« ថ្ងៃទី ២៥ ខែកុម្ភៈ–ថ្ងៃទី ៣ ខែមីនា ។ ម៉ាថាយ ៦–៧ ៖ ‹ ទ្រង់បង្រៀន ដូចជាមានអំណាច »›ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២៥ ខែកុម្ភៈ–ថ្ងៃទី ៣ ខែមីនា ។ ម៉ាថាយ ៦–៧ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
ព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀនមនុស្សនៅជិតឆ្នេរសមុទ្រ, ដោយ ជេមស៍ ធីសសត
ថ្ងៃទី ២៥ ខែកុម្ភៈ–ថ្ងៃទី ៣ ខែមីនា
ម៉ាថាយ ៦–៧
« ទ្រង់បង្រៀន ដូចជាមានអំណាច »
នៅពេលយើងអានព្រះគម្ពីរដោយមានចម្ងល់នៅ ក្នុងចិត្ត និងដោយបំណងប្រាថ្នាស្មោះដើម្បីយល់ដឹងពីអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ចង់ឲ្យយើងដឹង នោះយើងអញ្ជើញយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកបំផុសគំនិតយើង ។ នៅពេលអ្នកអានម៉ាថាយ ៦–៧សូមយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះចំណាប់អារម្មណ៍ទាំងនេះ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
ទេសនកថានៅលើភ្នំគឺជាសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ល្បីល្បាញមួយនៅ ក្នុងគ្រឹស្តសាសនា ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដោយរូបភាពជាក់ច្បាស់ ដូចជាទីក្រុងមួយសង់នៅលើភ្នំ ផ្កាឈូកនៅ ក្នុងបឹង និងឆ្កែចចកពាក់រោមចៀម ។ ប៉ុន្តែទេសនកថានៅលើភ្នំគឺមានន័យអស្ចារ្យជាងសុន្ទរកថាមួយទៅទៀត ។ ព្រះចេស្តានៃការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ អាចផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង ជាពិសេសនៅពេលយើងរស់នៅតាម ។ បន្ទាប់មកព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់មានអត្ថន័យខ្លាំងជាងពាក្យសម្ដី វាក្លាយជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំមួយសម្រាប់ជីវិត ដូចជាផ្ទះរបស់មនុស្សប៉ិនប្រយ័ត្ន អាចទប់ទល់នឹងខ្យល់ និងទឹកជំនន់របស់លោកិយ ( សូមមើលម៉ាថាយ ៧:២៤–២៥ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ខ្ញុំគួរដាក់ដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំទៅលើរឿងខាងស្ថានសួគ៌ ។
វាពុំតែងតែងាយស្រួលដើម្បីដាក់អាទិភាពរឿងរបស់ព្រះលើរឿងរបស់លោកិយនោះទេ ។ តើការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងម៉ាថាយ ៦–៧មួយណា ដែលជួយអ្នកផ្ដោតទៅលើរឿងស្ថានសួគ៌ ? តើអ្នកមានគំនិត ឬចំណាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះ ពេលអ្នកសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ? តើអ្នកត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ? ចូរពិចារណាធ្វើការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក ។ ឧទាហរណ៍៖
|
ខ្ញុំគួរតែខ្វល់ខ្វាយច្រើនអំពីអ្វីដែលព្រះទ្រង់ព្រះតំរិះអំពីខ្ញុំជាងអ្វីដែលមនុស្សដទៃគិតពីខ្ញុំ ។ | |
ខ្ញុំអាចខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋានដោយរាបសារ និងស្មោះស្ម័គ្រ ។
ទេសនកថានៅលើភ្នំ មាននូវបាវចនាជាច្រើន ហើយបាវចនាដែលអ្នកកត់សម្គាល់នឹងអាស្រ័យទៅលើកម្រិតនៃស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នក្នុងជីវិតអ្នក និងអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ទំនាក់ទំនងមកកាន់អ្នក ។
បាវចនាមួយនៃម៉ាថាយ ៦–៧គឺការអធិស្ឋាន ។ សូមចំណាយពេលមួយសន្ទុះវាយតម្លៃអំពីការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលអ្នកកំពុងខិតខំខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋាន ? តើការបង្រៀនអ្វីខ្លះនៅក្នុងម៉ាថាយ ៦–៧បំផុសគំនិតអ្នកឲ្យកែលម្អរបៀបដែលអ្នកអធិស្ឋាន ? សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ដែលអ្នកទទួលបានតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ ។ ឧទាហរណ៍៖
|
នៅពេលខ្ញុំអធិស្ឋាន ខ្ញុំគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះព្រះនាមរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដោយមានគារវភាព ។ | |
|
នៅពេលខ្ញុំអធិស្ឋាន ខ្ញុំគួរតែបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំថា ព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងបានសម្រេច ។ | |
អ្នកអាចពិចារណាធ្វើការអានទេសនកថានៅលើភ្នំម្ដងទៀត ដែលគ្រានេះស្វែងរកមើលបាវចនា ឬសារលិខិតដែលមានជាថ្មីម្ដងទៀត ដែលអនុវត្តជាពិសេសចំពោះអ្នក ។ សូមកត់ត្រានូវអ្វីដែលអ្នករកឃើញ ចូលទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សា ព្រមទាំងកត់ត្រាអំពីគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកផងដែរ ។
យើងអាចខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋាន ។
តើការប្រើ « ពាក្យឥតប្រយោជន៍ផ្ទួនៗ » នៅក្នុងការអធិស្ឋានមានន័យយ៉ាងណា ?
