« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ វិច្ឆិកា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៥–១២៨ ៖ ‹ ជាសម្លេងនៃសេចក្ដីរីករាយសម្រាប់ពួកអ្នករស់ និងពួកអ្នកស្លាប់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ វិច្ឆិកា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៥–១២៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

រូបភាព

ក្រុមគ្រួសារជាមួយនឹងបុព្វការីជននៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ

យើងជាមួយពួកគេ ហើយពួកគេជាមួយយើង ដោយ ខេតលីន ឃូណូលី

ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ វិច្ឆិកា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៥–១២៨

« ជាសម្លេងនៃសេចក្ដីរីករាយសម្រាប់ពួកអ្នករស់ និងពួកអ្នកស្លាប់ »

សូមចងចាំកត់ត្រាអារម្មណ៍របស់អ្នកនៅពេលអ្នកសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៥–១២៨ ដូច្នេះអ្នកអាចសញ្ជឹងគិតដល់ខគម្ពីរ ហើយចែកចាយវាជាមួយអ្នកដទៃ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

នៅក្នុងខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤០ ជេន នីមែនដែលពេញដោយទុក្ខព្រួយ បានស្ដាប់ព្យាការី យ៉ូសែប ថ្លែងនៅក្នុងការបញ្ចុះសពមិត្តរបស់គាត់ ស៊ីមួរ ប្រាន់សិន ។ កូនប្រុសជំទង់របស់ជេន ឈ្មោះ ស៊ីរូស ក៏ទើបតែបានស្លាប់ក្នុងពេលថ្មីៗនេះដែរ ។ ដោយសារស៊ីរូសមិនធ្លាប់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក វាធ្វើឲ្យជេនកាន់តែមានភាពសោកសៅ ហើយនាងបានព្រួយបារម្មណ៍ថា តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះព្រលឹងដ៏អស់កល្បរបស់គាត់ ។ យ៉ូសែបបានដឹងពីអារម្មណ៍របស់នាង ហើយគាត់ក៏មានការព្រួយបារម្មណ៍ដូចគ្នាអំពីបងប្រុសរបស់គាត់ អាល់វិន ដែលបានស្លាប់មុនពេលធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ដូច្នេះព្យាការីបានសម្រេចចិត្តចែកចាយជាមួយជេន និងមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យសព អំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្តែងដល់គាត់ អំពីអស់អ្នកដែលបានស្លាប់ ដោយមិនបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អ—និងអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីជួយដល់ពួកគេ ។

គោលលទ្ធិនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនបានធ្វើឲ្យពួកបរិសុទ្ធមានចិត្តរំភើប ធ្វើឲ្យពួកគេគិតភ្លាមដល់ឪពុកម្ដាយ ជីដូនជីតា និងសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀត ដែលបានទទួលមរណភាព ។ ឥឡូវនេះ មានសង្ឈឹមហើយសម្រាប់ពួកគេ ! យ៉ូសែបបានចែកចាយក្តីអំណររបស់ពួកគេ ហើយលោកបានប្រើភាសាដែលពោរពេញដោយក្តីរីករាយ និងក្តីរំភើប ដើម្បីបង្ហាញនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនគាត់អំពីសេចក្តីសង្គ្រោះមរណជន ៖ « ចូរឲ្យភ្នំបន្លឺឡើងដោយអំណរ ហើយឲ្យច្រកភ្នំទាំងអស់បន្លឺឡើងជាខ្លាំង ហើយឲ្យសមុទ្រនឹងដីគោកទាំងអស់ប្រាប់ពីការអស្ចារ្យនៃសេ្តចដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់អ្នក ! »( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:២៣ ) ។

សូមមើល ពួកបរិសុទ្ធ ១:៤១៥–២៧; « Letters on Baptism for the Dead » Revelations in Context ទំព័រ ២៧២–៧៦ ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៦

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យខ្ញុំមើលថែគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ។

បន្ទាប់ពីត្រឡប់មកផ្ទះវិញពីបេសកកម្មចុងក្រោយគេ ក្នុងចំណោមបេសសកម្មបីបួនទៅកាន់ប្រទេសអង់គ្លេសមក ព្រិកហាំ យ៉ង់បានទទួលការហៅមួយទៀតដ៏សំខាន់មកពីព្រះអម្ចាស់—ឲ្យ « ថែទាំគ្រួសាររបស់ [ គាត់ ] » ( ខទី ៣ ) ដែលបានរងទុក្ខ ពេលលោកមិននៅ ។ កាលអ្នកសញ្ជឹងគិតដល់ខគម្ពីរនេះ និងដំបូន្មានផ្សេងទៀតនៅក្នុង កណ្ឌទី ១២៦ ដែលវាអនុវត្តចំពោះអ្នក សូមពិចារណា ពាក្យពេចន៍របស់ប្រធាន បន្នី អិល អូស្ការសុន អតីតប្រធានយុវនារីទូទៅ ៖

