« គំនិតសម្រាប់ភាពចម្រុះ » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ឆ្នាំ២០២៥ )
« គំនិតសម្រាប់ភាពចម្រុះ » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ឧបសម្ព័ន្ធ
គំនិតសម្រាប់ភាពចម្រុះ
គំនិតសម្រាប់ភាពចម្រុះ
ធនធាននេះរួមមាននូវរបៀបជាច្រើនដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងមេរៀនទាំងឡាយ ។ សូម្បីតែបច្ចេកទេសបង្រៀនដ៏ប៉ិនប្រសប់យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើប្រើច្រើនពេក អាចទៅជាគ្មានប្រសិទ្ធភាព ឬគួរឲ្យធុញទ្រាន់ ។ ខណៈពេលដែលអ្នកមិនគួរជ្រើសរើសវិធីសាស្រ្តសម្រាប់ជាប្រយោជន៍នៃរបៀបបង្រៀនតែមួយមុខ សូមពិចារណាពីការផ្លាស់ប្តូររបៀបផ្សេងៗដែលអ្នកបង្រៀនក្នុងអំឡុងពេលមេរៀននីមួយៗ ។ ការប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តបង្រៀនផ្សេងៗគ្នា អាចជួយសិស្សកាន់តែច្រើន ។ ទាំងនេះគឺជាសំណួរមួយចំនួនដែលត្រូវពិចារណា នៅពេលជ្រើសរើសសកម្មភាពដើម្បីបញ្ចូលក្នុងបទពិសោធន៍រៀនសូត្រ ៖
-
តើសកម្មភាពនេះជួយសម្រួលដល់បទពិសោធន៍ដែលផ្ដោតសំខាន់លើព្រះគ្រីស្ទ ផ្អែកលើបទគម្ពីរ និងបទពិសោធន៍ដែលផ្ដោតលើសិស្សដែរឬទេ ? សូមមើល ការបំពាក់បំប៉នស្ដីពីការទទួលយក និងការកែសម្រួលកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់សិក្ខាសាលា បន្ថែមទៀតអំពីកិច្ចការនេះ ។
-
តើសកម្មភាពនេះយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ដែរឬទេ ? សូមគិតពីរបៀបដែលសកម្មភាពនេះអាចនឹងជះឥទ្ធិពលដល់បរិយាកាសដែលមានគារវភាព ដែលចាំបាច់សម្រាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីបំពេញតួនាទីរបស់ទ្រង់ ។
-
តើវិធីសាស្ត្រនេះតំណាងឲ្យព្រះបន្ទូលដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ? ព្រះគម្ពីរ និងប្រសាសន៍របស់ព្យាការី ចាំបាច់ត្រូវបង្ហាញតាមរបៀបដ៏ថ្លៃថ្នូរ និងបរិសុទ្ធ ។
-
តើសិស្សគ្រប់រូបនឹងទទួលបានការប្រព្រឹត្តចំពោះដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរដែរឬទេ ? សូមស្វែងរកដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់អារម្មណ៍នៃសាមគ្គីភាព និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ។ ចៀសវាងសកម្មភាពដែលអាចធ្វើឲ្យសិស្សមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកចិត្ត បាក់ទឹកចិត្ត ឬឯកោ ។
-
តើសកម្មភាពនេះស័ក្តិសមនឹងចំណាយម៉ោងរៀនដែរឬទេ ? ពេលវេលាដែលអ្នកបានជួបជុំជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាគឺជាពេលវេលាដ៏មានតម្លៃ ។ សកម្មភាពអាចមានប្រសិទ្ធភាពដោយមិនចាំបាច់ចំណាយពេលច្រើនពេក ។
-
តើសកម្មភាពនេះត្រូវការពេលវេលាប៉ុន្មាន និងធនធានប៉ុន្មានដើម្បីរៀបចំ ? វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងពេលវេលា និងធនធានដ៏មានតម្លៃរបស់អ្នកឲ្យបានល្អ ។
ជារឿយៗ គំនិតទាំងនេះអាចប្រើនៅកន្លែងជាច្រើនក្នុងមេរៀនមួយ ។ ក្នុងករណីជាច្រើន ការផ្តល់គំរូដល់សិស្សអំពីអ្វីដែលបានស្នើឲ្យពួកគេធ្វើនឹងជួយពួកគេឲ្យកាន់តែទទួលជោគជ័យ ។ សូមប្រាកដថា អ្នកយល់ច្បាស់អំពីសកម្មភាពនេះ ហើយអាចផ្តល់នូវការណែនាំ និងគំរូកាន់តែច្បាស់ ប្រសិនបើវាមានអត្ថប្រយោជន៍ មុនពេលសិស្សចាប់ផ្តើមសកម្មភាពនេះ ។ សកម្មភាពទាំងនេះត្រូវបានរៀបចំតាមផ្នែកខាងក្រោមនេះ ៖
ដើម្បីផ្តល់មតិកែលម្អ ឬណែនាំគំនិតបន្ថែម សូមផ្ញើអ៊ីមែលទៅកាន់ CES-Manuals@ChurchofJesusChrist.org ។ រួមទាំងនៅក្នុងប្រធានបទ « គំនិតសម្រាប់ភាពចម្រុះ » ។
១. សិក្សាព្រះគម្ពីរដើម្បីយល់អំពីសាច់រឿង និងស្វែងយល់គោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អ
មេរៀនទាំងឡាយជាញឹកញាប់បញ្ចូលនូវសកម្មភាពដែលសិស្សសិក្សាបណ្ដុំខគម្ពីរជាវគ្គៗដើម្បីយល់អំពីបរិបទសំខាន់ៗ និងសាច់រឿងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីអាចស្វែងយល់ពីគោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិ ។ សកម្មភាពខាងក្រោមគឺជារបៀបមួយចំនួនដែលអ្នកអាចជួយសិស្សធ្វើកិច្ចការនេះបាន ។
ការបកស្រាយដោយប្រើគំនូរ
ប្រើគំនូរដំណឹងល្អដើម្បីពិភាក្សាដំណើររឿងមួយ ។ បង្ហាញរូបភាពមកពី Media Library របស់សាសនាចក្រ និងអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សាខគម្ពីរទាំងឡាយដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងរូបភាពនោះ ។ សូមសួរសិស្ស ៖
-
តើអ្នកនឹងផ្លាស់ប្តូរអ្វី ?
-
តើអ្វីជាការបកស្រាយសិល្បៈ ( រកមិនឃើញក្នុងអត្ថបទ ) ?
-
តើខគម្ពីរមួយណាដែលតំណាងឲ្យ ?
ការប្រែប្រួល ៖ ជំនួសឲ្យការបង្ហាញរូបភាពទាំងមូលនៅពេលចាប់ផ្តើមថ្នាក់ ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សា សូមបំបែករូបភាពជាផ្នែកៗ ។ បង្ហាញមួយផ្នែកម្តងៗ ហើយឲ្យសិស្សទាយថាមានអ្វីកើតឡើងនៅក្នុងរូបភាពទាំងមូល ។ សុំឲ្យពួកគេពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលពួកគេមើលឃើញ និងស្មានលើអ្វីដែលពួកគេមិនបានមើលឃើញ ។
ការប្រែប្រួល ៖ ជ្រើសរើសរូបភាពមួយចំនួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយដាក់វានៅលើក្តារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលយឺតៗលើពណ៌ ការផ្ដោត និងប្លង់រូបភាព ហើយកំណត់នូវអ្វីដែលរូបភាពមួយៗបង្រៀនអំពី ថាតើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានរណា ។ បន្ទាប់ពីកំណត់គោលការណ៍មួយហើយ អ្នកអាចសួរសំណួរដូចជា ៖
-
តើរូបភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទមួយណា ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា តំណាងឲ្យគោលការណ៍ដែលអ្នកបានរកឃើញ ហើយហេតុអ្វី ?
-
តើរូបភាពមួយណារបស់ព្រះយេស៊ូវទាំងនេះ ជួយអ្នកឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃសេចក្ដីពិតនេះ ?
-
តើអ្នកចង់ឲ្យមិត្តភក្តិម្នាក់ដឹងអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលគិតអំពីសេចក្ដីពិតនេះ ?
បន្ថែមការសន្ទនាទៅនឹងរូបភាព
ចម្លងរូបភាពចេញពី ដំណើររឿងក្នុងព្រះគម្ពីរសម្រាប់កុមារ ហើយបិទភ្ជាប់វាទៅនឹងសំណៅចែកសម្រាប់សិស្ស ។ បន្ថែមពាក្យក្នុងរូបពពុះៗដែលបង្ហាញពីការគិត ឬនិយាយ ដែលសិស្សអាចសរសេរនូវអ្វីដែលតួអង្គកំពុងនិយាយ ឬគិត ។
ដំណើររឿងថ្មី ឬសៀវភៅរបាយការណ៍
សូមឲ្យផ្នែកនៃខគម្ពីរដែលពួកគេនឹងសិក្សាដល់សិស្សម្នាក់ៗ ។ បន្ទាប់មកផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវតម្រូវការនៃដំណើររឿងព័ត៌មាន ឬសៀវភៅរបាយការណ៍ ( នៅលើក្រដាស ឬក្តារខៀន ) ។ វាអាចបញ្ចូលនូវតួអង្គសំខាន់ៗ សាច់រឿង មេរៀនមួយ ឬពីរដែលបានរៀន ( ដកស្រង់ខគម្ពីរដែលវាបានមក ) និងកម្មវិធីសម្រាប់ក្មេងវ័យជំទង់ ។ សូមផ្តល់ពេលឲ្យសិស្សចែកចាយជាមួយសិស្សម្នាក់ទៀតនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀបចំ ។
ការប្រែប្រួល ៖ នៅក្នុងក្រុមតូចមួយ សិស្សម្នាក់ៗអាចយកផ្នែកមួយនៃដំណើររឿង ឬសៀវភៅរបាយការណ៍ ៖ តួអង្គសំខាន់ៗ សាច់រឿង មេរៀន ឬការអនុវត្ត ។
កំណត់សំណួរ
បន្ទាប់ពីសិស្សអានបណ្តុំខគម្ពីរមួយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរាយបញ្ជីសំណួរដែលខគម្ពីរទាំងនោះអាចជួយឆ្លើយ ។ សូមដាក់សំណើឲ្យសិស្សសរសេរសំណួរដែលមានអត្ថន័យ ទាក់ទងសម្រាប់ក្មេងវ័យជំទង់ ជាជាងសំណួរស្វែងរកសាមញ្ញៗ ។ ឧទាហរណ៍ ជំនួសឲ្យការសួរថា « តើអាលម៉ានិយាយថា សេចក្ដីជំនឿជាអ្វី ? តើគាត់និយាយថា អ្វីដែលមិនមានសេចក្តីជំនឿ ? » សិស្សអាចសួរថា « តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីដឹងដោយខ្លួនខ្ញុំថា អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនគឺជាការពិត ? » ប្រសិនបើមានបណ្ដុំខគម្ពីរច្រើនជាងមួយសម្រាប់សិស្សសិក្សា នោះពួកគេអាចរាយបញ្ជីសំណួររបស់ពួកគេ ហើយចែកចាយជាមួយសិស្សដែលបានសិក្សាបណ្ដុំខុសៗគ្នា ។ សិស្សអាចរកមើល ហើយគិតអំពីចម្លើយចំពោះសំណួររបស់មិត្តរួមថ្នាក់របស់ពួកគេ ។
ការសម្ភាសអ្នកនិពន្ធ
សូមឲ្យសិស្សស្រមៃថា ពួកគេជាអ្នកនិពន្ធដំណើររឿងក្នុងបទគម្ពីរ ហើយមាននរណាម្នាក់សម្ភាសពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។ សិស្សអាចអានដំណើររឿងក្នុងបទគម្ពីរ ហើយប្តូរវេនគ្នាបំពេញតួនាទីរបស់អ្នកសម្ភាស និងអ្នកនិពន្ធ ។ សំណួរមួយចំនួនដែលអ្នកសម្ភាសអាចសួរបានគឺ ៖
-
តើមានទិដ្ឋភាពអ្វីខ្លះនៃខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលអ្នកមិនចង់ឲ្យអ្នកអានខកខាន ?
