Een tedere barmhartigheid na 25 jaar

Mike Collins, Californië (VS)

Ik ben dankbaar dat God mij door middel van een vergeten brief een van zijn tedere barmhartigheden heeft geschonken.

Toen ik ochtendseminarie in Eureka (Californië, VS) gaf, vroeg ik mijn cursisten om te denken aan zichzelf, maar over tien jaar. Toen vroeg ik ze om hun toekomstige zelf een brief te schrijven met daarin hun getuigenis van het evangelie en alles wat ze nog meer wilden vertellen. Ik zei dat ik de brieven tien jaar later zou versturen.

De tijd verstreek en ik vergat de brieven te versturen. Op een dag, 25 jaar later, vond mijn dochter Heidi de brieven en vroeg ernaar. Nadat ik mijn plan had uitgelegd, zocht ze met behulp van sociale media de adressen van mijn voormalige cursisten op.

een hand geeft enkele enveloppen aan een andere hand

Nadat ze de brieven had opgestuurd, kregen we geweldige antwoorden. Een van mijn voormalige seminariecursisten schreef:

‘Ik wil dat je vader weet dat hij die brieven nu met een reden heeft gevonden. Mijn 18-jarige dochter worstelt met haar getuigenis en vindt het niets voor haar om een “volmaakt meisje in de kerk” te zijn. Ze vertelt ons niet over haar gevoelens. We hebben het moeilijk met haar gehad.’

Mijn voormalig cursist, die veel moeite had met dingen die haar dochter onlangs in een blog had geschreven, zei verder:

‘Ik wist dat ik er met haar over moest praten. Zoals gewoonlijk was haar gezicht ongeïnteresseerd en opstandig, en zei ze niets. Ik gaf haar mijn brief en vroeg haar om die te lezen.

‘Ik zag dat ze de eerste alinea meerdere keren opnieuw las. Ik had opgeschreven dat ik niet wist of ik een getuigenis had, en dat het moeilijk was om een volmaakt lid van de kerk te zijn en dat het misschien niets voor mij was.

‘Mijn dochter begon te huilen. Ik wilde dat ze wist dat ik werkelijk begrijp waarmee ze worstelt. Zonder die brief zou ze dat nooit hebben geloofd! Ze laat me nu iets meer binnen en ik denk oprecht dat de timing van deze brief een tedere barmhartigheid was. Als ik hem tien jaar geleden had ontvangen, had ik hem misschien weggegooid of was ik hem kwijtgeraakt! Bedank je vader alsjeblieft dat hij ons die brieven heeft laten schrijven en dat hij ze al die tijd is vergeten! Toeval bestaat niet.’

Onze liefdevolle hemelse Vader waakt over al zijn schapen, en op zijn wonderbaarlijke timing kan Hij door middel van ieder van ons tedere barmhartigheden en wonderen verrichten, om hen die zijn afgedwaald terug naar de kudde te brengen.