« សូមចងចាំថា តម្រូវការធំបំផុតមួយចំនួនអាចជាអ្នកដែលនៅចំពោះមុខអ្នក ។ សូមចាប់ផ្ដើមការបម្រើរបស់អ្នកនៅក្នុងគេហដ្ឋានអ្នកផ្ទាល់ និងក្នុងគ្រួសារអ្នកផ្ទាល់ ។ ទាំងនេះគឺជាទំនាក់ទំនងដែលអាចនៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ទោះជា—ហើយជាពិសេសប្រហែលជា—ស្ថានភាពគ្រួសារអ្នកមិនសូវល្អឥតខ្ចោះក្ដី ក៏អ្នកអាចស្វែងរកវិធីបម្រើ លើកតម្កើង ហើយពង្រឹងគ្នាផងដែរ ។ សូមចាប់ផ្ដើមនៅត្រង់កន្លែងអ្នកនៅ ស្រឡាញ់ពួកគេតាមលក្ខណៈសណ្ឋានរបស់គេ ហើយរៀបចំសម្រាប់គ្រួសារដែលអ្នកចង់មាននៅពេលអនាគត » ( « សេចក្ដីត្រូវការនៅចំពោះយើង » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ២៧ ) ។

សូមមើលផងដែរ « Take Special Care of Your Family » Revelations in Context ទំព័រ ២៤២–៤៩ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៧:២–៤

ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបពីក្តីអំណរ និងទុក្ខសោករបស់ខ្ញុំ ។

ការចោទប្រកាន់ខុស និងការគម្រាមគំហែងចាប់ខ្លួនបានចាប់ផ្តើមមានម្តងទៀត ហើយបានបង្ខំចិត្ត យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យលាក់ខ្លួននៅក្នុង ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤២ ។ ហើយពាក្យពេចន៍ដែលលោកបានសរសេរទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធអំឡុងពេលនោះ ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៧ ) គឺពោរពេញទៅដោយសុទិដ្ឋនិយម និងអំណរ ។ តើ ខទី ២–៤ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះ ? អំពីរបៀបដែលអ្នកអាចប្រឈមមុខនឹងការសាកល្បង ?

ចូរពិចារណាកត់ត្រាអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់គាំទ្រអ្នកនៅក្នុង « ទឹកជ្រៅ » នៃជីវិតរបស់អ្នក ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៧:៥–៨; ១២៨:១–៨

« អ្វីក៏ដោយដែលអ្នកចងនៅលើផែនដី នោះអាចបានចងនៅស្ថានសួគ៌ដែរ » ។

នៅពេលអ្នកអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៧:៥–៨; ១២៨:១–៨ សូមរកមើលមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដូចជាការណែនាំជាក់លាក់អំពីការកត់ត្រាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន ។ តើបេសកកម្មនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះអម្ចាស់ និងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ?

ការធ្វើការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់បុព្វការីជនរបស់យើង បានចងដួងចិត្តរបស់យើងជាមួយពួកគេ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៨:៥–២៥

សេចក្ដីសង្គ្រោះនៃបុព្វការីជនរបស់ខ្ញុំ គឺសំខាន់ចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ ។

វាបានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់អំពីអ្វី ដែលព្រះបានបើកសម្តែងតាមរយៈយ៉ូសែប ស្ម៊ីធថា ហេតុអ្វីបុព្វការីជនរបស់យើងដែលមិនបានជ្រមុជទឹកនៅក្នុងជីវិតនេះ ត្រូវការជំនួយពីយើងសម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ពួកគេ ។ ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា សេចក្តីសង្គ្រោះនៃបុព្វការីជនរបស់យើងគឺ « ជាការចាំបាច់នឹងសំខាន់បំផុតចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង » ? ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៨:១៥–១៨; បានបន្ថែមអក្សរទ្រេត ) ។

