Wees gelovig, niet ongelovig
We moeten elke dag bewust de tijd nemen om van de wereld los te komen en contact met de hemel te zoeken.
Ik werd laatst wakker, klaar om de Schriften te bestuderen. Ik ging met mijn smartphone in de stoel naast het bed zitten, met de bedoeling om de app Evangeliebibliotheek te openen. Ik ontgrendelde mijn telefoon en wilde net gaan studeren toen ik wat meldingen zag van berichtjes en e-mails die ’s nachts waren binnengekomen. Ik dacht: ik kijk even snel naar die berichten, daarna duik ik meteen in de Schriften. Twee uur later zat ik nog steeds sms’jes, e-mails, nieuwsupdates en berichtjes op sociale media te lezen. Toen ik in de gaten kreeg hoe laat het intussen was, maakte ik me haastig klaar voor de dag. Die ochtend miste ik mijn Schriftstudie en kreeg ik niet de geestelijke voeding waar ik op gehoopt had.
Geestelijke voeding
Dat komt velen vast bekend voor. Moderne technologieën zijn ons in veel opzichten tot zegen. We blijven ermee in contact met vrienden en familieleden, en op de hoogte van informatie en actuele gebeurtenissen in de wereld. Maar we kunnen er ook door afgeleid worden van het belangrijkste contact: ons contact met de hemel.
Ik herhaal wat onze profeet, president Russell M. Nelson, heeft gezegd: ‘We leven in een wereld die ingewikkeld en controversieel is. De voortdurend beschikbare sociale media en het altijd aanwezige nieuws bestoken ons aanhoudend met hun boodschappen. Als we enige hoop hebben om de vele stemmen en filosofieën van mensen die de waarheid aanvallen uit te filteren, dan moeten we openbaring leren ontvangen.’
President Nelson waarschuwde vervolgens: ‘In de komende tijd kunnen wij geestelijk niet overleven zonder de leidende, troostende en voortdurende invloed van de Heilige Geest.’1
President Boyd K. Packer vertelde jaren geleden eens over een kudde herten die wegens zware sneeuwval buiten hun natuurlijke leefomgeving vast kwamen te zitten. Uithongering lag op de loer. Enkele welwillende mensen wilden de herten redden en dumpten overal in het gebied ladingen hooi. Dat was niet wat herten normaliter zouden eten, maar ze hoopten dat het de herten de winter door zou helpen. De meeste herten werden later helaas dood aangetroffen. Ze hadden wel van het hooi gegeten, maar ze waren er niet door gevoed. Ze waren met een volle maag van de honger omgekomen.2
Veel berichten die ons in het informatietijdperk bekogelen, zijn het geestelijke equivalent van hooi voeren aan herten – we kunnen ze de hele dag tot ons nemen, maar ze zullen ons niet voeden.
Waar vinden we echte geestelijke voeding? Die is vaak niet trending op sociale media. We vinden die voeding als we voorwaarts streven op het verbondspad, ons ‘voortdurend [vasthouden] aan de roede van ijzer’ en ‘van de vrucht van de boom’ des levens nemen.3 Dat betekent dat we elke dag bewust de tijd moeten nemen om van de wereld los te komen en contact met de hemel te zoeken.
Lehi zag in zijn droom mensen die van de vrucht namen, maar er daarna afstand van namen wegens de invloed van het grote en ruime gebouw, de hoogmoed van de wereld.4 Het is mogelijk dat jonge mensen in een actief gezin in de kerk opgroeien, al hun bijeenkomsten en lessen bijwonen, zelfs deelnemen aan tempelverordeningen, en zich dan ‘op verboden paden’ begeven en verloren gaan.5 Waarom gebeurt dat? Dat komt in veel gevallen omdat ze in geestelijke zaken wel deden wat er van ze verwacht werd, maar niet werkelijk bekeerd waren. Ze werden wel gevoerd, maar niet gevoed.
Ik heb daarentegen ook veel jonge heiligen der laatste dagen ontmoet die net als jullie positief, sterk en gelovig zijn. Je weet dat jullie zoons en dochters van God zijn, en dat Hij een taak voor je heeft. Je hebt God lief met heel je ‘hart, macht, verstand en kracht’.6 Je komt je verbonden na en dient anderen, om te beginnen thuis. Je oefent geloof, bekeert je en verbetert jezelf elke dag, wat je blijvende vreugde oplevert. Je bereidt je op tempelzegens en andere mogelijkheden voor die je als ware volgeling van de Heiland zult krijgen. En je bereidt de wereld mede voor op de wederkomst, en nodigt allen uit om tot Christus te komen en de zegeningen van zijn verzoening te ontvangen. Je bent met de hemel verbonden.
Ja, je hebt met moeilijkheden te maken. Maar dat geldt voor iedere generatie. Dit is onze tijd, en we moeten gelovig zijn, niet ongelovig. Ik getuig dat de Heer onze moeilijkheden kent, en dat Hij ons onder de leiding van president Nelson voorbereidt om ze het hoofd te bieden. Ik denk dat de recente oproep van de profeet voor een thuisgerichte kerk, ondersteund door wat we in onze gebouwen doen,7 bedoeld is om ons in deze tijd van geestelijke ondervoeding te helpen overleven, ja, zelfs gedijen.
