« ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ វិច្ឆិកា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៩–១៣២ ៖ ‹ កាលណាយើងបានព្រះពរណាមួយពីព្រះ នោះគឺដោយសារការគោរព › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ វិច្ឆិកា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៩–១៣២ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅទីក្រុងណៅវូ ឆ្នាំ ១៨៤០ ដោយ សៀឌ័រ ហ្គ័កា
ថ្ងៃទី ៨–១៤ ខែ វិច្ឆិកា
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៩–១៣២
« កាលណាយើងបានព្រះពរណាមួយពីព្រះ នោះគឺដោយសារការគោរព »
កណ្ឌទី ១២៩–៣២បង្រៀនគោលការណ៍ដ៏មានតម្លៃជាច្រើន ប៉ុន្តែមានតែគោលការណ៍ពីរបីប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងគម្រោងនេះ ។ តើអ្នករកឃើញសេចក្ដីពិតអ្វីផ្សេងទៀត ?
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
មានគ្រាមួយព្រិកហាំ យ៉ង់ បានមានប្រសាសន៍អំពី យ៉ូសែប ស៊្មីធថា « លោកអាចធ្វើឲ្យការណ៍នៃស្ថានសួគ៌ងាយយល់បាន » ( នៅក្នុង Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith ទំព័រ ៤៩៩–៥០០ ) ។ ការបង្រៀនរបស់ព្យាការីនៅទីក្រុងណៅវូហាក់ជាសេចក្តីពិតជាពិសេសនៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៤០ ដែលការណ៍នេះមួយចំនួនត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១២៩–៣២ ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានលក្ខណៈបែបណា ? « ទ្រង់មានរូបរាងជាមនុស្សដូចយើងដែរ » ។ តើស្ថានសួគ៌មានលក្ខណៈដូចម្ដេច ? « ពួកយើងនៅទីនេះយ៉ាងណា នោះក៏នឹងមាន នៅក្នុងចំណោមយើងនៅទីនោះយ៉ាងនោះដែរ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣០:១–២ ) ហើយទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារជាទីស្រឡាញ់ជាងគេបំផុតរបស់យើងក្នុងពិភពលោកនេះ ប្រសិនបើបានផ្សារភ្ជាប់ដោយសិទ្ធិអំណាចត្រឹមត្រូវ « នឹងមានប្រសិទ្ធភាពពេញលេញ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១៩ ) ។ សេចក្តីពិតដូច្នេះអាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថា ស្ថានសួគ៌នៅជិត — ជាសិរីរុងរឿង ដែលអាចឈោងដល់ ។
ប៉ុន្តែនៅពេលខ្លះព្រះអាចសុំយើងឲ្យធ្វើការណ៍ ដែលមិនសូវស្រណុកក្នុងចិត្ត ដែលវាហាក់បីដូចជាមិនអាចធ្វើបាន ។ សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើននៅជំនាន់មុន អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពគឺជាបញ្ញត្តិមួយដែលពិបាក ។ បទបញ្ញតិ្តឲ្យរៀបការជាមួយភរិយាបន្ថែមគឺជាការសាកល្បងនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងភរិយារបស់លោក អិមម៉ា និងសម្រាប់មនុស្សភាគច្រើនដែលបានទទួលវា ។ ដើម្បីឆ្លងកាត់ការសាកល្បងនេះ ពួកគេត្រូវការលើសពីអារម្មណ៍គាំទ្រអំពីដំណឹងល្អដែលបានស្តារឡើងវិញ ពួកគេត្រូវការសេចក្តីជំនឿលើព្រះ ដែលរឹងមាំជាងបំណងប្រាថ្នា ឬការជាប់ចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ។ បច្ចុប្បន្នបទបញ្ញតិនេះមិនត្រូវបានអនុវត្តទេ ប៉ុន្ដែគំរូដ៏ស្មោះត្រង់របស់មនុស្សដែលរស់នៅតាមនោះនៅតែបន្ត ។ ហើយគំរូនោះបានបំផុសគំនិតដល់យើង នៅពេលដែលយើងត្រូវបានស្នើសុំឲ្យ « បូជាចំពោះការគោរពតាម » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៥០ ) ។
យោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣០–៣១
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធបានបើកសម្តែងសេចក្តីពិតអំពីក្រុមព្រះ និង « ពិភពខាងមុខ » ។