-
តើអ្នកចង់និយាយថាអ្វីជាចំណុចសំខាន់របស់អ្នក ឬចំណុចមួយនៃចំណុចសំខាន់របស់អ្នក ?
-
តើអ្នកសង្ឃឹមថា អ្នកអានអាចយកវាទៅប្រើក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេដោយរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីបទពិសោធន៍នេះ ។ សូមប្រើមតិរបស់ពួកគេដើម្បីបញ្ជាក់សេចក្តីពិតដែលដ៏សំខាន់ ។
ការផ្គូផ្គង
សូមផ្តល់សេចក្តីយោងបទគម្ពីរជាច្រើននៅក្នុងជួរឈរមួយ និងសេចក្តីពិតដែលត្រូវគ្នាតាមរបៀបលាយឡំគ្នានៅក្នុងជួរឈរផ្សេងមួយទៀត ។ សិស្សអាចសិក្សា និងផ្គូផ្គង ។
ការពិតដ៏សំខាន់បំផុត
នៅពេលសិស្សកំពុងសិក្សាជំពូកបទគម្ពីរដែលបញ្ចូលនូវសេចក្ដីពិតជាច្រើន ដែលពួកគេអាចរកឃើញ អ្នកអាចឲ្យពួកគេចាប់ផ្ដើមដោយសិក្សាដោយខ្លួនពួកគេផ្ទាល់ ។ ម្នាក់ៗអាចសម្រេចចិត្តថាអ្វីដែលពួកគេជឿថា ជាសេចក្តីពិត ឬគំនិតសំខាន់បំផុតចំនួនបី ឬបួននៅក្នុងបណ្ដុំនេះ ហើយសរសេរវាទុក ។ បន្ទាប់មក អាចរៀបចំសិស្សជាក្រុមៗដែលមានគ្នាពីរនាក់ និងប្រៀបធៀបសេចក្តីពិតដែលពួកគេរកឃើញ ។ សិស្សមួយគូៗកំណត់នូវអ្វីដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ជាសេចក្ដីពិតសំខាន់បំផុតពីរ ហើយកត់ត្រាសេចក្តីពិតទាំងនោះ ។ ចំណាំ ៖ គំនិតទាំងនេះអាចខុសពីគំនិតបួនពីខាងដើម ។ សិស្សគូនីមួយៗចូលរួមគូផ្សេងទៀតដើម្បីបង្កើតក្រុមដែលមានគ្នាបួននាក់ សិស្សទាំងបួននាក់រួមគ្នាចែកចាយ និងប្រៀបធៀបគំនិតរបស់ពួគគេ ហើយធ្វើការជាក្រុមតែមួយដើម្បីកំណត់ថាតើសេចក្តីពិតមួយដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ។
បន្ទាត់ពេលវេលាជារូបភាព
សូមបង្ហាញរូបភាពមួយចំនួនដែលតំណាងឲ្យដំណើររឿងបទគម្ពីរដែលសិស្សនឹងសិក្សា ។ បង្ហាញខគម្ពីរដែលសិស្សនឹងអាន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យដាក់រូបភាពលំដាប់លំដោយត្រឹមត្រូវ ។
គំនូសតាងឌីយ៉ាក្រាម
សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់គោលលទ្ធិ ឬគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងដំណើររឿងព្រះគម្ពីរដោយមានគំនូសតាងដ្យាក្រាម ។ កំណត់ធាតុផ្សេងៗគ្នានៃគំនូសតាង រួមមានដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
ស្ថានភាពចាប់ផ្តើម ( រួមមាននរណា អ្វី កន្លែងណា ពេលណា ) ។
-
ការបង្កើនជម្លោះ ឬសកម្មភាព ។ កំណត់ការផ្លាស់ប្តូរដែលជះឥទ្ធិពលដល់ជីវិតរបស់បុគ្គលនៅក្នុងដំណើររឿងនេះ ។
-
គ្រានៃចំណុចកំពូល ។ នេះគឺជាចំណុចសំខាន់នៃដំណើររឿង ។ ជារឿយៗមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំមួយ ដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលយកឈ្នះលើឧបសគ្គ ឬមានពេលនៃការរកឃើញ ។
-
សកម្មភាពបរាជ័យ ។ លទ្ធផលពីគ្រានៃចំណុចកំពូល នៅពេលដែលសកម្មភាពថយចុះ ។
-
ដំណោះស្រាយ ។ ការណ៍នេះពិពណ៌នាអំពីការយល់ដឹងថ្មីដែលមនុស្សមាន ដោយសារបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
សូមសរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរសម្រាប់ផ្នែកនៃគ្រោងនីមួយៗនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានខគម្ពីរសម្រាប់ផ្នែកនៃគំនូសតាងនីមួយៗ ហើយគូររូបភាពនៃអ្វីដែលពួកគេកំពុងអាន ឬសរសេរបញ្ជីនៃព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ ។ នៅពេលសិស្សបញ្ចប់ជំហានចុងក្រោយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យមើលដំណើររឿងទាំងមូល ហើយសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៃសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរៀន ។
រូបផ្គុំ
សូមបង្កើតល្បែងផ្គុំរូបសាមញ្ញមួយពីរូបភាពដែលតំណាងឲ្យបណ្ដុំខគម្ពីរ ។ សរសេរសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរនៅខាងក្រោយបំណែកនីមួយៗ ។ អាចរៀបចំសិស្សជាក្រុមៗ ហើយម្នាក់ៗមានល្បែងផ្គុំរូបមួយផ្នែកៗ ។ សិស្សសិក្សាសេចក្តីយោង ហើយរៀបចំសង្ខេបខគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ នៅពេលដែលក្រុមចែកចាយសេចក្ដីសង្ខេបរបស់ពួកគេជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ពួកគេអាចបិទបំណែកទាំងនោះដាក់លើក្ដារខៀន ដើម្បីបង្កើតរូបភាពពេញលេញ ។
ក្រុមអ្នកអានសាច់រឿង
សម្រាប់ដំណើររឿងដែលមានការសន្ទនាច្រើន សូមរៀបចំខគម្ពីរទាំងឡាយទៅជានាដកថាមួយ ដើម្បីឲ្យសិស្សម្នាក់ៗអាចស្វែងរកផ្នែករបស់ពួកគេបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ សូមប្រើអ្នកអត្ថាធិប្បាយម្នាក់ដើម្បីអានខគម្ពីរដែលមិនមែនជាការសន្ទនា ។ អ្នកអាចចម្លងខគម្ពីរ ហើយគូសចំណាំផ្នែកនីមួយៗដោយប្រើហ្វឺតគូសចំណាំពណ៌ផ្សេងៗគ្នា ។ ចំណាំ ៖ សូមចងចាំថា សមាជិកនៃក្រុមព្រះគួរត្រូវបានតំណាងដោយមានការគោរពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ។ ប្រសិនបើសមាជិកនៃក្រុមព្រះ រួមទាំងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផងដែរ មាននៅក្នុងដំណើររឿងក្នុងបទគម្ពីរ ដែលអ្នកចង់ធ្វើសកម្មភាពនេះ សូមឲ្យអ្នកអត្ថាធិប្បាយអានព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ។
ការអានបទគម្ពីរ
មានរបៀបជាច្រើនដើម្បីអានបទគម្ពីរនៅក្នុងថ្នាក់ ។ របៀបនីមួយៗអាចបម្រើក្នុងគោលបំណងផ្សេងៗពីគ្នា ។ សូមពិចារណាពីតម្រូវការនៃថ្នាក់របស់អ្នក នៅពេលជ្រើសរើសវិធីសាស្ត្រអាន ។
-
ការអានដោយស្ងៀមស្ងាត់ ៖ សិស្សអាចអានដោយស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងចិត្តរៀងៗខ្លួន ។ ការធ្វើបែបនេះអាចធ្វើឲ្យមានពេលដើម្បីជញ្ជឹងគិតអំពីបទគម្ពីរ ហើយអានតាមល្បឿនរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
-
ការអានជាគូ ឬជាក្រុម ៖ ការធ្វើបែបនេះអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សចូលរួមកាន់តែច្រើន និងមានអារម្មណ៍មិនសូវខ្លាចចំពោះការអានឲ្យឮៗ ។
-
គ្រូបង្រៀន ឬសំឡេងដែលបានថតទុក ៖ គ្រូបង្រៀនអាចអានអត្ថបទ ឬ ចាក់សំឡេងដែលបានថតទុកនោះ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានតាម ។
-
ការអានឲ្យឮៗ ៖ អាចអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងមូលឲ្យអានខគម្ពីរទាំងនោះជាមួយគ្នា ។ សិស្សស្ម័គ្រចិត្ដជាច្រើននាក់អាចអានឮៗទៅកាន់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ឬអាចអញ្ជើញពីមុន និងផ្តល់ពេលវេលាដើម្បីរៀបចំខ្លួនដើម្បីអាន ។ សូមធានាដល់សិស្សថាពួកគេអាច « រំលង » ប្រសិនបើពួកគេមិនមានអារម្មណ៍ស្រណុកចិត្តដើម្បីអាន ។
សិក្សាបទគម្ពីរស៊ីជម្រៅ
សូមរៀបចំសំណួរជាច្រើនអំពីខគម្ពីរបណ្តាក់គ្នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរនៅលើសន្លឹកក្រដាសដាច់ដោយឡែក ។ ហៅសិស្សទៅខាងមុខថ្នាក់រៀន ហើយឲ្យសំណួរមួយដល់ពួកគេ ។ អញ្ជើញពួកគេឲ្យត្រឡប់ទៅតុរបស់ពួកគេវិញ ដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ ។ នៅពេលពួកគេរកឃើញចម្លើយហើយ ពួកគេនឹងមកមុខសិស្សក្នុងបន្ទប់រៀនម្ដងទៀត ហើយទទួលសំណួរបន្ទាប់ដើម្បីឆ្លើយ ។ ការណ៍នេះក៏អាចធ្វើឡើងជាក្រុមតូចៗបានដែរ ។
ការធ្វើត្រាប់តាម
សូមរៀបចំថ្នាក់រៀនតាមរបៀបមួយដែលតំណាងឲ្យការធ្វើត្រាប់តាមដំណើររឿងដែលត្រូវអានក្នុងបទគម្ពីរនៅថ្ងៃនោះ ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២១ អាចរៀបកៅអីដើម្បីបង្កើតចន្លោះឲ្យស្មើនឹងទំហំបន្ទប់គុកលិបើទី ។ វិធីសាស្រ្តនេះជួយសិស្សឲ្យទទួលបានគំនិតដែលមើលឃើញអំពីអ្វីដែលពួកគេនឹងរៀន ។ សម្រាប់ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៦ អាចរៀបចំសិស្សធ្វើជាពួកអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវ ហើយជ្រើសរើសប្រធានក្រុមធ្វើជាអ្នកនាំពាក្យ ។
សញ្ញាឈប់
សូមផ្ដល់សេចក្តីពិតសំខាន់ដល់សិស្ស ។ សូមអានខគម្ពីរមួយចំនួនឲ្យពួកគេស្ដាប់យឺតៗ ហើយសុំឲ្យពួកគេលើកដៃឡើង ឬនិយាយថា « ឈប់ » នៅពេលពួកគេដឹងពីអ្វីមួយនៅក្នុងខគម្ពីរដែលជួយបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតនោះ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានសម្គាល់ឃើញ ។
