« ថ្ងៃទី ៣០ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ មិថុនា ។ ពួកចៅហ្វាយ ២–៤; ៦–៨; ១៣–១៦ ៖ ‹ នោះទ្រង់ក៏តាំងឲ្យមានអ្នកជួយសង្គ្រោះម្នាក់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ៣០ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ មិថុនា ។ ពួកចៅហ្វាយ ២–៤; ៦–៨; ១៣–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

រចនារូបភាពដេបូរ៉ាដឹកនាំកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល © Lifeway Collection/បានទទួលអាជ្ញាបណ្ណមកពី goodsalt.com

ថ្ងៃទី ៣០ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ មិថុនា

ពួកចៅហ្វាយ ២–៤; ៦–៨; ១៣–១៦

« នោះទ្រង់ក៏តាំងឲ្យមានអ្នកជួយសង្គ្រោះម្នាក់ »

បទគម្ពីរថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលដំណើររឿងបងប្អូនអាននៅក្នុងពួកចៅហ្វាយជួយបងប្អូនឲ្យខិតជិតទ្រង់ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

យើងទាំងអស់គ្នាដឹងពីការធ្វើកំហុស ទទួលអារម្មណ៍មិនល្អអំពីរឿងនោះ រួចហើយប្រែចិត្ត ហើយតាំងចិត្តផ្លាស់ប្ដូររបៀបរបស់យើង ។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីមួយចំនួនយើងភ្លេចការតាំងចិត្តរបស់យើងកាលពីមុន ហើយពេលយើងជួបនឹងការល្បួង យើងប្រហែលជាឃើញខ្លួនឯងធ្វើកំហុសម្ដងទៀត ។ គំរូដ៏ខ្លោចផ្សារនេះជាបទពិសោធន៍របស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ ។ ដោយបានទទួលឥទ្ធិពលមកពីការអនុវត្តជំនឿ និងការថ្វាយបង្គំរបស់សាសន៍កាណាន—ជាប្រជាជនដែលពួកគេគួរតែបណ្ដេញចេញពីដែនដី—នោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបំពានលើសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ហើយបានងាកចេញពីការថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានបាត់បង់ការការពាររបស់ទ្រង់ ហើយបានធ្លាក់ចូលក្នុងសេវកភាព ។ ហើយរាល់ពេលដែលរឿងនេះបានកើតឡើង នោះព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឱកាសដល់ពួកគេដើម្បីប្រែចិត្ត ហើយតាំងអ្នកជួយសង្គ្រោះម្នាក់ ជាមេទ័ពដែលហៅថា « ចៅហ្វាយ » ។ មិនមែនពួកចៅហ្វាយទាំងអស់នៅក្នុងគម្ពីរពួកចៅហ្វាយសុទ្ធតែជាមនុស្សសុចរិតនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេមួយចំនួនបានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿដ៏ធំនៅក្នុងការជួយសង្គ្រោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ហើយស្ដារពួកគេឡើងវិញទៅកាន់ទំនាក់ទំនងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ។ ដំណើររឿងទាំងនេះរំឭកយើងថា មិនថាមានអ្វីដឹកនាំយើងឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ដោយ ក៏ទ្រង់គឺជាព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃអ៊ីស្រាអែល ហើយតែងតែមានព្រះទ័យដើម្បីជួយសង្គ្រោះយើង ហើយស្វាគមន៍យើងឲ្យត្រឡប់មកវិញជានិច្ចផងដែរ ។

សម្រាប់ទិដ្ឋភាពទូទៅស្ដីពីគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ សូមមើល « ពួកចៅហ្វាយ » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ពួកចៅហ្វាយ ២:១–១៩; ៤ :១–១៦

ព្រះអម្ចាស់ប្រទានការជួយសង្គ្រោះពេលខ្ញុំវង្វេង ។

គម្ពីរពួកចៅហ្វាយ អាចបម្រើជាការព្រមានមួយចំពោះយើង ៖ សូម្បីបន្ទាប់ពីយើងដកពិសោធន៍នូវព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងក្ដី ក៏វាអាចធ្វើឲ្យចាកឆ្ងាយផងដែរ ។ គម្ពីរនេះក៏ផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកដែលចាកឆ្ងាយផងដែរ ដោយសារព្រះអម្ចាស់ប្រទានផ្លូវមួយដើម្បីត្រឡប់មកវិញ ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលបងប្អូនអាន ពួកចៅហ្វាយ ២:១–១៩ សូមរកមើលសកម្មភាពដែលបានដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលចេញឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់ និងរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានជួយសង្គ្រោះពួកគេ ។ តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីព្រះអម្ចាស់ ? តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបន្តមានភាពស្មោះត្រង់កាន់តែខ្ជាប់ខ្ជួនចំពោះទ្រង់ ?