ខទី ៥ បង្រៀនថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាម់មរណជនត្រូវបាន « រៀបចំឡើងមុនកំណើតលោកិយមកម្លេះ » ។ តើសេចក្តីពិតនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះ និងផែនការរបស់ទ្រង់ ? តើសារលិខិតរបស់ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង « ការប្រមូលផ្ដុំគ្រួសាររបស់ព្រះ » បន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?( Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១៩–២២ ) ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រើឃ្លាដូចជា « អំណាចនៃការភ្ជាប់ » « ចំណងភ្ជាប់ » និង « ការរួបរួមល្អឥតខ្ចោះ » នៅពេលដែលបង្រៀនអំពី ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព និងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន ។ សូមរកមើលពិធីការនោះ និងឃ្លាដែលស្រដៀងគ្នា នៅពេលអ្នកអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៨:៥–២៥ ។ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ តើរឿងមួយចំនួនអ្វីខ្លះដែលអាចចងភ្ជាប់គ្នាដោយព្រោះពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពសម្រាប់មរណជន ? ហេតុអ្វីពាក្យ « ក្លាហាន » គឺជាពាក្យល្អសម្រាប់ពិពណ៌នាអំពីគោលលទ្ធិនៃសេចក្តីសង្គ្រោះសម្រាប់មរណជន ? ( សូមមើល ខទី ៩–១១ ) ។

តើអ្នកចាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះលើពាក្យសម្ដីរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធនៅក្នុង ខទី ១៩–២៥ ? តើខគម្ពីរទាំងនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលយើងទទួលអារម្មណ៍អំពីការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់បុព្វការីជនរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ? អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើល FamilySearch.org/discovery សម្រាប់ជាគំនិត ) ។

សូមមើលផងដែរ កូរិនថូស ទី១ ១៥:២៩; ឌែល ជី រេនឡាន់ « កិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖ ការផ្សារភ្ជាប់ និងការព្យាបាល » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៤៦–៤៩; « Sacrifice of Time » និង « Their Hearts Are Bound to You » វីដេអូនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាជាគ្រួសារ

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៦ ។សូមអានដំបូន្មាននេះទៅកាន់ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ដែលអាចបំផុសគំនិតដល់គ្រួសាររបស់អ្នកឲ្យនិយាយអំពីរបៀបដែលយើងអាចចំណាយពេលវេលាកាន់តែច្រើនដើម្បី « ថែទាំ » ( ខទី ៣ ) គ្នាទៅវិញទៅមក ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១៥–១៨ ។តើកិច្ចការនៃសេក្តីសង្គ្រោះ និងពរជ័យដ៏ឥតខ្ចោះនៃកិច្ចការពង្សប្រវត្តិមានអ្វីខ្លះ ? អ្នកអាចស្វែងរកគំនិតមួយចំនួននៅក្នុងវីដេអូនេះ « The Promised Blessings of Family History » ( នៅលើគេហទំព័រChurchofJesusChrist.org ) ឬនៅក្នុងសៀវភៅចម្រៀងអំពីពង្សប្រវត្តិ ដូចជាបទ « ខ្ញុំកំពុងធ្វើ—ពង្សប្រវត្តិ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១០០ ) ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១៨ ។សូមពិចារណាធ្វើច្រវ៉ាក់ក្រដាសជាមួយសមាជិកគ្រួសារអ្នក និងសរសេរឈ្មោះបុព្វការីជនរបស់អ្នកនៅលើតំណរនីមួយៗ ដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចបង្កើត « ចំណងភ្ជាប់ » ដែលភ្ជាប់រវាងយើង និងបុព្វការីជនរបស់យើង ។ ប្រហែលអ្នកអាចធ្វើការស្រាវជ្រាវខ្លះៗតាមគេហទំព័រ FamilySearch.org ដើម្បីស្វែងរកសមាជិកគ្រួសារបន្ថែម ហើយមើលតើច្រវ៉ាក់អ្នកអាចវែងដល់ណា ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១៩–២៣ ។ប្រហែលសមាជិកគ្រួសារអាចស្រាវជ្រាវខគម្ពីរទាំងនេះ រកមើលពាក្យដែលបង្ហាញពីក្តីរំភើបរបស់យ៉ូសែបអំពីដំណឹល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសេចក្តីសង្គ្រោះសម្រាប់មរណជន ។ សមាជិកគ្រួសារអាចចែកចាយបទពិសោធន៍ ដែលពួកគេបានរំភើបចិត្តនឹងកិច្ចការនេះដែរ—ឬមួយអ្នកអាចស្វែងរកបទពិសោធន៍បែបនេះរួមគ្នានៅលើគេហទំព័រ FamilySearch.org/discovery ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងស្នើ ៖ « ខ្ញុំកំពុងធ្វើ—ពង្សប្រវត្តិ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១០០ ។

រូបភាព

រូបតំណាងសំឡេងនៃការស្ដារឡើងវិញ

សំឡេងនៃការស្ដារឡើងវិញ

ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន « ប្រធានបទដ៏ថ្មី និងរុងរឿងមួយ »

