“ว่าเราระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา” เลียโฮนา, มิถุนายน 2023
ว่าเรา ระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา
ข้าพเจ้าเป็นพยานว่าอำนาจการชำระให้บริสุทธิ์ของพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นพรแก่เราเมื่อเรารับส่วนศีลระลึกอย่างมีค่าควรและพยายามดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์
ภาพถ่ายโดย เจอร์รีย์ การ์นส์
หลังจากพระผู้ช่วยให้รอดและอัครสาวกสิบสองมารับประทานอาหารมื้อสุดท้ายด้วยกัน พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะรับประทานปัสกานี้กับท่านก่อนที่เราจะต้องทนทุกข์” (ลูกา 22:15)
ไม่นานนักพระเยซูเสด็จไปสวนเกทเสมนีกับอัครสาวกสิบเอ็ดคนในสิบสองคน และทรงรับบาปของโลกไว้กับพระองค์เอง พระองค์ยังทรงอดทนต่อการไต่สวนหลอกๆ และถูกบังคับให้แบกไม้กางเขนไปกลโกธา แต่ก่อนการทนทุกข์ครั้งใหญ่ในสวนและบนกางเขน พระผู้ช่วยให้รอดทรงเตรียมบรรดาสาวกของพระองค์ให้พร้อมรับความท้าทายและความยากลำบากที่แต่ละคนจะต้องทนในท้ายที่สุด
“ระหว่างรับประทานอยู่นั้น พระเยซูทรงหยิบขนมปังขึ้นมา และเมื่อขอพระพรแล้ว ก็ทรงหักส่งให้บรรดาสาวกตรัสว่า จงรับไปกินเถิด นี่เป็นกายของเรา
“แล้วพระองค์ทรงหยิบถ้วย เมื่อขอบพระคุณแล้ว ก็ทรงส่งให้พวกเขาตรัสว่า จงรับไปดื่มทุกคนเถิด
“เพราะว่านี่เป็นโลหิตของเราอันเป็นโลหิตแห่งพันธสัญญาที่หลั่งออกเพื่อยกบาปโทษคนจำนวนมาก” (มัทธิว 26:26–28)
จากนั้น หนึ่งในคำสอนสุดท้ายของพระองค์ในความเป็นมรรตัย พระองค์ทรงอธิบายว่า
“การที่เราจากไปนั้นก็เพื่อประโยชน์ของท่าน เพราะถ้าเราไม่ไป องค์ผู้ช่วยก็จะไม่เสด็จมาหาพวกท่าน แต่ถ้าเราไปแล้ว เราก็จะใช้พระองค์มาหาท่าน …
“เมื่อพระวิญญาณแห่งความจริงเสด็จมาแล้ว พระองค์จะนำพวกท่านไปสู่ความจริงทั้งมวล เพราะพระองค์จะไม่ตรัสโดยพลการ แต่พระองค์จะตรัสสิ่งที่พระองค์ทรงได้ยิน และพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกท่านถึงสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น” (ยอห์น 16:7, 13)
พระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายโดย ไซมอน ดิวอีย์
“นับเป็นพรอย่างยิ่ง!”
