε παρηγοριά από τη γνώση και τη μαρτυρία μας ότι ήταν Εκείνος που λύτρωσε τον Ισραήλ. Ήταν Αυτός ο οποίος «έσπασε τα δεσμά τού θανάτου» (Μωσία 15:23). Ήταν Αυτός ο οποίος έγινε «η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί» (Προς Κορινθίους Α΄ 15:20). Ήταν Αυτός ο οποίος κατέστησε δυνατές τις διαθήκες του ναού που μας δένουν παντοτινά με αυτούς που «έχουμε αγαπήσει και χάσαμε!»¹

Αυτή την εποχή του Πάσχα, θα ήθελα να αναφέρω μέρος ενός μηνύματος πνευματικής συγκεντρώσεως που έδωσα πριν από λίγα χρόνια σχετικά με τη δύναμη της απελευθέρωσης του Σωτήρος. Με ενδυνάμωσε καθώς το προετοίμαζα και το έδινα. Προσεύχομαι ότι θα ενδυναμώσει κι εσάς καθώς το διαβάζετε.

Η ζωή τελειώνει νωρίς για μερικούς και τελικά για όλους μας. Ο καθένας μας θα δοκιμαστεί αντιμετωπίζοντας τον θάνατο κάποιου που αγαπάμε.

Τις προάλλες γνώρισα έναν άνδρα που δεν είχα δει από τότε που η σύζυγός του πέθανε. Ήταν μία τυχαία συνάντηση σε μία ευχάριστη κοινωνική κατάσταση κοινωνικών κατά τις διακοπές. Χαμογελούσε καθώς με πλησίαζε. Ενθυμούμενος τον θάνατο της συζύγου του, διατύπωσα πολύ προσεκτικά τον κοινό χαιρετισμό: «Πώς τα πας;»

Το χαμόγελο εξαφανίστηκε, τα μάτια του έγιναν υγρά και είπε σιωπηλά, με μεγάλη σοβαρότητα: «Είμαι μία χαρά. Αλλά είναι πολύ δύσκολο».

Είναι πολύ δύσκολο, όπως οι περισσότεροι από εσάς έχετε μάθει και όλοι μας θα γνωρίσουμε κάποτε. Το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της δοκιμασίας είναι να γνωρίζουμε τι να κάνουμε με τη θλίψη, τη μοναξιά και την απώλεια που μπορούμε να νιώσουμε σαν να χάσαμε ένα κομμάτι μας. Η θλίψη μπορεί να παραμείνει σαν χρόνιος πόνος. Και για κάποιους, μπορεί να υπάρχουν συναισθήματα θυμού ή αδικίας.

Ο Σωτήρας γνωρίζει τις θλίψεις μας

Η Εξιλέωση και η Ανάσταση του Σωτήρος Τού δίνουν τη δύναμη να μας απελευθερώσει σε μία τέτοια δοκιμασία. Μέσα από την εμπειρία Του, γνώρισε όλες τις θλίψεις μας. Θα μπορούσε να τις γνωρίσει με την έμπνευση του Πνεύματος, αλλά επέλεξε αντ’ αυτού να γνωρίσει βιώνοντάς τις ο Ίδιος. Αυτή είναι η αφήγηση:

«Και ιδέστε, θα γεννηθεί από τη Μαρία στην Ιερουσαλήμ, που είναι η γη των προγόνων μας, που αυτή θα είναι παρθένος, ένα πολύτιμο και εκλεκτό σκεύος, η οποία θα επισκιασθεί και θα συλλάβει με τη δύναμη του Άγιου Πνεύματος, και θα γεννήσει ένα γιο, μάλιστα, τον Υιό του Θεού.

»Και αυτός θα έλθει, υποφέροντας πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους. Και τούτο ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος που είπε ότι θα πάρει επάνω του τους πόνους και τις ασθένειες του λαού του.

»Και θα πάρει επάνω του το θάνατο, ώστε να λύσει τα δεσμά τού θανάτου τα οποία δένουν τον λαό του. Και θα πάρει επάνω του τις ατέλειές τους, ώστε τα σπλάχνα του να γεμίσουν με έλεος, σύμφωνα με τη σάρκα, ώστε να μάθει σύμφωνα με τη σάρκα πώς να περιθάλπει το λαό του σύμφωνα με τις ατέλειές τους» (Άλμα 7:10-12).

