Seminarium
Lekcja 179.; Popieranie naszych przywódców — podążanie za tymi, których Pan powołuje do przewodzenia

„Lekcja 179.: Popieranie naszych przywódców — podążanie za tymi, których Pan powołuje do prowadzenia”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)

„Popieranie naszych przywódców”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium

Lekcja 179.: Dla wzmocnienia młodzieży. Dokonywanie wyborów

Popieranie naszych przywódców

Podążanie za tymi, których Pan powołuje do przewodzenia

Obraz
członkowie wspierający przywódców młodzieży

Możemy być dobrymi przywódcami na wiele sposobów. Jednym z nich jest bycie dobrymi naśladowcami. Okazujemy wiarę w Jezusa Chrystusa, kiedy popieramy przywódców powołanych pod Jego kierownictwem. Ta lekcja ma na celu pomóc uczniom zrozumieć znaczenie popierania osób, które Pan powołał do przewodzenia.

Przykładowe ćwiczenia

Gotowość do podążania za przywódcami

Możesz pokazać uczniom następującą sytuację, aby pomóc im zastanowić się nad znaczeniem popierania, czyli wspierania osób, które Pan powołuje do przewodzenia:

Wyobraź sobie, że twój przyjaciel został ochrzczony mniej niż rok temu i właśnie został powołany na prezydenta twojej klasy lub kworum. Jesteś wierny ewangelii dłużej niż on i czujesz, że twój przyjaciel nie jest tak kompetentny jak ty lub inne osoby, aby być prezydentem klasy lub kworum.

  • W jaki sposób możesz zmienić swój sposób myślenia i wspierać go jako członek klasy lub kworum?

  • Co możesz zrobić, aby wesprzeć swojego przyjaciela w tym powołaniu?

Możesz zapytać uczniów, czy oni lub ktoś, kogo znają, mieli podobne doświadczenia. Jak zareagowali?

Jednym z przykładów gotowości podążania za tymi, których powołał Pan, był Hyrum Smith. Choć był o sześć lat starszy od swojego brata, Józefa, Hyrum wspierał Józefa w jego powołaniu.

Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów wypowiedział się następująco o Hyrumie:

Obraz
Prezydent M. Russell Ballard

[Hyrum] pomagał swemu bratu, Józefowi Prorokowi, i służył mu przez długi i żmudny proces Przywrócenia […].

W tym wszystkim Hyrum stał wytrwale. Wiedział, jaki kierunek obierze w życiu i świadomie podążał zgodnie z nim. Dla Józefa Hyrum stał się towarzyszem, obrońcą, opiekunem, powiernikiem i w końcu dołączył do niego jako męczennik. Niesprawiedliwe prześladowania były ich utrapieniem przez całe życie. Mimo że był starszy, Hyrum uznał boską opończę swego brata. Choć od czasu do czasu Hyrum udzielał Józefowi ostrej rady, to jednak zawsze ustępował młodszemu bratu. (M. Russell Ballard, „Hyrum Smith: ‘Firm as the Pillars of Heaven’” [Hyrum Smith: ‘Trwały niczym niebiański filar’], Ensign, listopad 1995, str. 6–7)

Obraz
Bracia Smithowie

  • Co mogło Hyrumowi utrudnić podążanie za Józefem jako przywódcą kapłańskim?

  • Jakie atrybuty Chrystusowe mogły ułatwiać Hyrumowi podążanie za Józefem? (zob. Doktryna i Przymierza 124:15)?

Przeczytajcie Doktrynę i Przymierza 124:94–96, i odszukaj, w jaki sposób Hyrum został pobłogosławiony za swoją gotowość podążania za młodszym bratem. (Zwróćcie uwagę na to, że werset 94. odnosi się do Hyruma, a nie do Józefa).

  • Jakie błogosławieństwa odnaleźliście w tych wersetach?

Popieranie przywódców

Wyjaśnij, że jednym ze sposobów, w jaki możemy okazać gotowość podążania za naszymi przywódcami, jest popieranie ich. Warto ocenić, jak dobrze uczniowie rozumieją, co to znaczy popierać. Jednym ze sposobów, w jaki możesz to zrobić, jest napisanie przez uczniów własnej definicji tego słowa. Następnie poproś ich, aby porównali to, co zapisali, z definicją z Przewodnika po pismach świętych: „Deklarować poparcie dla tych, którzy służą na stanowiskach generalnych i lokalnych przywódców Kościoła” (Przewodnik po pismach świętych, hasło „Popieranie przywódców Kościoła”, Biblioteka ewangelii).

Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium wyraził następujące spostrzeżenia na temat popierania osób, które Pan powołuje do przewodzenia.

Obraz
Prezydent Henry B. Eyring

Podnosząc swą dłoń w geście poparcia, składacie obietnicę. Składacie Bogu obietnicę, że będziecie popierać Jego sługi.

Oni są niedoskonałymi istotami, tak jak i wy. Dotrzymanie waszych obietnic będzie wymagało niezachwianej wiary w to, że Pan ich powołał. Dotrzymanie tych obietnic przyniesie również wieczne szczęście. (Henry B. Eyring, „Moc wspierającej wiary”, Liahona, maj 2019, str. 58–59)

  • Jak podsumowalibyście nauki Prezydenta Eyringa?

  • Czego nauczał o wykazywaniu się wiarą w Jezusa Chrystusa?

Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, kiedy popieramy osoby, które On powołuje do przewodzenia.

  • Jak myślicie, dlaczego popieranie przywódców wymaga wiary w Jezusa Chrystusa?

  • Kiedy czuliście się błogosławieni przez to, że zdecydowaliście się popierać kogoś, kogo Bóg powołał do prowadzenia was?

Jeśli uczniowie mają trudności z przypomnieniem sobie jakiegoś przykładu, możesz opowiedzieć o własnym doświadczeniu lub podzielić się własnym świadectwem o popieraniu kogoś, kogo Bóg powołał, aby ci przewodził.

Pokładanie ufności w Chrystusie, aby popierać osoby powołane do przewodzenia

Pomóż uczniom lepiej zrozumieć, w jaki sposób zasada ufania Chrystusowi związana z popieraniem osób, które powołał, odnosi się do ich życia. Jednym ze sposobów, aby to zrobić, jest przedstawienie poniższych przykładowych historii lub wymyślenie innych, które lepiej pasują do potrzeb twoich uczniów. Możesz poprosić uczniów, aby wybrali jedną historię, do której będą się odnosić, gdy będą studiować jedną lub kilka części ulotki. Uczniowie mogą również odnosić się do historii z początku lekcji.

Prezydium klasy Amandy w Organizacji Młodych Kobiet zostało właśnie zreorganizowane. Dziewczyna powołana jako prezydent to osoba, która w przeszłości była dla Amandy niemiła.

Josh jest pracowitym misjonarzem. Prezydent misji niedawno ogłosił zasadę obowiązującą w ich misji, która nie podoba się Joshowi.

Dobra przyjaciółka Jossie została powołana jako prezydent klasy. Jossie spodziewała się, że jej przyjaciółka poprosi ją o służbę w prezydium, ale tak się nie stało.

Cade został poproszony o służbę jako prezydent swojego kworum. Jest nieśmiały i nie lubi podejmować decyzji. Martwi się, jak skutecznie będzie przewodził swojemu kworum i prezydium.

Ulotka pt. „Nauki o popieraniu osób powołanych do przewodzenia” może pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób prawda, którą rozpoznali, może odnosić się wybranej przez nich do historii i do ich własnego życia.

Jednym ze sposobów pracy z ulotką jest ustawienie stanowisk w różnych miejscach sali. Uczniowie mogą przechodzić przez stanowiska i w ciszy studiować każdą część ulotki, zapisując spostrzeżenia, które odnoszą się do wybranej przez nich historii. Następnie mogą podzielić się na grupy lub pary i opowiedzieć o tym, czego się nauczyli.

Innym sposobem na pracę z ulotką jest umieszczenie uczniów w czteroosobowych grupach i przydzielenie każdemu członkowi grupy fragmentu ulotki. Uczniowie mogą przestudiować swoją część i ocenić, jaki ma ona związek z ich przykładową historią. Następnie każdy uczeń może powiedzieć swojej grupie o tym, czego się dowiedział.

Nauki o popieraniu osób powołanych do przewodzenia

Część 1.

Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium nauczał:

Obraz
Prezydent Henry B. Eyring

Wasz przywódca w Kościele Pana może wydawać się wam słaby i ludzki albo może wyglądać na silnego i kierującego się natchnieniem. W rzeczywistości każdy przywódca ma obie te cechy, a także o wiele więcej. Sługom Pana, którzy zostali powołani, aby nam przewodniczyć, pomaga, że postrzegamy ich oczami Pana w momencie, kiedy ich powoływał.

Pan doskonale widzi Swoje sługi. Widzi ich potencjał oraz ich porażki. I wie, w jaki sposób może zmienić ich naturę. Wie On także, jak mogą zmienić ich przeżycia, jakie mają z ludźmi, którym przewodniczą […].

Jeśli masz wiarę, że Pan prowadzi Swój Kościół poprzez objawienie za pomocą niedoskonałych sług, które powołuje, to Pan otworzy przed nimi okna niebios, i przed tobą też. (Henry B. Eyring, „Pan prowadzi Swój Kościół”, Liahona, listopad 2017, str. 83–84)

Część 2.

Brat Stephen W. Owen, który służył jako Generalny Prezydent Organizacji Młodych Mężczyzn, powiedział:

Obraz
Starszy Stephen W. Owen

Będą takie chwile, kiedy zostaniecie powołani, aby przewodzić. Innym razem będziecie za kimś podążać. Chciałbym wam dzisiaj powiedzieć, że niezależnie od waszego powołania zawsze jesteście przywódcami i naśladowcami. Przewodzenie jest istotą bycia uczniem — jest to po prostu kwestia pomagania bliźnim w przyjściu do Chrystusa, czyli tym, co robią prawdziwi uczniowie. Jeśli staracie się być naśladowcami Chrystusa, możecie nauczać bliźnich, aby podążyli za Nim, i w takim przypadku możecie być przywódcami.

Wasza zdolność do przewodzenia nie jest wynikiem towarzyskiej osobowości, umiejętności motywacyjnych czy też talentu do wystąpień publicznych. Pochodzi raczej z waszego zobowiązania się do podążania za Jezusem Chrystusem. (Stephen W. Owen, „Najwięksi przywódcy są najlepszymi naśladowcami”, Liahona, maj 2016, str. 75)

Część 3.

Przeczytaj poniższe fragmenty z pism świętych:

Doktryna i Przymierza 107:22 (Zwróć uwagę na to, w jaki sposób ten werset uczy nas, jak popierać Pierwsze Prezydium. Zastanów się, jak te sposoby popierania mogą odnosić się również do innych powołań).

II Ks. Mojżeszowa 17:9–12 (Zwróć uwagę na to, w jaki sposób Mojżesz był popierany, gdy Izrael walczył z Amalekitami).

Część 4.

Brat Stephen W. Owen, który służył jako Generalny Prezydent Organizacji Młodych Mężczyzn, nauczał:

Obraz
Starszy Stephen W. Owen

[Jezus Chrystus] jest największym przywódcą, ponieważ jest najlepszym naśladowcą — doskonale we wszystkim podąża za Swoim Ojcem. (Stephen W. Owen, „Najwięksi przywódcy są najlepszymi naśladowcami”, Liahona, maj 2016, str. 75)

Czytając te wersety, zwróć uwagę na to, w jaki sposób Jezus podążał za Swoim Ojcem i w jaki sposób Jezus był wzmocniony, gdy to czynił.

Ew. Łukasza 22:41–43

Ew. Jana 12:49–50

Rozważanie tego, czego się nauczyłeś

Możesz poprosić uczniów, aby podzielili się z partnerem lub grupą tym, czego ich zdaniem młodzież w Kościele powinna się nauczyć z dzisiejszej lekcji i dlaczego.

Po upływie wyznaczonego czasu poproś ich, aby w ciszy zastanowili się nad następującymi pytaniami i byli otwarci na odczucia, które mogą otrzymać od Ducha Świętego:

  • Jak dobrze radzisz sobie z popieraniem tych, za którymi Pan cię prosi, byś podążał?

  • W jaki sposób możesz wykazywać się wiarą w Zbawiciela, aby lepiej wspierać osoby powołane do przewodzenia?

Możesz zakończyć lekcję, dzieląc się tym, w jaki sposób zostałeś pobłogosławiony, gdy okazywałeś wiarę w Jezusa Chrystusa, popierając przywódców Kościoła.

Drukuj