หลังจากรับส่วนศีลระลึกระหว่างการสัมมนาผู้นำคณะเผยแผ่เมื่อไม่นานมานี้ ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันกล่าวว่า “ความคิดหนึ่งเกิดขึ้นกับข้าพเจ้าคือการทำพันธสัญญาของข้าพเจ้าวันนี้สำคัญกว่าข่าวสารที่ข้าพเจ้าเตรียมไว้มาก ข้าพเจ้าทำพันธสัญญาขณะรับส่วนศีลระลึกว่าข้าพเจ้าจะเต็มใจรับพระนามของพระเยซูคริสต์และข้าพเจ้าจะเต็มใจเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ บ่อยครั้งข้าพเจ้าได้ยินคำกล่าวที่ว่าเรารับส่วนศีลระลึกเพื่อต่อพันธสัญญาที่ทำไว้เมื่อครั้งบัพติศมา แม้จะจริง แต่เป็นยิ่งกว่านั้น ข้าพเจ้าได้ทำพันธสัญญาใหม่ ท่านได้ทำพันธสัญญาใหม่ … แล้ว … [พระเจ้า] รับสั่งเป็นการตอบแทนว่าเราจะมีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับเราตลอดเวลา นับเป็นพรอย่างยิ่ง!”1
ในคำสวดอ้อนวอนศีลระลึก ผู้ดำรงฐานะปุโรหิตทูลขอให้พระบิดาทรง “โปรดประทานพรและทำให้” ขนมปังและน้ำนี้ “ศักดิ์สิทธิ์” เพื่อพวกเขาจะรับประทานและดื่ม “ในความระลึกถึง” พระวรกายและพระโลหิตของพระบุตรของพระองค์ เราแต่ละคนเป็นพยานว่าเราเต็มใจรับพระนามของพระบุตรของพระองค์ เราปฏิบัติตามและเสริมสร้างพยานนั้น โดยระลึกถึงพระองค์ตลอดเวลา และรักษาพระบัญญัติของพระองค์ (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 20:77, 79)
สำหรับสานุศิษย์ยุคสุดท้ายของพระเจ้า ศาสนพิธีศีลระลึกเรียกร้องมากกว่าการมีส่วนร่วมซ้ำๆ เป็นประจำและคำมั่นสัญญาเพียงผิวเผิน
ภาพถ่ายโดย โรเบิร์ต เคซีย์
“เราไตร่ตรองเป็นการส่วนตัวถึงการชดใช้ของพระเยซูคริสต์” ประธานเนลสันกล่าว “เราใคร่ครวญนัยสำคัญของการทนทุกข์ของพระองค์ที่เกทเสมนีและการตรึงกางเขนพระองค์บนคัลวารี เวลารับศีลระลึก เราแต่ละคนต้อง ‘สำรวจตัวเอง’ (1 โครินธ์ 11:28) และใคร่ครวญพันธสัญญาส่วนตัวที่ทำไว้กับพระเจ้า เวลารับศีลระลึก เราตรึกตรองเรื่องศักดิ์สิทธิ์ของพระผู้เป็นเจ้า”2
การรับประทานและดื่มสัญลักษณ์ศีลระลึกเหล่านี้ไม่ได้ปลดบาป แต่เมื่อเราเตรียมตัวอย่างจริงจังร่วมกับการสวดอ้อนวอนและมีส่วนร่วมในศาสนพิธีอย่างมีค่าควร เราสำรวจการกระทำและความปรารถนาของใจเราและน้อมรับพระดำรัสเชื้อเชิญของพระเจ้าให้กลับใจ (ดู โมเสส 5:8) เมื่อเราถวายเครื่องพลีบูชาที่พระองค์ทรงเรียกร้อง—ใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด (ดู 3 นีไฟ 9:20)—เราได้รับสัญญาว่าจะมีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับเราตลอดเวลา และโดยอำนาจการชำระให้บริสุทธิ์ของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในฐานะเพื่อนที่ยั่งยืนของเรา เราจะได้รับและรักษาการปลดบาปของเราไว้ตลอดเวลา (ดู โมโรไน 6:4)
หน้าที่รับผิดชอบอันศักดิ์สิทธิ์ของเราคือพัฒนานิสัยอันศักดิ์สิทธิ์ที่อัญเชิญพระวิญญาณของพระเจ้าให้อยู่กับเราตลอดเวลา—นิสัย เช่น การให้เกียรติพันธสัญญา การเชื่อฟังพระบัญญัติ การกลับใจ การให้อภัย การค้นคว้าพระคัมภีร์ การรับใช้ และการนมัสการที่บ้าน ที่โบสถ์ และในพระวิหาร
สานุศิษย์ของพระผู้ช่วยให้รอดในพระคัมภีร์มอรมอนเป็นแบบอย่างของนิสัยอันศักดิ์สิทธิ์เพิ่มเติม: “พวกท่านสวดอ้อนวอนขอสิ่งซึ่งพวกท่านปรารถนาที่สุด; และพวกท่านปรารถนาว่าจะได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์ประทานมาให้พวกท่าน” (3 นีไฟ 19:9)
ความสว่างของเรา โดย แดน วิลสัน
กุญแจสู่การระลึกถึง