Οι καλοί άνθρωποι γύρω σας θα προσπαθήσουν να καταλάβουν τη θλίψη σας με την εκδημία ενός αγαπημένου. Μπορεί να αισθάνονται θλίψη οι ίδιοι. Ο Σωτήρας όχι μόνο καταλαβαίνει και αισθάνεται θλίψη, αλλά και αισθάνεται επίσης την προσωπική σας θλίψη που μόνο εσείς αισθάνεστε. Και σας γνωρίζει τέλεια. Γνωρίζει την καρδιά σας.

Προσκαλέστε το Άγιο Πνεύμα

Ο Σωτήρας μπορεί να ξέρει ποια από τα πολλά πράγματα μπορείτε να κάνετε που θα είναι καλύτερα για εσάς καθώς προσκαλείτε το Άγιο Πνεύμα να σας παρηγορήσει και να σας ευλογήσει. Αυτός θα ξέρει πού πρέπει να ξεκινήσετε. Μερικές φορές θα είναι να προσευχηθείτε. Μερικές φορές θα είναι να πάτε να παρηγορήσετε κάποιον άλλον. Γνωρίζω μία χήρα με εξουθενωτική ασθένεια που εμπνεύστηκε να επισκεφτεί μία άλλη χήρα. Δεν ήμουν εκεί, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο Κύριος ενέπνευσε μία πιστή μαθήτρια να προσεγγίσει μία άλλη και έτσι ήταν σε θέση να συμπαρασταθεί και στις δύο.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ο Σωτήρας μπορεί να συμπαρασταθεί σε εκείνους που θρηνούν, με τον καθένα να ταιριάζει σε αυτούς. Αλλά μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι μπορεί και θα το κάνει με τον καλύτερο τρόπο για εκείνους που θρηνούν και για εκείνους γύρω τους. Μία σταθερά, όταν ο Θεός απελευθερώνει τους ανθρώπους από τη θλίψη, είναι ότι αισθάνονται ταπεινότητα σαν του παιδιού μπροστά Του. Σπουδαίο παράδειγμα της δύναμης της πιστής ταπεινοφροσύνης έρχεται από τη ζωή του Ιώβ (βλέπε Ιώβ 1:20-22). Μια άλλη σταθερά, την οποία είχε επίσης ο Ιώβ, είναι η αδιάκοπη πίστη στη δύναμη της Ανάστασης του Σωτήρος (βλέπε Ιώβ 19:26).

Όλοι θα αναστηθούμε, συμπεριλαμβανομένων των αγαπημένων σας που πέθαναν. Η επανένωση που θα έχουμε μαζί τους δεν θα είναι αιθέρια, αλλά με σώματα που ποτέ δεν θα πεθάνουν, ούτε θα γεράσουν ούτε θα γίνουν αδύναμα.

Όταν ο Σωτήρας εμφανίστηκε στους Αποστόλους Του μετά την Ανάσταση, όχι μόνο τους καθησύχασε στη θλίψη τους αλλά επίσης και όλους μας που μπορεί ποτέ να θρηνήσουμε. Τους καθησύχασε και εμάς με αυτόν τον τρόπο:

«Eιρήνη σ’ εσάς…

»Δείτε τα χέρια μου και τα πόδια μου, ότι εγώ ο ίδιος είμαι· ψηλαφήστε με και δείτε· επειδή, ένα πνεύμα δεν έχει σάρκα και κόκαλα, όπως βλέπετε εμένα ότι έχω» (Κατά Λουκάν 24:36, 39).

Ο Κύριος μπορεί να μας εμπνεύσει να προσεγγίσουμε για τη δύναμη της απελευθέρωσης από τη θλίψη μας με τον τρόπο που μας ταιριάζει καλύτερα. Μπορούμε να επιλέξουμε να υπηρετήσουμε άλλους για τον Κύριο. Μπορούμε να καταθέσουμε μαρτυρία για τον Σωτήρα, για το Ευαγγέλιό Του, για την αποκατάσταση της Εκκλησίας Του και την Ανάστασή Του. Μπορούμε να τηρούμε τις εντολές Του.

