ด้วยการนำทางจากพระเจ้า

โดย ดาร์เรล ฟรีแมน, แมรีแลนด์ สหรัฐอเมริกา

ท่ามกลางความยากลำบาก ผมเรียนรู้ว่าสามารถทำสิ่งที่ยากได้

ในฐานะวิสัญญีพยาบาลในกองหนุนกองทัพเรือสหรัฐในช่วงที่โควิด-19 แพร่ระบาด ผมถูกเกณฑ์และมอบหมายให้ทำงานในหน่วยฉุกเฉินโรงพยาบาลสนามที่ศูนย์การประชุมเจคอบ เค. จาวิทซ์ในนิวยอร์กซิตี้ มีหน้าที่ให้การดูแลแนวหน้าในช่วงที่เมืองมีการแพร่ระบาดของโควิด-19 สูงสุด

เมื่อเริ่มทำหน้าที่ ผมมีข้อกังวลอัดแน่นในความคิด ผมกังวลเป็นพิเศษกับการดูแลผู้ป่วยและการต่อสู้กับไวรัสที่ทำให้สุขภาพทรุดโทรมนี้

ผมรู้สึกเหมือนนีไฟที่ “ได้รับการนำโดยพระวิญญาณ โดยหารู้ล่วงหน้าไม่ถึงสิ่งที่ [เขา] ควรทำ” (1 นีไฟ 4:6) ความคิดนี้ช่วยให้ผมวางใจในพระบิดาบนสวรรค์และสวดอ้อนวอนบ่อยๆ เพื่อจะได้ยินสุรเสียงพระองค์ ทำตามพระดำรัสแนะนำ และให้การดูแลผู้ป่วยอย่างสุดความสามารถ

คืนแรกที่ผมเข้าเวรดูแลผู้ป่วย มีผู้ป่วยคนหนึ่งเข้ามาด้วยสภาวะวิกฤต ขณะที่ผมและเพื่อนร่วมงานเริ่มประเมินสถานะของเขา ไม่นานผมพบว่าผู้ป่วยสื่อสารได้ด้วยภาษาสเปนเท่านั้น ที่นั่นมีผมคนเดียวที่พูดภาษาสเปนได้ เพราะเรียนมาจากการเป็นผู้สอนศาสนาในเวเนซูเอลา

เมื่อผมเริ่มพูดกับผู้ป่วย เขาถามว่าทุกอย่างโอเคไหม ผมให้ความมั่นใจกับเขา บอกเขาว่าเขาจะได้รับการดูแลอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แววตาของเขาทำให้ผมรู้สึกได้ว่าเขาวางใจและอุ่นใจเพียงใด ตลอดช่วงที่เหลือของคืนนั้น ผมไปเยี่ยมเขาที่เตียงบ่อยๆ เพื่อประเมินและแจ้งความคืบหน้า ภายในไม่กี่วัน อาการของเขาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและได้ออกจากโรงพยาบาล

ระหว่างทำงานมอบหมาย ผมพบผู้ป่วยหลายคนที่ใช้ภาษาสเปนเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร การที่ผมสามารถพูดกับพวกเขารู้เรื่องช่วยให้พวกเขาโล่งใจและมั่นใจขณะรับการบำบัด 

ขณะผมทบทวนประสบการณ์นี้เพื่อแสวงหาการนำทางจากสวรรค์เพื่อให้การดูแลผู้ป่วยอย่างดีที่สุด ผมนึกถึงคำแนะนำของเอ็ลเดอร์บรูค พี. เฮลส์แห่งสาวกเจ็ดสิบ ท่านกล่าวว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงเข้ามาเกี่ยวข้อง “กับรายละเอียดในชีวิตเรา” และกล่าวว่า “ทำให้เรามีสิทธิ์ได้รับการนำทางจากสวรรค์ อย่างสม่ำเสมอผ่านอิทธิพลและการดลใจของพระวิญญาณบริสุทธิ์”¹

ผมเพิ่งจะรู้ดีว่าความสามารถของผมในการพูดภาษาสเปนมีคุณค่าเท่าๆ กับความรู้ทางการแพทย์ ขณะดูแลผู้อื่น ผมเองก็ได้รับมุมมองที่ชัดเจนว่าท่ามกลางความยากลำบาก และด้วยการนำทางจากพระเจ้า ผมสามารถทำสิ่งที่ยากได้