ជាញឹកញាប់មនុស្សយល់ថា « ពោលពាក្យឥតប្រយោជន៍ផ្ទួនៗ » មានន័យថាជាការនិយាយពាក្យដដែលៗម្ដងហើយម្ដងទៀត ។ ទោះ ជាយ៉ាងណាក៏ដោយពាក្យឥតប្រយោជន៍អាចពិពណ៌នាអំពីអ្វីមួយដែលពុំមានតម្លៃ ។ ការប្រើ « ពាក្យឥតប្រយោជន៍ផ្ទួនៗ » នៅក្នុងការអធិស្ឋានអាចមានន័យថាការអធិស្ឋានដោយពុំមានចិត្តស្មោះ ពុំមានអារម្មណ៍ចេញពីចិត្ត ( សូមមើលអាលម៉ា ៣១:១២–២៣) ។
ហេតុអ្វីក៏យើងមិនសូត្រការអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា ៖ « ព្រះអម្ចាស់ចាប់ផ្ដើមការអធិស្ឋានរបស់ទ្រង់ជាលើកដំបូងគឺដោយការសុំឲ្យអ្នកដើរតាមទ្រង់ចៀសវាងពី ‹ ពាក្យឥតប្រយោជន៍ផ្ទួនៗ › [ ម៉ាថាយ ៦:៧ ] ហើយអធិស្ឋាន ‹ ដោយពោលពាក្យបែបនេះ › [ ម៉ាថាយ ៦:៩ ] ។ ហេតុដូច្នេះ ការអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ បម្រើជាគំរូមួយដើម្បីធ្វើតាម ហើយពុំមែនជាចំណែកមួយដើម្បីទន្ទេញចាំ និងសូត្រផ្ទួនៗនោះទេ ។ លោកចៅហ្វាយគ្រាន់តែចង់ឲ្យយើងអធិស្ឋានសូមជំនួយរបស់ព្រះ ខណៈដែលយើងព្យាយាមដោយខ្ជាប់ខ្ជួនដើម្បីទប់ទល់នឹងសេចក្ដីអាក្រក់ ហើយរស់នៅដោយសុចរិត »( « Lessons from the Lord’s Prayers» Ensign ឬ លីអាហូណា ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៤៦–៤៧ ) ។
ខ្ញុំគួរតែវិនិច្ឆ័យដោយសុចរិត ។
នៅក្នុងម៉ាថាយ ៧:១ព្រះអង្គសង្គ្រោះហាក់ដូចជាមានបន្ទូលថាយើងពុំគួរវិនិច្ឆ័យគេទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងបទគម្ពីរផ្សេងទៀត ( រួមទាំងខផ្សេងទៀតនៅ ក្នុងជំពូកនេះ ) ទ្រង់ប្រទានការណែនាំដល់យើងអំពីរបៀបវិនិច្ឆ័យ ។ បើរឿងនោះហាក់ដូចជាភ្ញាក់ផ្អើល ការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីខគម្ពីរនេះអាចជួយបាន ៖ « កុំវិនិច្ឆ័យដោយមិនសុចរិតដើម្បីកុំឲ្យអ្នកត្រូវបានគេវិនិច្ឆ័យប៉ុន្ដែចូរវិនិច្ឆ័យសេចក្ដីវិនិច្ឆ័យសុចរិតវិញ » ( នៅក្នុងម៉ាថាយ ៧:១ លេខយោងខ) ។ តើអ្នករកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ៧:១–៥, ព្រមជាមួយនឹងអ្វីផ្សេងទៀតក្នុងជំពូកនោះ ដែលជួយអ្នកឲ្យដឹងអំពីរបៀប « វិនិច្ឆ័យសេចក្ដីវិនិច្ឆ័យសុចរិត » ?
