บทที่ 24
แอมันพบบิดาของกษัตริย์ลาโมไน
กษัตริย์ลาโมไนต้องการพาแอมันไปพบบิดาของเขา พระเจ้าทรงเตือนไม่ให้แอมันไปเพราะบิดาของลาโมไนจะพยายามสังหารท่าน
พระเจ้าทรงบอกให้แอมันไปที่แผ่นดินแห่งมิดโดไนแทน ซึ่งที่นั่นแอรันพี่ชายของท่านกำลังถูกจองจำ กษัตริย์ลาโมไนไปกับแอมันด้วย
ขณะเดินทาง ท่านทั้งสองพบบิดาของกษัตริย์ลาโมไนซึ่งเป็นกษัตริย์ปกครองทั่วแผ่นดิน เขาถามลาโมไนว่าจะไปไหนกับชาวนีไฟที่กล่าวเท็จ
กษัตริย์ลาโมไนบอกบิดาของเขาถึงเรื่องแอมันและพี่ชายที่ถูกจองจำอยู่ในเรือนจำ ด้วยความโกรธ บิดาของลาโมไนสั่งให้ลาโมไนสังหารแอมันและไม่เดินทางไปมิดโดไน
ลาโมไนไม่ยอมสังหารแอมัน เขากล่าวว่าเขาและแอมันจะไปปล่อยให้แอรันเป็นอิสระ บิดาของลาโมไนยิ่งโกรธแค้นมากขึ้นจนชักดาบออกมาจะสังหารลาโมไน
แอมันก้าวออกมาปกป้องลาโมไน บิดาของลาโมไนจึงพยายามจะสังหารแอมันด้วย แต่แอมันป้องกันตัวและทำให้แขนของบิดาลาโมไนได้รับบาดเจ็บ
เมื่อบิดาของลาโมไนเห็นว่าแอมันอาจจะสังหารเขาได้ เขาจึงเสนอแผ่นดินครึ่งหนึ่งของอาณาจักรให้ท่านถ้าท่านจะไว้ชีวิตเขา
แอมันกล่าวว่าท่านต้องการให้แอรันและพี่น้องเป็นอิสระจากการถูกจองจำและต้องการให้ลาโมไนยังคงปกครองอาณาจักรของเขา
บิดาของลาโมไนตระหนักว่าแอมันไม่ต้องการทำร้ายเขา เขาประหลาดใจที่แอมันรักบุตรชายของเขามาก เขาจึงเชิญให้แอมันสอนพระกิตติคุณให้เขา
แอมันและกษัตริย์ลาโมไนเดินทางไปมิดโดไน ลาโมไนพูดกับกษัตริย์ที่นั่น แอรันและพี่น้องของท่านได้รับการปล่อยตัวออกจากเรือนจำ
แอมันโศกเศร้าที่เห็นคนเหล่านั้นถูกกระทำอย่างน่าสงสาร พวกเขาทุกข์ทรมานมากแต่พวกเขาอดทน