« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ តុលា ៖ ‹ ការបូជារបស់គាត់នឹងបានរាប់ថាពិសិដ្ឋដល់យើង ជាងការដំឡើងរបស់គាត់ទៅទៀត › ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥–១២០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥ ( ឆ្នាំ ២០២៥ )

« គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥–១២០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៥

Far West, Missouri [ ក្រុងហ្វាវែស្ទ រដ្ឋមិសសួរី ] ដោយ អល រ៉ោនស៍

ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ តុលា ៖ « ការបូជារបស់គាត់នឹងបានរាប់ថាពិសិដ្ឋដល់យើង ជាងការដំឡើងរបស់គាត់ទៅទៀត »

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥–១២០

មានហេតុផលសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធដើម្បីមានសុទិដ្ឋិនិយមអំពីការជួបជុំនៅកន្លែងថ្មីជាងគេបំផុតរបស់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងហ្វារវែស្ទ រដ្ឋមិសសួរី ។ ទីក្រុងនេះកំពុងរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដីហាក់ដូចជាមានច្រើនក្រៃលែង ហើយនៅក្បែរនោះគឺជា ដែនដី អ័ដាម-អុនតៃ-អាម៉ាន ជាកន្លែងសំខាន់ខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យកាលពីអតីតកាល និងនាពេលអនាគត ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៥៣–៥៦; ១១៦ ) ។ វានៅតែមានការលំបាកសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធដែលមិនឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេបានបាត់បង់ ។ ក្រៅពីត្រូវបានបណ្ដេញចេញពី អ៊ិនឌីប៉ែនដែនស៍ ដែលជាកន្លែងកណ្តាលនៃទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ពួកបរិសុទ្ធក៏ត្រូវរត់ភៀសខ្លួនពីទីក្រុង ខឺតឡង់ ដោយចាកចោលព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេបន្ទាប់ពីបានតែពីរឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ។ ហើយនៅពេលនេះ មិនត្រឹមតែមានសត្រូវនៅក្រៅសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះទេដែលបង្កជាបញ្ហា—សមាជិកដែលមានលេចធ្លោជាច្រើនបានងាកមកប្រឆាំងនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ រួមទាំងសមាជិកបួនរូបក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ផងដែរ ។

ជំនួសឲ្យការផ្តោតលើអ្វីដែលពួកគេបានបាត់បង់ ពួកអ្នកស្មោះត្រង់នៅតែបន្តសាងសង់ទីក្រុងស៊ីយ៉ូននៅ ហ្វារវែស្ទ វិញម្តងនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ។ ពួកគេបានរៀបចំផែនការសម្រាប់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធថ្មីមួយ ។ សាវកថ្មីបួននាក់ត្រូវបានហៅ ។ ពួកលោកបានយល់ថា ការធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះមិនមានន័យថាបងប្អូនមិនបរាជ័យនោះទេ វាមានន័យថាបងប្អូនត្រូវ « ក្រោកឡើងវិញ » ។ ថ្វីបើពេលខ្លះបងប្អូនត្រូវលះបង់ តែការលះបង់ទាំងនោះគឺពិសិដ្ឋណាស់ចំពោះព្រះ សូម្បី « រាប់ថាពិសិដ្ឋ … ជាងការតំឡើង [ របស់បងប្អូន ] » ទៅទៀត ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៧:១៣ ) ។

សូមមើល Saints, ១:៥២១–៥២ ។

គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងនៅឯព្រះវិហារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៣–៦

ឈ្មោះរបស់សាសនាចក្រគឺមានសារៈសំខាន់ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ឈ្មោះរបស់សាសនាចក្រ គឺជា « រឿងដែលសំខាន់បំផុត » ( « The Correct Name of the Church » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៨៧ ) ។ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលវាជាការពិត នៅពេលដែលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៤–៦ ។ តើឈ្មោះរបស់សាសនាចក្រពាក់ពន្ធ័អ្វីទៅនឹងកិច្ចការ និងបេសកកម្មរបស់សាសនាចក្រ ?

សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ២៧:១–១១ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៥:៥–៦

ស៊ីយ៉ូន និងស្តេកទាំងឡាយផ្តល់ជា «ទីជ្រកកោនពីព្យុះសង្ឃរា » ។

នៅពេលបងប្អូនសិក្សារូបភាពដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៥–៦ សូមពិចារណាអំពីតួនាទីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យបងប្អូនបំពេញ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីដើម្បី « ក្រោកឡើង ហើយបញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅ » ឬ « ទៅជាបមាណីយដល់សាសន៍នានា » ? ( ខទី ៥ ) ។ តើព្យុះខាងវិញ្ញាណអ្វីដែលបងប្អូនកត់សម្គាល់ឃើញនៅជុំវិញបងប្អូន ? តើបងប្អូនស្វែងរក « ទីជ្រកកោន » តាមរយៈការប្រមូលផ្ដុំដោយរបៀបណា ? ( ខទី ៦ ) ។

សូមមើលផងដែរ « ព្រះមេត្តាបិតាយើងរុងរឿង » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ២០០ ។

ប៉មបំភ្លឺ — សាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជាពន្លឺ និងជាទីជ្រកកោនពីខ្យល់ព្យុះ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៧

ការលះបង់របស់ខ្ញុំមានភាពពិសិដ្ឋចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។

សូមស្រមៃថាបងប្អូនគឺជា នូវល ខេ វិតនី ឬភរិយារបស់លោកឈ្មោះ អេលីហ្សាបិត ដែលកំពុងមានជីវិតដ៏រុងរឿងនៅទីក្រុងខឺតឡង់ ហើយបន្ទាប់មកបានសុំឲ្យចាកចេញ ។ តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៧:១–១១ ដែលអាចនឹងជួយបងប្អូនឲ្យមានការលះបង់ដូចនេះ ? តើបងប្អូនលះបង់អ្វីខ្លះសម្រាប់ព្រះ ? តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពី ថាតើព្រះជានរណា ហើយទ្រង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?

ការលះបង់ដែលបានស្នើសុំឲ្យ អូលីវើរ គ្រែនជើរ ធ្វើនោះគឺខុសគ្នាពីការលះបង់របស់វិតនី ៖ ព្រះអម្ចាស់បានចាត់តាំងឲ្យលោកស្នាក់នៅទីក្រុងខឺតឡង់ និងដោះស្រាយហិរញ្ញវត្ថុរបស់សាសនាចក្រ ។ ខណៈដែលលោកតំណាងឲ្យសាសនាចក្រដោយសុចរិត ទីបំផុត លោកមិនបានទទួលជោគជ័យខ្លាំងនោះទេ ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៧:១២–១៥ អនុវត្តចំពោះអ្វីដែលទ្រង់បានតម្រូវពីបងប្អូន ។

សូមមើលផងដែរ « Far West and Adam-ondi-Ahman » នៅក្នុង Revelations in Context ទព័រ ២៣៩–២៤០ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៩–១២០

ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់របស់ខ្ញុំជួយស្ថាបនានគររបស់ព្រះ ។

សេចក្តីណែនាំនៅក្នុង កណ្ឌទី ១១៩ និង ១២០ បញ្ជាក់ថាអ្វីជាដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ៖ យើងចូលរួមចំណែក « ថ្វាយ១ភាគ១០ » នៃផលប្រយោជន៍របស់យើង ( ចំណូល ) ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៩:៤ ) ។ ប៉ុន្តែវិវរណៈទាំងនេះផ្ដល់ឲ្យលើសពីការផ្តល់និយមន័យទៅទៀត ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថា ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់នឹង « ញែកដែនដីស៊ីយ៉ូនចេញជាបរិសុទ្ធ » ។ ហើយបើគ្មានក្រឹត្យវិន័យនេះទេ ទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលថា « យើងប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា … នឹងមិនត្រូវបានទៅជាស៊ីយ៉ូនដល់អ្នកឡើយ » ( ខទី ៦ ) ។ តើបងប្អូនធ្លាប់គិតអំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់តាមរបៀបនេះដែរឬទេ ? តើការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់អាចជួយធ្វើឲ្យបងប្អូនកាន់តែបរិសុទ្ធ និងបានរៀបចំខ្លួនកាន់តែល្អសម្រាប់ស៊ីយ៉ូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?

តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីវិវរណៈទាំងនេះ អំពីរបៀបដែលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ប្រើមូលនិធិដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ? តើឃ្លា « ដោយសម្លេងយើងផ្ទាល់ដល់ពួកគេ » នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២០ មានចំណុចសំខាន់អ្វីខ្លះចំពោះបងប្អូន ?

អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានផ្ដល់ការពិពណ៌នាដ៏មានអត្ថប្រយោជន៍អំពីរបៀបដែលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ត្រូវបានប្រើ និងពរជ័យដែលបានមកពីការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យនេះនៅក្នុង « The Windows of Heaven » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១៩–២០ ) ។ សំណួរខាងក្រោមអាចជួយនៅពេលបងប្អូនសិក្សាសារលិខិតរបស់លោក ៖

តើនរណាជាអ្នកកំណត់អំពីរបៀបដែលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ត្រូវបានប្រើបន្ទាប់ពីដង្វាយនេះបានថ្វាយទៅកាន់សាសនាចក្រ ?
តើដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ប្រើសម្រាប់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
តើពរជ័យអ្វីខ្លះបានមកជាលទ្ធផលនៃការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ? ឧទាហរណ៍ តើការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់បងប្អូនជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរបៀបណាខ្លះ ?
តើបងប្អូនអាចរៀនអ្វីចេញពីការអញ្ជើញរបស់អែលឌើរ បែដណា ?
តើបងប្អូនអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើក្រឹត្យវិន័យនៃដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់របស់ព្រះអម្ចាស់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ាឡាគី ៣:៨–១២; « The Tithing of My People » នៅក្នុង Revelations in Context ទំព័រ ២៥០–២៥៥ ។

សូមជួយអ្នកដទៃអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀនសូត្រ ។ សូម្បីតែនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ចង់បង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ក៏ដោយ ពេលខ្លះពួកគេមិនដឹងថាធ្វើយ៉ាងណាទេ ។ ប្រសិនបើបងប្អូនកំពុងបង្រៀនគ្រួសារ ឬថ្នាក់រៀនរបស់បងប្អូន សូមពិចារណាចំណាយពេលខ្លះដើម្បីពន្យល់អំពីរបៀបថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ មិនថាតាមអនឡាញ ឬជាមួយសន្លឹកដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយផ្សេងទៀត ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២៧ ) ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា និង ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ប្រចាំខែនេះ ។

គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៥:៤–៥

ខ្ញុំជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។

ដើម្បីជួយកុមាររបស់បងប្អូនរៀនឈ្មោះសាសនាចក្រ និងយល់ពីមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ សូមពិចារណាសួរថាតើពួកគេណាម្នាក់អាចនិយាយឈ្មោះពេញរបស់សាសនាចក្របានដែរឬទេ ។ បន្ទាប់មកបងប្អូនអាចបង្ហាញឈ្មោះចេញពី គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៤ ហើយឲ្យពួកគេថាតាមបងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនធ្វើដូច្នេះ សូមពិចារណាពីការចង្អុលបង្ហាញពាក្យសំខាន់ៗ និងមូលហេតុដែលវាសំខាន់ ។ បងប្អូនក៏អាចពិនិត្យមើល « ជំពូកទី ៤៣ ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានឈ្មោះដល់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ » ( នៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ទំព័រ ១៦៤ ឬវីដេអូដែលទាក់ទងដែលមាននៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ) ឬ ច្រៀងចម្រៀងបទ « សាសនាចក្រព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៤៨ ) ។

Chapter 43: Jesus Christ Names His Church: April 1838

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៤–៦

គំរូរបស់ខ្ញុំអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយរកឃើញសុវត្ថិភាព ។