ការសង្ខេបរបស់សិស្ស
មុនចូលរៀន សូមផ្តល់ឲ្យសិស្សម្នាក់ ឬច្រើននាក់នូវបរិបទ ឬខ្លឹមសារអំពីបទគម្ពីរដែលអ្នកចង់ឲ្យពួកគេសង្ខេបសម្រាប់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ បទគម្ពីរទាំងនេះអាចត្រូវបានបោះពុម្ព និងចែកចាយនៅមួយថ្ងៃមុន ឬប្រគល់ឲ្យសិស្សនៅពេលពួកគេចូលក្នុងថ្នាក់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរៀបចំដើម្បីចែកចាយសេចក្ដីសង្ខេប នៅពេលហៅតាមពេលវេលាសមស្របនៅក្នុងថ្នាក់ ។
បកស្រាយខម្ពីរមួយ
បន្ទាប់ពីសិស្សអានបណ្តុំបទគម្ពីរមួយហើយ អ្នកអាចឲ្យពួកគេជ្រើសរើសខគម្ពីរមួយដើម្បីបកស្រាយ ឬសរសេរឃ្លានីមួយៗតាមពាក្យពេចន៍របស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ សូមជួយពួកគេឲ្យអនុវត្តការស្វែងរកនិយមន័យ ឬការប្រើប្រាស់បទគម្ពីរ និងឧបករណ៍សិក្សាព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀត ដើម្បីយល់ពាក្យ និងឃ្លាពិបាកៗ ។
ខុស ឬត្រូវ
សូមសរសេរសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខុស ឬត្រូវផ្សេងៗអំពីព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗក្នុងបណ្ដុំបទគម្ពីរ ។ ជាដំបូង សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចង្អុលបង្ហាញថាតើពួកគេយល់ស្រប ឬមិនយល់ស្របទៅនឹងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នោះឬអត់ ។ អញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកភស្តុតាង ឬប្រឆាំងនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ នៅពេលពួកគេសិក្សាបណ្ដុំបទគម្ពីរ ។ បន្ទាប់មក សិស្សសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដែលមិនត្រឹមត្រូវឡើងវិញឲ្យបានត្រឹមត្រូវ នៅពេលពួកគេអានវគ្គបទគម្ពីរ ។
ប្រើរូបថត
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសរូបថតដែលសំខាន់សម្រាប់ពួកគេ ។ រូបថតនេះអាចនៅលើទូរសព្ទរបស់ពួកគេ ឬពួកគេអាចយកមកពីផ្ទះក៏បាន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរៀបចំខ្លួនដើម្បីចែកចាយដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សាវតារដែលពិពណ៌នាពីអ្វីដែលបានកើតឡើងដែលនាំទៅកាន់រូបថតនោះ ។
-
ចំណុចសំខាន់ ឬគោលបំណងនៃរូបថត ។
-
ព័ត៌មានលម្អិតមួយចំនួនដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ពួកគេ ។
បន្ទាប់ពីសិស្សចែកចាយរួចហើយ ពួកគេអាចអានបណ្តុំបទគម្ពីរសម្រាប់មេរៀននោះ ហើយរៀបចំកិច្ចការបីដូចគ្នាដែលទាក់ទងនឹងបណ្ដុំបទគម្ពីរនោះ ។
ការនឹកគិតក្នុងចិត្ត
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រមៃគិតអំពីដំណើររឿងមួយ ឬផ្នែកនៃអត្ថបទដែលបានសិក្សា ។ សិស្សអាចបិទភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយផ្តោតលើការនឹកគិតក្នុងចិត្តពីរូបភាពដែលគ្រូបង្រៀនបានពិពណ៌នា ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រមៃថា ពួកគេជាអ្នកគង្វាលដែលបានធ្វើតាមការអញ្ជើញរបស់ទេវតា ឲ្យស្វែងរកព្រះឱរសព្រះគ្រីស្ទដែលកំពុងផ្ទុំនៅក្នុងស្នូក ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចនិយាយអ្វីមួយដូចជា « នៅពេលអ្នកឈានជើងចូលទៅក្នុងក្រោលដែលមានម៉ារាបីព្រះឱរសព្រះគ្រីស្ទ ។ តើអ្នកឃើញនរណានៅទីនោះ ? តើសត្វមួយណាដែលអ្នកស្រមៃថាឃើញ ? តាមការស្រមៃរបស់អ្នក តើម៉ារាឆ្លើយតបយ៉ាងណាចំពោះការមកដល់របស់អ្នក ? » សូមបន្តសួរសំណួរដែលជួយសិស្សឲ្យស្រមៃឃើញអំពីស្ថានភាពនោះ ។
រូបភាពនៃបណ្ដុំវាក្យសព្ទ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកពាក្យ និងឃ្លាដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរ ។ សូមបង្កើតរូបភាពនៃបណ្ដុំវាក្យសព្ទទូទៅបំផុត ឬពាក្យនិងឃ្លាសំខាន់ៗដែលពួកគេកំណត់ ។ ទំហំនៃពាក្យអាចបង្ហាញពីកម្រិតនៃសារៈសំខាន់របស់ពាក្យ ។
២. ធ្វើឲ្យការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅជាមួយនឹងសម្រង់សម្តី និងបទគម្ពីរទាំងឡាយ
មេរៀនជាញឹកញាប់នឹងរួមបញ្ចូលនូវវគ្គបទគម្ពីរជាច្រើនពីគម្ពីរបមាណីយ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីគោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិដែលពួកគេកំពុងសិក្សា ។ វាក៏នឹងមានមេរៀនដែលរួមបញ្ចូលការដកស្រង់ជាច្រើនពីថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ សកម្មភាពខាងក្រោមនេះគឺជារបៀបមួយចំនួនដែលអ្នកអាចជួយសិស្សឲ្យសិក្សាបទគម្ពីរ ឬសម្រង់សម្តីទាំងឡាយ ហើយផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវឱកាសមួយដើម្បីស្វែងរកសេចក្តីពិតសម្រាប់ខ្លួនឯង ។
បង្កើតទីតាំងសិក្សា
ការបង្កើតទីតាំងសិក្សានៅទូទាំងថ្នាក់រៀន ។ ទីតាំងនីមួយៗអាចរួមបញ្ចូលការណែនាំដែលបិទនៅលើជញ្ជាំង ឬនៅលើតុ ។ ការណែនាំទាំងនេះអាចរួមបញ្ចូលបទគម្ពីរ ឬសម្រង់សម្តីដើម្បីអាន និងសំណួរ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែលត្រូវបំពេញ ។ សិស្សអាចឆ្លាស់វេនគ្នាក្នុងក្រុមតូចៗ ដោយពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅទីតាំងនីមួយៗ ។ ពួកគេក៏អាចធ្វើវារៀងៗខ្លួន និងធ្វើតាមល្បឿនរបស់ពួកគេផងដែរ ។ អ្នកអាចមានសន្លឹកក្រដាសធំមួយនៅទីតាំងនីមួយៗសម្រាប់ក្រុមនីមួយៗ ឬសិស្សដើម្បីកត់ត្រាចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចអាន និងគិតពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកដទៃបានសរសេរ ។
បង្កើតលេខយោងរបស់អ្នកផ្ទាល់
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបន្ថែមលេខយោងទៅក្នុងបទគម្ពីរដែលពួកគេកំពុងសិក្សា ។ លេខយោងទាំងនេះអាចបន្ថែមដោយការបង្កើតតំណភ្ជាប់រវាងវគ្គបទគម្ពីរដែលកំពុងសិក្សា និងបទគម្ពីរផ្សេងទៀត និងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ពីថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ សិស្សអាចសរសេរសេចក្តីយោងឆ្លងនៅក្នុងរឹមទំព័ររបស់ពួកគេ ឬប្រើមុខងារតំណភ្ជាប់ក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។ ពួកគេអាចចែកចាយសេចក្តីយោងបន្ថែមជាច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដែលផ្តល់ការយល់ដឹងបន្ថែមលើប្រធានបទ ។ ការប្រែប្រួល ៖ សិស្សអាចប្រើស្លាកនៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អរបស់ពួកគេ ដើម្បីភ្ជាប់បទគម្ពីរផ្សេងៗ និងសម្រង់ពីមេរៀនមួយ ។
កំណត់និយមន័យ
សិស្សកំណត់និយមន័យពាក្យ ឬគោលគំនិតដែលពិបាកយល់។ សូមឲ្យពួកគេស្វែងរកធនធានទាំងឡាយដែលរួមមានបទគម្ពីរ និងឧបករណ៍សិក្សាព្រះគម្ពីរផ្សេងៗ ( Topical Guide សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ប្រធានបទ និងសំណួរ ) ដើម្បីជួយពួកគេស្វែងយល់បន្ថែមអំពីពាក្យនោះ ។ សូមឲ្យពួកគេឲ្យនិយមន័យពាក្យ ឬឃ្លាតាមពាក្យពេចន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។
កំណត់ចំណាំដែលមានទម្រង់ផ្សេងៗ
នៅពេលសិស្សសិក្សា សូមផ្តល់ឲ្យក្រដាសដែលមានរូបពពុះៗដែលបង្ហាញពីការគិត ឬផ្នែកដែលពួកគេអាចសរសេរអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
អ្នកជំនាញ
សូមរៀបចំសិស្សជាក្រុមតូចៗ ហើយចាត់ក្រុមនីមួយៗនូវប្រធានបទដើម្បីរៀន ។ ផ្តល់ពេល និងធនធានឲ្យក្រុមទាំងឡាយដើម្បីសិក្សាប្រធានបទ ដើម្បីឲ្យសមាជិកក្រុមនីមួយៗក្លាយជាអ្នកជំនាញលើប្រធានបទក្រុមរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់ពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមរៀបចំសិស្សជាក្រុមថ្មី ដើម្បីឲ្យក្រុមនីមួយៗបញ្ចូល « អ្នកជំនាញ » លើប្រធានបទផ្សេងគ្នា ។ បន្ទាប់មក សិស្សនឹងចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីប្រធានបទរបស់ពួកគេ ។