เช่นเดียวกับสานุศิษย์ในสมัยโบราณ เราสามารถสวดอ้อนวอนอย่างจริงจังและสม่ำเสมอเพื่อทูลขอพระวิญญาณบริสุทธิ์และพรต่างๆ ที่เกี่ยวข้องของพระองค์ พระผู้ช่วยให้รอดทรงสัญญาว่า “องค์ผู้ช่วยคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ … จะทรงสอนพวกท่านทุกสิ่ง และ จะทำให้ระลึกถึงทุกสิ่ง, ที่เรากล่าวกับท่านแล้ว” (ยอห์น 14:26; เน้นตัวเอน)
ที่สำคัญ การมีพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นเพื่อนช่วยให้เราระลึกถึงพระเยซูคริสต์ตลอดเวลา—การพลีพระชนม์ชีพ พระกิตติคุณ คำสัญญาที่ทรงทำกับเรา ความรักที่ทรงมีให้เรา และพันธสัญญาที่เทียมแอกเรากับพระองค์
ประธานเฮนรีย์ บี. อายริงก์ ที่ปรึกษาที่สองในฝ่ายประธานสูงสุดสอนว่า
“กุญแจสู่การระลึกถึงซึ่งก่อให้เกิดและธำรงประจักษ์พยานคือการรับพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นเพื่อน พระวิญญาณบริสุทธิ์คือผู้ช่วยให้เราเห็นสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าทรงทำเพื่อเรา พระวิญญาณบริสุทธิ์คือผู้สามารถช่วยให้คนที่เรารับใช้เห็นสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าทรงทำเพื่อพวกเขา
“พระวิญญาณบริสุทธิ์คือผู้เป็นพยานว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระบุตรที่รักของพระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงรักเราและทรงต้องการให้เรามีชีวิตนิรันดร์กับพระองค์ในครอบครัว”3
และพระวิญญาณบริสุทธิ์คือผู้ที่ช่วยให้เรามุ่งหน้าทางวิญญาณในโลกที่มืดมน ในยุคของไวรัสและวัคซีน โรคทางกายไม่ได้เป็นภัยคุกคามเดียวของเราเท่านั้น
“โรคทางวิญญาณแพร่ระบาดไปทั่วโลกในอัตราส่วนเท่ากัน เราไม่สามารถยับยั้งโรคเหล่านี้ได้ แต่เราสามารถป้องกันไม่ให้เยาวชนของเรา [และตัวเราเอง] ติดเชื้อโรคเหล่านี้” ประธานบอยด์ เค. แพคเกอร์ (1924–2015) ประธานโควรัมอัครสาวกสิบสองสอน
ท่านเสริมว่าความรู้ที่เพิ่มขึ้นและประจักษ์พยานในพระกิตติคุณ ควบคู่กับการมีพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นเพื่อน เป็นเหมือนวัคซีนที่สามารถ ฉีด ป้องกันความชั่วร้ายและการหลอกลวง
“In [หมายถึง] ‘อยู่ภายใน’ และ oculate หมายถึง ‘ดวงตาที่มองเห็น’”ประธานแพคเกอร์กล่าว “เราใส่ดวงตาที่มองเห็นไว้ภายใน [เรา]—ของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ซึ่งไม่อาจพูดถึงได้ [ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 121:26]”4
ดวงตา จะนำทาง ชี้นำ ปลอบโยน และปกป้องเรา สำหรับวิสุทธิชนยุคสุดท้ายผู้ได้รับของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์แล้ว การนำทางจากพระวิญญาณสามารถและควรเป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนานๆ ครั้ง คำสัญญาต่อผู้คนแห่งพันธสัญญาของพระเจ้าคือเพื่อเรา “จะมีพระวิญญาณของพระองค์อยู่กับ [เรา] ตลอดเวลา ” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 20:77; เน้นตัวเอน)
พรที่สัญญาไว้
การระลึกถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำเพื่อเรา การเข้าร่วมศาสนพิธีศีลระลึก และการมีพระวิญญาณอยู่กับเราตลอดเวลาเป็นพรอันประเสริฐอย่างแท้จริง ข้าพเจ้าเป็นพยานว่าพรที่สัญญาไว้จะหลั่งไหลเข้ามาในชีวิตเราเมื่อเราเตรียมตัวให้พร้อมและรับส่วนศีลระลึกอย่างมีค่าควรทุกสัปดาห์ และด้วยเหตุนี้จึงกระชับความสัมพันธ์แบบพันธสัญญาของเรากับพระผู้ช่วยให้รอด