Thuisgericht
Wat houdt een thuisgerichte kerk in? Geen thuissituatie ter wereld is precies hetzelfde. U behoort misschien tot een familie die al generaties lang lid van de kerk is. Of u bent het enige lid van de kerk in uw familie. U bent getrouwd of alleenstaand, hebt wel of geen kinderen thuis.
Toch kunt u, ongeacht uw omstandigheden, van uw thuis een centrum van evangeliestudie en -beleving maken. Het betekent simpelweg dat u zelf de verantwoordelijkheid neemt voor uw bekering en geestelijke groei. Het betekent president Nelsons raad volgen en van uw ‘thuis een heiligdom van geloof maken’.8
De tegenstander zal proberen u ervan te overtuigen dat geestelijke voeding niet nodig is of, nog sluwer, dat die wel kan wachten. Hij is de meester van afleiding en de aanstichter van uitstel. Hij zal dingen onder uw aandacht brengen die dringend lijken, maar in werkelijkheid niet zo belangrijk zijn. Hij wil dat u zich zo ‘druk over veel dingen’ maakt, dat u vergeet dat er ‘slechts één ding nodig’ is.9
Ik ben erg dankbaar voor mijn ‘goede ouders’.10 Zij hebben hun kinderen grootgebracht met constante geestelijke voeding, een liefdevolle band en gezonde ontspannende activiteiten. De leringen die ze me in mijn jeugd hebben meegegeven, hebben me goed gedaan. Ouders, bouw alstublieft een hechte band met uw kinderen op. Ze hebben meer van uw tijd nodig, niet minder.
Kerkgesteund
De kerk speelt daarbij een ondersteunende rol. Onze ervaringen in de kerk kunnen de geestelijke voeding verrijken die we thuis krijgen. We hebben deze kerkelijke ondersteuning dit jaar al in de zondagsschool en het jeugdwerk gezien. We zullen die ondersteuning ook in bijeenkomsten van de Aäronische priesterschap en de jongevrouwen gaan zien. Het leerplan voor die bijeenkomsten zal vanaf komende januari iets worden aangepast. Evangelieonderwerpen staan straks nog steeds centraal, maar die zijn dan afgestemd op Kom dan en volg Mij – voor personen en gezinnen. Deze kleine verandering kan veel voor de geestelijke voeding van de jongeren betekenen.
Welke ondersteuning biedt de kerk nog meer? In de kerk nemen we deel aan het avondmaal, waarmee we wekelijks onze toewijding aan de Heiland herbevestigen. En in de kerk komen we met medegelovigen bijeen die dezelfde verbonden hebben gesloten. De liefdevolle relaties die we met medediscipelen van Jezus Christus ontwikkelen, kunnen ons geweldig in ons thuisgerichte discipelschap steunen.
Toen ik 14 was, verhuisden we met het gezin naar een nieuwe buurt. Dat lijkt misschien geen vreselijk drama, maar voor mij was het destijds echt een doemscenario. Ik kreeg met allerlei mensen te maken die ik niet kende. Alle andere jongemannen in mijn wijk gingen nu naar een andere school dan ik. En met mijn 14-jarige brein dacht ik: hoe konden mijn ouders me dit aandoen? Mijn leven lag naar mijn gevoel in puin.
Maar dankzij onze jongemannenactiviteiten kon ik een band met de andere leden van mijn quorum opbouwen. Ze werden mijn vrienden. Bovendien begonnen de leden van de bisschap en AP-adviseurs belangstelling voor mij te tonen. Ze kwamen naar sportwedstrijden kijken. Ze schreven me bemoedigende woorden die ik nog steeds heb bewaard. Ze bleven contact met me houden toen ik ging studeren en toen ik op zending ging. Een van hen wachtte me bij terugkomst zelfs op het vliegveld op. Ik zal die goede broeders eeuwig dankbaar zijn voor hun combinatie van liefde en hoge verwachtingen. Ze wezen me hemelwaarts, en het leven werd zonnig, gelukkig en vreugdevol.
Hoe laten we de jongeren als ouders en leidinggevenden weten dat ze er op het verbondspad niet alleen voor staan? We bouwen niet alleen een persoonlijke band met ze op, maar nodigen ze ook uit voor kleine en grote bijeenkomsten – van FSY-conferenties en jongerenkampen tot wekelijkse quorum- en klasactiviteiten. Onderschat nooit de kracht die we opdoen als we samen met anderen sterk proberen te zijn. Bisschoppen en andere leidinggevenden, voed de kinderen en jongeren in uw wijk. Ze hebben meer van uw tijd nodig, niet minder.
Of u nu een leidinggevende, buurtgenoot, quorumlid of gewoon medeheilige bent, grijp elke gelegenheid aan om iets voor een jongere te betekenen. Breng hem of haar in contact met de hemel. Uw invloed zou wel eens precies de ‘steun van de kerk’ kunnen zijn die deze jongere nodig heeft.
Broeders en zusters, ik getuig dat Jezus Christus aan het hoofd van deze kerk staat. Hij inspireert onze leiders en leidsters, en leidt ons naar de geestelijke voeding die we nodig hebben om in de laatste dagen te overleven en te gedijen. Die geestelijke voeding zal ons helpen om gelovig en niet ongelovig te zijn. In de naam van Jezus Christus. Amen.