เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

ทำไมถึงให้อภัยไม่ได้?

โดยซามูเอล กูโอมาเนน, นอร์ธออสโตรบอธเนีย ฟินแลนด์

ผมสวดอ้อนวอนต่อพระบิดาบนสวรรค์ ขอให้พระองค์ทรงช่วยให้ผมเอาชนะความรู้สึกที่ไม่ดีของผมและยกโทษให้ผู้อื่นได้

ภาพประกอบโดย อัลเล็น การ์นส์

ผมเข้าร่วมกับบราเดอร์คนอื่นอีกสองสามคนในวอร์ดของผมเพื่อช่วยซิสเตอร์คนหนึ่งย้ายของ แต่เมื่อเรามาถึงห้องชุดของเธอ รถตู้ที่จอดขวางอยู่อย่างไม่เหมาะสมทำให้รถตู้ของเราเข้าไปยังห้องของเธอไม่ได้

ผมโทรไปที่หมายเลขโทรศัพท์ข้างรถตู้เพื่อขอให้ใครสักคนมาเคลื่อนย้ายรถ ชายคนหนึ่งรับสายและสัญญาว่าเขาจะรีบมา

หลังจากรอนาน 15 นาที ผมโทรหาเขาอีกครั้งแต่เขาไม่ได้รับสาย ในที่สุด หลังจากโทรตามอีกครั้งหนึ่ง เขาก็มาพร้อมกับเด็กสองคน เขาโกรธและพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมไม่พอใจอย่างมาก ผมพยายามจะลืมเรื่องนี้ขณะที่เราดำเนินการย้ายของต่อไป

เย็นวันนั้น ผมครุ่นคิดถึงสิ่งที่ผมประสบมาในตอนนั้น ผมสวดอ้อนวอนต่อพระบิดาบนสวรรค์ ขอให้พระองค์ทรงช่วยให้ผมลืมความรู้สึกนั้นและขอให้ผมอภัยให้กับชายผู้นั้นได้ พระองค์ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของผม

แต่ต่อมาไม่นาน ขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ผมสังเกตเห็นบทความเกี่ยวกับชายคนนี้ ในนั้นมีภาพของเขาด้วย ความรู้สึกด้านลบที่ผมมีต่อเขากลับคืนมาอีก ดังนั้นผมจึงต้องทำขั้นตอนเดิมอีกครั้ง ผมร้องขอพระเจ้าทรงช่วยให้เรื่องที่ไม่สำคัญนี้ไม่ทำให้ผมลำบากใจอีกต่อไป และขอให้พระองค์ทรงช่วยผมให้อภัยมนุษย์ผู้อื่นได้ ความรู้สึกดีๆ กลับมาอีกครั้ง

ไม่นานนักผมบังเอิญพบชายคนเดียวกันนี้ในร้านค้าแห่งหนึ่ง ความรู้สึกไม่ดีของผมกลับคืนมาอีกแล้ว ผมแปลกใจมาก ผมถามพระเจ้าว่าเหตุใดผมจึงไม่สามารถข้ามผ่านสิ่งที่ผมประสบมาในตอนนั้นได้ ไม่กี่วันต่อมา พระองค์ทรงสอนบทเรียนแก่ผม

ขณะที่ผมกำลังออกจากพื้นที่ของพระวิหารเฮลซิงกิ ฟินแลนด์ ผมสังเกตเห็นชายคนเดียวกันนี้กำลังทำงานอยู่ในบริเวณสวนของพระวิหาร ผมไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย ผมคิดของผมเปิดออกในทันที และผมเข้าใจทันทีว่าเขาก็เป็นแบบเดียวกับผม กำลังรับใช้พระเจ้า และเขาก็รู้สึกหงุดหงิดได้เหมือนกับผมเมื่อเรื่องราวไม่เป็นดังใจนึก ตอนนั้นเองที่ผมมองเห็นชายคนนี้เป็นพี่น้องของผมได้ ผมมองเขาด้วยสายตาใหม่ รู้สึกเคารพและรักเขาขึ้นมา หลังจากนั้น ความรู้สึกก่อนหน้านี้ทั้งหมดหายไป ไม่กลับคืนมาอีกเลย

เมื่อเรามองผู้อื่นดังที่พระเจ้าทรงมองเรา เราสามารถปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ในการยกโทษให้โดยสิ้นเชิง (ดู มัทธิว 6:14–15; หลักคำสอนและพันธสัญญา 64:9–10) ประสบการณ์นี้เป็นพระเมตตาอันละเอียดอ่อนและน่าจดจำของพระเจ้า ซึ่งผมยังคงไตร่ตรองอยู่ในใจเสมอ