Hij maakte me weer compleet
Mijn vriendin hoorde dat ik ziek was en stuurde me een puzzel die ze speciaal voor mij had gemaakt.
Illustratie, Joshua Dennis
Ik heb mezelf altijd als een gezond persoon beschouwd. Ik schrok dan ook danig toen ik op een ochtend wakker werd met zo’n hevig drukkend gevoel op mijn borst dat die uit elkaar leek te spatten. Ik werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, maar de artsen konden de oorzaak van het probleem na uren testen niet vinden. Ze stuurden me naar huis, ook al verging ik nog steeds van de pijn. Zo begon een beproeving van zeven maanden met doktersafspraken, ziekenhuisopnamen en de ergste pijn die ik ooit heb gevoeld.
Ik raakte gedeprimeerd. Ik moest mijn studie staken en weer bij mijn ouders intrekken. Ik kon niet met vrienden uitgaan. Ik had te veel pijn om een van mijn hobby’s op te pakken. Ik had het gevoel dat alles wat me dierbaar was – mijn dromen, mijn relaties, mijn talenten – in gruzelementen lag en dat ik nooit meer de oude zou worden. Ik begon me af te vragen waarom mijn hemelse Vader dit met mij liet gebeuren. Hield Hij niet van me?
Na weer een teleurstellende en pijnlijke doktersafspraak wilde ik alleen nog in een hoekje liggen janken. Maar toen ik thuiskwam, zag ik iets vreemds bij de voordeur liggen: een oude, ingedeukte schoenendoos die met plakband aan elkaar werd gehouden. Ze was aan mij geadresseerd.
Er plakte een brief op de doos waaraan ik zag dat het pakketje van een vriendin afkomstig was. Ze had gehoord dat ik ziek was en wilde me opvrolijken. Toen ik de schoenendoos openmaakte, zag ik dat er allemaal stukjes piepschuim in zaten. Het was een zelfgemaakte puzzel, speciaal voor mij.
Ik moest huilen toen ik de puzzel maakte. De puzzel vormde mijn naam, omringd door lieve, bemoedigende boodschappen. Het voelde alsof de brokstukken waarin mijn leven uit elkaar was gevallen, weer een geheel gingen vormen terwijl ik het geschenk van mijn vriendin in elkaar zette.
Korte tijd later kreeg ik medicatie waardoor mijn klachten afnamen en de artsen tot een diagnose konden komen. Ik bleek een zeldzame, maar behandelbare aandoening te hebben. Met de juiste medicijnen kon ik mijn normale leven weer oppakken.
Ook al knapte ik lichamelijk weer op, ik wist dat ik nooit zou vergeten wat ik geleerd had. Dankzij het lieve geschenk van mijn vriendin wist ik dat ik geliefd was en dat mijn hemelse Vader mij niet was vergeten. Ik voelde me na maanden van gebrokenheid dankzij de goedheid van een vriendin en de liefde van mijn Vader in de hemel weer compleet.