Kom dan en volg Mij: Leer en Verbonden 18–19
De waarde van elke ziel
Broeder Jan E. Newman
Tweede raadgever in het algemeen zondagsschoolpresidium
22–28 februari
Waarom zijn wij zo belangrijk voor onze hemelse Vader?
Hef de slappe handen op, J. Kirk Richards
Onlangs had ik het gevoel dat ik weer contact moest opnemen met een gezin dat mijn collega en ik bijna veertig jaar geleden op zending in Brussel hadden onderwezen en gedoopt. Ik had ze al heel lang niet meer gesproken.
Door het wonder van de hedendaagse technologie vond ik op sociale media de moeder van het gezin. En ik had vervolgens een fijne videochat met haar. We haalden heilige herinneringen op aan de tijd, zo veel jaren geleden, dat haar gezin over het herstelde evangelie hoorde.
Ze sukkelde met haar gezondheid, en door omstandigheden maakte ze geen deel meer uit van het gezin. Ik voelde tijdens ons gesprek de enorme liefde die onze hemelse Vader en de Heiland voor deze fijne zuster koesteren. Ik voelde dat ze grote eeuwige waarde had, hoewel ze enigszins van de kerk was afgedwaald. Ik sprak mijn liefde voor haar uit en getuigde dat God van haar houdt en Zich van haar bewust is. Toen we elkaar onze genegenheid betuigden, kreeg ze tranen in haar ogen. We spraken af om elkaar vaker te spreken. Ik was erg dankbaar dat onze alwetende, liefdevolle God mij had geïnspireerd om die dag contact met mijn lieve vriendin op te nemen.
De ‘reden’ voor Gods liefde
Toen een engel aan Nephi vroeg of hij de goedgunstigheid van God kende, antwoordde Nephi: ‘Ik weet dat Hij zijn kinderen liefheeft; toch ken ik niet de betekenis van alle dingen’ (1 Nephi 11:17). Ik heb me vaak afgevraagd hoe Nephi dit eenvoudige, mooie feit was gaan begrijpen: God houdt van zijn kinderen. Het is duidelijk dat zijn ‘goede ouders’ hem de leer van Christus hadden bijgebracht (1 Nephi 1:1). Maar hij kende ook de ‘reden’ die de Heiland daarvoor heeft. En wat is die ‘reden’?
Wat was de reden waarom God bereid was om zijn Zoon op te offeren? Wat was de reden waarom Hij ons hier naartoe stuurde om beproefd te worden? Die reden is een andere prachtige waarheid, namelijk dat ‘de waarde van zielen groot is in de ogen van God’ (Leer en Verbonden 18:10).
Waarom is onze waarde voor Hem zo groot? Dat komt uiteraard doordat wij zijn kinderen zijn en Hij ons liefheeft. Maar in de volgende verzen beschrijft Hij de grote gave die Hij ons allemaal heeft gegeven omdat Hij ons liefheeft: zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus. Hij heeft zijn Zoon gestuurd om ‘de dood in het vlees [te] ondergaan; aldus heeft Hij de pijn van alle mensen geleden, opdat alle mensen zich zouden kunnen bekeren en tot Hem komen. En Hij is uit de doden weer opgestaan, opdat Hij alle mensen tot Zich zou kunnen brengen, op de voorwaarden van bekering’ (Leer en Verbonden 18:11–12). Hij heeft gezegd: ‘Dit is mijn werk en mijn heerlijkheid: de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39).
Bekering en vreugde
Geen wonder dat de Heer zo blij is als wij ons bekeren. Onze bereidheid om ons te bekeren is het bewijs van onze grote dankbaarheid voor de magnifieke, weergaloze gave van de Heiland en Verlosser van de wereld. Alleen dankzij en door middel van Jezus Christus kunnen wij rein worden zodat we vol vertrouwen in de tegenwoordigheid van God kunnen verkeren (zie Leer en Verbonden 121:45).
President Russell M. Nelson heeft uitgelegd: ‘Te veel mensen beschouwen bekering als een straf – iets wat we absoluut moeten vermijden, tenzij we ons in een heel ernstige situatie bevinden. Maar dat gevoel komt van Satan. Hij probeert te voorkomen dat we op Jezus Christus vertrouwen die met open armen klaarstaat en ons maar al te graag wil genezen, vergeven, reinigen, sterken en heiligen. […]
‘Niets is meer bevrijdend, louterend of cruciaal voor onze vooruitgang dan regelmatige, dagelijkse bekering. Bekering is geen eenmalige gebeurtenis, maar een proces. Bekering is de sleutel tot geluk en gemoedsrust. In combinatie met geloof geeft bekering ons toegang tot de kracht van de verzoening van Jezus Christus.’1
Lux Condivis (Gedeeld licht), J. Kirk Richards
Aanmoediging om te assisteren
De Heer heeft zijn kinderen die Hem dienen in openbaringen in de laatste dagen vaak aangemoedigd om Hem en zijn Zoon bij het werk van het heil en de verhoging te assisteren (zie Leer en Verbonden 18:14). Denk daar maar eens over na! De God van het heelal vraagt ons, in onze onvolmaakte toestand, om zijn kinderen, die van grote waarde zijn, te helpen om bij Hem terug te keren. Hij weet dat dit werk moeilijk is. Veel mensen zullen onze uitnodiging ‘Hoor Hem’ niet aannemen. Maar Hij bevestigt dat Hij de God van het individu is. ‘En al ware het zo dat u al uw dagen arbeidde om dit volk bekering toe te roepen, en slechts één ziel tot Mij bracht, hoe groot zal dan uw vreugde met hem zijn in het koninkrijk van mijn Vader!’ (Leer en Verbonden 18:15; cursivering toegevoegd.)
