« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា ។ លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១ ៖ ‹ សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់នោះឃើញវិញហើយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា ។ លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣
កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ ដោយ លីស ឡេមិន ស្វិនដល
ថ្ងៃទី ១–៧ ខែ ឧសភា
លូកា ១២–១៧; យ៉ូហាន ១១
« សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ »
នៅពេលបងប្អូនអាន លូកា ១២–១៧ និង យ៉ូហាន ១១ សូមស្វែងរកអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ចង់ឲ្យបងប្អូនដឹង និងធ្វើ ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។ ការសិក្សារបស់បងប្អូនអំពីជំពូកទាំងនេះ អាចបើកដួងចិត្តរបស់បងប្អូនចំពោះសារលិខិតដែលមានន័យសម្រាប់តែបងប្អូន ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
នៅក្នុងស្ថានភាពភាគច្រើនបំផុត ចៀមចំនួន ៩៩ ក្នុងចំណោមចៀមមួយរយ ត្រូវបានចាត់ទុកថាល្អណាស់—ប៉ុន្តែពុំមែនដូច្នោះទេ នៅពេលដែលចំនួននោះជាតំណាងឲ្យកូនចៅជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១០ ) ។ នៅក្នុងករណីនោះ ទោះជាព្រលឹងតែមួយក៏ស័ក្ដិសមនឹងទទួលបានការស្វែងរកយ៉ាងហ្មត់ចត់ផងដែរ « ទាល់តែ [ យើងរក ] ឃើញ » ( លូកា ១៥:៤ ) ដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀននៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនៃចៀមដែលវង្វេងបាត់ ។ បន្ទាប់មកអំណរអាចចាប់ផ្ដើមមានឡើង « ដ្បិតថានៅស្ថានសួគ៌នឹងមានសេចក្តីអំណរយ៉ាងនោះដែរ ដោយសារមនុស្សបាបតែ១នាក់ដែលប្រែចិត្តវិញ ជាជាងមនុស្សសុចរិត ៩៩ នាក់ដែលមិនត្រូវការប្រែចិត្តទេ » ( លូកា ១៥:៧ ) ។ បើរឿងនោះហាក់ដូចជាអយុត្តិធម៌ វានឹងជាប្រយោជន៍ដើម្បីចងចាំថា តាមពិតគឺពុំមាននរណាម្នាក់ដែល « ពុំចាំបាច់ត្រូវប្រែចិត្ត » នោះទេ ។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការការជួយសង្គ្រោះ ។ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាអាចចូលរួមនៅក្នុងការជួយសង្គ្រោះ ដោយរីករាយជាមួយនឹងគ្រប់ព្រលឹងដែលត្រូវបានសង្គ្រោះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១៥–១៦ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ខ្ញុំមានពរជ័យ ពេលខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់លើការណ៍អស់កល្បទាំងឡាយ ។
ហេតុអ្វីព្រះមានបន្ទូលថា « ឱមនុស្សល្ងីល្ងើអើយ » ចំពោះមនុស្សដែលខិតខំធ្វើការខ្លាំង ប្រកបដោយជោគជ័យ ដែលបានសង់ជង្រុកដ៏ធំៗ ហើយបំពេញក្នុងជង្រុកនោះដោយផលនៃកិច្ចការរបស់គាត់ដូច្នេះ ? ( សូមមើល លូកា ១២:១៦–២១ ) ។ នៅក្នុងជំពូកទាំងនេះនៅ លូកា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនពាក្យប្រៀបប្រដូចជាច្រើនដែលអាចជួយយើងបើកភ្នែកមើលហួសពីរឿងខាងលោកិយទៅរករឿងអស់កល្បជានិច្ច ។ ពាក្យប្រៀបប្រដូចមួយចំនួនមានរៀបរាប់នៅត្រង់នេះ ។ តើបងប្អូននឹងសង្ខេបសារនៃពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើបងប្អូនគិតថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងប្រាប់បងប្អូនអ្វីខ្លះ ?
