ขอต้อนรับสู่นิตยสารฉบับนี้

การอัญเชิญพระวิญญาณเข้ามาในชีวิตเรา

พระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้าย โดย ไซมอน ดิวอีย์

พระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายเป็นมากกว่ามื้ออาหารสำหรับอัครสาวก เพราะเป็นชั่วขณะอันศักดิ์สิทธิ์และมหัศจรรย์ที่ได้อยู่เบื้องพระพักตร์พระเจ้าของพวกเขา คำสวดอ้อนวอนศีลระลึกมอบความมหัศจรรย์คล้ายกันให้เราเมื่อเราได้รับพรให้มีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับเรา (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 20:77, 79) เราจะรู้สึกใกล้ชิดพระผู้ช่วยให้รอดเช่นเดียวกับอัครสาวกได้อย่างไร?

ในบทความ หน้า 4 เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์อธิบายว่า “หน้าที่รับผิดชอบอันศักดิ์สิทธิ์ของเราคือพัฒนานิสัยอันศักดิ์สิทธิ์ที่อัญเชิญพระวิญญาณของพระเจ้าให้อยู่กับเราตลอดเวลา” การทำตามคำแนะนำในบทความของท่านสามารถช่วยเราพัฒนานิสัยอันศักดิ์สิทธิ์ที่แม้จะเล็กน้อย แต่สามารถทำให้เราเข้าใกล้พระเยซูคริสต์มากขึ้น

ใน หน้า 40 ดิฉันแบ่งปันประสบการณ์การสูญเสียสามีที่ป่วยขณะเราอยู่ในภาคยุโรปตะวันออก แม้จะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับดิฉัน แต่เป็นประสบการณ์ที่ดิฉันนึกถึงขณะพยายามตัดสินใจว่าจะพูดเรื่องความมหัศจรรย์ของการประสบพระเมตตาของพระผู้ช่วยให้รอดอย่างคาดไม่ถึง

ช่างเป็นความมหัศจรรย์ที่จะรู้สึกถึงการประทับของพระเจ้าในชั่วขณะของความโดดเดี่ยว การทดลอง และความอ่อนแอของเรา เราสามารถเลือกพัฒนานิสัยอันศักดิ์สิทธิ์ที่จะอัญเชิญพระวิญญาณเข้ามาในชีวิตเรา ดิฉันสวดอ้อนวอนขอให้เราแสวงหาความเข้มแข็งและการนำทางที่พระผู้เป็นเจ้าเต็มพระทัยมอบให้เราผ่านของประทานอันสูงส่งแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์

ขอแสดงความนับถือ

ประธานซูซาน เอช. พอร์เตอร์

ประธานปฐมวัยสามัญ