« ថ្ងៃទី ២៣–២៩ ខែ ឧសភា ។ យ៉ូស្វេ ១–៨; ២៣–២៤ ៖ ‹ ចូរឲ្យមានកម្លាំង និងចិត្តក្លាហានចុះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២៣–២៩ ខែ ឧសភា ។ យ៉ូស្វេ ១–៨; ២៣–២៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

រចនារូបភាព ម៉ូសេតែងតាំងយ៉ូស្វេ ដោយ ដារ៉ែល ថូម៉ាស

ថ្ងៃទី ២៣–២៩ ខែ ឧសភា

យ៉ូស្វេ ១–៨; ២៣–២៤

« ចូរឲ្យមានកម្លាំង និងចិត្តក្លាហានចុះ »

ពេលបងប្អូនសិក្សាគម្ពីរយ៉ូស្វេ សូមពិចារណាថាតើរឿងដែលបងប្អូនរៀនអំពីពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលអាចបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ជាច្រើនជំនាន់បានកន្លងផុតទៅ ប៉ុន្តែការសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ហៀបនឹងបានបំពេញហើយ ៖ គឺកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានស្ថិតនៅលើព្រំប្រទល់នៃការគ្រងដែនដីសន្យាទុកជាមរតក ។ ប៉ុន្តែពួកគេបានជួបនឹងទន្លេយ័រដាន់ ក្រុងយេរីខូរ និងមនុស្សទុច្ចរិតខ្លាំងក្លាដែលបានបដិសេធព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ១៧:៣៥ ) ។ លើសពីនោះទៀត អ្នកដឹកនាំជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេគឺម៉ូសេ បានទៅបាត់ហើយ ។ ស្ថានភាពនោះអាចធ្វើឲ្យពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនមានអារម្មណ៍ទន់ខ្សោយ ហើយភ័យខ្លាច ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា « ចូរឲ្យមានកំឡាំង និងចិត្តក្លាហានចុះ » ។ ហេតុអ្វីពួកគេគួរមានអារម្មណ៍បែបនេះ ? ពុំមែនដោយសារកម្លាំងរបស់ពួកគេផ្ទាល់នោះទេ—ឬមិនមែនដោយសារតែកម្លាំងរបស់ម៉ូសេ ឬយ៉ូស្វេដែរ—ប៉ុន្តែដោយសារ « ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់គង់ជាមួយនៅកន្លែងណាដែលឯងទៅផង » ( យ៉ូស្វេ ១:៩ ) ។ នៅពេលយើងមានឧបសគ្គ និងការលំបាកផ្ទាល់ខ្លួនដែលត្រូវពុះពារ នោះរឿងអស្ចារ្យអាចកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ដោយសារតែ « ព្រះយេហូវ៉ា [ ជាអង្គដែល ] នឹងធ្វើការអស្ចារ្យនៅក្នុងពួក [ យើង ] » ( យ៉ូស្វេ ៣:៥ ) ។

សម្រាប់ទិដ្ឋភាពទូទៅស្ដីពីគម្ពីរយ៉ូស្វេ សូមមើល « យ៉ូស្វេ » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

យ៉ូស្វេ ១:១–៩

ព្រះនឹងគង់ជាមួយខ្ញុំ បើខ្ញុំស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់ ។

សូមនឹកស្រមៃថាតើវានឹងមានសភាពបែបណាដែរ បើយ៉ូស្វេ ត្រូវបានហៅជំនួសម៉ូសេនោះ ។ សូមកត់សម្គាល់ពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលនៅក្នុង យ៉ូស្វេ ១:១–៩ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តលោក ។ សូមគិតពីឧបសគ្គធំៗដែលបងប្អូនជួបប្រទះ តើអ្វីទៅនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដែលផ្ដល់ភាពក្លាហានដល់បងប្អូន ?

វាអាចជារឿងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីកត់សម្គាល់ថា ឈ្មោះយ៉ូស្វេ ( យេហូស្វេ ឬ យេស្វេ ជាភាសាហេព្រើរ ) មានន័យថា « ព្រះយេហូវ៉ាជួយសង្គ្រោះ » ។ ហើយព្រះនាម ព្រះយេស៊ូវ ចេញមកពីពាក្យ យេស្វេ ។ ដូច្នេះនៅ ពេលបងប្អូនអានអំពីយ៉ូស្វេ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបេសកកម្មរបស់លោកក្នុងការដឹកនាំកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទៅក្នុងដែនដីសន្យារំឭកបងប្អូនអំពីបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

សូមមើលផងដែរo Ann M. Dibb, “Be of a Good Courage,” Liahona, ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ១១៤–១៦ ។

យ៉ូស្វេ ២

ទាំងសេចក្ដីជំនឿ និងការងារគឺចាំបាច់ចំពោះសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។

