« ថ្ងៃទី ១៥–២១ ខែ ឧសភា ។ ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២ ៖ ‹ មើល ស្តេចនៃនាង ទ្រង់យាងមក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ១៥–២១ ខែ ឧសភា ។ ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

លោកសាខេនៅលើដើមឧទុម្ពរ ដោយ ជេមស៍ ធីសសត

ថ្ងៃទី ១៥–២១ ខែ ឧសភា

ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២

« មើល ស្តេចនៃនាង ទ្រង់យាងមក »

ពីមុនអានគំនិតយោបល់នៅក្នុងគម្រោងនេះ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០ និង យ៉ូហាន ១២ ។ សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ដែលបងប្អូនអាចចែកចាយជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន ឬនៅក្នុងថ្នាក់រៀននៃសាសនាចក្រ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានការហេវហត់បន្ទាប់ពីការធ្វើដំណើរមកពីភូមិបេថានីទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយមើលឃើញដើមល្វាមួយពីចម្ងាយហាក់ដូចជាប្រភពនៃអាហារ ។ ប៉ុន្តែពេលព្រះយេស៊ូវយាងទៅដល់ដើមល្វានោះ ទ្រង់ពុំឃើញមានផ្លែសោះ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២១:១៧–២០; ម៉ាកុស ១១:១២–១៤, ២០ ) ។ តាមរបៀបមួយ ដើមល្វានោះគឺដូចជាអ្នកដឹកនាំសាសនានៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដែលលាក់ពុត ៖ ការបង្រៀនរបស់ពួកគេគ្មានន័យ ហើយការបង្ហាញពីបរិសុទ្ធភាពសំបកក្រៅរបស់ពួកគេពុំខាងវិញ្ញាណទេ ។ ពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យ បានបង្ហាញពីការរក្សាបទបញ្ញត្តិជាច្រើនប៉ុន្តែបានភ្លេចបទបញ្ញត្តិធំបំផុតពីរគឺ ៖ ស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យដូចជាខ្លួនឯង ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២២:៣៤–៤០, ២៣:២៣ ) ។

ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ផលផ្លែល្អនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ នៅពេលទ្រង់បានទៅដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ពួកគេបានស្វាគមន៍ទ្រង់ ដោយយកមែកឈើដែលកាត់ចេញពីដើមមកធ្វើជាផ្លូវថ្វាយទ្រង់ ដោយក្តីអំណរដែលនៅទីបំផុត ដូចការព្យាករណ៍ពីបុរាណបានថ្លែងថា « ស្តេចរបស់នាង ទ្រង់យាងមក » ( សាការី ៩:៩ ) ។ ពេលបងប្អូនអាននៅសប្ដាហ៍នេះ ចូរគិតអំពីផលផ្លែនៃការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពលិកម្មធួននៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន និងរបៀបដែលបងប្អូនអាច « បង្កើតផលជាច្រើនឡើង » ( យ៉ូហាន ១២:២៤ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

លូកា ១៩:១–១០

ព្រះអម្ចាស់ពុំវិនិច្ឆ័យរូបរាងខាងក្រៅទេ ប៉ុន្តែវិនិច្ឆ័យទៅលើបំណងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តវិញ ។

នៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ មនុស្សជាច្រើនបានស្មានថា ពួកអ្នកយកពន្ធ ឬអ្នកប្រមូលពន្ធគឺជាពួកមិនស្មោះត្រង់ ហើយឆក់ប្លន់ពីប្រជារាស្រ្ត ។ ដូច្នេះដោយសារសាខេ ដែលជាមេលើពួកអ្នកយកពន្ធ មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន នោះគាត់អាចនឹងត្រូវគេសង្ស័យកាន់តែខ្លាំង ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានទតមើលទៅដួងចិត្តរបស់សាខេ ។ តើ លូកា ១៩:១–១០ បើកសម្ដែងអំពីដួងចិត្តរបស់សាខេយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ? បងប្អូនអាចនឹងធ្វើការកត់ចំណាំពាក្យសម្ដីនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលសាខេបានធ្វើដើម្បីបង្ហាញពីការលះបង់របស់គាត់ចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើបំណងប្រាថ្នាក្នុងដួងចិត្តបងប្អូនជាអ្វី ? តើបងប្អូនកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដូចជាសាខេបានធ្វើ ?

សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៧:៩ ។

ម៉ាថាយ ២៣; លូកា ២០:៤៥–៤៧

ព្រះយេស៊ូវថ្កោលទោសដល់សេចក្តីកំពុត ។

ការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី បង្កើតជាការផ្ទុយដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ទៅនឹងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងសាខេ ។ ដូចប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ បានពន្យល់ ថា« [ ព្រះយេស៊ូវ ] មានព្រះពិរោធដោយសុចរិតទាស់នឹងពួកលាក់ពុត ដូចជាពួកអាចារ្យ ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី—ពួកទាំងនោះបានព្យាយាមធ្វើត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលបានការកោតសរសើរ អំណាច និងទ្រព្យសម្បត្តិនៃលោកិយ តែដំណាលគ្នានោះ គេសង្កត់សង្កិនមនុស្សដែលគួរទទួលបានពរជ័យវិញ » ( « On Being Genuine » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៨១ ) ។

នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចជាច្រើនដើម្បីពិពណ៌នាអំពីសេចក្តីកំពុត ។ សូមពិចារណាធ្វើការគូសចំណាំ ឬរៀបរាប់ពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ ហើយកត់ចំណាំពីអ្វីដែលពួកគេបង្រៀនអំពីសេចក្តីកំពុត ។ តើអ្វីជាភាពខុសគ្នារវាងការលាក់ពុត និងភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្ស ដែលយើងទាំងអស់គ្នាមាន កាលដែលយើងព្យាយាមដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អនោះ ? តើបងប្អូនត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះខុសប្លែកពីមុន ដោយសារតែការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

សូមមើល Bible Dictionary « Hypocrite » ផងដែរ ។

ម៉ាថាយ ២១:១–១១; ម៉ាកុស ១១:១–១១; លូកា ១៩:២៩–៤៤; យ៉ូហាន ១២:១–៨, ១២–១៦

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាស្តេចរបស់ខ្ញុំ ។

ពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម តែប៉ុន្មានថ្ងៃមុននឹងទ្រង់ធ្វើដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់បុណ្ណោះ នោះពួកអ្នកដែលស្គាល់ទ្រង់ថាជាស្ដេចរបស់ពួកគេ បានបង្ហាញភក្ដីភាពរបស់ខ្លួនដោយបានតាំងប្រេងដល់ទ្រង់ បានក្រាលអាវ និងរាយធាងដូចនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងយេរូសាឡិម និងបានស្រែកសរសើរតម្កើងទ្រង់ ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលធនធានដូចខាងក្រោមអាចផ្ដល់ជាការយល់ដឹងកាន់តែជ្រៅជ្រះដល់បងប្អូនអំពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះ ដែលបានចាប់ផ្ដើមនាសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

គំរូនៃការតែងតាំងស្ដេចពីបុរាណ ៖ ពង្សាវតារក្សត្រ ទី២ ៩:១–៦, ១៣
ការព្យាករពីបុរាណអំពីការយាងចូលមកដោយជោគជ័យ ៖ សាការី ៩:៩
អត្ថន័យនៃពាក្យ ហូសាណា ៖ « ហូសាណា » នៅក្នុងសេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ( នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org )
ការព្យាករអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងយាងមកម្ដងទៀត ៖ វិវរណៈ ៧:៩–១២

តើបងប្អូនអាចគោរព និងទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះជាព្រះអម្ចាស់ និងជាស្ដេចរបស់បងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមមើលផងដែរ ហ្គើរីត ដបុលយូ ហ្គង « Hosanna and Hallelujah—The Living Jesus Christ: The Heart of Restoration and Easter » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៥២–៥៥; « The Lord’s Triumphal Entry into Jerusalem » ( វីដេអូ ) នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

ម៉ាថាយ ២២:៣៤–៤០

បទបញ្ញត្តិធំពីរគឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកដទៃឲ្យដូចជាខ្លួនឯង ។

បើបងប្អូនធ្លាប់មានអារម្មណ៍វិលវល់ ពេលបងប្អូនព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់អ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់នៅ ម៉ាថាយ ២២ អាចជួយបងប្អូនឲ្យមានភាពងាយស្រួល ហើយផ្ដោតទៅលើភាពជាសិស្សរបស់បងប្អូន ។ នេះជារបៀបមួយដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ ៖ ចូរធ្វើបញ្ជីនៃបទបញ្ញត្តិជាច្រើនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើចំណុចនីមួយៗនៅក្នុងបញ្ជីរបស់បងប្អូនទាក់ទងនឹងបទបញ្ញត្តិធំពីរយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើការផ្ដោតទៅលើបទបញ្ញត្តិធំពីរអាចជួយបងប្អូនរក្សាបទបញ្ញត្តិផ្សេងទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច ?

