บทที่ 16
กษัตริย์ลิมไฮและผู้คนของท่านหลบหนี
ชาวเลมันจับชาวนีไฟที่ไม่ได้หนีไปกับกษัตริย์โนอาห์ไว้ได้เป็นจำนวนมาก ชาวเลมันนำพวกเขากลับไปและมอบที่ดินให้แต่เรียกเก็บภาษีอย่างหนัก
ชาวนีไฟให้ลิมไฮเป็นกษัตริย์องค์ใหม่ ลิมไฮเป็นบุตรของกษัตริย์โนอาห์ แต่ท่านไม่ชั่วร้ายเหมือนบิดา ท่านเป็นคนดี
กษัตริย์ลิมไฮพยายามสร้างสันติกับชาวเลมัน แต่ยังคงจัดยามไว้เฝ้าชาวนีไฟและยังคงโหดร้ายกับพวกเขา
วันหนึ่งกษัตริย์ลิมไฮมองเห็นคนแปลกหน้าจำนวนหนึ่งอยู่นอกเมือง ท่านสั่งให้จับพวกเขาเข้าคุก คนแปลกหน้าเหล่านั้นคือชาวนีไฟจากเซราเฮ็มลา
ผู้นำของพวกเขาชื่อแอมัน กษัตริย์ลิมไฮดีใจที่ได้พบเขา ท่านทราบว่าแอมันสามารถช่วยให้ผู้คนของท่านหลบหนีจากชาวเลมันได้
กษัตริย์ลิมไฮเรียกผู้คนของท่านมารวมกัน ท่านเตือนผู้คนว่าความชั่วร้ายของพวกเขาเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาถูกชาวเลมันควบคุมไว้
ท่านบอกให้ผู้คนกลับใจ วางใจในพระผู้เป็นเจ้า และเชื่อฟังพระบัญญัติ แล้วพระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยให้พวกเขาหลบหนี
ชาวนีไฟเรียนรู้ว่าชาวเลมันที่อยู่ยามในเมืองมักจะเมาเหล้าตอนกลางคืน
คืนนั้น กษัตริย์ลิมไฮส่งเหล้าองุ่นพิเศษเป็นของกำนัลไปให้ยาม
กษัตริย์ลิมไฮและผู้คนของท่านสามารถเดินผ่านยามที่เมาเหล้าอยู่นั้นและหลบหนีไป
แอมันนำทางกษัตริย์ลิมไฮและผู้คนของท่านเดินทางผ่านแดนทุรกันดารสู่เซราเฮ็มลาที่ซึ่งพวกเขาได้รับการต้อนรับ