ពួកគ្រីស្ទានកាលពីបុរាណបានឃើញរ៉ាហាបជាគំរូមួយនៃអនុភាពទាំងសេចក្ដីជំនឿ និងការងារ ( សូមមើល ហេព្រើរ ១១:៣១; យ៉ាកុប ២:២៥ ) ។ នៅពេលបងប្អូនអាន យ៉ូស្វេ ២ សូមពិចារណាពីតួនាទីនៃសេចក្ដីជំនឿ និងការងាររបស់រ៉ាហាបនៅក្នុងការសង្គ្រោះខ្លួននាង គ្រួសារនាង និងក្រុមសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ។ តើការណ៍នេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនលើព្រះគ្រីស្ទ និងការងាររបស់បងប្អូនអាចជះឥទ្ធិពលដល់ខ្លួនបងប្អូន និងមនុស្សដទៃ ?

បងប្អូនប្រហែលជាមានការចាប់អារម្មណ៍ដោយដឹងថា រ៉ាហាប គឺជាបុព្វការីជនរបស់ស្ដេចដាវីឌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១:៥ ) ។ តើយើងអាចរៀនមេរៀនអ្វីខ្លះមកពីរឿងនេះ ?

យ៉ូស្វេ ៣–៤

ខ្ញុំអាចដកពិសោធន៍ « ការអស្ចារ្យ » របស់ព្រះ បើខ្ញុំមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះរាជបំណងឲ្យ « គ្រប់ទាំងសាសន៍នៅផែនដីបានដឹងថា ព្រះហស្តនៃព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះចេស្តា » ( យ៉ូស្វេ ៤:២៤ ) ។ កាលបងប្អូនអាន យ៉ូស្វេ ៣–៤ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបងប្អូនដឹងថាព្រះហស្តរបស់ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះចេស្តា ។ តើព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ « ការអស្ចារ្យ » នៅក្នុងជីវិតបងប្អូនយ៉ាងដូចម្តេច? ( យ៉ូស្វេ ៣:៥ ) ។ តើបងប្អូនអាចដកពិសោធន៍—ឬស្គាល់—កិច្ចការអស្ចារ្យទាំងនោះកាន់តែញឹកញាប់យ៉ាងដូចម្តេច ? ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល យ៉ូស្វេ ៣:១៧ ) ។

ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថាពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវការញែកខ្លួនពួកគេឲ្យបរិសុទ្ធពីមុនពួកគេឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ ? តើបងប្អូនគិតថាមានសារៈសំខាន់អ្វីខ្លះដែលទឹកទន្លេបានញែកចេញបន្ទាប់ពី « បាតជើងរបស់ពួកសង្ឃ … ចុះទៅក្នុងទឹកនៅមាត់ទន្លេ » ? ( យ៉ូស្វេ ៣:១៣, ១៥ ) ។

សម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗផ្សេងទៀតដែលបានកើតឡើងនៅឯទន្លេយ័រដាន់ សូមមើល ពង្សាវតារក្សត្រ ទី២ ២:៦–១៥; ៥:១–១៤ និង ម៉ាកុស ១:៩–១១ ។ នៅពេលបងប្អូនសញ្ជឹងគិតពីបទគម្ពីរទាំងនេះ តើបងប្អូនមើលឃើញព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះមានទាក់ទងគ្នាអ្វីខ្លះ ?

សូមមើលផងដែរ Gérald Caussé, “Is It Still Wonderful to You?” Liahona, ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥ ទំព័រ 98–100; “Exercise Faith in Christ” ( វីដេអូ ), គេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org.

យ៉ូស្វេ ៦–៨

ការគោរពប្រតិបត្តិនាំមកនូវព្រះចេស្តារបស់ព្រះចូលក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។

ជំពូកទាំងនេះទាក់ទងនឹងការប្រយុទ្ធគ្នានៅលើដែនដីនៃទីក្រុងយេរីខូរ និងក្រុងអៃយ ។ នៅពេលបងប្អូនអានវា សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងប្អូនតទល់នឹងការល្បួងនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សម្រាប់ឧទាហរណ៍ សូមមើល យ៉ូស្វេ ៧:១០–១៣ ) ។ តើបងប្អូនបានរៀនអំពីរបៀបដែលព្រះអាចជួយបងប្អូន និងអ្វីដែលបងប្អូនត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់អ្វីខ្លះ ? ឧទាហរណ៍ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍អំពីសេចក្តីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ការយកក្រុងយេរីខូរ ? ( សូមមើល យ៉ូស្វេ ៦:១–៥ ) ។ ប្រហែលដំណើររឿងនៅក្នុង យ៉ូស្វេ ៧ នឹងបំផុសគំនិតបងប្អូនឲ្យកំណត់បើ « មានរបស់ដែលសម្រាប់បំផ្លាញ » នៅក្នុងជីវិតបងប្អូនដែលបងប្អូនត្រូវយកចេញ ( យ៉ូស្វេ ៧:១៣ ) ។