សម្រាប់ការភ្ជាប់នឹងដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន
សូមជ្រើសរើសផ្នែកមួយនៅក្នុងកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ៖ សេចក្តីណែនាំដើម្បីធ្វើការជ្រើសរើស ហើយអញ្ជើញសិស្សដើម្បីស្វែងរកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដែលពង្រឹងដល់សេចក្តីពិតដែលពួកគេបានរកឃើញចេញពីបណ្ដុំបទគម្ពីរ ។
មួយបន្ទាត់ម្ដងៗ
សូមឲ្យសិស្សសរសេរបទគម្ពីរឡើងវិញនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេមួយបន្ទាត់ម្តងៗ ឬមួយប្រយោគម្តងៗ ។ ពួកគេគួរតែទុកចន្លោះរវាងបន្ទាត់ ឬប្រយោគនីមួយៗ ។ សិស្សអាចសិក្សាដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងគិតពិចារណាលើពាក្យនីមួយៗនៅក្នុងឃ្លា ឬប្រយោគនោះ ។ ពួកគេក៏អាចស្វែងរកសេចក្តីយោងឆ្លង ឬព័ត៌មានបណ្ណាល័យដំណឹងល្អផ្សេងទៀតអំពីឃ្លានោះ ។ បន្ទាប់មកធ្វើដូចគ្នាជាមួយនឹងឃ្លាបន្ទាប់នៃវគ្គបទគម្ពីរនោះ ។ គំរូមួយពីការណ៍នេះអាចរកបាននៅឯ « Fear Not » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១ ទំព័រ ៣២ ។
ផែនទីគំនិត
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតផែនទីគំនិតក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេដូចអត្ថបទខាងលើ ។ ពួកគេអាចសរសេរគោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិដែលពួកគេបានរកឃើញនៅក្នុងប្រអប់កណ្តាល ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យពួកគេស្វែងរកបទគម្ពីរបន្ថែម ឬសម្រង់ដែលបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចបន្ថែមការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីប្រធានបទនោះនៅក្នុងប្រអប់ខាងក្រៅ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពង្រីកផែនទីគំនិតរបស់ពួកគេដោយបន្ថែមប្រអប់ និងភ្ជាប់ប្រអប់នោះទៅនឹងអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀនជាបន្ត ។
គំនិតត្រួតស៊ីគ្នា
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសប្រធានបទពីរ ឬច្រើនពីមេរៀនដែលមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាខ្លះ និងខុសគ្នាខ្លះ ។ បង្កើតដ្យាក្រាមស្រដៀងនឹងរូបភាពខាងលើ ដែលសិស្សអាចរៀបចំអ្វីដែលវត្ថុទាំងនេះមានជារួម និងអ្វីដែលខុសគ្នាអំពីប្រធានបទទាំងពីរ ។ ការណ៍នេះអាចត្រូវបានធ្វើជាមួយបុគ្គលពីរនាក់នៅក្នុងដំណើររឿងមួយ ( ឧទាហរណ៍ លេមិន និងនីហ្វៃ ) ឬប្រធានបទពីរ ( ឧទាហរណ៍ បុណ្យរំលង និងសាក្រាម៉ង់ ) ។
ការចែកចាយពីការយល់ដឹង
សូមផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវទំព័រចម្លងនៃបណ្ដុំបទគម្ពីរ ហើយឲ្យពួកគេសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅផ្នែកខាងលើ ។ សូមទុកពេលមួយទៅពីរនាទីដើម្បីអានបណ្ដុំនោះ ហើយសរសេរការយល់ដឹងដែលពួកគេបានរៀនពីការសិក្សារបស់ពួកគេ ។
ឧទាហរណ៍អាចរួមមាន ៖ សិស្សអាចគូសចំណាំលេខយោង ចែកចាយសម្រង់ប្រសាសន៍របស់ព្យាការី គូសបន្ទាត់ពីក្រោមឃ្លាសំខាន់ៗ គូសរង្វង់ពាក្យពិសេសៗ សរសេរគោលការណ៍ និងចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ និងការយល់ដឹងផ្សេងទៀតនៅក្នុងរឹមទំព័រ ។
បន្ទាប់ពីពេលវេលាអស់ហើយ សូមឲ្យពួកគេហុចក្រដាសរបស់ពួកគេទៅសិស្សថ្មីទៀត ដើម្បីសរសេរការយល់ដឹងផ្សេងៗ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សពីរបីនាក់បានធ្វើហើយ សូមឲ្យពួកគេប្រគល់ក្រដាសរបស់ពួកគេទៅសិស្សដើមវិញ ។ ការប្រែប្រួល ៖ ជំនួសឲ្យបណ្ដុំបទគម្ពីរ ក្រដាសនីមួយៗមានសំណួរកម្មវិធីផ្សេងគ្នាដែលទាក់ទងនឹងបណ្ដុំនោះ ។ សិស្សជាច្រើនអាចឆ្លើយសំណួរដោយប្រើព្រះគម្ពីរ ហើយចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីប្រធានបទនោះ ។
ជ្រើសរើសសម្រង់ព្រាវៗ
សូមដាក់សម្រង់មួយចំនួនដែលបង្រៀនពីសេចក្តីពិតមកពីមេរៀននៅក្នុងមួក ឬកាបូប ។ អញ្ជើញអ្នកស្ម័គ្រចិត្តឲ្យលូកយកសម្រង់មួយចេញពីមួក ហើយចែកចាយពីរបៀបដែលវាទាក់ទងនឹងសេចក្ដីពិតដែលពួកគេកំពុងរៀន និងពីអត្ថន័យរបស់វាចំពោះពួកគេ ។ ត្រូវប្រាកដថាទុកពេលឲ្យពួកគេអាន និងរៀបចំចែកចាយ ។ ការប្រែប្រួល ៖ នៅពេលដែលសិស្សបានចែកចាយហើយ ពួកគេប្តូរសម្រង់ ហើយស្វែងរកដៃគូថ្មីដែលពួកគេចែកចាយសម្រង់ថ្មីជាមួយ ។
បទគម្ពីរក្នុងដង្កៀប
សូមជ្រើសរើសសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរចំនួន ១៦ ហើយសរសេរសេចក្ដីយោងនីមួយៗនៅលើបន្ទាត់ទាំង ១៦ ក្នុងជួរឈរខាងក្រៅដង្កៀប ។ អញ្ជើញសិស្សជាដៃគូ ឬក្រុមតូចៗឲ្យអានបទគម្ពីរដែលគូជាមួយគ្នានៅក្នុងដង្កៀបនីមួយៗ ហើយកំណត់ថាតើសេចក្តីយោងមួយណាដែលមានអត្ថន័យបំផុតចំពោះយុវវ័យសព្វថ្ងៃនេះ ។ វគ្គបទគម្ពីរដែលពួកគេជ្រើសរើសនៅដង្កៀបបន្ទាប់ ។ សិស្សបន្តពិភាក្សាអំពីបទគម្ពីរនីមួយៗរហូតដល់ពួកគេរកឃើញបទគម្ពីរមួយដែលពួកគេយល់ថាមានអត្ថន័យបំផុត ហើយពិភាក្សាអំពីមូលហេតុ ។ សិស្សអាចចែកចាយបទគម្ពីរទាំងនេះជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សិស្សជ្រើសរើសសកម្មភាពសិក្សា
សូមធ្វើបញ្ជីសកម្មភាពសិក្សាចំនួនប្រាំមួយ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សបានរកឃើញសេចក្តីពិតពីបណ្តុំបទគម្ពីរមួយហើយ សូមប្រើរបៀបស្មានៗសម្រាប់សិស្សដើម្បីជ្រើសរើសសកម្មភាពណាមួយដែលត្រូវបំពេញ ( គ្រាប់ឡុកឡាក់ គូរប័ណ្ណ រើសយកក្រដាសមួយសន្លឹក ម៉ាស៊ីនបង្កើតលេខស្មានៗ ) ។
ឧទាហរណ៍អាចរួមមាន ៖
-
ចែកចាយដំណើររឿងមួយពីព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលទ្រង់បានបង្រៀន ឬបង្ហាញសេចក្តីពិត ។
-
ស្វែងរកវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ឬវគ្គបទគម្ពីរផ្សេងទៀតអំពីសេចក្តីពិតនោះ ។
-
ស្វែងរកឧទាហរណ៍ពីដំណើររឿងក្នុងបទគម្ពីរអំពីនរណាម្នាក់ដែលរស់នៅតាមសេចក្ដីពិតនោះ ។
-
ស្វែងរកសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយពីថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រដែលបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតនោះ ។
-
ចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់មនុស្សម្នាក់ដែលបានទទួលពរជ័យដោយសារសេចក្ដីពិតនោះ ។
-
ជ្រើសរើសគំរូផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីអ្វីមួយដែលយើងអាចធ្វើ ដើម្បីរស់នៅតាមសេចក្តីពិតនោះ ។ ស្វែងរកវគ្គបទគម្ពីរដែលបង្រៀនអំពីគំរូដែលអ្នកចែកចាយ ។
ការសិក្សារបៀបដូចពស់
នៅលើតុ ឬកៅអីនីមួយៗ សូមដាក់កាតដែលមានការណែនាំដូចជា « អានវគ្គបទគម្ពីរ ឬសម្រង់មួយ » ឬ « ឆ្លើយសំណួរពីមេរៀន » ។ សិស្សអាចប្តូរកៅអី ហើយធ្វើតាមការណែនាំនៅលើប័ណ្ណនោះ ។
ចង្កោមប្រធានបទ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតដ្យាក្រាមដូចនេះ ដែលចាប់ផ្តើមដោយសេចក្ដីពិតសំខាន់ៗ ឬប្រធានបទនៅចំកណ្តាល ។ បន្ទាប់មក សិស្សគូសបន្ទាត់ទៅរង្វង់ខាងក្រៅ ហើយដាក់ស្លាកវាជាមួយនឹងបទគម្ពីរ សេចក្ដីពិត ឬគោលគ្រឹះនៃប្រធានបទសំខាន់ៗ ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចកត់ត្រាការអញ្ជើញរបស់ស្តេចបេនយ៉ាមីន « សូមជឿដល់ព្រះចុះ » នៅកណ្ដាលរង្វង់ដោយមានសេចក្តីយោង « ម៉ូសាយ ៤:៩–១០ » ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចរាយបញ្ជីក្នុងរង្វង់ខាងក្រៅនូវអ្វីដែលស្តេចបេនយ៉ាមីនអញ្ជើញយើងឲ្យជឿលើព្រះ ។
ផ្អាកវីដេអូ
សូមប្រើវីដេអូដែលបង្ហាញ ឬបង្រៀនអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។ ផ្អាកនៅពេលផ្សេងៗគ្នាដើម្បីបង្កើតការចាប់អារម្មណ៍ ឬដើម្បីជួយសិស្សវិភាគអ្វីដែលពួកគេកំពុងមើល ។ អ្នកអាចសួរសំណួរសិស្សដូចជា ៖
-
« តើអ្នកអាចកំពុងគិត ឬមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ឬសំណួរអ្វីដែលអ្នកអាចមានប្រសិនបើអ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះ ? »
-
« តើអ្នកបានសិក្សាបទគម្ពីរអ្វីនៅថ្ងៃនេះ ដែលអាចជួយ ?