កុមាររបស់បងប្អូនប្រហែលជាស្គាល់មនុស្សដែលពិបាក និងត្រូវការ « ទីជ្រកកោន » ពី « ព្យុះជីវិត » ( ខទី ៦ ) ។ តើពួកគេអាចជួយមនុស្សទាំងនេះបានដោយរបៀបណា ? សូមពិចារណាអញ្ជើញកុមាររបស់បងប្អូនឲ្យឈរឡើង នៅពេលបងប្អូនអានពាក្យថា ក្រោកឡើង នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៥:៥ ។ ពួកគេអាចលាម្រាមដៃរបស់ពួកគេដូចជាកាំរស្មីព្រះអាទិត្យ នៅពេលបងប្អូនអាន បញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅ ។ សូមរំឭកកុមាររបស់បងប្អូនថាពន្លឺរបស់យើងមកពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជួយពួកគេឲ្យគិតអំពីវិធីដែលពួកគេអាច « បញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅ » ដូចជាពន្លឺរបស់ទ្រង់ ។
កុមាររបស់បងប្អូនអាចគូររូបដែលរៀបរាប់នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៥:៦ ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចគូរព្យុះមួយដែលមានមនុស្សកំពុងស្វែងរកទីជ្រកកោននៅក្នុងអគារសាសនាចក្រ ។ តើព្យុះអាចតំណាងឲ្យអ្វី ? តើសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្តល់ជំនួយយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមជួយកុមាររបស់បងប្អូនគិតពីមិត្តភក្តិ សមាជិកគ្រួសារ ឬអ្នកជិតខាងដែលខ្វះខាត ។ តើយើងអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកជំនួយនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៧

ការលះបង់របស់ខ្ញុំមានភាពពិសិដ្ឋចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។

សូមអញ្ជើញកុមាររបស់បងប្អូនឲ្យសម្តែងធ្វើជា នូវល ខេ វិតនី ។ តើពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា ប្រសិនបើព្រះអម្ចាស់សុំឲ្យពួកគេទុកការងារដែលជោគជ័យរបស់ពួកគេចោល ហើយផ្លាស់ទៅកន្លែងមួយថ្មីនោះ ? ( វាអាចមានអត្ថប្រយោជន៍ដើម្បីមើល « ជំពូកទី ៤១ ៖ ក្តីអំពល់នៅក្នុងទីក្រុងខឺតឡង់ » នៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ទំព័រ ១៥៨–១៦០ ឬវីដេអូដែលទាក់ទងដែលមាននៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ) ។ ពេលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១៧:១–១១ ជាមួយគ្នា សូមឲ្យកុមាររបស់បងប្អូនបញ្ឈប់បងប្អូននៅពេលពួកគេឮអ្វីមួយដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យមានសេចក្តីជំនឿដើម្បីគោរពតាមព្រះអម្ចាស់ ។ តើយើងលះបង់អ្វីខ្លះដើម្បីគោរពតាមព្រះអម្ចាស់ ? តើទ្រង់ប្រទានពរដល់យើងដោយរបៀបណា ?

Chapter 41: Trouble in Kirtland: 1837–1838

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៩–១២០

ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រើដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដើម្បីប្រទានពរដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។

កុមារជាច្រើនដែលបងប្អូនបង្រៀនប្រហែលជានៅក្មេងពេកដើម្បីរកប្រាក់ ហើយថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ប៉ុន្ដែវាគឺជាការល្អសម្រាប់ពួកគេដើម្បីយល់ដឹងអំពីរបៀបដែលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ចូលរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅទូទាំងពិភពលោក ។ សូមពិចារណាប្រើប្រាស់រូបភាពនេះ និង ទំព័រសកម្មភាព នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះដើម្បីជួយពួកគេយល់ថា តើអ្វីជាដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ។ ( សូមមើលផងដែរ « ជំពូក ៤៤ ៖ ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ » នៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ទំព័រ ១៦៥–១៦៦ ឬវីដេអូដែលទាក់ទងដែលមាននៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ) ។ តើព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រើប្រាស់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ដើម្បីប្រទានពរដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? សូមចែកចាយអារម្មណ៍របស់បងប្អូនអំពីក្រឹត្យវិន័យនៃដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងរបៀបដែលក្រឹត្យវិន័យនេះបានផ្ដល់ពរជ័យដល់បងប្អូន ។

កុមារកំពុងបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ — ពេលយើងថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ យើងបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ប្រចាំខែនេះ ។

រូបភាពតំណាងឲ្យរបៀបដែលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ត្រូវបានប្រើ ។