គម្រោងនេះបានបង្ហាញអាងជ្រមុជទឹកព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូ ដាក់ពីលើគោឈ្មោលទាំងដប់ពីរ ។

ហ្វែប និង វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ

ហ្វែប វូឌដ្រុព្វ បានរស់នៅជិតក្រុងណៅវូ នៅពេលដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានចាប់ផ្តើមបង្រៀនអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន ។ នាងបានសរសេរពីរឿងនោះទៅកាន់ស្វាមី របស់នាង វូឌដ្រុព្វ ដែលកំពុងបម្រើបេសកកម្មនៅប្រទេសអង់គ្លេស ៖

« បងប្រុសយ៉ូសែប … បានរៀនតាមរយៈវិវរណៈថា អស់អ្នកដែលនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះអាចធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់សាច់ញាតិដែលបានទទួលមរណភាព ហើយមិនដែលមានឱកាសស្តាប់ឭដំណឹងល្អនេះ សូម្បីតែសម្រាប់កូនចៅ ឳពុកម្តាយ បងប្អូនប្រុសស្រី ជីដូនជីតា និងពូមីងរបស់ពួកគេ ។ … ដរាបណាពួកគេបានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មិត្តភក្តិរបស់ពួកគេភ្លាម នោះពួកគេនឹងត្រូវបានដោះលែង ពីស្ថានឃុំព្រលឹង ហើយ វាអះអាងថា ពួកគេអាចនឹងបានរស់ឡើងវិញ ហើយនឹងនាំពួកគេទៅកាន់នគរសេឡេស្ទាល—គោលលទ្ធិនេះបានទទួលដោយសាសនាចក្រ ហើយពួកគេនឹងបញ្ជូនទៅកាន់បណ្តាជន ហើយមនុស្សមួយចំនួនបានជ្រមុជទឹកបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបានរហូតដល់ ១៦ ដង … ក្នុងមួយថ្ងៃ » ។^១

ក្រោយមកវិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ បានមានប្រសាសន៍អំពីគោលការណ៏នេះថា ៖ « គ្រាន់តែខ្ញុំបានស្ដាប់ឮពីវា ព្រលឹងខ្ញុំបានញាប់ញ័រដោយក្តីអំណរ ។ … ខ្ញុំបានចេញទៅ ហើយធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់សាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំដែលបានទទួលមរណភាព ដែលខ្ញុំអាចនៅចាំបាន ។ … ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាចង់ពោលពាក្យ ហាលេលូយ៉ា នៅពេលវិវរណៈនោះបានបើកសម្ដែងដល់យើងអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា យើងមានសិទ្ធិដើម្បីរីករាយនឹងពរជ័យនៃស្ថានសួគ៌ » ។^២

វីលេត ឃឹមបឹល

ដូច ស៊ិស្ទើរ វូឌដ្រុព្វ ផងដែរ បងស្រី វីលេត ឃឹមបឹល បានឮអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សមរណជន អំឡុងពេលស្វាមីរបស់គាត់ ហ៊ីប៊ឺ កំពុងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅឆ្ងាយ ។ គាត់បានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់ស្វាមីថា ៖

« ប្រធាន ស្ម៊ីធ បានបើកប្រធានបទដ៏ថ្មី និងរុងរឿងមួយ … ដែលធ្វើឲ្យសាសនាចក្រមានភាពរស់រវើកឡើងវិញ ។ នោះគឺការធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យអ្នកស្លាប់ ។ ប៉ុលបានលើកឡើងពីរឿងនេះក្នុង កូរិនថូសទីមួយ ជំពូកទី ១៥ ខទី ២៩ ។ យ៉ូសែបបានទទួលការពន្យល់ដ៏ពេញលេញពីរឿងនេះតាមរយៈវិវរណៈ ។ … វាគឺជាឯកសិទ្ធិនៃសាសនាចក្រនេះដើម្បីជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្សទាំងអស់ ដែលបានស្លាប់ពីមុនដំណឹងល្អនេះបានលេចចេញមករហូតដល់ជីដូនជីតាលួតរបស់ពួកគេ ។ … តាមរយៈការធ្វើដូច្នោះ យើងធ្វើជាភ្នាក់ងារសម្រាប់ពួកគេ ហើយផ្ដល់ឯកសិទ្ធិដល់ពួកគេឲ្យចេញមកក្នុងការរស់ឡើងវិញលើកទីមួយ ។ លោកពោលថា ពួកគេនឹងមានដំណឹងល្អផ្សាយដល់ពួកគេ … ប៉ុន្តែវិញ្ញាណមិនអាចធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកបានទេ … ។ ដោយសារការបញ្ជានេះត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅទីនេះ នោះទឹកតែងរវល់ឥតដាច់ ។ អំឡុងសន្និសីទ ពេលខ្លះមានអែលឌើរពីប្រាំបីទៅដប់នាក់នៅក្នុងទឹកជ្រមុជទឹកក្នុងពេលតែមួយ ។ … ខ្ញុំចង់ជ្រមុជទឹកឲ្យម្តាយរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានគណនារង់ចាំថ្ងៃបងត្រឡប់មកវិញ ប៉ុន្តែលើកចុងក្រោយយ៉ូសែបបានមានប្រសាសន៍អំពីប្រធានបទនោះ គាត់បានផ្ដល់ដំបូន្មានឲ្យប្រញាប់ធ្វើការណ៍នេះ ហើយរំដោះមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេចេញពីសេវកភាពឲ្យបានឆាប់បំផុត ។ ដូច្នេះអូនគិតថានឹងធ្វើនៅសប្តាហ៍នេះ ក៏មានអ្នកជិតខាងមួយចំនួននឹងធ្វើដែរ ។ ហើយអ្នកខ្លះបានជ្រមុជទឹកច្រើនដងហើយ … ។ ដូចបងឃើញស្រាប់ហើយ នេះជាឱកាសសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ។ តើនេះពុំមែនគោលលទ្ធិដ៏រុងរឿងទេឬអី ? »^៣