Όλες αυτές οι επιλογές προσκαλούν το Άγιο Πνεύμα. Είναι το Άγιο Πνεύμα που μπορεί να μας παρηγορήσει με τον τρόπο που ταιριάζει στις ανάγκες μας. Και με την έμπνευση του Πνεύματος, μπορούμε να έχουμε μαρτυρία για την Ανάσταση και μία σαφή εικόνα της ένδοξης επανένωσης στο μέλλον. Ένιωσα αυτήν την παρηγοριά καθώς κοίταζα την ταφόπλακα κάποιου που ήξερα – κάποιου που ξέρω ότι σε κάποια μελλοντική στιγμή μπορώ να κρατήσω στην αγκαλιά μου. Γνωρίζοντάς το όχι μόνο απελευθερώθηκα από τη θλίψη, αλλά και γέμισα με ευτυχή προσμονή.

Αν το μικρό αυτό πρόσωπο είχε ζήσει μέχρι την ωριμότητα, θα χρειαζόταν απελευθέρωση από άλλου είδους δοκιμασίες. Θα είχε δοκιμαστεί για να παραμείνει πιστή στον Θεό μέσα από τις σωματικές και πνευματικές δυσκολίες που έρχονται σε όλους. Παρ’ όλο που το σώμα είναι μία υπέροχη δημιουργία, η διατήρηση της λειτουργίας του είναι μία πρόκληση που μας δοκιμάζει όλους. Όλοι πρέπει να παλέψουν μέσα από την ασθένεια και τις επιπτώσεις της γήρανσης.

«Να είσαι ταπεινόφρονας»

Η δύναμη της απελευθέρωσης από τις δοκιμασίες μας είναι σε ισχύ. Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως και η απελευθέρωση από τη δοκιμασία που έρχεται αντιμετωπίζοντας τον θάνατο ενός αγαπημένου. Ακριβώς όπως αυτή η απελευθέρωση δεν είναι πάντα για να σωθεί η ζωή ενός αγαπημένου, η απελευθέρωση από άλλες δοκιμασίες μπορεί να μην είναι να αφαιρεθούν αυτές. Ο Κύριος μπορεί να μη δώσει ανακούφιση μέχρι να αναπτύξουμε πίστη ώστε να κάνουμε επιλογές που θα φέρουν τη δύναμη της Εξιλέωσης να λειτουργήσει στη ζωή μας. Δεν το απαιτεί αυτό από αδιαφορία αλλά από αγάπη για μας.

Ένας οδηγός για τη λήψη της δύναμης της απελευθέρωσης του Κυρίου από την αντίθεση στη ζωή δόθηκε στον Τόμας Μαρς, τότε Πρόεδρο της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. Ήταν σε δύσκολες δοκιμασίες και ο Κύριος ήξερε ότι θα αντιμετώπιζε περισσότερες. Αυτή είναι η συμβουλή σε αυτόν που ακολουθώ ο ίδιος και δίνω σε σας: «Να είσαι ταπεινόφρονας. Και ο Κύριος ο Θεός σου θα σε οδηγήσει από το χέρι, και θα σου δώσει εκπλήρωση των προσευχών σου» (Διδαχή και Διαθήκες 112:10).

Ο Κύριος θέλει πάντα να μας οδηγεί στην απελευθέρωση μέσα από το να γίνουμε πιο ενάρετοι. Αυτό απαιτεί μετάνοια. Και αυτό χρειάζεται ταπεινότητα. Έτσι ο δρόμος προς την απελευθέρωση απαιτεί πάντοτε ταπεινότητα ώστε να μπορέσει ο Κύριος να μας οδηγήσει από το χέρι όπου θέλει να μας πάει μέσα από τα προβλήματά μας και προς καθαγιασμό.

Οι δοκιμασίες μπορούν να προκαλέσουν δυσαρέσκεια ή απογοήτευση. Η ταπεινοφροσύνη που εσείς και εγώ χρειαζόμαστε για να μας οδηγήσει ο Κύριος από το χέρι έρχεται από την πίστη. Έρχεται από την πίστη ότι ο Θεός πραγματικά ζει, ότι μας αγαπά και ότι αυτό που θέλει –όσο σκληρό μπορεί να είναι– θα είναι πάντα το καλύτερο για εμάς.

