« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ ធ្នូ–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មករា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១ ៖ ‹ ចូរប្រុងស្ដាប់ចុះ ឱប្រជារាស្ដ្រអើយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ២៨ ខែ ធ្នូ–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មករា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

ថ្ងៃទី ២៨ ខែ ធ្នូ–ថ្ងៃទី ៣ ខែ មករា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១

« ចូរប្រុងស្ដាប់ចុះ ឱប្រជារាស្ដ្រអើយ »

សូមគិតថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១ គឺជាសេចក្ដីផ្ដើមផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះគម្ពីរនៃវិវរណៈថ្ងៃចុងក្រោយរបស់ទ្រង់នេះ ។ តើទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យបងប្អូនដឹងពីអ្វីខ្លះ អំពីគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ? សូមពិចារណាអំពីសំណួរនេះ ហើយកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍នានាទុក នៅពេលបងប្អូនអាន កណ្ឌទី ១ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

នៅខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៣១ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ ទើបមានអាយុមួយឆ្នាំកន្លះប៉ុណ្ណោះ ។ ថ្វីបើរីកលូតលាស់មែន ក៏វានៅតែជាក្រុមអ្នកជឿមិនសូវល្បីល្បាញមួយ ដែលរស់នៅទល់ដែនត្រង់នេះបន្ដិចត្រង់នោះបន្ដិច ដឹកនាំដោយព្យាការីក្នុងវ័យម្ភៃឆ្នាំផ្លាយ ។ ប៉ុន្ដែព្រះបានចាត់ទុកអ្នកជឿទាំងនេះថាជាអ្នកបម្រើ និងសារទូតរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យវិវរណៈដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេបានផ្សាយដល់ពិភពលោក ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១ គឺជាបុព្វកថារបស់ព្រះអម្ចាស់ស្ដីពីការចងក្រងវិវរណៈទាំងនេះ ហើយវាបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ទោះបីជាសមាជិកភាពនៃសាសនាចក្រនៅតិចក្ដី ក៏សារលិខិតដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ចែកចាយនោះមិនតូចសោះឡើយ ។ វាគឺជា « សំឡេងនៃការព្រមាន » សម្រាប់ « បណ្ដាជននៅលើផែនដី » ទាំងអស់ ហើយបង្រៀនពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត និងតាំង « សេចក្ដីសញ្ញាដ៏អស់កល្បជានិច្ច » របស់ព្រះឡើង ( ខទី ៤, ៨, ២២ ) ។ អ្នកបម្រើដែលនាំសារលិខិតនេះគឺជា « ពួកកម្សោយ និងពួករាបទាប » ប៉ុន្ដែអ្នកបម្រើដ៏រាបទាបគឺជាអ្នកទាំងឡាយដែលព្រះត្រូវការ—នៅពេលនោះ និងនៅពេលនេះ—ដើម្បីនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ « ហើយដើម្បីនាំសាសនាចក្រចេញពីទីអាប់អួ និងពីទីនៃសេចក្ដីងងឹត » ( ខទី ២៣, ៣០ ) ។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមស្ដីពីប្រវត្តិសាស្ដ្រនៅក្រោយ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១ សូមមើល Saints ១:១៤០–៤៣ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំ « ពិចារណាមើលព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះ » ។

បុព្វកថាណែនាំអំពីសៀវភៅមួយ ។ វាប្រាប់ពីគោលគំនិត និងគោលបំណងរបស់សៀវភៅនោះ ហើយជួយអ្នកអានឲ្យរៀបចំខ្លួនអាន ។ នៅពេលបងប្អូនអាន កណ្ឌទី ១—« បុព្វកថា » របស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ( ខទី ៦ )—សូមរកមើលគោលគំនិត និងគោលបំណងដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានក្នុងវិវរណៈរបស់ទ្រង់ ។ តើបងប្អូនបានរៀនអ្វីមកពី កណ្ឌទី ១ ដែលនឹងជួយបងប្អូនឲ្យទទួលបានប្រយោជន៍ច្រើនពីការសិក្សារបស់បងប្អូនក្នុងគម្ពីគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ? ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចពិចារណាពីអត្ថន័យនៃការ « ឮសំឡេងនៃព្រះអម្ចាស់ » នៅក្នុងវិវរណៈទាំងនេះ ( ខទី ១៤ ) ឬការ « ពិចារណាមើលព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះ » ( ខទី ៣៧ ) ។