-
បុរសអ្នកមានល្ងីល្ងើ ( លូកា ១២:១៣–២១ )
-
អាហារពេលយប់ដ៏ធំ ( លូកា ១៤:១២–២៤ )
-
រឿងកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ ( លូកា ១៥:១១–៣២ )
-
អ្នកបម្រើអាក្រក់ ( លូកា ១៦:១–១២ )
-
បុរសអ្នកមាន និងឡាសារ ( លូកា ១៦:១៩–៣១ )
សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ៦:១៩–៣៤; នីហ្វៃទី២ ៩:៣០; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៥:១០ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌រីករាយព្រះទ័យ នៅពេលអស់អ្នកដែលបានវង្វេងបាត់ត្រូវបានរកឃើញមកវិញ ។
កាលដែលបងប្អូនអានពាក្យប្រៀបប្រដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀននៅក្នុង លូកា ១៥ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យចំពោះពួកអ្នកដែលបានធ្វើបាប ឬបើមិនដូច្នេះទេ បាន « បាត់ » នោះ ? តើអ្នកដឹកនាំខាងវិញ្ញាណម្នាក់—ឬនរណាក៏ដោយក្នុងចំណោមយើង—គួរតែមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះពួកគេ ? សូមពិចារណាពីរបៀបដែលពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យនឹងឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ ( សូមមើល លូកា ១៥:១–២ ) ។ ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះយេស៊ូវអាចរកឃើញនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចចំនួនបីនៅក្នុង លូកា ១៥ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន សូមគិតអំពីអ្វីព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀនពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីជាមួយនឹងពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ ។
បងប្អូនក៏អាចពិចារណាធ្វើបញ្ជីមួយអំពីភាពស្រដៀងគ្នា និងភាពខុសគ្នារវាងពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះផងដែរ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចរកមើលអ្វីដែលបានបាត់នៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនីមួយៗ ហើយរកមើលមូលហេតុអ្វីដែលវាបានបាត់ ហើយវាត្រូវបានរកឃើញដោយរបៀបណា និងរបៀបដែលមនុស្សមានប្រតិកម្មនៅពេលរកវាឃើញវិញ ។ តើព្រះយេស៊ូវមានសារលិខិតអ្វីខ្លះសម្រាប់អស់អ្នកដែលបាន « វង្វេងបាត់ »—រួមទាំងអស់អ្នកដែលពុំគិតថាបានរកឃើញផង ? តើទ្រង់មានសារលិខិតអ្វីខ្លះ សម្រាប់មនុស្សដែលស្វែងរកអ្នកដែលបានវង្វេងបាត់នោះ ?
សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:១០–១៦; ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « The Other Prodigal » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ៦២–៦៤ ។
ប្រាក់ដែលបានបាត់ ដោយ ជេមស៍ ធីសសត
តើព្រះគ្រីស្ទកំពុងបង្រៀនអ្វីខ្លះនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនៃអ្នកត្រួតត្រាទុច្ចរិត ?
អែលឌើរ ជេម អ៊ី ថាល់មេហ្គ បានពន្យល់មេរៀនមួយដែលយើងអាចរៀនមកពីពាក្យប្រៀបប្រដូច ៖ « ចូរឧស្សាហ៍ព្យាយាម ព្រោះថ្ងៃដែលបងប្អូនអាចប្រើទ្រព្យសម្បត្តិខាងលោកិយរបស់បងប្អូននឹងកន្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់ ។ សូមរៀនមេរៀនមួយមកពីមនុស្សមិនស្មោះត្រង់ និងមនុស្សអាក្រក់ ប្រសិនបើពួកគេប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំង ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់អនាគតដែលពួកគេបានគិតទុក នោះតើបងប្អូនដែលជាអ្នកជឿទៅលើអនាគតដ៏អស់កល្បជានិច្ច គប្បីផ្គត់ផ្គង់កាន់តែប្រសើរជាងនេះទៀតប៉ុណ្ណាទៅ ! បើបងប្អូនពុំរៀនមានប្រាជ្ញា ហើយប្រុងប្រយ័ត្ននៅក្នុងការប្រើប្រាស់ ‹ ទ្រព្យសម្បត្តិលោកីយ៍ › តើបងប្អូនអាចត្រូវបានទុកចិត្តនឹងទ្រព្យសម្បត្តិកាន់តែច្រើនយូរអង្វែងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( Jesus the Christ [ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ៤៦៤ ) ។ តើមេរៀនផ្សេងៗទៀតណាខ្លះ ដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ?
ការដឹងគុណចំពោះពរជ័យរបស់ខ្ញុំនឹងនាំខ្ញុំឲ្យខិតទៅជិតព្រះ ។
បើបងប្អូនជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សឃ្លង់ទាំងដប់ តើបងប្អូនគិតថា បងប្អូននឹងត្រឡប់មកថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឬទេ ? តើមានពរជ័យបន្ថែមទៀតអ្វីខ្លះដែលមនុស្សកើតឃ្លង់ដែលមានការដឹងគុណរូបនោះបានទទួល ដោយសារតែគាត់ចេះថ្លែងអំណរគុណ ?