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

ម៉ាថាយ ២១:១២–១៤ ។តើព្រះបន្ទូល និងសកម្មភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១២–១៤ បង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ទ្រង់អំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធយ៉ាងណា ? តើយើងបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់យើង ចំពោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធតាមរបៀបណា ? តើយើងអាច « បណ្តេញ » ( ខទី ១២ ) ចេញអ្វីខ្លះពីជីវិតរបស់យើង ដើម្បីធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់យើងកាន់តែដូចជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? សូមពិចារណាច្រៀងចម្រៀងមួយបទអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដូចជា « ខ្ញុំចូលចិត្តមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៩៩ ) ។

ម៉ាថាយ ២១:២៨–៣២ ។តើមេរៀនមកពីពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីបុរសដែលមានកូនប្រុសពីរនាក់ អាចជួយដល់គ្រួសាររបស់បងប្អូនយ៉ាងណាខ្លះ ? ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចប្រើរឿងនោះដើម្បីពិភាក្សាអំពីសារៈសំខាន់នៃការគោរពប្រតិបត្តិ និងការប្រែចិត្តដោយស្មោះ ។ ប្រហែលជាគ្រួសារបងប្អូនអាចសរសេរជាអត្ថបទមួយដើម្បីដើរតួអំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចនោះ ហើយផ្លាស់វេនគ្នាដើរតួផ្សេងៗ ។

ម៉ាថាយ ២២:១៥–២២; លូកា ២០:២១–២៦ ។កុមារអាចរីករាយនឹងការធ្វើកាក់ជ័រដោយមាន « រូប និងឈ្មោះ » របស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើកាក់នោះ ។ ពួកគេអាចសរសេរនៅខ្នងកាក់នូវអ្វីមួយចំនួនដែលជា « របស់ព្រះ » ( ម៉ាថាយ ២២:២១ ) ដែលយើងអាចថ្វាយទ្រង់ ។ បងប្អូនក៏អាចនិយាយអំពីអត្ថន័យក្នុងការមាន « រូប និងឈ្មោះ » របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅលើ ខ្លួនយើង ( ម៉ាថាយ ២២:២០; សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ៥:៨; អាលម៉ា ៥:១៤ ) ។

យ៉ូហាន ១២:១–៨ ។តើម៉ារាបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់នាងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះទ្រង់តាមរបៀបណា ?

ស្ត្រីយកសក់របស់នាងជូតព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ — ការលាងព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ ដោយ ប្រាយអ៊ិន ខល

យ៉ូហាន ១២:៤២–៤៣ ។តើផលវិបាកក្នុងសង្គមអ្វីខ្លះ ដែលពេលខ្លះបំបាក់ទឹកចិត្តយើងមិនឲ្យបញ្ចេញ ឬការពារជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទរបស់យើង ? ឧទាហរណ៍អំពីអ្នកដែលនឹងមិនចុះចាញ់ចំពោះសម្ពាធខាងសង្គម សូមមើល ដានីយ៉ែល ១:៣–២០; ៣; ៦; យ៉ូហាន ៧:៤៥–៥៣; ៩:១–៣៨ និង ម៉ូសាយ ១៧:១–៤ ។ តើយើងអាចបង្ហាញការគោរពដល់អ្នកដទៃ នៅពេលពួកគេបង្ហាញ ឬការពារជំនឿសាសនារបស់ពួកគេតាមរបៀបណា ?

ចំពោះគំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « រីករាយដ្បិតទ្រង់ជាស្ដេច ! » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ២៥ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ប្រើរូបភាពដើម្បីឲ្យសមាជិកគ្រួសារចូលរួម ។ « សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ និង បណ្ដាល័យប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org មាននូវរូបភាព និងវីដេអូជាច្រើន ដែលអាចជួយ [ គ្រួសារបងប្អូន ] ឲ្យមើលឃើញពីគោលគំនិត ឬព្រឹត្តិការណ៍នានា » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២២ ) ។