ហ្វែប ឆេស

នៅពេលអាងជ្រមុជទឹកព្រះវិហារបរិសុទ្ធណៅវូបានសាងសង់រួច នោះពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនបានធ្វើឡើងនៅទីនោះជំនួសឲ្យធ្វើនៅឯទន្លេ ។ ហ្វែប ឆេស ជាអ្នកស្រុករស់នៅណៅវូ បានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់ម្តាយរបស់គាត់អំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គាត់បានពិពណ៌នាអំពីអាងបុណ្យជ្រមុជទឹកថាជាកន្លែងដែល « យើងអាចជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនរបស់យើង និងដើម្បីអាចប្រែក្លាយដូចព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅលើភ្នំស៊ីយ៉ូន » ។ នាងបានបន្តពន្យល់ទៀតថានៅក្នុងអាងនេះ « ខ្ញុំបានជ្រមុជទឹកសម្រាប់លោកឳពុកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិទាំងឡាយដែលបានទទួលមរណភាព ។ … ឥឡូវនេះ កូនចង់ដឹងអំពីឈ្មោះលោកយាយលោកតា ដើម្បីកូនអាចរំដោះពួកគាត់ កូនមានបំណងប្រាថ្នាចង់សង្គ្រោះមរណជន ។… ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលម្តងទៀត ហើយទ្រង់បានស្តារគំរូពីបុរាណ » ។^៤

សាលលី រែនដល

ក្នុងសំបុត្រសរសេរទៅកាន់មិត្តភក្ដិ និងគ្រួសាររបស់គាត់អំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជន សាលលី រែនដលបានរំឭកអំពីកូនប្រុសដែលបានស្លាប់របស់គាត់ ឈ្មោះ ចច ៖

« ឱវាជាការពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយចំពោះខ្ញុំវាហាក់បីដូចជាមិនទាន់ផ្សះផ្សាបានទេ ប៉ុន្តែ…ឪពុករបស់គាត់បានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់គាត់ វារុងរឿងខ្លាំងណាស់ ដែលយើងជឿការណ៍ទាំងនេះ ហើយបានទទួលភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អដែលបានប្រកាសក្នុងពេលនេះ ហើយថាយើងអាចធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មិត្តភក្តិដែលបានស្លាប់ ហើយបានសង្គ្រោះពួកគេ បានឆ្ងាយបំផុតទៅតាមអ្វីដែលយើងបានដឹងពីពួកគេ ។

« ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកសរសេរប្រាប់ខ្ញុំនូវឈ្មោះទាំងអស់ ដែលយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយដែលបានទទួលមរណភាពហើយ រហូតដល់ជីដូនជីតាគ្រប់ជំនាន់តាមដែលអាច ។ ខ្ញុំមានបំណងចង់ធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន ដើម្បីសង្គ្រោះមិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ប្រសិនបើអ្នកទាំងអស់គ្នាណាម្នាក់អាចជួយខ្ញុំសម្រាប់បុព្វហេតុដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់មនុស្សណាម្នាក់ ។ … ខ្ញុំរំពឹងថា អ្នកប្រាកដជាគិតថា វាគឺជាគោលលទ្ធិចម្លែក ប៉ុន្តែអ្នកនឹងឃើញថា វាគឺជាការពិត » ។^៥