พระเมตตาอันละเอียดอ่อนจากพระเจ้า

โดย เอ็ม แกรีย์ แฮดฟิลด์, เวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา

เป็นเวลาหลายปีที่ผมสงสัยว่างานสอนศาสนาของผมที่เฟรนช์ริเวียราเปล่าประโยชน์หรือไม่

เมื่อเป็นชายหนุ่ม ผมรับใช้งานเผยแผ่ 30 เดือน ในฝรั่งเศส ตั้งแต่ปี 1955 ถึงปี 1958 ระหว่างแปดเดือนสุดท้ายของงานเผยแผ่ ผมได้รับเรียกให้รับใช้เป็นประธานสาขาในคานส์ คานส์เป็นสาขาเล็กๆ มีสมาชิกที่แข็งขันไม่ถึง 10 คน

ประธานคณะเผยแผ่ของเราแจ้งว่าเขามีแผนจะยุบสาขาในไม่ช้าหากเราไม่มีบัพติศมา ราวปาฏิหาริย์ ไม่นานก็มีสุภาพสตรีสูงวัยสามคนขอรับบัพติศมา หลังบัพติศมามีคนหนึ่งย้ายไปดีฌง ซึ่งไม่มีสาขาของศาสนจักร และอีกสองคนมีความยากลำบากที่จะคงแข็งขันในศาสนจักร กระนั้นก็ตาม สมาชิกศาสนจักรคนใหม่เหล่านี้ช่วยให้เรารักษาสาขานั้นให้เปิดต่อไปได้

นึกดูว่าผมประหลาดใจเพียงใดเมื่อผมกับแคธลีน ภรรยาผมกลับไปที่คานส์ในทศวรรษ 1990 แล้วพบอาคารนมัสการหลังใหม่ของวิสุทธิชนยุคสุดท้ายในเลอกานเนต์ ละแวกใกล้เคียงที่ดีมากอยู่บนเนินที่มองลงไปยังคานส์ได้ อาคารดังกล่าวเป็นที่ประชุมของวอร์ดที่คึกคักจนคนกำลังจะล้นอาคารประชุมและคาดหมายว่าจะมีการแยกหน่วย เมื่อที่ประชุมได้ยินเรื่องราวอันอ่อนน้อมของช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าอยู่ในคานส์ คุณยายสามคนที่เข้าร่วมศาสนจักรในทศวรรษ 1960 ก็เข้ามาล้อมวงสนทนากับเรา

“ถ้าครั้งนั้นสาขาคานส์ไม่เปิดต่อไป” พวกเธอบอกเรา “เราจะไม่มีวันรู้เกี่ยวกับศาสนจักรของพระคริสต์ที่ได้รับการฟื้นฟู! ขณะนี้เราทั้งสามคนมีหลานชายรับใช้อยู่ในสนามเผยแผ่”

ขณะเรากำลังร่วมยินดีกับความสุขที่เป็นผลของการทำให้สาขานั้นเปิดต่อ สุภาพบุรุษแปลกหน้าคนหนึ่งก็เข้ามาร่วมวงสนทนาเพราะได้ยินเรื่องที่เราคุยกัน

“ผมคือบราเดอร์เปยา และผมเข้าร่วมศาสนจักรที่คานส์ในทศวรรษ 1960 เช่นกัน” เขาพูด “ผมเป็นอดีตอธิการวอร์ดนี้ อดีตประธานสเตคนีซ และอดีตประธานคณะเผยแผ่ในสเปน”

ต่อมาบราเดอร์เปยาได้เป็นประธานพระวิหารแมดริด สเปนและเป็นสาวกเจ็ดสิบภาค เราทั้งสองหลั่งน้ำตาด้วยความปีติกับเรื่องราวของพวกเขา

เป็นพระเมตตาอันละเอียดอ่อนอย่างยิ่งของพระเจ้าที่ให้ผมได้เรียนรู้ว่างานเผยแผ่ของเราในเฟรนช์ริเวียราไม่เปล่าประโยชน์ ตามที่ผมเข้าใจเอาเองมาตั้งหลายปี พระเจ้าทรงควบคุมดูแลการทำงานของเราอย่างรอบคอบและทรงอวยพรการทำงานนั้นด้วยความสำเร็จ แม้เราไม่อาจเห็นล่วงหน้าถึงผลที่จะออกมาในอนาคตอย่างที่พระองค์ทอดพระเนตรเห็น