-
« តើអ្នកសង្ឃឹមថាបុគ្គលរូបនេះអាចយល់អំពីសេចក្តីពិតដែលយើងបានសិក្សាថ្ងៃនេះអ្វីខ្លះ ? »
-
« តើអ្នកមើលឃើញខ្លួនឯងនៅកន្លែងណាក្នុងដំណើររឿងនេះនៅសព្វថ្ងៃនេះ ? »
៣. ចែកចាយអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។
ពេញមួយមេរៀន អាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយគំនិត និងការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលសិស្សពន្យល់ ចែកចាយ និងថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅដៃគូ ក្រុមតូចមួយ ឬសិស្សក្នុងថ្នាក់ នោះជាញឹកញាប់ពួកគេត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យមានទីបន្ទាល់កាន់តែជ្រាលជ្រៅនៃអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេកំពុងបង្ហាញ ។ តាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពាក្យសម្ដី និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេក៏អាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើចិត្ត និងគំនិតនៃអស់អ្នកដែលកំពុងស្ដាប់ផងដែរ ។ ការចែកចាយវាសំខាន់ ប៉ុន្តែវាក៏អាចជាការលំបាកសម្រាប់សិស្សក្នុងការធ្វើដោយហេតុផលមួយចំនួនដែរ ។ សូមចងចាំដើម្បីធ្វើឲ្យសិស្សមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមិនបាច់ចែកចាយទេ ប្រសិនបើពួកគេមិនស្រណុកចិត្តក្នុងការចែកចាយ ។ គំនិតខាងក្រោមអាចជួយសិស្សចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។
វិភាគវគ្គបទគម្ពីរ
សូមសរសេរខគម្ពីរមួយនៅកណ្តាលក្រដាសធំមួយ ( ជាជម្រើស អ្នកអាចដាក់បង្ហាញវានៅលើក្ដារខៀន ) ។ ត្រូវប្រាកដថា វាមានទំហំធំល្មមដើម្បីឲ្យសិស្សគ្រប់រូបអាចមើលឃើញ ។ សិស្សអាចចំណាយពេលពីរបីនាទីសួរសំណួរជាច្រើនអំពីខគម្ពីរតាមដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ។ បន្ទាប់មក ទុកពេលពីរបីនាទីដើម្បីស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនោះក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បទគម្ពីរអាចត្រូវបានបោះពុម្ពនៅលើក្រដាស ហើយសិស្សអាចធ្វើសកម្មភាពដូចគ្នានេះរៀងៗខ្លួន ។
ក្តារខៀនបណ្តុំគំនិត
សិស្សអាចប្រើក្រដាសសម្រាប់ចារ ឬក្រដាសតូចៗដើម្បីសរសេរគំនិតរបស់ពួកគេអំពីរបៀបអនុវត្តសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ហើយបិទវានៅលើក្ដារខៀន ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចត្រូវបានសុំឲ្យសរសេរគំនិតរបស់ពួកគេអំពីរបៀបអនុវត្តគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។ ក្តារខៀនបណ្តុំគំនិតអាចមានរូបភាពធំមួយអំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងប្រធានបទ ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើការសិក្សាដើមឈើជីវិត សិស្សអាចសរសេរអំពីរបៀបបរិភោគផ្លែឈើនោះ ហើយដាក់បង្ហាញវានៅលើមែកឈើនៅលើក្តារខៀន ។ សូមទុកពេលឲ្យសិស្សពិនិត្យឡើងវិញនូវអ្វីដែលសិស្សដទៃបានសរសេរ ។
ស្គាល់អ្នកស្ដាប់របស់អ្នក
សូមឲ្យសិស្សជ្រើសរើសអ្នកស្ដាប់គោលដៅម្នាក់ ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀនតាមរបៀបដែលអ្នកស្ដាប់នោះយល់ ។ សិស្សអាចធ្វើសកម្មភាពនេះជាមួយដៃគូ ឬជាក្រុម ។ វាអាចមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវជម្រើសជាច្រើន ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេជ្រើសរើសអ្នកស្ដាប់ដែលពួកគេចង់បង្រៀន ។ នេះគឺជាជម្រើសមួយចំនួនដែលអ្នកអាចជ្រើសរើសបាន ៖
-
មិត្តមានជំនឿផ្សេងនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់អ្នក ។
-
កុមារនៅក្នុងថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
-
មិត្តម្នាក់នៅសាលា ។
-
សមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នក ។
បន្តការសន្ទនា
មុននឹងមានការពិភាក្សារួមគ្នា វាអាចជួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្តាប់គ្នាដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ គំនិតខាងក្រោមអាចត្រូវបានផ្តល់ឲ្យសិស្សមុនពេលពិភាក្សា ។ ការណ៍នេះអាចជួយពួកគេឲ្យស្តាប់គ្នាទៅវិញទៅមកដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងបង្កើតការពិភាក្សាដែលពង្រឹង ដោយដាក់បញ្ចូលសិស្សជាច្រើននៅក្នុងការពិភាក្សា ។ អ្នកអាចដាក់បង្ហាញវា ឬផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវសំណៅចែកអំពីគំនិតទាំងនេះ ។
បន្ថែមទៅលើការសន្ទនា—ចែកចាយនូវអ្វីដែលអ្នកចូលចិត្តអំពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់មិត្តរួមថ្នាក់ ហើយបន្ទាប់មកបន្ថែមគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក ។
-
« វារំឭកខ្ញុំអំពី … »
-
« ខ្ញុំយល់ស្រប ព្រោះ …»
-
« ត្រូវ ។ គំរូមួយទៀតគឺនៅពេលដែល … »
-
« នោះជាគំនិតល្អណាស់ … » ។
សរុបមក—សូមរៀបរាប់ឡើងវិញនូវអ្វីដែលមិត្តរួមថ្នាក់របស់អ្នកបាននិយាយ ហើយបន្ទាប់មកសូមផ្តល់យោបល់បន្ថែមពីលើនោះ ។
-
« ខ្ញុំឮអ្នកនិយាយថា … »
-
« ដូច្នេះ បើខ្ញុំស្តាប់អ្នកមិនច្រលំទេ … »
-
« ខ្ញុំចូលចិត្តនូវអ្វីដែលអ្នកបាននិយាយ … »
សំណួរ—សូមសួរសំណួរសិស្សម្នាក់ទៀតអំពីអ្វីដែលពួកគេបាននិយាយ ។
-
« តើអ្នកអាចប្រាប់ខ្ញុំបន្ថែមអំពីចំណុចនោះបានឬទេ ? »
-
« ខ្ញុំពុំប្រាកដថាខ្ញុំយល់ … ទេ ? »
-
« ខ្ញុំយល់ពីគំនិតរបស់អ្នកហើយ តែចុះបើ … យ៉ាងម៉េចដែរ ? »
-
« តើអ្នកធ្លាប់បានគិតអំពី … ទេ ? »
ហុចក្រដាស
សូមបង្កើតក្រដាសមួយដែលមានការណែនាំជាបន្ត ដែលអាចរួមមានបទគម្ពីរ ឬសម្រង់ដើម្បីអាន និងសំណួរដែលត្រូវឆ្លើយ ។ ត្រូវប្រាកដថាមានចន្លោះគ្រប់គ្រាន់ទុកឲ្យសិស្សសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ សូមឲ្យសំណៅមួយដល់សិស្សម្នាក់ៗ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរឈ្មោះរបស់ខ្លួននៅផ្នែកខាងលើ ។ សិស្សឆ្លើយសំណួរទីមួយ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបត់ក្រដាសដើម្បីបិទបាំងចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេហុចក្រដាសនោះទៅសិស្សម្នាក់ទៀតដែលឆ្លើយសំណួរ ឬការបំផុសគំនិតបន្ទាប់ ។ សិស្សម្នាក់ៗបត់ក្រដាសដើម្បីបិទលើចម្លើយរបស់ពួកគេ ហើយហុចវាទៅឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀត ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃការប្តូរវេនគ្នានេះ ត្រូវប្រគល់ក្រដាសទាំងនោះទៅសិស្សដែលជាម្ចាស់ដើមវិញ ដែលជាអ្នកអាននូវអ្វីដែលមិត្តរួមថ្នាក់របស់ពួកគេបានសរសេរ ។
រៀបចំដើម្បីចែកចាយ
សូមចែកចាយសំណួរសំខាន់មួយ ដែលអ្នកចង់ឲ្យសិស្សឆ្លើយ ។ ត្រូវប្រាកដថាត្រូវចែកចាយវាពីរបីនាទីមុនពេលអញ្ជើញពួកគេឲ្យឆ្លើយសំណួរ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចនិយាយថា « ចាប់ពីរបីនាទីពីឥឡូវនេះ ខ្ញុំចង់ឲ្យប្អូនៗមួយចំនួនចែកចាយគំនិតរបស់ប្អូនៗអំពី ______________ ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលប្អូនៗចង់ចែកចាយ នៅពេលយើងសិក្សាវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះ » ។ អាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយជាមួយដៃគូ ឬក្រុមមួយជាមុនសិន ។
ការបោះឆ្នោតរបស់សិស្សក្នុងថ្នាក់