U kunt zich afvragen hoe u iemand kunt helpen om tot Christus te komen, zich te bekeren, en de zegeningen van zijn zoenoffer te krijgen.
Ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft deze raad gegeven over onze deelname aan het werk van het heil en de verhoging: ‘Weet dat het niet uw verantwoordelijkheid is om mensen te bekeren. Dat is de taak van de Heilige Geest. Het is uw taak om te vertellen wat u in uw hart voelt, en in overeenstemming met uw overtuiging te leven.
‘Raak niet ontmoedigd als iemand de evangelieboodschap niet onmiddellijk aanvaardt. Dat is geen mislukking.
‘Het is een zaak tussen die persoon en onze hemelse Vader.
‘Het is uw taak om God en uw naasten, zijn kinderen, lief te hebben.
‘Geloven, liefhebben, doen.
‘Volg dat pad, dan zal God door middel van u wonderen verrichten om zijn dierbare kinderen te zegenen.’2
Doorbraak, J. Kirk Richards
Aan beide kanten van de sluier
De uitnodiging om door bekering tot Christus te komen, is niet alleen voor hen die op deze aarde leven. ‘De doden die zich bekeren, zullen worden verlost door gehoorzaamheid aan de verordeningen van het huis van God’ (Leer en Verbonden 138:58). Tempelwerk en familiegeschiedenis zijn belangrijke onderdelen van de vergadering van het verstrooide Israël aan beide kanten van de sluier. Wij kunnen grote vreugde ondervinden als we het werk doen voor hen die naar de geestenwereld zijn gegaan, wetend dat er in die sfeer, zoals president Wilford Woodruff (1807–1898) heeft gezegd, ‘maar weinig [zullen] zijn, wellicht niet een, die het evangelie niet aannemen.’3 Zij zullen ongetwijfeld uitzien naar de dag waarop de verlossende verordeningen voor hen in het huis des Heren worden verricht.
Ouderling Dale G. Renlund van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Laten wij onze familiegeschiedenis uitzoeken en voor onze voorouders naar de tempel gaan. Dan vervult God veel van die beloofde zegeningen in één klap aan beide kanten van de sluier. Zo worden we ook gezegend als we anderen in onze wijk of ring daarin bijstaan. Leden die niet dicht bij een tempel wonen, kunnen die zegeningen ook ontvangen. Zij kunnen familiehistorisch werk doen, de namen van hun voorouders opzoeken en de tempelverordeningen laten verrichten.’4
Het is geweldig om te weten dat onze hemelse Vader al zijn kinderen liefheeft. Wij zijn voor Hem van grote waarde. Ieder van ons heeft een heilige verantwoordelijkheid om zijn kinderen aan beide kanten van de sluier te helpen, en ze hun grote waarde te laten inzien.
Laat ze hun waarde inzien
Ik nodig u uit om contact te leggen met hen die ooit deel van uw leven hebben uitgemaakt, en die misschien al een tijdje vergeten zijn. Leg contact met mensen die het verbondspad verlaten hebben. Dien mensen die behoefte aan christelijke naastenliefde hebben. Ontwikkel door middel van tempelwerk en familiegeschiedenis, inclusief indexeren, een band met hen die zich aan de andere kant van de sluier bevinden. Laat andere mensen Gods liefde voelen.
Zoals beloofd spraken mijn dierbare Belgische vriendin en ik elkaar vier maanden lang elke zondag. Ik vroeg haar de app Evangeliebibliotheek te installeren. De plaatselijke gemeentepresident werd over haar op de hoogte gebracht, de voltijdzendelingen bezochten haar en gaven haar een priesterschapszegen. De week daarop, voor de eerste keer in dertig jaar tijd, ging ze op zondag naar de kerk. De laatste keer dat we elkaar spraken, was ze blij dat ze terug in de kerk van Jezus Christus actief was. Ze vertelde me ook dat haar oudste dochter nog actief in de kerk was. Ik nam onmiddellijk in een videochat contact met haar dochter op. Ze stelde me aan haar vier mooie kinderen voor, en vertelde toen dat de voltijdzendelingen die avond bij haar zouden komen eten. Wat was het een zegen om te zien dat ze nog een trouw lid van de kerk was!
Toen ik haar sprak, begreep ik de boodschap van deze Schrifttekst enigszins: ‘En nu, indien uw vreugde groot zal zijn met één ziel die u tot Mij hebt gebracht in het koninkrijk van mijn Vader, hoe groot zal dan uw vreugde zijn indien u vele zielen tot Mij brengt!’ (Leer en Verbonden 18:16.)
De waarde van elke ziel is groot!
‘Weet dat het niet uw verantwoordelijkheid is om mensen te bekeren. Dat is de taak van de Heilige Geest. Het is uw taak om te vertellen wat u in uw hart voelt, en in overeenstemming met uw overtuiging te leven.’ Ouderling Dieter F. Uchtdorf
Ieder van ons heeft een heilige verantwoordelijkheid om de kinderen van onze hemelse Vader aan beide kanten van de sluier te dienen.