‘Opgebrand? Richt je op Christus’, Liahona, oktober 2022.
Jongvolwassenen
Opgebrand? Richt je op Christus
Christus veranderde mijn hart toen mijn kerktaken me te veel werden. Hij hielp me om de beginselen van zijn evangelie te begrijpen.
De afgelopen jaren kan ik in één woord samenvatten, namelijk burn-out. Alles was me te veel, soms zelfs ook mijn kerktaken. Dat maakte het moeilijk voor me om te weten waar ik me echt om moest bekommeren of waaraan ik mijn kleine beetje energie moest besteden.
President Russell M. Nelson heeft ons wijselijk de raad gegeven om in deze moeilijke tijd ‘ons hart, verstand en ziel steeds meer tot onze hemelse Vader en zijn Zoon, Jezus Christus, te wenden’.1
Toen ik die raad probeerde toe te passen, maakte dat mij alleen nog maar moedelozer, omdat ik dacht dat ik elke richtlijn perfect moest volgen om enig resultaat te zien. Maar de Geest herinnerde me er liefdevol aan dat het niet nodig is dat wij harder lopen dan wij kracht hebben (zie Mosiah 4:27). Ik besefte dat ik me eerst op het belangrijkste moest richten, namelijk Christus.
De profeet Joseph Smith heeft gezegd: ‘De fundamentele beginselen van onze godsdienst zijn het getuigenis dat de apostelen en profeten hebben van Jezus Christus, dat Hij gestorven is, begraven, en op de derde dag herrezen, en dat Hij tot in de hemel opgestegen is; en alle andere aspecten van onze godsdienst zijn slechts aanhangsels daarvan.’2
Door mijn begrip van Christus te vergroten, kreeg ik een sterker getuigenis van de kern van zijn evangelieleringen, waardoor ik het waarom achter alles wat ons is geboden en geadviseerd nu beter begrijp, namelijk dat alles op Christus wijst.
Christus begrijpen
In de gelijkenis van de talenten (zie Mattheüs 25:14–30) gaf een heer drie slaven een deel van zijn bezittingen voordat hij op een lange reis ging. Toen hij terugkwam, hadden twee van de slaven hun talenten goed besteed, wat hun winst had opgeleverd, terwijl de derde slaaf zijn ene talent had verborgen, wat hem duur kwam te staan.
Je vraagt je misschien af hoe de slaven wisten wat ze met hun ontvangen talenten moesten doen. Ze waren alle drie bekwaam (zie Mattheüs 25:15) en ze wisten waaraan ze die moesten besteden, maar de derde koos ervoor zijn kennis niet te gebruiken. Hij begreep zijn taak, maar wellicht begreep hij zijn heer niet.
Wanneer we Christus begrijpen, hoeft Hij ons niet ‘in alle dingen’ te gebieden, maar kennen we Hem en zijn leringen goed genoeg om ‘vele dingen uit eigen vrije wil te doen en veel gerechtigheid tot stand te brengen’ (Leer en Verbonden 58:26–27). Hoe beter we Hem kennen, hoe duidelijker zijn wil voor ons in onze handelingen tot uiting komt.
De Heer hoopt dat we onze capaciteiten zullen gebruiken om Christus te leren kennen en in zijn geest te handelen. Hij verwacht in feite dat we zoals Hij worden.3
Over Hem leren
Van Christus leren is een eeuwige pelgrimsreis en Hij zal ons bij elke stap ondersteunen. In het onderwijs wordt scaffolding toegepast, een vorm van begeleid zelfstandig leren waarbij de leerkracht tijdelijk als ‘steiger’ fungeert en de leerling zelfstandig aan zijn ‘gebouw’ van kennis werkt. Leerkrachten gebruiken deze methode om leerlingen stap voor stap verder te brengen, totdat ze zelfstandig leren werken.4 We zouden kunnen zeggen dat Christus, de Meesterleraar, scaffolding toepast om ons in zijn evangelie te helpen groeien en van Hem te leren (zie Mattheüs 11:29, zie ook vers 28; Leer en Verbonden 19:23).
Als discipel van Jezus Christus vergroten we voortdurend ons begrip van de kennis die we hebben, en voegen ‘regel op regel, voorschrift op voorschrift’ (2 Nephi 28:30) aan deze kennis toe. Als we ons begrip van Christus vergroten, kan Hij ons meer kennis toevertrouwen, ‘want hem die ontvangt, zal Ik meer geven’ (2 Nephi 28:30).
Overdenk hoe we als kind worden onderwezen. Kleine kinderen hebben veel herhaling nodig om te begrijpen wat hun ouders hun proberen bij te brengen. In de speeltuin moet een peuter er wellicht talloze keren aan worden herinnerd dat hij geen zand mag eten. Maar naarmate ze opgroeien, groeit ook hun begrip van die beginselen en kunnen hun ouders hen iets nieuws bijbrengen.
Er zullen momenten zijn waarop we een terugval hebben en misschien iets opnieuw moeten leren, maar dat is waar scaffolding om draait. We hebben allemaal de hulp van onze Meesterleraar nodig. Christus heeft de verzoening tot stand gebracht zodat we ons, door ons nederig en in geloof te bekeren, tot Hem kunnen wenden en weer onderwijs van Hem kunnen ontvangen.