សូមមើលផងដែរ បុព្វកថាដល់គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:១–៦, ២៣–២៤, ៣៧–៣៩

ព្រះមានព្រះបន្ទូលតាមរយៈអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបំពេញ ។

កណ្ឌទី ១ ចាប់ផ្ដើម និងបញ្ចប់ដោយការប្រកាសរបស់ព្រះថា ទ្រង់មានបន្ទូលតាមរយៈអ្នកបម្រើដ៏ជម្រើសរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល ខទី ៤–៦, ២៣–២៤, ៣៨ ) ។ សូមសរសេរនូវអ្វីដែលបងប្អូនបានរៀនពីវិវរណៈនេះស្ដីពីព្រះអម្ចាស់ និងសំឡេងរបស់ទ្រង់ ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ? តើបងប្អូនបានឮសំឡេងរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងសំឡេងរបស់អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់នៅពេលណា ? ( សូមមើល ខទី ៣៨ ) ។

សម័យប្រជុំសន្និសីទទូទៅ — ពួកព្យាការី និងសាវកបង្រៀនយើងអំពីបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:៣, ២៤–២៨, ៣១–៣៣

ប្រសិនបើខ្ញុំបន្ទាបខ្លួន ការវាយផ្ចាលរបស់ព្រះអម្ចាស់អាចដឹកនាំខ្ញុំឲ្យប្រែចិត្ត ។

សូមកត់សម្គាល់ថា នៅក្នុង ខទី ៣ និង ខទី ២៤–២៨ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា អំពើបាប និងកំហុសរបស់មនុស្សនឹងត្រូវបានបង្ហាញឲ្យដឹង ។ ក្នុងន័យមួយ វាគឺជាបទពិសោធន៍ដ៏ឈឺចាប់ និងសោកស្ដាយមួយ ហើយក្នុងន័យមួយទៀត វាគឺជាការណែនាំ ។ ហេតុអ្វីស្ថានភាពទាំងនេះខុសគ្នាខ្លាំងម៉្លេះ ? សូមពិចារណាពីប្រតិកម្មរបស់បងប្អូន នៅពេលបងប្អូនដឹងពីអំពើបាប និងភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួន ។ តើបងប្អូនរកឃើញគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះនៅក្នុង ខទី ២៤–២៨ ដែលអាចជួយបងប្អូនឲ្យឆ្លើយតបតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ ? តើខគម្ពីរទាំងនេះ រួមជាមួយនឹង ខទី ៣១–៣៣ បង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ទតមកភាពទន់ខ្សោយ និងអំពើបាបរបស់បងប្អូន ?

សូមមើលផងដែរ សុភាសិត ៣:១១–១២; អេធើរ ១២:២៧; មរ៉ូណៃ ៦:៨ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:១២–៣០, ៣៥–៣៦

ព្រះអម្ចាស់បានស្ដារដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ឡើងវិញ ដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។

ទោះជា កណ្ឌទី ១ ព្រមានពីថ្ងៃដ៏មានទុក្ខដែលកើតឡើងក្ដី ក៏វាមាននូវសារលិខិតធានាអះអាងមួយ ៖ « យើងជាព្រះអម្ចាស់ដោយជ្រាបនូវគ្រោះដែលនឹងមានមកលើ បណ្តាជនទាំងឡាយនៅលើផែនដី នោះបានហៅ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជុញ្ញ័រជាអ្នកបម្រើរបស់យើង ហើយបាននិយាយមកកាន់លោកពីលើស្ថានសួគ៌ » ( ខទី ១៧ ) ។