ចែកការបោះឆ្នោតក្នុងចំណោមសិស្សរបស់អ្នកដោយផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវក្រដាសតូចមួយ ។ សិស្សអាចឆ្លើយជាអនាមិក រួចដាក់ឯកសាររបស់ពួកគេក្នុងប្រអប់ ឬមួក ។ អ្នកអាចប្រមូលគំនិតរបស់ពួកគេអំពីគោលការណ៍ សំណួរ ឬការសម្រេចចិត្តដែលនរណាម្នាក់អាចធ្វើនៅក្នុងសាច់រឿងមួយ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រសិនបើសិស្សមានទូរសព្ទឆ្លាតវៃប្រើ អ្នកអាចប្រើកម្មវិធីបោះឆ្នោតដែលមិនគិតថ្លៃ និងងាយស្រួលប្រើ ។ ផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវកិច្ចការសិក្សា និងតំណភ្ជាប់ការបោះឆ្នោតទៅកាន់សំណួរមួយ ហើយឲ្យពួកគេឆ្លើយតបដោយប្រើទូរសព្ទរបស់ពួកគេ ។ អ្នកនឹងអាចមើលឃើញការឆ្លើយតប ហើយអ្នកអាចបង្ហាញវានៅក្នុងថ្នាក់ ។ មានកម្មវិធីបោះឆ្នោតដែលឥតគិតថ្លៃជាច្រើន ដែលអាចជួយសម្រួលដល់កិច្ចការនេះ ។
ឃ្លាដែលមានអានុភាព
សូមប្រើឃ្លាដែលមានអានុភាពដើម្បីបង្ហាត់សិស្សរបស់អ្នកឲ្យចែកចាយ និងជំរុញឲ្យមានការពិភាក្សានៅក្នុងថ្នាក់ ។
ការធ្វើបែបនេះគឺជាវិធីដ៏មានប្រយោជន៍សម្រាប់ថ្នាក់ ដែលស្ងប់ស្ងាត់ ឬមិនច្បាស់អំពីរបៀប ឬអ្វីដែលត្រូវចែកចាយ ។ បង្ហាញបញ្ជីឃ្លាខាងក្រោម ដើម្បីជួយសិស្សគ្រោងនូវអ្វីដែលពួកគេអាចចែកចាយ ។ សូមឲ្យពួកគេសិក្សាបណ្ដុំបទគម្ពីរ ហើយរៀបចំចែកចាយដោយប្រើឃ្លាដែលមានអានុភាពមួយ ឬច្រើន ។ សម្របសម្រួលការពិភាក្សា ឬឲ្យសិស្សសម្របសម្រួលការពិភាក្សានោះ ។
-
ខគម្ពីរដែលខ្ញុំស្រឡាញ់គឺ…
-
ឃ្លាដែលខ្ញុំបានយល់ច្បាស់គឺ…
-
អ្វីដែលបានរៀនពីមេរៀននេះគឺ…
-
ខ្ញុំរកឃើញគោលការណ៍…
-
ពាក្យដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍/ច្របូកច្របល់គឺ…
-
អ្វីមួយដែលយុវវ័យត្រូវដឹងពីនេះគឺ…
-
អ្វីមួយដែលខ្ញុំដឹងថា នេះគឺជាការពិតគឺ…
-
អ្វីមួយដែលខ្ញុំមិនច្បាស់គឺ…
-
រឿងមួយដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំគួរធ្វើជាមួយការណ៍នេះនៅថ្ងៃនេះគឺ…
-
រឿងមួយដែលខ្ញុំរៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងនេះគឺ…
ប័ណ្ណចូលរួម
ចែកប័ណ្ណដែលសិស្សអាចលើកឡើងជាចម្លើយផ្ទាល់ភ្នែកចំពោះសំណួរដែលអ្នកសួរ ។ សិស្សអាចប្រើប័ណ្ណនេះដើម្បីបង្ហាញចម្លើយរបស់ពួកគេ ឬនៅពេលពួកគេត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ដើម្បីចែកចាយ ឬពិភាក្សាអំពីគំនិតរបស់ពួកគេ ។ ឧទាហរណ៍ ៖
-
បៃតងសម្រាប់ត្រូវ ក្រហមសម្រាប់ខុស
-
« នៅតែគិត » នៅម្ខាង និង « រួចរាល់ដើម្បីចែកចាយ » នៅម្ខាងទៀត ។
-
ប័ណ្ណដែលមានលេខ ឬអក្សរដែលតំណាងឲ្យជម្រើសផ្សេងៗដែលមានរាយនៅលើក្តារខៀន ។ សិស្សទាំងអស់ចង្អុលទៅលេខ ឬអក្សរសម្រាប់ចម្លើយរបស់ពួកគេ ដើម្បីអ្នកអាចមើលឃើញការឆ្លើយតបរបស់ពួកគេ ហើយជ្រើសរើសសិស្សឲ្យឆ្លើយតប ។
-
ប័ណ្ណដែលមានចម្លើយជាច្រើននៅផ្នែកផ្សេងគ្នា ( សូមមើលឧទាហរណ៍ខាងក្រោម ) ។ នៅពេលអញ្ជើញសិស្សឲ្យឆ្លើយតប នៅកណ្តាលខាងលើគឺជាទីតាំងរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក អ្នក ឬសិស្សអាចហៅសិស្សដោយផ្អែកលើគោលជំហរដែលពួកគេកំពុងបង្ហាញ ។
សាច់រឿងអ្នកចាប់ផ្ដើម
សូមឲ្យសាច់រឿងដែលមិនពេញលេញទៅសិស្ស ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យបន្ថែមព័ត៌មានលម្អិតទាំងឡាយដើម្បីធ្វើឲ្យវាកាន់តែទាក់ទង និងអាចប្រដូចបាន ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចនិយាយអ្វីមួយដូចជា « ចូរយើងបង្កើតសាច់រឿងមួយអំពីនរណាម្នាក់ដែលមានអាយុស្របាលអ្នក ដែលមានឈ្មោះថា ជូលៀ ដែលកំពុងប្រឈមនឹងឧបសគ្គក្នុងជីវិត ។ តើការណ៍ទាំងនេះអាចជាអ្វីខ្លះ ? » នៅពេលសិស្សចែកចាយ សូមជួយពួកគេណែនាំព័ត៌មានលម្អិតដើម្បីធ្វើឲ្យ ជូលៀ ឬឈ្មោះផ្សេងទៀត ដែលអ្នកបានជ្រើសរើស ហាក់ដូចជាមនុស្សពិតប្រាកដ ។ អ្នកក៏អាចបន្ថែមព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗដែលមានឥទ្ធិពលលើការពិភាក្សាដូចជា សំណួរសំខាន់ៗរបស់ ជូលៀ ជាដើម ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកអាចឲ្យសិស្សបង្កើតសាច់រឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ហើយសរសេរវានៅលើក្រដាស ។ អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរសាច់រឿងទាំងនេះ ហើយឲ្យសិស្សឆ្លើយតបដោយប្រើអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។
សាច់រឿងឆ្លើយឆ្លងសារជាអក្សរ
សូមបង្កើតសាច់រឿងដែលចាប់ផ្តើមដោយសារជាអក្សរតែមួយ ប៉ុន្តែកុំបង្ហាញដល់សិស្សអំពីកាលៈទេសៈដែលនាំឲ្យមានសារជាអក្សរនោះ ។ អ្នកអាចផ្តល់ឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវគំរូអត្ថបទទទេដូចជាខាងក្រោម ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យបង្កើតការសន្ទនានៃការឆ្លើយឆ្លងគ្នាជាសារជាអក្សរ ។
ការបង្កើតមិត្តភាពឲ្យបានលឿន
ការជួយសិស្សឲ្យមានអារម្មណ៍មានទំនុកចិត្តក្នុងការចែកចាយគ្នាទៅវិញទៅមក ចាប់ផ្តើមដោយការជួយពួកគេឲ្យស្គាល់មិត្តរួមថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ សកម្មភាពនេះអាចជួយសិស្សឲ្យស្គាល់គ្នា ក៏ដូចជាចែកចាយអ្វីមួយអំពីបទគម្ពីរដែរ ។ រៀបចំសិស្សជាដៃគូដោយរៀបចំកៅអីជាពីរជួរទល់មុខគ្នា ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសចំណាំវគ្គបទគម្ពីរដែលបានផ្ដល់ឲ្យ ហើយឆ្លើយសំណួរមួយដែលអ្នកបានរៀបចំអំពីវគ្គបទគម្ពីរនោះ ។ អញ្ជើញគូដែលទល់មុខគ្នាឲ្យឆ្លើយសំណួរមិត្តភាពដែលអ្នកបានរៀបចំ ដែលអាចជួយពួកគេស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្តូរដៃគូ ហើយធ្វើដំណើរការនេះឡើងវិញជាច្រើនដងដោយប្រើសំណួរ និងវគ្គបទគម្ពីរផ្សេងៗ ។ ដើម្បីឲ្យសិស្សធ្វើការជាមួយគ្រប់ដៃគូ សិស្សដែលអង្គុយនៅកៅអីជ្រុងមួយមិនប្តូរវេនគ្នាទេ ។
ក្ដារខៀនបិទក្រដាសសម្រាប់ចារ
ដាក់សំណួរមួយចំនួននៅលើក្ដារខៀនឲ្យសិស្សឆ្លើយ ឬខគម្ពីរដែលពួកគេអាចចែកចាយការយល់ដឹងអំពីខគម្ពីរនោះ ។ សិស្សម្នាក់ៗសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅលើក្រដាសសម្រាប់ចារ(ច្រើន) ហើយដាក់វានៅជាប់នឹងសំណួរ(ច្រើន) ឬខគម្ពីរ(ច្រើន)ដែលពួកគេស្ម័គ្រចិត្តឆ្លើយ ឬផ្តល់យោបល់អំពី ។
ការប្រែប្រួល ៖ ពណ៌ទាំងឡាយអាចបង្ហាញពីអ្វីដែលសិស្សចង់ចែកចាយ នោះគឺជាការយល់ដឹង សំណួរ សេចក្តីយោងឆ្លងជាដើម ។
ថតរូប
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសវត្ថុមួយនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ឬរូបភាពមួយនៅលើទូរសព្ទរបស់ពួកគេ ដែលអាចប្រើដើម្បីជួយបង្រៀនគោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិ ។ អញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេនឹងបង្រៀននរណាម្នាក់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនដោយប្រើវត្ថុ ឬរូបភាពនោះ ។
សរសេរមុនពេលអ្នកចែកចាយ
ផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសិស្សកត់ត្រាចម្លើយចំពោះសំណួរសំខាន់ៗនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេ មុនពេលអញ្ជើញពួកគេឲ្យឆ្លើយឮៗ ។
៤. បង្កើតតំណាងនៃអ្វីដែលពួកគេបានរៀន
មេរៀនទាំងឡាយជារឿយៗអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើអ្វីមួយ ដើម្បីបង្ហាញអំពីអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សា ។ ការណ៍នេះអាចទាក់ទងនឹងការប្រើជំនាញច្នៃប្រឌិត ។ សកម្មភាពខាងក្រោមគឺជារបៀបមួយចំនួនដើម្បីជួយសិស្សធ្វើកិច្ចការនេះបាន ។
កំណាព្យតាមតួអក្សរដំបូង
សូមប្រើតួអក្សរដំបូងនៃឈ្មោះ ទីតាំង ឬគោលលទ្ធិ ដើម្បីបង្កើតកំណាព្យមួយដោយប្រើអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុងថ្នាក់ ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចសរសេរកំណាព្យតាមតួអក្សរដំបូងដោយប្រើពាក្យជំនឿដូចខាងក្រោម ៖
ក – ការធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ធ – ធ្វើតាមការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ប – បញ្ចូលសំណួរ ឬកង្វល់របស់យើងនៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់យើង ។