បងប្អូនអាចកត់សម្គាល់ឃើញថា កណ្ឌទី ១៣០–៣១មានការខុសប្លែកបន្តិចពីកណ្ឌដទៃទៀតក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។ ដោយសារ កណ្ឌទី ១៣០–៣១ ផ្អែកទៅលើកំណត់ចំណាំដែល វីល្លាម ក្លេតុន ជា លេខាម្នាក់របស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធបានរក្សាអ្វីៗដែលគាត់បានឮព្យាការីបង្រៀន ។ ជាលទ្ធិផល កណ្ឌទាំងនេះប្រៀបបាននឹងការប្រមូលផ្តុំសេចក្តីពិតជាជាងវិវរណៈដែលពាក់ព័ន្ធគ្នា និងបានចង្អុលបង្ហាញមក ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មានគំនិតរួមមួយចំនួននៅក្នុងចំណោមសេចក្តីពិតទាំងនេះផងដែរ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចអាន កណ្ឌទី ១៣០–១៣១ ជាមួយនឹងសំណួរទាំងនេះនៅក្នុងចិត្ត ៖ តើខ្ញុំបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះ ? តើខ្ញុំបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីជីវិតបន្ទាប់ពីជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ? តើចំណេះដឹងនេះមានឥទ្ធិពលលើជីវិតខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
សូមមើលផងដែរ « Our Hearts Rejoiced to Hear Him Speak » Revelations in Context ទំព័រ ២៧៧–៨០ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣១:១–៤; ១៣២:៧, ១៣–២៥
ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារអាចរួមរស់នឹងគ្នាជានិរន្តរ៍ ។
សេចក្តីពិតដែលមានការលួងលោមចិត្តច្រើនជាងគេបំផុតមួយ ដែលបានស្តារឡើងវិញតាមរយៈព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធនោះគឺថា ទំនាក់ទំនងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងក្រុមគ្រួសារអាចមានជាដរាបតទៅ ។ តាមរយៈយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ព្រះអម្ចាស់បានស្តារពិធីបរិសុទ្ធ និងសិទ្ធអំណាចដែលចាំបាច់ឡើងវិញ ដើម្បីធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងទាំងនេះអស់កល្បជានិច្ច ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៧, ១៨–១៩ ) ។ សូមគិតអំពីទំនាក់ទំនងគ្រួសារ ឬសេចក្តីសង្ឃឹមនាពេលអនាគតដែលបងប្អូនមាន កាលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣១:១–៤; ១៣២:៧, ១៣–១៥ ។ តើខគម្ពីរទាំងនេះជះឥទ្ធិពលមកលើរបៀបដែលបងប្អូនគិតអំពីទំនាក់ទំនងទាំងនេះដោយរបៀបណា ?
ទោះយ៉ាងណាក្តី នៅពេលខ្លះគោលការណ៍នៃក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បមិនសូវមានការលួងលោមចិត្តប៉ុន្មានទេ — វាអាចធ្វើឲ្យថប់បារម្ភ ហើយថែមទាំងជាការក្រៀមក្រំនៅពេលស្ថានភាពគ្រួសារបច្ចុប្បន្នរបស់យើងមិនស័ក្តិសមនឹងគំរូនៃនគរសេឡេស្ទាល ។ នៅពេលប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិងមានការព្រួយបារម្មណ៍អំពីស្ថានភាពបែបនេះ នៅក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកផ្ទាល់ លោកទទួលបានដំបូន្មានដ៏ឈ្លាសវៃនេះពីសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ថា ៖ « អ្នកគ្រាន់តែរស់នៅឲ្យមានភាពស័ក្តិសមសម្រាប់នគរ សេឡេស្ទាលប៉ុណ្ណោះ ហើយការរៀបចំសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកនឹងអស្ចារ្យជាងអ្វីដែលអ្នកអាចគិតដល់ » ( នៅក្នុង « A Home Where the Spirit of the Lord Dwells » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ២៥ ) ។ តើការធ្វើតាមដំបូន្មាននេះអាចផ្ដល់ពរជ័យដល់បងប្អូននៅក្នុងស្ថានភាពគ្រួសារបច្ចុប្បន្នរបស់បងប្អូនដោយរបៀបណា ?
