เราอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเหลือกัน

โดย ลีโอนาร์ด ซิงเกอร์, เขตสงวนนาวาโฮ สหรัฐอเมริกา

ตามที่สัมภาษณ์โดย เดวิด โอลเซ็น

พระเจ้าทรงดูแลความต้องการของผม พระองค์ประทานพรให้ผมมีบ้านและข้าวของทุกอย่างในบ้าน

ภาพ

ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในบ้าน

ภาพถ่ายโดย ริชาร์ด เอ็ม. รอมนีย์

ลีโอนาร์ด: ผมเคยติดเหล้า ไม่มีบ้าน ใส่เสื้อผ้าชุดเดิมทุกวัน นอนอยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้และหาอาหารจากถังขยะ ผมไม่เหลืออะไรไม่เหลือใครเลย

เอ็ลเดอร์ โอลเซ็น: คุณเปลี่ยนแปลงอย่างไร?

ลีโอนาร์ด: ผมตัดสินใจสวดอ้อนวอน ทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า และผมรู้สึกเข้มแข็งพอจะเลิกดื่ม ผมคิดถึงศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้ายตลอดเวลา เคยรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเวลาอยู่ที่นั่น คิดว่าผมอาจจะพบความหวังที่นั่นอีกครั้ง

เอ็ลเดอร์ โอลเซ็น: คุณเคยบอกผมว่าคุณเริ่มรู้สึกว่ามี แรงกระตุ้น

ลีโอนาร์ด: ใช่ พระเจ้าทรงพาผมไปด้วย และเมื่อผมติดตามพระองค์ พระองค์ทรงเริ่มอวยพรผม

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: ผู้นำศาสนจักรในท้องที่ช่วยคุณอย่างไร?

ลีโอนาร์ด: ผมถูกขับออกจากศาสนจักร แต่พวกเขาช่วยให้ผมเข้าใจว่าผมต้องทำอะไร และทำสิ่งที่ผมต้องทำเพื่อจะได้กลับมาเป็นสมาชิกเต็มตัวอีกครั้ง ผมค่อยๆ ทำทีละอย่าง วันที่ผมรับบัพติศมาใหม่อีกครั้งเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: ทุกวันนี้บ้านคุณแค่ขึ้นเนินมาก็ถึงโบสถ์แล้ว [อาคารประชุมสาขาเดนเนฮอทโซ ในเมืองคาเยนตา แอริโซนา สหรัฐอเมริกา] บ้านคุณเป็นรถพ่วงคันเล็ก ไม่มีไฟฟ้าและไม่มีน้ำประปา แต่คุณบอกว่าคุณโชคดีแล้ว?

ลีโอนาร์ด: พระเจ้าทรงดูแลความต้องการของผม พระองค์ประทานพรให้ผมมีบ้านและข้าวของทุกอย่างในนั้น ผมชอบมีที่เงียบๆ ไว้ศึกษาพระคัมภีร์และสวดอ้อนวอน น้องสาวผมอยู่ใกล้ ๆ ผมไปเอาน้ำบ้านเธอ บางครั้งเมื่อต้องใช้ไฟฟ้า เธอให้ผมเดินสายมาจากบ้านเธอ

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: พระกิตติคุณเป็นพรแก่คุณอย่างไรอีก?

ลีโอนาร์ด: พระเจ้าทรงแสดงให้ผมเห็นว่าชีวิตนี้มีความหมาย นั่นคือสิ่งที่ผมขาดหายมานานหลายปี ตอนนี้ผมต้องการช่วยเหลือคนอื่นเหมือนพระองค์ทรงช่วยเหลือผม

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: ผมเห็นคุณช่วยเหลือคนอื่นตลอดเวลา วันก่อนคุณช่วยผู้หญิงที่รถติดหล่มทราย

ลีโอนาร์ด: มีสมาชิกอีกสองคนกับพลั่วสองอัน เราเริ่มขุดและดันรถ ไม่นานเธอก็ขับออกไปได้

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: แล้วตอนที่คุณรู้สึกถึงแรงกระตุ็นให้ไปเยี่ยมหลานสาวที่อยู่ไกลหลายไมล์ในฟาร์มิงตัน นิวเม็กซิโกล่ะครับ เป็นอย่างไร?

ลีโอนาร์ด: ผมไม่แน่ใจว่าทำไมถึงต้องไป แต่รู้ว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ผมไปที่นั่น

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: คุณก็ทำตามการกระตุ้นเตือน คุณหาวิธีไปที่นั่น และคุณมาถึงทันให้ความช่วยเหลือที่จำเป็นอย่างเร่งด่วนแก่เธอ

ลีโอนาร์ด: พระเจ้าทรงทราบว่าเธอต้องการความช่วยเหลือ และทรงทราบว่าผมช่วยเธอได้

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: ในการเรียกของคุณในฝ่ายประธานสาขา คุณช่วยผมเรื่องงานมอบหมายการปฏิบัติศาสนกิจ การประชุม กิจกรรมสาขา และโปรแกรมบำบัดการเสพติดของศาสนจักร คุณจะบอกอะไรถ้ามีคนถามคุณว่า “คุณรักเพื่อนบ้านของคุณอย่างไร?”

ลีโอนาร์ด: รักสุดหัวใจครับ

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: คุณแสดงความรักนั้นอย่างไร?

ลีโอนาร์ด: ผมแค่คืนสิ่งที่พระเจ้าประทานแก่ผมให้กับพวกเขา ทุกคนต้องรู้สึกว่ามีคนรักพวกเขา ต้องรู้สึกสบายใจ ต้องได้รับการนำทาง ต้องเข้าใจว่าพระเจ้าจะประทานอะไรแก่พวกเขา เมื่อคุณอยู่ก้นบ่อ คุณจำเป็นต้องรู้สึกว่าถ้าคุณยื่นมือออกไป จะมีคนอยู่ตรงนั้น

เอ็ลเดอร์โอลเซ็น: คุณอยู่ในรถพ่วงคันเล็ก แต่ใจคุณใหญ่เท่าที่โล่งกว้าง คุณใช้ชีวิตสมถะ ไม่มีทรัพย์สมบัติทางโลก แต่คุณเป็นเหมือนพระคริสต์ คอยช่วยเหลือคนเดือดร้อนเสมอ

ลีโอนาร์ด: เราอยู่ที่นี่เพราะเหตุนั้นไม่ใช่หรือครับ? เราช่วยเหลือกัน