Geloofsportret
Sakiusa en Salote Maiwiriwiri
Suva (Fiji)
Ik kon de vrede en het geluk die ik bij de Maiwiriwiri’s thuis aantrof, amper geloven. Ondanks het verlies van twee kinderen vullen ze elke dag met vreugde en zingeving.
Leslie Nilsson, fotograaf
Salote:
Twee jaar nadat onze zoon Esa aan longkanker was gestorven, overleed onze dochter Esalynn aan een hersenvliesontsteking. Ik kreeg in de tempel een duidelijke ingeving om met een oudere zendelingzuster te praten die jaren geleden ook twee kinderen had verloren. Ze zei tegen me: ‘Als je van je huis een heilige plek maakt, kun je daar de aanwezigheid van je kinderen voelen.’
Dat is ons doel geworden. Alles wat we doen is erop gericht om van ons huis een heilige plek te maken. We willen ze dicht bij ons voelen.
We weten niet hoe we kinderen aan de andere kant van de sluier opvoeden. Maar als we ons best doen om rechtschapen te leven, voelen ze vast onze inspanningen. We verwelkomen Esa en Esalynn bij naam als we met ons gezin bidden en de Schriften bestuderen.
We proberen onenigheid bij ons thuis altijd snel op te lossen. We willen dat ons huis zo veel mogelijk een heilige plek blijft. Daardoor hebben we allemaal hoop, genezing en liefde gevoeld.
Sakiusa:
Het verlies van Esa en Esalynn heeft onze gezinsband uiteindelijk hechter gemaakt. We overleggen samen met onze kinderen. We gaan als gezin naar de tempel. We leven zo eenvoudig mogelijk en kiezen er elke dag voor om dankbaar te zijn. Door te praten over wat het betekent om als gezin in de tempel verzegeld te zijn, komt die verzegeling in ons tot leven. En door dat alles voelen we echt de aanwezigheid van onze kinderen.
Een van de eerste dingen die we deden om ons thuis heiliger te maken, was dagelijks in het Boek van Mormon lezen. We vertelden eerst verhalen uit het Boek van Mormon met plaatjes voor onze kleine kinderen. Daarna bekeken we ook video’s. Nu lezen we meer uit het Boek van Mormon zelf. Ik kan van de kracht van het Boek van Mormon getuigen.
Ik kan ook van de kracht getuigen die van het heilsplan uitgaat. Toen we de uitvaartdiensten voor Esa en Esalynn planden, besloten we die veel minder uitgebreid te houden dan in de Fijische cultuur gebruikelijk is. Mijn vrouw en ik namen als enigen het woord en spraken over het heilsplan. Er zijn veel familieleden lid van de kerk geworden, nadat ze die leringen in de uitvaartdiensten hadden gehoord.
Sakiusa leert zijn kinderen dat er in het leven geen terug is, alleen een vooruit. ‘We worden elke dag meer gelouterd’, zegt hij. Ze leven zo eenvoudig mogelijk en richten zich op dankbaarheid.
Salote geniet ervan om tijd met haar kinderen door te brengen en onderwijst ze graag in het evangelie.
De familie Maiwiriwiri heeft een groot getuigenis van hun verzegeling in de tempel. Ze bewaren die leringen als schatten in hun hart terwijl ze Esa en Esalynn indachtig blijven.
De Maiwiriwiri’s leven graag eenvoudig en kijken vooruit, terwijl ze elke dag dankbaar bij hun zegeningen stilstaan. ‘We zijn dankbaar voor wat we hebben’, zegt Sakiusa.