บทที่ 51 ชาวเจเร็ดเดินทางสู่แผ่นดินที่สัญญาไว้ ขณะที่ชาวเจเร็ดตั้งกระโจมอยู่ชายฝั่งทะเล พี่ชายของเจเร็ดลืมสวดอ้อนวอน พระเจ้าเสด็จมาในเมฆเพื่อบอกให้ท่านกลับใจ อีเธอร์ 2:14 พี่ชายของเจเร็ดกลับใจและสวดอ้อนวอน พระเจ้าทรงให้อภัยพี่ชายของเจเร็ด แต่พระองค์ตรัสว่าท่านไม่ควรทำบาปอีกต่อไป อีเธอร์ 2:15 พระเจ้าทรงสั่งให้พี่ชายของเจเร็ดต่อเรือท้องแบนเพื่อนำผู้คนไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้ อีเธอร์ 2:16 พระเจ้าทรงสอนวิธีต่อเรือท้องแบนให้พี่ชายของเจเร็ด อีเธอร์ 2:16–17 เรือท้องแบนต่อขึ้นอย่างแน่นหนาจนน้ำเข้าไปไม่ได้ อีเธอร์ 2:17 พี่ชายของเจเร็ดสงสัยว่าคนที่อยู่ในเรือจะมีอากาศหายใจได้อย่างไร ท่านทูลถามพระเจ้าว่าท่านควรทำอย่างไร อีเธอร์ 2:19 พระเจ้าทรงบอกให้ท่านเจาะช่องไว้ตรงด้านบนและที่ท้องเรือแต่ละลำ ช่องที่เจาะไว้ควรเปิดได้เพื่อให้อากาศเข้ามาและปิดไว้เพื่อกันน้ำเข้าเรือ อีเธอร์ 2:20 พี่ชายของเจเร็ดทูลพระเจ้าว่าภายในเรือไม่มีแสงสว่าง พระเจ้าทรงขอให้ท่านคิดหาวิธีที่จะทำให้เกิดแสงสว่างขึ้นภายในเรือท้องแบน อีเธอร์ 2:22–23 แสงสว่างนั้นจะมาจากไฟหรือหน้าต่างไม่ได้เพราะจะทำให้เรือแตก อีเธอร์ 2:23 พี่ชายของเจเร็ดจึงไปที่ภูเขาและหลอมหินก้อนเล็กๆ 16 ก้อนขึ้นมาจากหินก้อนหนึ่ง หินเหล่านั้นมองดูคล้ายแก้วใส ท่านหลอมหินสำหรับใส่ไว้ในเรือทั้งแปดลำ ลำละสองก้อน อีเธอร์ 3:1 พี่ชายของเจเร็ดนำหินขึ้นไปบนยอดเขา ที่นั่นท่านสวดอ้อนวอนพระเจ้า อีเธอร์ 3:1 พี่ชายของเจเร็ดทูลขอให้พระเจ้าทรงสัมผัสก้อนหินเพื่อให้มันส่องสว่างภายในเรือท้องแบน อีเธอร์ 3:4 พระเจ้าทรงใช้นิ้วพระหัตถ์สัมผัสหินแต่ละก้อน อีเธอร์ 3:6 เนื่องจากพี่ชายของเจเร็ดมีศรัทธาแรงกล้า ท่านเห็นนิ้วพระหัตถ์ของพระเจ้า ซึ่งมองดูเหมือนนิ้วมือของมนุษย์ อีเธอร์ 3:6, 9 จากนั้นพระเจ้าทรงแสดงองค์ต่อพี่ชายของเจเร็ด อีเธอร์ 3:13 พระเยซูตรัสว่าผู้ที่เชื่อในพระองค์จะมีชีวิตนิรันดร์ อีเธอร์ 3:14 พระเยซูทรงสอนและทรงแสดงหลายสิ่งหลายอย่างต่อพี่ชายของเจเร็ด พระเยซูทรงสั่งให้ท่านเขียนสิ่งที่ท่านเห็นและได้ยิน อีเธอร์ 3:25–27 พี่ชายของเจเร็ดนำหินลงมาจากภูเขา ท่านวางหินก้อนหนึ่งไว้ที่หัวเรือและอีกก้อนหนึ่งไว้ที่ท้ายเรือแต่ละลำ มันส่องสว่างอยู่ภายในเรือ อีเธอร์ 6:2–3 ชาวเจเร็ดโดยสารเรือพร้อมทั้งนำสัตว์และอาหารไปด้วย พระเจ้าทรงทำให้ลมแรงพัดพาเรือไปยังแผ่นดินที่สัญญาไว้ อีเธอร์ 6:4–5 พระเจ้าทรงปกป้องพวกเขาจากคลื่นลม พวกเขาขอบพระทัยพระเจ้าและร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ อีเธอร์ 6:6–10 หลังจากอยู่ในท้องทะเลเป็นเวลา 344 วัน เรือก็เข้าเทียบชายฝั่งแผ่นดินที่สัญญาไว้ อีเธอร์ 6:11–12 เมื่อชาวเจเร็ดออกจากเรือ พวกเขาคุกเข่าลงหลั่งน้ำตาแห่งความปลื้มปีติ อีเธอร์ 6:12 ชาวเจเร็ดสร้างบ้านเรือนและเพาะปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหารบนแผ่นดินที่สัญญาไว้ พวกเขาสอนบุตรธิดาให้ฟังพระคำของพระเจ้าและเชื่อฟังพระองค์ อีเธอร์ 6:13, 16–18