បងប្អូននឹងរកឃើញគំរូនៃការបះបោរ ទុក្ខសោក និងការជួយសង្គ្រោះម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅក្នុងគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ ( សូមមើលជាពិសេស ជំពូកទី ៣, ៤, ៦និង១៣ ) ។ នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ សូមពិចារណាពីអ្វីដែលពួកចៅហ្វាយបានធ្វើដើម្បីជួយសង្គ្រោះអ៊ីស្រាអែល និងរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយបងប្អូន ពេលបងប្អូនត្រូវការការជួយសង្គ្រោះ ។

ឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយនៃមនុស្សម្នាក់ដែលបានជួយសង្គ្រោះអ៊ីស្រាអែលគឺដេបូរ៉ា ។ សូមអានអំពីនាងនៅក្នុង ពួកចៅហ្វាយ ៤:១–១៦ ហើយកត់ចំណាំពីឥទ្ធិពលដែលនាងមានចំពោះមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួននាង ។ តើពាក្យសម្ដី ឬសកម្មភាពរបស់ដេបូរ៉ាអ្វីខ្លះដែលបង្ហាញបងប្អូនថា នាងមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់ ? តើបងប្អូនគិតថាដូបេរ៉ាចង់មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេចតាមរយៈសំណួររបស់នាងនៅក្នុង ខទី ១៤ ៖ ថាតើមិនមែន « ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានចេញនាំមុខអ្នក » ទេឬ ?

សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៧:១៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:៨៧–៨៨ ។

ពួកចៅហ្វាយ ២:១៣

តើនរណាជាព្រះបាល និងព្រះអាសថារ៉ូត ?

ព្រះបាលគឺជាព្រះខ្យល់នៃសាសន៍កាណាន ហើយព្រះអាសថារ៉ូតគឺជាទេពធីតានៃភាពឧត្តមរបស់សាសន៍កាណាន ។ ការថ្វាយបង្គំព្រះទាំងពីរអង្គនេះបង្ហាញថាឧត្តមភាពរបស់ដែនដី និងប្រជាជនមានសារៈសំខាន់យ៉ាងណាចំពោះសាសន៍កាណាន ។ វិធីដែលប្រជាជននេះបានថ្វាយបង្គំព្រះទាំងនេះ និងព្រះក្លែងក្លាយផ្សេងទៀត—ពេលខ្លះ រួមទាំងភាពអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និងការបូជាក្មេង—បានធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់អាក់អន់ព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំង ។

ពួកចៅហ្វាយ ៦–៨

ព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើអព្ភូតហេតុពេលខ្ញុំទុកចិត្តលើមាគ៌ារបស់ទ្រង់ ។

ដើម្បីទទួលបានអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង យើងត្រូវតែទុកចិត្តលើមាគ៌ារបស់ទ្រង់ សូម្បីតែពេលដែលមាគ៌ារបស់ទ្រង់ហាក់ខុសប្លែកពីធម្មតាក្ដី ។ ដំណើររឿងអំពីគេឌាន ដែលមាននៅក្នុង ពួកចៅហ្វាយ ៦–៨ គឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយអំពីរឿងនេះ ។ តើព្រះអម្ចាស់បានធ្វើអព្ភូតហេតុមួយពេលពលទ័ពរបស់គេឌានបានយកឈ្នះនឹងពួកម៉ាឌានយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើបងប្អូនគិតថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងព្យាយាមបង្រៀនបងប្អូនអំពីអ្វីខ្លះ ? តើបងប្អូនធ្លាប់ឃើញព្រះអម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់តាមរបៀបដែលមិនទំនងដែរឬទេ ?

សូមមើលផងដែរ រ័សុស អិម ណិលសុន. Nelson, “With God Nothing Shall Be Impossible,” Ensign, ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ, ៣៣–៣៥ ។

ពួកចៅហ្វាយ ១៣–១៦

កម្លាំងកើតចេញពីភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងព្រះ ។

សាំសុនបានបាត់បង់ទាំងកម្លាំងកាយ និងកម្លាំងវិញ្ញាណរបស់គាត់ ដោយសារគាត់បានបំពាននឹងសេចក្ដីសញ្ញារបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះ រួមទាំងអ្នកដែលបានអនុវត្តចំៗចំពោះសាសន៍ន៉ាសារីតផងដែរ ( សម្រាប់ព័ត៌មានអំពីសាសន៍ន៉ាសារីតសូមមើល ជនគណនា ៦:១–៦; ពួកចៅហ្វាយ ១៣:៧ ) ។ នៅពេលបងប្អូនអានដំណើររឿងរបស់សាំសុននៅក្នុង ពួកចៅហ្វាយ ១៣–១៦ សូមពិចារណាពីសេចក្ដីសញ្ញានីមួយៗដែលបងប្អូនបានធ្វើ ។ តើបងប្អូនធ្លាប់ទទួលបានពរដោយមានកម្លាំងដោយសារបងប្អូនបានរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះដោយរបៀបណា ? តើបងប្អូនរៀនបានអ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងរបស់សាំសុនដែលបំផុសគំនិតបងប្អូនឲ្យបន្តមានភក្ដីភាពចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់បងប្អូនជាមួយនឹងព្រះ ?