យ៉ូស្វេ ២៣–២៤

« ត្រូវឲ្យតោងជាប់នឹងព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងរាល់គ្នា » ។

បន្ទាប់ពីបំបែកដែនដីសន្យានៅក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីររបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល យ៉ូស្វេ ១៣–២១ ) យ៉ូស្វេ បានផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវការបង្រៀនចុងក្រោយរបស់គាត់ ។ នៅពេលបងប្អូនអានការបង្រៀនទាំងនេះនៅក្នុង យ៉ូស្វេ ២៣–២៤ បងប្អូនអាចរក្សាបញ្ជីនៃការព្រមាន ការប្រឹក្សា និងពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងឡាយដែលបងប្អូនរកឃើញ ។ ដោយពិចារណាអ្វីៗដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានឆ្លងកាត់ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា យ៉ូស្វេ បានជ្រើសរើសប្រាប់ពួកគេនូវរឿងទាំងនេះនៅចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់គាត់ទៅវិញ ? តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះដែលបំផុសគំនិតបងប្អូនឲ្យ « តោងជាប់នឹងព្រះយេហូវ៉ា » ? ( យ៉ូស្វេ ២៣:៨ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

យ៉ូស្វេ ១:៨ ។តើខគម្ពីរនេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែចាប់ផ្តើមការសិក្សារបស់យើង ទាំងផ្ទាល់ខ្លួន និងជាក្រុមគ្រួសារ ? តើព្រះគម្ពីរបានធ្វើឲ្យ « កើតការនៅគ្រប់ទាំងផ្លូវ » របស់យើង និង នាំយើងឲ្យ « ចម្រើនឡើង » យ៉ាងដូចម្តេច ?

យ៉ូស្វេ ៤:៣, ៦–៩ ។បន្ទាប់ពីអានអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែលធ្វើជាមួយថ្មមកពីទន្លេយ័រដាន់ នោះក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចនិយាយអំពីរឿងដ៏អស្ចារ្យៗមួយចំនួនដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់បងប្អូន ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចឲ្យថ្មមួយដុំទៅសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ៗ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរ ឬ គូរនៅលើថ្មនោះនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ។

យ៉ូស្វេ ៦:២–៥ ។ក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចរីករាយនឹងការសម្តែងតាមសេចក្តីណែនាំដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានទៅសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដើម្បីយកឈ្នះលើក្រុងយេរីខូរ ។ តើព្រះអម្ចាស់អាចសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងរៀនចេញពីដំណើររឿងនេះអ្វីខ្លះ ?

យ៉ូស្វេ ២៤:១៥ ។បន្ទាប់ពីអានខគម្ពីរនេះហើយ សមាជិកគ្រួសារអាចចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេបានជ្រើសរើសដើម្បីបម្រើព្រះអម្ចាស់ទោះបីជាវាលំបាកក៏ដោយ ។ ហេតុអ្វីវាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីសម្រេចចិត្តបម្រើទ្រង់ « នៅថ្ងៃនេះ » ជាជាងការរង់ចាំសម្រេចចិត្តរហូតដល់ស្ថានភាពកើតឡើង ? តើយើងអាចឧបត្ថម្ភគាំទ្រដល់សមាជិកគ្រួសារក្នុង « ផ្ទះ » របស់យើង នៅពេលយើងព្យាយាមដើម្បី « គោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះយេហូវ៉ា » តាមរបៀបណា ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្តាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ជ្រើសផ្លូវត្រូវ » ទំនុកតម្កើង ល.រ ១៤៨ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ថ្លែងទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនឲ្យបានញឹកញាប់ ។ សក្ខីភាពដ៏ស្មោះត្រង់របស់បងប្អូនអំពីសេចក្តីពិតអាចជាឥទ្ធិពលដ៏មានខ្លាំងក្លាចំពោះក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូន ។ វាពុំត្រូវការឲ្យមានពេលវេលាច្រើន ឬ ការស្ទាត់ជំនាញឡើយ ។ ទីបន្ទាល់មានអានុភាពបំផុត នៅពេលវាចំៗ និងចេញពីចិត្ត ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១១ ) ។

ព្រះអម្ចាស់បានបណ្តាលឲ្យកំផែងក្រុងយេរីខូរបាក់ ។ © Providence Collection/បានទទួលអាជ្ញាបណ្ណពី goodsalt.com