ទ – ទុកចិត្តលើពួកព្យាការីរបស់ព្រះ ។
ស – សង្ឃឹមថាទទួលបានពរជ័យដែលបានសន្យារបស់ទ្រង់ ។
ការបង្កើតកម្មវិធី
សិស្សរចនាកម្មវិធីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេនៅលើក្រដាសមួយ ។ កម្មវិធីនោះអាចបង្ហាញពីសេចក្តីពិតដែលបង្រៀននៅក្នុងបទគម្ពីរដែលបានសិក្សា ហើយបញ្ចូលសកម្មភាព រូបភាព បទគម្ពីរ ឬសម្រង់ ដែលអាចជួយនរណាម្នាក់អនុវត្តវាទៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
Chiasmus ( លំដាប់ពាក្យ )
លំដាប់ពាក្យ គឺជារូបភាពនៃការនិយាយដែលពាក់កណ្តាលប្រយោគ កថាខណ្ឌ ឬការសរសេរពាក់កណ្ដាលទីពីរឆ្លុះបញ្ចាំង និងនិយាយឡើងវិញតាមលំដាប់បញ្ច្រាសនៅពាក់កណ្តាលទីមួយ ។ សារលិខិតដ៏សំខាន់ត្រូវបានរកឃើញនៅកណ្តាល ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៦ ជាឧទាហរណ៍ ) ។ អញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតលំដាប់ពាក្យពីអ្វីដែលពួកគេសិក្សា ។ សិស្សអាចដាក់សេចក្ដីពិតដែលសំខាន់នៅកណ្តាល ហើយបន្ថែមជួរខាងលើ និងខាងក្រោមវាជាមួយនឹងបទគម្ពីរ ឬសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ព្យាការីដែលគាំទ្រ ។ វាអាចមើលទៅស្រដៀងនឹងបែបនេះ ៖
ក – អ្វីដែលសិស្សមានអារម្មណ៍អំពីសេចក្តីពិត ឬបទពិសោធន៍ដែលពួកគេមានជាមួយវា ។
ខ - អ្វីដែលសិស្សយល់អំពីសេចក្តីពិត
គ – សេចក្តីពិត ឬគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ
គ – សេចក្តីពិត ឬគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ
ខ – ការយល់ដឹងបន្ថែមអំពីសេចក្តីពិត
ក – បទពិសោធន៍បន្ថែមដែលសិស្សមានជាមួយនឹងសេចក្តីពិតនេះ និងរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍អំពីវា
ការសិក្សារឿងកំប្លែង
សូមឲ្យសិស្សនូវគំរូសៀវភៅកំប្លែងទទេ ឬឲ្យពួកគេបង្កើតគំរូនៅលើក្រដាសមួយ ។ សិស្សអានបណ្តុំបទគម្ពីរ ហើយបង្កើតរឿងកំប្លែងដែលបង្ហាញពីសាច់រឿងក្នុងបណ្ដុំនោះ ។ ឲ្យពួកគេប្រើប្រអប់ចុងក្រោយដើម្បីចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាជាសេចក្តីពិតដ៏មានតម្លៃបំផុតដើម្បីរៀនពីដំណើររឿងនោះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយរឿងកំប្លែងរបស់ពួកគេជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ពួកគេអាចប្រើសកម្មភាពនេះដើម្បីបង្ហាញពីការអនុវត្តនៃសេចក្ដីពិត ឬគោលការណ៍នៅក្នុងសម័យទំនើប ។
បង្កើតគម្រោងមេរៀន
សូមបង្កើតគ្រោងដែលសិស្សអាចប្រើដើម្បីរៀបចំមេរៀនសង្ខេប សុន្ទរកថា សារលិខិត ឬរបៀបដើម្បីចែកចាយវគ្គបទគម្ពីរនោះ ។ អ្នកអាចផ្តល់នូវគំរូគ្រោងទទេ ដែលសិស្សកត់ត្រាការរកឃើញរបស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចណែនាំសិស្សឲ្យបញ្ចូលព័ត៌មានផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងប្រអប់នីមួយៗ ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចសរសេរចំណងជើងនៅក្នុងប្រអប់ទីមួយ សង្ខេបខគម្ពីរសំខាន់ៗនៅក្នុងប្រអប់បន្ទាប់នោះ ឧទាហរណ៍ ឬដំណើររឿងផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងប្រអប់វែងទាំងបី និងទីបន្ទាល់នៅក្នុងប្រអប់ចុងក្រោយ ។
បង្កើតខិត្តប័ណ្ណ
សូមផ្តល់ឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវក្រដាសមួយសន្លឹក ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យបត់វាទៅជាបីភាគ ។ សិស្សអាចបង្កើតទំព័រចំណងជើងដែលមានគោលការណ៍ ឬគោលលទ្ធិដែលពួកគេបានកំណត់ ។ សិស្សអាចបង្កើតទំព័រជាលំដាប់លំដោយ ដែលមានចំណងជើងរង និងព័ត៌មានលម្អិតពីអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។ អ្នកអាចសុំពួកគេឲ្យរក្សាទុកចន្លោះនៅផ្នែកខាងក្រោយខិត្តប័ណ្ណដើម្បីសរសេរគោលដៅ ឬផែនការណាមួយដែលពួកគេធ្វើក្នុងពេលមេរៀននេះ ។
ផ្នែកផាត់ពណ៌
បោះពុម្ពទំព័រដែលបានចម្លងនៃបណ្ដុំបទគម្ពីរ ហើយចែកខ្មៅដៃពណ៌ដើម្បីគូសចំណាំបទគម្ពីរ ។ កំណត់ប្រភេទដូចជា « ពរជ័យដែលបានសន្យា » « កិច្ចការនៃសេចក្តីជំនឿ » ឬ « បទបញ្ញត្តិ » ។ ប្រភេទនីមួយៗអាចត្រូវចាត់ជាពណ៌ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សាខគម្ពីរ ហើយគូសចំណាំប្រភេទពណ៌នៅពេលរកឃើញវា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានគូសចំណាំ និងបានរៀនចេញពីសកម្មភាពនេះ ។
វាយតម្លៃផែនការ
អ្នកអាចប្រើកម្មវិធីរៀបចំក្រាហ្វិក ដើម្បីជួយសិស្សវាយតម្លៃផែនការរបស់ពួកគេ ។ សិស្សឆ្លើយសំណួរនៅក្នុងផ្នែកនីមួយៗនៃក្រាហ្វិក ។
តារាងលំហូរ
សិស្សអាចបង្កើតក្រាហ្វិកដែលបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងរវាងការសម្រេចចិត្ត ឬគំនិតផ្សេងៗនៅក្នុងមេរៀន ។ ឧទាហរណ៍ តារាងដូចខាងក្រោមអាចប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្ហាញពីកន្លែងដែលសេចក្ដីជំនឿ ឬសេចក្ដីសង្ឃឹមលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចដឹកនាំទៅរក ។
ការសាងសង់ដោយដៃ
សូមចែកឲ្យសិស្សនូវសម្ភារដែលពួកគេអាចប្រើបាន ដូចជាដុំឈើ ឬដុំថ្ម ឬគំរូដីឥដ្ឋដើម្បីបង្កើតអ្វីមួយដែលតំណាងឲ្យអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សា ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចប្រើដុំឈើ ឬដុំថ្មដើម្បីតំណាងឲ្យបន្ទាយដែលមេទ័ពមរ៉ូណៃបានបញ្ជាប្រជាជនរបស់លោកឲ្យសាងសង់ ( សូមមើល អាលម៉ា ៤៨:៧–៩ ) ។ សិស្សអាចដាក់ស្លាកដុំឈើ ឬដុំថ្មនីមួយៗជាមួយនឹងរបៀបដែលយើងអាចរៀបចំខាងវិញ្ញាណដើម្បីទប់ទល់នឹងការវាយប្រហាររបស់សាតាំង ។
ការរចនារូបភាព
សិស្សអាចស្វែងរករូបភាពនៅលើទូរសព្ទរបស់ពួកគេ ឬនៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អដែលទាក់ទងនឹងសេចក្តីពិត ។ ពួកគេអាចបង្កើតការរចនាជាឌីជីថល និងចែកចាយវានៅក្នុងថ្នាក់ ។
ដឹង – ឆ្ងល់ – រៀន
សិស្សបែងចែកក្រដាសមួយសន្លឹកជាបីជួរឈរ ។ នៅក្នុងជួរឈរទីមួយ ពួកគេសរសេរនូវអ្វីដែលពួកគេដឹងរួចទៅហើយអំពីប្រធានបទមួយ ។ នៅពេលបន្ទាប់ ពួកគេសរសេរអ្វីដែលគេចង់ដឹង ។ ជួរទីបីត្រូវបានបំពេញក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយមេរៀន ជាមួយនឹងអ្វីដែលសិស្សបានរៀន ។ អាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យកំណត់អ្វីដែលបានជួយពួកគេរៀន ឬជះឥទ្ធិពលលើអារម្មណ៍របស់ពួកគេក្នុងអំឡុងពេលមេរៀននេះ ។
សំបុត្រសម្រាប់អនាគត
សិស្សអាចសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ទៅកាន់ខ្លួនឯង ដើម្បីបើក និងអាននៅពេលជាក់លាក់ណាមួយ ( ក្នុងបេសកកម្ម ការរៀបការ ការមានកូនដំបូង ) ។ ជម្រើសមួយទៀតអាចជាការឲ្យសិស្សសរសេរសំបុត្រទៅសមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេនាពេលអនាគត ឬពួកគេអាចសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ទៅសិស្សដែលនឹងមកថ្នាក់សិក្ខាសាលានាពេលអនាគត ហើយពន្យល់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន និងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ។
បង្កើត meme
សិស្សម្នាក់ៗកំណត់គោលការណ៍មួយពីការសិក្សារបស់ពួកគេ ហើយបង្កើតឃ្លាស្រួលចាំ ដែលបង្ហាញពីគោលការណ៍នោះ ។ សូមឲ្យពួកគេគូរផងដែរនូវរូបភាពដែលបង្ហាញពីគោលការណ៍នោះ ។ សូមប្រាកដថាពួកគេបញ្ចូលសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរ ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយនិងពន្យល់ពី meme របស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចបង្ហាញគំរូមួយចំនួនចេញពីទស្សនាវដ្តី ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន នាពេលថ្មីៗនេះ ។
ធ្វើផែនការដើម្បី « ទៅ ហើយធ្វើ »