Zijn geboden naleven
Als onderdeel van het onderwijs dat onze hemelse Vader en Christus ons geven, ontvangen we leiding voor een rechtschapen levenswijze. Soms omvat dit specifieke richtlijnen die we dienen te volgen. We kunnen deze richtlijnen als onderdeel van het scaffolding van Christus beschouwen: specifieke instructies die ons begrip vergroten van de evangeliebeginselen die erin zijn vervat.
Denk bijvoorbeeld aan het evangeliebeginsel van fatsoen in kleding en gedrag. In het boekje Voor de kracht van de jeugd staat een heel specifieke, makkelijk toe te passen definitie van onfatsoenlijke kleding: ‘Alle kleding die nauwsluitend, doorzichtig of onthullend is.’5 Als we deze richtlijn volgen, krijgen we meer begrip van wat fatsoen in werkelijkheid is, namelijk een nederige en ingetogen houding, waarmee we God verheerlijken (zie 1 Korinthe 6:20),6 totdat ons hart is veranderd en de daden die ons dichter tot Christus brengen een tweede natuur zijn geworden.
Door mijn houding ten aanzien van alle ‘plichten’ in het evangelie te veranderen, maakte mijn beginnende burn-out plaats voor geloof. Mijn lasten werden lichter toen ik naar het waarom achter de belangrijkste evangeliebeginselen keek. Door tiende leerde ik de wet van toewijding toepassen. Iedere week naar de kerk gaan om aan het avondmaal deel te nemen, werd een les over de verzoening van de Heiland. Ik had plotseling het gevoel dat de geest, en niet slechts de letter, van Gods wet in mijn leven was.
Ons hart door Hem laten veranderen
Wanneer we ons op de Heiland richten en Hem ons hart laten veranderen, zal het beeld van God in ons gelaat worden gegrift (Alma 5:19). Hij wil niet alleen dat we Hem volgen, maar ook dat we op Hem lijken, dat we denken en handelen zoals Hij dat zou doen, en dat we Hem kennen.
Hoe kon de laatste slaaf in de gelijkenis van de talenten (zie Mattheüs 25:14–30) beweren dat hij zijn heer kende om vervolgens het tegenovergestelde van zijn wil te doen? Misschien kende hij zijn heer oppervlakkig als een ‘streng man’ (Mattheüs 25:24), terwijl de ‘goede en trouwe [slaven]’ (Mattheüs 25:21) hun heer waarlijk kenden.
Als we onze hemelse Vader en de Heiland goed willen leren kennen, moeten we ons begrip van de basisbeginselen van het evangelie vergroten. In Johannes 3:3–21 onderwees Christus in enkele van deze basisbeginselen, waaronder zijn verzoening en Gods liefde voor ons. We leren nog meer van de twee grote geboden om God en onze naasten lief te hebben (zie Mattheüs 22:37–39).
Alle geboden, verbonden en roepingen in het evangelie wijzen ons op deze basisbeginselen, die ons weer op Christus wijzen. Overweeg op welke manier essentiële waarheden in het evangelie door andere leringen worden versterkt. Wat leer jij van het avondmaal over Gods liefde voor jou? Wat leer jij van je bediening over jouw liefde voor God?
Ons oog op Hem richten
Wanneer we de geboden en onze taken als discipel van Christus enkel als lastige punten op ons takenlijstje zien, kunnen onze gevoelens die met een burn-out gepaard gaan, ertoe leiden dat we ons gaan afvragen of het allemaal wel de moeite waard is. Met die houding kunnen we verbitterd raken en de geboden als beperkend en oneerlijk gaan zien. Maar als we het plan van geluk begrijpen waarvan Jezus Christus de kern is, kunnen we ons richten op het waarom van alles wat de Heer van ons vraagt. Dan zien we in dat onze taken zinvol in plaats van zinloos zijn (zie Alma 12:32).
Laten we dan, als ons gevoel ons in de steek laat en we niet weten wat belangrijk is of waar we ons kleine beetje energie het beste aan kunnen besteden, een sprankje geloof oefenen (zie Alma 32:27) dat Christus de Weg is en dat het verbondspad ons naar Hem leidt. Laten we zijn ‘woorden beproeven, […] al [kunnen we] niet meer doen dan verlangen te geloven’ (Alma 32:27). Als we dat doen, zullen we zien dat de Heiland de kern van alle dingen is – misschien zelfs van de dingen waarmee je in het evangelie worstelt. Stel dat alles ons naar Christus, zijn zoenoffer en zijn opstanding wijst. Stel dat alles naar zijn liefde en de liefde van onze hemelse Vader voor ons wijst.
Nu het fundament van mijn getuigenis Christus als kern heeft, voelt mijn burn-out lichter aan. Af en toe bekruipt mij nog steeds een gevoel van moedeloosheid. Maar als ik mijn hart weer op Hem richt, realiseer ik me dat het toch vooral mijn daden zijn, zowel groot als klein, die mij elke dag dichter bij Hem brengen.