បងប្អូនក៏អាចពិចារណាផងដែរនូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « សេចក្តីជំនឿអ្នកបានសង្គ្រោះអ្នកហើយ » ( ខទី ១៩ ) ។ តាមគំនិតរបស់បងប្អូន តើការដឹងគុណ និងសេចក្ដីជំនឿទាក់ទងគ្នាយ៉ាងណា ? តើការណ៍ទាំងពីរនេះជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយជាបរិសុទ្ធតាមរបៀបណា ? វីដេអូ « President Russell M. Nelson on the Healing Power of Gratitude » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចជួយបងប្អូនឲ្យពិចារណាអំពីសំណួរទាំងនេះ ។
សូមមើលផងដែរ ឌេល ជី រិនឡាន់ « Consider the Goodness and Greatness of God » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៤១–៤៤ ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាសេចក្ដីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត ។
អព្ភូតហេតុនៃការប្រោសឡាសាពីស្លាប់គឺជាទីបន្ទាល់ដ៏មានអានុភាព និងពុំអាចបដិសេធបាន ថាព្រះយេស៊ូវគឺពិតជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ និងជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា ។ តើពាក្យ ឃ្លា ឬសេចក្ដីលម្អិតអ្វីខ្លះនៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:១–៤៦ ជួយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « ជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត » ? តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូន ដែលព្រះយេស៊ូវគឺជា « សេចក្តីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត » ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ
-
លូកា ១៥:១–១០ ។តើសមាជិកគ្រួសាររបស់បងប្អូនយល់ពីអារម្មណ៍នៃការបាត់បង់អ្វីមួយ ឬ—យល់ពីអារម្មណ៍វង្វេងដែរឬទេ ? ការនិយាយអំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេអាចចាប់ផ្ដើមជាការពិភាក្សាមួយអំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមដែលវង្វេងបាត់ និងកាក់ដែលបាត់ ។ ឬបងប្អូនអាចលេងល្បែងកម្សាន្តមួយដោយឲ្យនរណាម្នាក់ពួន ហើយសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតព្យាយាមដើររកគាត់ ។ តើសកម្មភាពនេះជួយយើងឲ្យយល់អំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
លូកា ១៥:១១–៣២ ។តើយើងអាចក្លាយដូចជាព្រះវរបិតានៅក្នុងរឿងនេះដោយរបៀបណា នៅពេលយើងបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីបទពិសោធន៍របស់កូនច្បងរូបនេះ ដែលអាចជួយយើងប្រែក្លាយដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ? តើឪពុកនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ មានលក្ខណៈដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌យើងតាមរបៀបណា ?
-
លូកា ១៧:១១–១៩ ។ដើម្បីជួយសមាជិកគ្រួសារអនុវត្តដំណើររឿងនៃមនុស្សឃ្លង់ទាំងដប់នាក់ នោះបងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរកំណត់ត្រាសម្ងាត់អំពីការដឹងគុណ សម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ បងប្អូនក៏អាចច្រៀងជាមួយគ្នានូវបទ « ចូររាប់ព្រះពរ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៥០ ) ហើយរាប់ពរជ័យដែលគ្រួសាររបស់បងប្អូនបានទទួល ។
-
យ៉ូហាន ១១:១–៤៦ ។សមាជិកគ្រួសារអាចមើលវីដេអូ « Lazarus Is Raised from the Dead » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ហើយចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ចំពោះគំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « បណ្ដូលចិត្តរបស់អ្នកគង្វាល » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៣៦ ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
ប្រើរឿង និងឧទាហរណ៍ដើម្បីបង្រៀនគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ ជាញឹកញាប់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនអំពីគោលការណ៍ដំណឹងល្អដោយប្រើដំណើររឿង និងពាក្យប្រៀបធៀប ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍ និងដំណើររឿងចេញពីជីវិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ដែលអាចធ្វើឲ្យគោលការណ៍ដំណឹងល្អរស់រវើកនៅក្នុងគ្រួសាររបស់បងប្អូន ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២២ ) ។
តើប្រាំបួននាក់ទៀតនៅឯណា ដោយ លីស ឡេមិន ស្វិនដល