Jongeren
Toen ik werd aangesteld om als voltijdzendeling in het zendingsgebied San Bernardino (Californië, VS) te dienen, waren mijn familieleden erbij. Op deze foto omhels ik een van mijn broers na mijn aanstelling. Het had heel wat voeten in de aarde om tot dat punt te komen. Maar ik ben erg dankbaar voor de veranderingen die ik bij mezelf en bij mijn familieleden heb gezien.
In mijn voorlaatste jaar op de middelbare school kreeg ik een ernstig auto-ongeluk. Daarvóór deed ik niet echt wat ik behoorde te doen. Maar na het ongeluk ging ik heel anders tegen dingen aankijken. Ik had mijn leven toen ter plekke kunnen verliezen, en zo wilde ik niet eindigen. Mijn bisschop hielp me op het goede pad: het Boek van Mormon dagelijks lezen en me op een zending voorbereiden.
Atletiek is mijn sport, mijn passie. Ik was de rest van het seizoen na het ongeluk uit de running en vroeg me af wat er ooit nog mogelijk was. Maar ik wendde me tot de Heer en dat heeft me het jaar erna een fantastisch seizoen opgeleverd. Er waren nog wel moeilijkheden, maar wat het verschil maakte, is dat ik het voor de Heer en niet voor mezelf deed.
Ik zag in hoeveel zegeningen uit de volheid van het evangelie kunnen voortkomen en dat heeft me veranderd. Ik wil al dat geluk en die vreugde over de wereld verspreiden. Ik gun mensen dolgraag de vreugde die ik elke dag dankzij het evangelie heb. En daarom ben ik op zending: om ertoe bij te dragen ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39).
Garret W. (18), North Carolina (VS)