Ο Σωτήρας μάς έδειξε αυτήν την ταπεινοφροσύνη. Έχετε διαβάσει πώς προσευχήθηκε στον Κήπο της Γεθσημανή ενώ υπέφερε δοκιμασία για λογαριασμό μας, πέρα από την ικανότητά μας να κατανοήσουμε ή να υπομείνουμε ή ακόμα για μένα να περιγράψω. Θυμάστε την προσευχή Του: «Πατέρα, αν θέλεις, να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι· όμως, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου ας γίνει» (Κατά Λουκάν 22:42).

Ήξερε και εμπιστευόταν τον Επουράνιο Πατέρα Του, τον μεγάλο Ελοχίμ. Ήξερε ότι ο Πατέρας Του ήταν παντοδύναμος και απείρως καλοσυνάτος. Ο Αγαπημένος Υιός ζήτησε με ταπεινά λόγια –όπως αυτά ενός μικρού παιδιού– τη δύναμη της απελευθέρωσης να Τον βοηθήσει.

Να έχετε κουράγιο και παρηγοριά

Ο Πατέρας δεν απελευθέρωσε τον Υιό αφαιρώντας τη δοκιμασία. Για το καλό μας δεν το έκανε αυτό, αλλά επέτρεψε στον Σωτήρα να τελειώσει την αποστολή που ήρθε να επιτελέσει. Ωστόσο μπορούμε να έχουμε θάρρος πάντα και παρηγοριά γνωρίζοντας για τη βοήθεια που ο Πατέρας παρείχε:

«Και φάνηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό ενισχύοντάς τον.

»Και καθώς ήρθε σε αγωνία, προσευχόταν πιο θερμά. Έγινε, μάλιστα, ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη.

»Και όταν σηκώθηκε από την προσευχή, ήρθε στους μαθητές του, και τους βρήκε να κοιμούνται από τη λύπη.

»Και τους είπε: Τι κοιμάστε; Σηκωθείτε και προσεύχεστε, για να μη μπείτε σε πειρασμό» (Κατά Λουκάν 22:43-46).

Ο Σωτήρας προσευχόταν για απελευθέρωση. Αυτό που Του δόθηκε δεν ήταν διαφυγή από τη δοκιμασία, αλλά αρκετή παρηγοριά για να το περάσει ένδοξα.

Η εντολή Του προς τους μαθητές Του, οι οποίοι δοκιμάστηκαν και οι ίδιοι, είναι ένας οδηγός για μας. Μπορούμε να αποφασίσουμε να τον ακολουθήσουμε. Μπορούμε να αποφασίσουμε να σηκωθούμε και να προσευχόμαστε με μεγάλη πίστη και ταπεινότητα. Και μπορούμε να ακολουθήσουμε την εντολή που προστέθηκε στο βιβλίο του Μάρκου: «Σηκωθείτε, ας πάμε» (Κατά Μάρκον 14:42).

Από αυτό, έχετε συμβουλή για να περάσετε τις σωματικές και τις πνευματικές δοκιμασίες της ζωής. Θα χρειαστείτε τη βοήθεια του Θεού αφού έχετε κάνει όλα όσα μπορείτε ο ίδιος. Έτσι σηκωθείτε και πηγαίνετε, αλλά λάβετε τη βοήθειά Του όσο πιο σύντομα μπορείτε, μη περιμένοντας την κρίση για να ζητήσετε απελευθέρωση.

Δίνω τη μαρτυρία μου ότι ο Θεός Πατέρας ζει και μας αγαπά. Το γνωρίζω αυτό. Το σχέδιό Του ευδαιμονίας είναι τέλειο και είναι ένα σχέδιο ευδαιμονίας. Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε, όπως θα αναστηθούμε κι εμείς. Υπέφερε έτσι ώστε να μπορεί να μας συμπαρασταθεί σε όλες μας τις δοκιμασίες. Πλήρωσε τα λύτρα για όλες τις αμαρτίες μας και εκείνες όλων των τέκνων του Επουράνιου Πατέρα, ώστε να μπορούμε να απελευθερωθούμε από τον θάνατο και την αμαρτία.

Ξέρω ότι στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού, το Άγιο Πνεύμα μπορεί να έρθει να παρηγορήσει και να μας καθαρίσει καθώς ακολουθούμε τον Διδάσκαλο. Είθε να λάβετε την παρηγοριά και τη βοήθειά Του τις στιγμές που τις χρειάζεστε, μέσα σε όλες τις δοκιμασίες της ζωής σας.