จงตามเรามา
การรู้ว่าเราจะนมัสการอย่างไรและนมัสการอะไร
ในหลักคำสอนและพันธสัญญาภาค 93 พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดเผยความจริงบางประการเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์เพื่อให้เรา “รู้ว่าจะนมัสการอย่างไร, และรู้ว่าจะนมัสการอะไร” (ข้อ 19) ชีวิตนี้ทำให้เราประสบกับสิ่งรบกวนมากมายต่อการนมัสการที่แท้จริงของเราต่อพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์
“สิ่งใดก็ตามที่มนุษย์หมกมุ่นและไว้วางใจมากที่สุดสิ่งนั้นคือพระผู้เป็นเจ้าของเขา” ประธานสเป็นเซอร์ ดับเบิลยู. คิมบัลล์ (1895–1985) เขียนถึงสมาชิกศาสนจักรในปี 1976; “และถ้าพระผู้เป็นเจ้าของเขาไม่ใช่พระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริงและทรงพระชนม์ของอิสราเอล มนุษย์ผู้นั้นกำลังสร้างรูปเคารพ”
ต่อไปนี้เป็นข้อความที่ตัดตอนมาสั้นๆ จากข้อความที่ยังคงนำไปใช้ได้ของประธานคิมบัลล์
ภาพประกอบโดย เคธี เพย์น
“ชายหนุ่มคนหนึ่งเมื่อได้รับเรียกเป็นผู้สอนศาสนา เขาตอบว่าเขาไม่มีพรสวรรค์มากพอจะทำงานนั้น สิ่งที่เขาทำได้ดีคือการรักษารถยนต์คันใหม่สมรรถนะดีให้อยู่ในสภาพดีเยี่ยม …
“บิดาของเขาพูดด้วยความพอใจว่า ‘เขาชอบทำสิ่งต่างๆ ด้วยตนเอง สำหรับเขานั่นก็ดีพอแล้ว’
“นั่นดีพอแล้วสำหรับลูกชายของพระผู้เป็นเจ้า? ชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้รู้ว่าพลังของรถยนต์เขานั้นน้อยเกินกว่าจะเปรียบเทียบกับพลังงานของทะเล หรือดวงอาทิตย์ และมีดวงอาทิตย์อยู่มากมาย ทุกดวงถูกควบคุมด้วยกฎและฐานะปุโรหิต ซึ่งในที่สุดก็คืออำนาจฐานะปุโรหิตที่เขาควรจะปรับปรุงให้ดีขึ้นด้วยการรับใช้พระเจ้า เขาพึงพอใจพระเจ้าที่น่าสมเพชซึ่งประกอบด้วยเหล็ก ยาง และโลหะขัดเงา
“งานมอบหมายของเราชัดเจนนั่นคือ เพื่อละทิ้งวัตถุทางโลกเพราะนั่นคือเจตนารมณ์ในตัวมันเอง เพื่อหลีกเลี่ยงการบูชารูปเคารพและมุ่งหน้าต่อไปด้วยศรัทธา …
“… เมื่อบุคคลหนึ่งเริ่มเข้าใจวิสัยทัศน์ของงานที่แท้จริง เมื่อเขาเริ่มเห็นบางสิ่งที่เป็นนิรันดรในมุมมองที่ถูกต้อง พรจะเริ่มมีน้ำหนักมากยิ่งกว่าค่าของการทิ้ง “โลก” ไว้เบื้องหลัง”1