សាំសុនរុញសរសរ — សាំសុនផ្ដួលសរសរចុះក្រោម ដោយ ជេមស៍ ធិសសតថ៍ និងអ្នកដទៃទៀត

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

ពួកចៅហ្វាយ ២:១០ ។បន្ទាប់ពីយ៉ូស្វេបានស្លាប់ ជំនាន់បន្ទាប់ទៀតរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល « មិនបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា » ទេ ។ សូមពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូនអំពីរបៀបដែលពួកគេស្គាល់ព្រះអម្ចាស់ និង « ការដែលទ្រង់បានសម្រេច » ដល់ពួកគេ ។ តើបងប្អូននឹងប្រាកដថា ចំណេះដឹងនេះនឹងត្រូវបានរក្សាទុកសម្រាប់ជំនាន់នាពេលអនាគតយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ពួកចៅហ្វាយ ៣:៧–១០ ។ខគម្ពីរទាំងនេះសង្ខេបពីគំរូមួយដែលកើតឡើងជារឿយៗនៅក្នុងគម្ពីរពួកចៅហ្វាយ ។ នៅពេលសមាជិកគ្រួសាររបស់បងប្អូនអានខគម្ពីរទាំងនេះ ពួកគេអាចកត់សម្គាល់ពីអ្វី ដែលអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើដើម្បីឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់ និងអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើដើម្បីជួយសង្គ្រោះពួកគេ ។ តើអ្វីទៅ ដែលអាចដឹកនាំយើងឲ្យភ្លេចព្រះអម្ចាស់ ? តើទ្រង់អាចជួយសង្គ្រោះយើងតាមរបៀបណា ? តើយើងអាចស្មោះត្រង់កាន់តែខ្ជាប់ខ្ជួនចំពោះទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?

ពួកចៅហ្វាយ ៦:១៣–១៦, ២៥–៣០ ។គេឌាន បានបង្ហាញភាពក្លាហានយ៉ាងអស្ចារ្យនៅក្នុងការគោរពចំពោះព្រះអម្ចាស់ ទោះជាសកម្មភាពរបស់គាត់មិនពេញនិយមក្ដី ។ តើព្រះអម្ចាស់បានសុំយើងឲ្យធ្វើរឿងអ្វីខ្លះដែលមនុស្សដទៃអាចមិនយល់ស្របតាម ? តើបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅគេឌាន នៅក្នុង ខទី ១៣–១៦ អាចបំផុសគំនិតយើងឲ្យធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ពួកចៅហ្វាយ ៧ ។តើបងប្អូនអាចប្រើការសម្ដែងមួយ ឬសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងទៀតដើម្បីជួយគ្រួសាររបស់បងប្អូនរៀនមកពីបទពិសោធន៍នៃកងទ័ពរបស់គេឌានដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងជំពូកនេះបានទេ ? តើបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជំពូកនេះ ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល ខទី ២ និង ១៥ ) អាចអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ពួកចៅហ្វាយ ១៣:៥ ។សេចក្ដីសញ្ញារបស់សាំសុនជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់កម្លាំងឲ្យគាត់ ដូចជាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើងផងដែរ ។ គ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចរីករាយនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណមួយចំនួន និងការពិភាក្សាពីរបៀបដែលលំហាត់ប្រាណទាំងនោះអាចជួយឲ្យយើងរឹងមាំ ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយយើងឲ្យកាន់តែរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ ? សម្រាប់គំនិតមួយចំនួន នោះសមាជិកគ្រួសារអាចអាន ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៧៧, ៧៩ ។ តើការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងផ្ដល់កម្លាំងខាងវិញ្ញាណដល់យើងតាមរបៀបណា ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្តាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

សូមអនុវត្តនូវអ្វីដែលបងប្អូនបានរៀន ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សា សូមសួរខ្លួនឯងពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចអនុវត្តនូវអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងរៀន រួចហើយតាំងចិត្តធ្វើវា ។ សូមឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំបងប្អូន ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ៣៥ ) ។

គេឌាន និងពលទ័ព — ពលទ័ពរបស់គេឌាន ដោយ ដានីយ៉ែល អេ ល្វីស