សូមមើលផងដែរ « Judging Others» ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ៩០–៩១; លីន ជី. រ៉ូប៊ីនស៍ « The Righteous Judge » Ensign ឬ លីអាហូណា, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៩៦–៩៨ ។
ខ្ញុំមកស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយការធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ។
ឃ្លា « យើងមិនដែលស្គាល់ឯងរាល់គ្នាទេ »នៅក្នុងម៉ាថាយ ៧:២៣ត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធទៅជា « អ្នករាល់គ្នាពុំដែលស្គាល់ខ្ញុំទេ » ( ម៉ាថាយ ៧:២៣ លេខយោង ក ) ។ តើការផ្លាស់ប្ដូរនេះជួយអ្នកយល់កាន់តែល្អប្រសើរអំពី អ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀននៅក្នុងខ ២១–២២អំពីការធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកស្គាល់ព្រះអម្ចាស់ច្បាស់ប៉ុណ្ណា ? តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីស្គាល់ទ្រង់បានកាន់តែល្អប្រសើរ ?
សូមមើលផងដែរ ដេវីឌ អេ បែតណា « If Ye Had Known Me » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១០២–៥ ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលអ្នកសិក្សាទេសនកថានៅលើភ្នំជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយអ្នកស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នក ។ នេះ គឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
របៀបមួយដើម្បីរៀនមកពី ម៉ាថាយ ៦–៧ ជាគ្រួសារមួយ គឺត្រូវមើលវីដេអូ « ទេសនកថានៅលើភ្នំ ៖ ការអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ » និង « ទេសនកថានៅលើភ្នំ ៖ ទ្រព្យសម្បត្តិនៅ ស្ថានសួគ៌ » ( LDS.org ) ។ សមាជិកគ្រួសារអាចមើលតាមនៅក្នុងគម្ពីររបស់ពួកគេ ហើយផ្អាកវីដេអូនៅពេលណាពួកគេស្ដាប់ឮអ្វីមួយដែលពួកគេចង់ពិភាក្សា ។ សកម្មភាពនេះអាចមានរយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ បើចាំបាច់ ។
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីការអធិស្ឋានមកពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានអធិស្ឋាន ? តើយើងអាចប្រើការអធិស្ឋានរបស់ទ្រង់ជាគំរូមួយដើម្បីកែលម្អការអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន និងការអធិស្ឋានជាគ្រួសាររបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើលផងដែរ លូកា ១១:១–១៣) ។ បើអ្នកមានកូនតូចៗ អ្នកអាចហាត់អធិស្ឋានជាមួយគ្នា ។
តើវាមានន័យយ៉ាងណាដើម្បី « ស្វែងរកនគរនៃព្រះជាមុនសិន… » ? តើយើងធ្វើរឿងនេះជាគ្រួសារយ៉ាងដូចម្ដេច ?
អ្នក អាចប្រើកំទេចឈើតូចមួយ និងចំណែកឈើធំមួយមក ដើម្បីធ្វើជាតំណាងឲ្យធ្នឹម និងកំទេចដី នៅពេលអ្នកពិភាក្សាអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំពីការវិនិច្ឆ័យដល់អ្នកដទៃ ។ សូមពិចារណាអាននៅផ្នែកចាប់ផ្តើមគឺ « ការវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ »នៅក្នុងពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿទំព័រ ៩០–៩១ ជាចំណែកនៃការពិភាក្សានេះ ។
ដើម្បីជួយគ្រួសារអ្នកយល់បានកាន់តែល្អប្រសើរនូវរឿងប្រៀបធៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីមនុស្សប៉ិនប្រយ័ត្ន និងមនុស្សល្ងង់ អ្នកអាចឲ្យពួកគេចាក់ទឹកនៅលើដីខ្សាច់ បន្ទាប់មកចាក់នៅលើដុំថ្មមួយ ។ តើយើងអាចសង់គ្រឹះខាងវិញ្ញាណរបស់យើងនៅលើថ្មយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
ចែកចាយពីការយល់ដឹង ពិភាក្សាអំពីគោលការណ៍ដែលអ្នកបានរៀនចេញមកពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក គឺពុំគ្រាន់តែជាវិធីល្អមួយប៉ុណ្ណោះដើម្បីបង្រៀនអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជួយពង្រឹងដល់ការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកបានអានផងដែរ ។ សូមព្យាយាមចែកចាយអំពីគោលការណ៍មួយដែលអ្នកបានរៀនមកពីការអានក្នុងសប្ដាហ៍នេះជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ឬនៅក្នុងថ្នាក់ ។
ខ្ញុំបានអធិស្ឋានឲ្យអ្នកដោយ ដែល ផាសុន