សូមមើលផងដែរ គ្រីស្ទិន អិម អូកស៍ « To the Singles of the Church » ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យនៃប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ នៅថ្ងៃទី ១១ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១១ ) នៅលើគេហទំព័រ broadcasts.ChurchofJesusChrist.org ។
ទំនាក់ទំនងគ្រួសារអាចក្លាយជាអស់កល្បជានិច្ចតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១–២, ២៩–៤០
អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវបានព្រះទទួលយកតែនៅពេលដែលទ្រង់បង្គាប់ប៉ុណ្ណោះ ។
អស់អ្នកដែលបានអាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ប្រហែលជាងឿងឆ្ងល់អំពីអ័ប្រាហាំ យ៉ាកុប ម៉ូសេ និងអ្នកផ្សេងៗដែលបានរៀបការជាមួយប្រពន្ធច្រើននាក់ ។ តើបុរសទាំងនេះបានប្រព្រឹត្តអំពើកំផិតដែរទេ ? តើព្រះបានអនុម័តចំពោះទង្វើរបស់ពួកគេឬទេ ? សូមរកមើលចម្លើយនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១–២, ២៩–៤០ ។
អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និងស្ត្រីម្នាក់គឺជាបទដ្ឋានអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះ ( សូមមើល ក្បាលកណ្ឌ សេចក្តីប្រកាសជាផ្លូវការទី ១សូមមើលផងដែរ យ៉ាកុប ២:២៧–៣០ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មានពេលខ្លះនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត នៅពេលដែលព្រះបានតា្រស់បង្គាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ឲ្យអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។
នៅអំឡុងពេលដំបូងនៃការស្ដារសាសនាចក្រឡើងវិញ អំឡុងពេលនោះគឺជាករណីលើកលែង ។ បន្ទាប់ពីបានទទួលការបង្គាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងពួកបរិសុទ្ធផេ្សងទៀតបានអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនេះ ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់រៀនបន្ថែមអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជំនាន់មុន សូមមើល « Mercy Thompson and the Revelation on Marriage » ( Revelations in Context, ទំព័រ ២៨១–៩៣ ); Saints ១:២៩០–៩២, ៤៣២–៣៥, ៤៨២–៩២, ៥០២–៤; « Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints » ( Gospel Topics នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ) « ហេតុអ្វីបានជាវាចាំបាច់សម្រាប់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអ្នកផ្សេងទៀតត្រូវអនុវត្តពហុពន្ធភាព ? » ( វីដេអូនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣០:២, ១៨–១៩; ១៣២:១៣, ១៩ ។តើអ្នកអាចប្រើខគម្ពីរទាំងនេះដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកឲ្យដាក់អាទិភាពទៅលើអ្វីដែលនៅអស់កល្បជានិច្ចដោយរបៀបណា ? ប្រហែលជាអ្នកអាចរៀបឥវ៉ាន់ដាក់វ៉ាលី ឬកាបូបស្ពាយជាមួយរបស់របបផ្សេងៗយោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣០:២, ១៨–១៩; ១៣២:១៩ ដែលយើងអាចយកទៅជាមួយនៅជីវិតក្រោយដូចជារូបថតក្រុមគ្រួសារ ឬព្រះគម្ពីរ ។ តើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:១៣ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីលោកិយនេះ ? ការណ៍នេះអាចដឹកនាំឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីការផ្តោតទៅលើអ្វី ដែលមានន័យបំផុតសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣០:២០–២១ ។អ្នកអាចច្រៀងចម្រៀងអំពីគារវភាព ដូចជាបទ « ចូររាប់ព្រះពរ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ ១៦៤ ) ហើយធ្វើបញ្ជីមួយ អំពីពរជ័យដែលគ្រួសាររបស់អ្នកបានទទួល តាមរយៈការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលយើងសង្ឈឹមថានឹងទទួលបាន ? តើយើងអាចទទួលបានពរជ័យទាំងនោះដោយរបៀបណា ?
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣១:១–៤; ១៣២:១៥–១៩ ។វីដេអូ « Marriage Is Sacred » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចជួយក្រុមគ្រួសារអ្នកឲ្យពិភាក្សាអំពីសេចក្តីពិតនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះបាន ។ តើព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យយ៉ាងណាចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ ? តើយើង—មិនថាបានរៀបការហើយ ឬ នៅលីវនោះទេ—ត្រូវរៀបចំខ្លួនសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍អស់កល្បជានិច្ចដោយរបៀបណា ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះនៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។
ចម្រៀងដែលបានផ្តល់យោបល់ ៖ « ក្រុមគ្រួសារអាចនៅជាមួយគ្នាជានិរន្តរ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៩៨ ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
ស្វែងរកសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ។ ពេលខ្លះសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អត្រូវបានថ្លែងចំៗ ហើយពេលខ្លះទៀត វាត្រូវបានបរិយាយតាមរយៈឧទាហរណ៍ ឬរឿងមួយ ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមសួរខ្លួនឯងថា « តើសេចក្តីពិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចអ្វីខ្លះដែលបានបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងនេះ ? »
បន្ទប់ផ្សារភ្ជាប់មួយនៅក្នុង ព្រះវិហារបរិសុទ្ធប៉ារីស បារាំង ។