សិស្សអាចបង្កើតផែនការមួយដើម្បីធ្វើសកម្មភាពដ៏សុចរិតប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពចេញពីអ្វីដែលពួកគេរៀននិងទទួលអារម្មណ៍នៅក្នុងមេរៀននេះ ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ អ្នកអាចឲ្យពួកគេកំណត់នូវអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើ ហើយបង្កើតជំហានជាក់លាក់អំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងសម្រេចផែនការរបស់ពួកគេ ។ ការណ៍នេះអាចរួមបញ្ចូលការកំណត់ឧបសគ្គដែលពួកគេអាចប្រឈមមុខ និងជំហានជាក់លាក់ដើម្បីដោះស្រាយឧបសគ្គទាំងនេះ ។ នៅពេលសិស្សបង្កើតផែនការរបស់ពួកគេ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបំបែកវាទៅជាជំហានតូចៗ ។ ការផ្លាស់ប្តូរបន្តិចបន្តួចចំពោះកិច្ចការដែលពួកគេធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃអាចជួយឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថាទទួលបានជោគជ័យញឹកញាប់ជាងមុន ។
ធ្វើផែនការ « មែកធាងការសម្រេចចិត្ត »
សិស្សអាចប្រើមែកធាងការសម្រេចចិត្តមួយដើម្បីជួយអនុវត្តគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អដោយសរសេរពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិនៃការសម្រេចចិត្តផ្សេងៗ ។ ពួកគេអាចចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងសំណួរមួយអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ហើយបន្ទាប់ពីបានសរសេរគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិ សូមវាយតម្លៃជម្រើសរបស់ពួកគេក្នុងការសម្រេចចិត្តនោះ ។ សូមបង្កើតមែកធាងដាច់ដោយឡែកសម្រាប់សំណួរ និងការសម្រេចចិត្តនីមួយៗនៅក្នុងផែនការនោះ ។
ឧទាហរណ៍ ៖ រៀបចំផែនការសិក្សាព្រះគម្ពីរ
សំណួរ ៖
-
តើខ្ញុំនឹងសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំនៅពេលណា ? ( ធ្វើមែកធាងការសម្រេចចិត្តមួយ ) ។
-
តើខ្ញុំនឹងសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំនៅឯណា ? ( ធ្វើមែកធាងការសម្រេចចិត្តមួយទៀត ) ។
-
តើខ្ញុំនឹងចំណាយពេលប៉ុន្មានដើម្បីសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំ ? ( ធ្វើមែកធាងការសម្រេចចិត្តទីបី ) ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃដំណើរការនេះ ការសម្រេចចិត្តទាំងបីរួមគ្នាបង្កើតជាផែនការ ឬគោលដៅ ជាមួយនឹងជំហានជាក់លាក់ដើម្បីសម្រេចវា ។
វគ្គទំនុកតម្កើងថ្មី
សិស្សអាចជ្រើសរើសទំនុកតម្កើងមួយអំពីសេចក្ដីពិតមួយដែលបានសិក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ ។ អញ្ជើញពួកគេឲ្យបង្កើតវគ្គថ្មីនៃទំនុកតម្កើងចេញពីអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សា ។ សិស្សអាចជ្រើសរើសវគ្គថ្មីមួយចំនួនដើម្បីបង្ហាញ និងច្រៀង ។
ការរៀនសូត្រដែលផ្តោតលើការធ្វើគម្រោង
សិស្សអាចបង្កើតគម្រោងមេរៀនច្រើន ដែលពួកគេនឹងបន្ថែមខ្លឹមសារនៅក្នុងមេរៀន/សប្តាហ៍បន្តបន្ទាប់ ។ គម្រោងមេរៀននេះអាចជាកំណាព្យ ទំនុកតម្កើង វីដេអូ គម្រោងសិល្បៈ ឬកិច្ចការច្នៃប្រឌិតផ្សេងទៀតដែលពួកគេបង្កើតក្នុងមេរៀនជាបន្តបន្ទាប់ ។
សរសេរសេចក្ដីបញ្ចប់ឡើងវិញ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរឡើងវិញនូវសេចក្ដីបញ្ចប់នៃដំណើររឿងបទគម្ពីរ ឬរឿងមួយដែលអ្នកចែកចាយដូចជាមនុស្សនោះបានធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលល្អជាង/ផ្សេងគ្នា ។
រូបមន្ត
សិស្សបង្កើតរូបមន្តដោយប្រើអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមដោយបង្ហាញពួកគេនូវឧទាហរណ៍នៃរូបមន្តដែលរួមបញ្ចូលគ្រឿងផ្សំ ការវាស់វែង និងការណែនាំ ។ បន្ទាប់មកជួយសិស្សធ្វើតាមគំរូនោះ ដើម្បីរៀបចំអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន ។ ពួកគេអាចដាក់ចំណងជើងរូបមន្តរបស់ពួកគេថា « របៀបធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏មានឥទ្ធិពល » ឬ « របៀបដើម្បីមានការសិក្សាព្រះគម្ពីរកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព » ហើយបន្ទាប់មកបញ្ចូលនូវអ្វីដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាជាធាតុដ៏សំខាន់ដោយប្រើបទគម្ពីរ និងសម្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៦ សិស្សអាចសរសេរគ្រឿងផ្សំ ការវាស់វែង និងការណែនាំសម្រាប់ការក្លាយជាបុគ្គលសេឡេស្ទាល ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យមានគំនិតច្នៃប្រឌិតក្នុងរូបមន្តរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចគូររូបភាពដែលតំណាងឲ្យផលិតផលចុងក្រោយនៃរូបមន្តនោះ ។
ដើរតួសម្ដែង
សិស្សអាចសម្ដែងជាសាច់រឿងមួយ ។ មានការផ្លាស់ប្ដូរជាច្រើនដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ ។ អ្នកអាចឲ្យសិស្សស្ម័គ្រចិត្តមកខាងមុខក្ដារខៀន ដើម្បីសម្ដែងជាសាច់រឿងនោះ ។ សិស្សក៏អាចសម្ដែងជាគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។ ឬអ្នកអាចសម្ដែងជាផ្នែកមួយនៃមនុស្សម្នាក់ដែលមានសំណួរ ហើយឲ្យថ្នាក់ទាំងមូលដោះស្រាយសំណួរ ឬកង្វល់របស់អ្នក ។
វីដេអូខ្លី
អញ្ជើញសិស្សឲ្យរៀបចំផែនការវីដេអូខ្លីមួយ ។ ពួកគេអាចបង្កើតនាដកថាមួយ ហើយសម្រេចចិត្តពីរបៀបបង្ហាញអ្វីមួយដែលពួកគេបានរៀនពីមេរៀននេះ ។ ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សិស្សអាចបង្កើតវីដេអូ ហើយចែកចាយវានៅក្នុងថ្នាក់ ។
ការចុះផ្សាយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតការចុះផ្សាយតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ដើម្បីចែកចាយពីជំនឿ ឬបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទាក់ទងនឹងគោលការណ៍ដែលបានពិភាក្សានៅក្នុងថ្នាក់ ។ ការណ៍នេះអាចជាអ្វីមួយដែលពួកគេចុះផ្សាយតាមអនឡាញ ឬអ្វីមួយដែលពួកគេបង្កើតនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេ ឬពួកគេអាចស្រមៃថា មាននរណាម្នាក់បានចុះផ្សាយសំណួរទាក់ទងនឹងអ្វីដែលបានសិក្សានៅក្នុងថ្នាក់ ហើយបង្កើតការឆ្លើយតបដោយប្រើចំណេះដឹងដែលពួកគេបានរៀន ។ ឬសិស្សអាចសិក្សាការចុះផ្សាយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមថ្មីៗរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ហើយសរសេរចម្លើយ ឬកំណត់ចំណាំលើកទឹកចិត្តនៅលើការចុះផ្សាយនោះ ។ ចំពោះអត្ថបទមួយដែលជួយសិស្សបង្កើតការចុះផ្សាយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដែលមានអត្ថន័យ សូមមើល « Social Media: Power to Change Lives » For the Strength of Youth ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២ ។
ការដាក់បង្ហាញរូបភាព
សូមដាក់សិស្សជាក្រុមដើម្បីប្រើបទគម្ពីរ សម្រង់ និងធនធានសិក្សាផ្សេងទៀត ដើម្បីបង្កើតផ្ទាំងរូបភាព ឬការដាក់បង្ហាញលើជញ្ជាំងសម្រាប់ថ្នាក់រៀន ។ ផ្ទាំងរូបភាព ឬការដាក់បង្ហាញទាំឡាយរបស់ពួកគេអាចរួមបញ្ចូលបទគម្ពីរសំខាន់ៗ សំណួរដែលដំណើរឿងបទគម្ពីរអាចឆ្លើយ សេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្ប រូបភាព ជាដើម ។ សិស្សអាចប្ដូរទីតាំងគ្នាដើម្បីមើលស្នាដៃរបស់ក្រុមផ្សេងទៀត ។
សរសេរអត្ថបទមួយសម្រាប់ទស្សនាវដ្តីសាសនាចក្រ
សិស្សអាចស្រមៃថា ពួកគេកំពុងសរសេរអត្ថបទមួយក្នុងទស្សនាវដ្ដី ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ប្រិយមិត្ត ឬ លីអាហូណា ដោយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សា និងរបៀបដែលវាអាចជួយយុវវ័យជុំវិញពិភពលោក ។ អ្នកអាចដាក់បង្ហាញអត្ថបទមួយជាឧទាហរណ៍ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបន្ថែមរូបភាព គំនូសតាង និងព័ត៌មានក្រាហ្វិក ។