សូមចំណាំពីគ្រោះដែលព្រះអម្ចាស់បានព្រមាននោះ ( ឧទាហរណ៍សូមមើល ខទី ១៣–១៦, ៣៥ ) ។ តើបងប្អូនកត់ចំណាំគ្រោះមហន្តរាយផ្សេងទៀតអ្វីខ្លះ ដែលមានក្នុងពិភពលោកនាសព្វថ្ងៃនេះ—ឬនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ?ខទី ១៧–៣០ រៀបរាប់ពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់បងប្អូនពីមុនគ្រោះមហន្តរាយទាំងនេះ ។ សូមធ្វើបញ្ជីមួយអំពីអ្វីដែលបងប្អូនរកឃើញ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:១–៦, ៣៧–៣៩ ។ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាអំពីការព្រមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ បងប្អូនអាចជជែកអំពីការព្រមាននានា ដែលយើងទទួលបានពីមនុស្សដទៃស្ដីពីគ្រោះថ្នាក់ដែលយើងមិនអាចមើលឃើញបាន—ដូចជា កម្រាលឥដ្ឋដែលរអិល ព្យុះកំណាច ឬឡានបើកមក ។ តើឧទាហរណ៍ទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការព្រមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ? យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:១–៦, ៣៧–៣៩ តើព្រះអម្ចាស់ព្រមានយើងដោយរបៀបណា ? តើទ្រង់បានព្រមានយើងអ្វីខ្លះនាពេលថ្មីៗនេះ ? ប្រហែលបងប្អូនអាចមើល ឬអានផ្នែកនៃសារលិខិតសន្និសីទទូទៅនាពេលថ្មីនេះ ហើយរកមើលឧទាហរណ៍នៃ « សំឡេងនៃការព្រមាន » របស់ព្រះ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:១៦ ។តើការ « តាំងសេចក្ដីសុចរិត [ របស់ព្រះអម្ចាស់ ] » មានន័យដូចម្ដេច ? តើយើងអាចប្រាកដថា យើងកំពុងធ្វើការណ៍នោះ ជាជាងដើរ « តាមផ្លូវរបស់ខ្លួន [ យើង ] ផ្ទាល់ » ដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣០ ។តើវាមានន័យដូចម្ដេចដែលនិយាយថា សាសនាចក្រគឺ « ពិត ហើយសកម្ម » ? ដើម្បីនាំឲ្យគ្រួសាររបស់បងប្អូនគិតអំពីសំណួរនេះ ប្រហែលបងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពនៃរបស់ដែលមានជីវិត និងគ្មានជីវិតដល់ពួកគេ ។ បងប្អូនក៏អាចពិភាក្សាពីអ្វីដែលបងប្អូនអាចធ្វើបាន ក្នុងនាមជាគ្រួសារដើម្បីជួយ « នាំសាសនាចក្រចេញពីទីអាប់អួ និងពីទីនៃសេចក្ដីងងឹត » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣៧ ។សូមពិចារណាដាក់ផែនការជាគ្រួសារ ពីរបៀបដែលបងប្អូននឹង « ពិចារណាមើលព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះ » នៅក្នុងគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញាក្នុងឆ្នាំនេះ ។ តើបងប្អូននឹងធ្វើឲ្យការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់បងប្អូនជាផ្នែកដ៏ទៀងទាត់មួយនៃជីវិតគ្រួសារដោយរបៀបណា ? តើយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាអ្វីខ្លះ ដែលអាចជួយបងប្អូនឲ្យរៀនពីបទគម្ពីរ ? ( សូមមើល « គំនិតយោបល់កែលម្អដល់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសាររបស់បងប្អូន » នៅដើមដំបូងនៃធនធាននេះ ) ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

បទចម្រៀងស្នើ ៖ « ធ្វើតាមព្យាការី » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ លេខ ៥៨–៥៩ ជាពិសេសវគ្គចុងក្រោយ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

ស្វែងរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ គោលបំណងនៃព្រះគម្ពីរគឺដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១ សូមពិចារណាធ្វើការកត់ចំណាំ ឬគូសចំណាំខគម្ពីរដែលបង្រៀនបងប្អូនអ្វីមួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

វិវរណៈដំបូងៗមកកាន់សាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញ ត្រូវបានចងក្រងទៅជាព្រះគម្ពីរនៃព្រះបញ្ញត្តិ ។