« មេរៀនទី ១ ៖ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធបង្រៀនអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏មហិមា » បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋមកពីស្ថានលើ ៖ សៀវភៅសិក្សារបស់គ្រូបង្រៀនសិក្ខាសាលាស្តីពីការរៀបចំខ្លួនទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ( ឆ្នាំ ២០០៣ ) ទំព័រ ១–៥

« មេរៀនទី ១ » បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋមកពីស្ថានលើ ទំព័រ ១–៥

មេរៀនទី ១

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធបង្រៀនអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះដ៏មហិមា

គោលបំណង

ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់យល់ថា ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

ការរៀបចំខ្លួន

មុនពេលចាប់ផ្តើមថ្នាក់ ចូររៀបចំក្តារខៀន ឬក្រដាសគំនូរនៃគំនូរដែលគូរពុំទាន់ចប់ ដែលបង្ហាញពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ( សូមមើលទំព័រ ទី ៣ ) ។ ( អ្នកអាចគូរគំនូរដូចគ្នានៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកសម្រាប់ឲ្យសមាជិកម្នាក់ៗក្នុងថ្នាក់បំពេញនៅពេលពិភាក្សានៅក្នុងថ្នាក់ ) ។
សូមប្រាកដថា សមាជិកថ្នាក់គ្រប់រូបអាចប្រើប្រាស់ព្រះគម្ពីរបាន ។ សូមឲ្យកូនសៀវភៅ ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ដល់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ម្នាក់មួយក្បាល ។ កូនសៀវភៅទាំងនេះ គប្បីបានបញ្ជាទិញទុកជាផ្នែកមួយនៃសម្ភារសម្រាប់ថ្នាក់ ។
អ្នកអាចចាត់សមាជិកថ្នាក់បីបួននាក់ឲ្យជួយអ្នកនៅក្នុងផ្នែកទីពីរនៃមេរៀន ។ អ្នកអាចឲ្យបទគម្ពីរយោងដែលបានរៀបរាប់នៅក្រោមផ្នែកនីមួយៗនៃផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ( ជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ ការធ្លាក់ ។ល។ ) ដល់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ ហើយសូមឲ្យគាត់មកថ្នាក់រៀនដោយបានត្រៀមដើម្បីសង្ខេបប្រាប់សិស្សនូវអ្វីដែលបទគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។
ប្រសិនបើ មានការសែតវីដេអូ Come unto Me ( ៥៣១៤៦ ) អ្នកអាចបង្ហាញ « Man’s Search for Happiness » ដែលមានរយៈពេល ១៣ នាទី ។

ការរៀបចំមេរៀន

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាសាលារៀនខាងវិញ្ញាណ ។

អញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យអធិស្ឋានបើក ។

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា ព្រះគម្ពីរនឹងត្រូវបានប្រើក្នុងមេរៀននីមួយៗ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ឲ្យយកព្រះគម្ពីរមកជាមួយរាល់ពេលរៀន ។

ចូរចែកកូនសៀវភៅ ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ មួយក្បាលឲ្យទៅសមាជិកថ្នាក់ម្នាក់ៗ ។ សូមពន្យល់ប្រាប់ថា កូនសៀវភៅនេះគឺជាអត្ថបទបន្ថែមសម្រាប់វគ្គសិក្សា ។ សម្ភារនៅក្នុងកូនសៀវភៅនេះ និងយកមកពិភាក្សានៅគ្រប់មេរៀន ហើយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ម្នាក់ៗគួរអានកូនសៀវភៅនេះក្នុងអំឡុងសប្តាហ៍ដែលរៀនវគ្គសិក្សានេះ ។

សូមចាប់ផ្តើមមេរៀនដោយពន្យល់ប្រាប់ថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាសាលារៀនខាងវិញ្ញាណ ដែលជួយយើងឲ្យចេះដឹងកាន់តែច្រើនឡើង អំពីគោលបំណងនៃជីវិត និងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។

សូមចាត់សមាជិកថ្នាក់ឲ្យអានពាក្យដកស្រង់ដែលមានដូចតទៅនេះដែលពន្យល់ប្រាប់អំពីការណ៍មួយចំនួនដែលយើងរៀននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖

ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី បានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ « ក្លាយទៅជាសាលានៃការបង្រៀននូវកិច្ចការដ៏ផ្អែមល្ហែម និងពិសិដ្ឋទាំងឡាយរបស់ព្រះ ។ នៅទីនេះ យើងគូសបញ្ជាក់ពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ក្នុងនាមនៃបុត្រា និងបុត្រីរបស់ទ្រង់នៅគ្រប់ជំនាន់ទាំងអស់ ។ នៅទីនេះ យើងមាននៅចំពោះមុខយើងនូវគំនូរព្រាងស្តីពីដំណើរនៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់មនុស្ស ចាប់តាំងពីជីវិតមុនផែនដី រហូតដល់ជីវិតនេះ និងដល់ជីវិតឯបរលោកនាយ ។ សេចក្ដីពិតជាគ្រឹះ និងជាមូលដ្ឋានដ៏អស្ចារ្យ ត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់លាស់ និងសាមញ្ញ ដែលអាចយល់បានដោយអ្នកដែលស្ដាប់ឮ » ( « The Salt Lake Temple » Ensign ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៥–៦ ) ។

ប្រធានព្រិកយាំ យ៉ង់ បានបង្រៀនថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលហៅថាអំណោយទានពិសិដ្ឋ ផ្តល់ឲ្យយើងនូវការណែនាំដ៏ចាំបាច់សម្រាប់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ៖ « អំណោយទានពិសិដ្ឋរបស់អ្នកគឺត្រូវទទួលនូវអស់ទាំងពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះនៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ដែលចាំបាច់សម្រាប់អ្នក បន្ទាប់ពីអ្នកចាកចេញពីជីវិតនេះទៅ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចដើរត្រឡប់ទៅកាន់ទីវត្តមាននៃព្រះវរបិតាវិញ » ( Discourses of Brigham Young ជ្រើសរើសដោយ John A. Widtsoe [ ឆ្នាំ ១៩៥៤ ] ទំព័រ ៤១៦ ) ។

សូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាន យ៉ូហាន ១៧:៣ ។

តើបទគម្ពីរនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីចំណេះដឹងដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើងអាចទទួលបាន ?

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងរៀនបន្ថែមទៀតអំពីព្រះវបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយយើងអាចខិតទៅកាន់តែជិតពួកទ្រង់ ។ យើងរៀនអំពីផែនការរបស់ពួកទ្រង់សម្រាប់យើងដែលបានពោលដល់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដោយចំណងជើងផ្សេងៗដូចជាផែនការនៃសេចក្តីប្រោសលោះ ឬផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។

តើអ្វីខ្លះដែលបានជួយអ្នករៀនអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតអ្នករហូតមកដល់ពេលនេះ ?
តើការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ បានផ្តល់ពរជ័យដល់ជីវិតអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?

នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងត្រូវបានបង្រៀនពីផែនការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ

ចូរពន្យល់ថា ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះត្រូវបានបង្រៀនជាផ្នែកនៃអំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ វគ្គនេះក្នុងមេរៀននឹងជួយដល់សមាជិកថ្នាក់ឲ្យត្រៀមខ្លួនដើម្បីយល់ដឹងអំពីការបង្រៀនទាំងនេះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

សូមមើលគំនូរដែលមិនទាន់គូចប់នៅលើក្តារខៀន ហើយពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវព័ត៌មានដូចខាងក្រោមដោយប្រើបទគម្ពីរ ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យយល់នូវគំនិតទាំងឡាយ ។ នៅពេលពិភាក្សាបទគម្ពីរទាំងនោះ សូមសរសេរបទគម្ពីរនោះនៅលើបន្ទាត់សមរម្យនៃតារាង ( សូមមើលតារាងទាំងមូលនៅក្នុងទំព័រទី ៥ ) ។ បើសិនជាសមាជិកថ្នាក់មានតារាងផ្ទាល់ខ្លួន សូមឲ្យពួកគេកត់បន្ថែមនូវបទគម្ពីរទៅលើតារាងរបស់ខ្លួនចុះ ។

បើសិនអ្នកបានចាត់ឲ្យសមាជិកថ្នាក់ជួយ សូមឲ្យពួកគេថ្លែងប្រាប់ពីព័ត៌មានរបស់ពួកគេអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។ សូមពន្យល់ប្រាប់ថា ការពិភាក្សានេះនឹងផ្តោតទៅលើសំណួរទាំងឡាយដូចខាងក្រោម ៖ តើយើងមកពីណា ? ហេតុអ្វីយើងនៅលើផែនដីនេះ ? តើយើងនឹងទៅកន្លែងណាបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ?

ជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ

ការធ្លាក់

ជីវិតរមែងស្លាប់

ពីសេចក្តីស្លាប់ទៅការរស់ឡើងវិញ

នគរនៃសិរីល្អ

ជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ

យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ គឺជាព្រះវបិតាសួគ៌ ហើយកាលយើងនៅជាវិញ្ញាណ បានរស់នៅជាមួយទ្រង់មុននឹងមកផែនដី ( សូមមើល រ៉ូម ៨:១៦–១៧ ) ។
ព្រះវបិតាសួគ៌បានហៅឲ្យមានការប្រជុំប្រឹក្សាមួយដ៏ធំនៅស្ថានសួគ៌ ( សូមមើល អ័ប្រាហាំ ៣:២២–២៣ ) ។ ទ្រង់បានប្រាប់អំពីផែនការមួយសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ និងសុភមង្គលដ៏អស់កល្បជានិច្ចដល់យើងដែលហៅថាផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ។ យើងបានជ្រើសរើសដើរតាមផែនការរបស់ទ្រង់ ។
ដោយយល់ព្រមជាមួយនឹងផែនការនេះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រាច្បងបង្អស់របស់ព្រះវបិតាសួគ៌ ទ្រង់បានស្ម័គ្រព្រះទ័យធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ( សូមមើល ម៉ូសេ ៤:២; អ័ប្រាហាំ ៣:២៧ ) ។
លូស៊ីហ្វើរ ជាបុត្រាម្នាក់ទៀតរបស់ព្រះ បានបះបោរទាស់នឹងផែនការរបស់ព្រះវបិតាសួគ៌ ហើយ « បានខំរកបំផ្លាញសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់មនុស្ស » ។ វា និងពួកពលបរិវារទាំងឡាយរបស់វាត្រូវបានបណ្តេញចេញពីស្ថានសួគ៌ ហើយមិនបានទទួលឯកសិទ្ធិនៃការទទួលបានរូបកាយ និង បទពិសោធន៍នៃជីវិតរមែងស្លាប់ឡើយ ។ អស់គ្រប់ទាំងជំនាន់ សាតាំង ដែលឥឡូវត្រូវបានហៅថា លូស៊ីហ្វើរនោះ បានខំធ្វើឲ្យមនុស្សលោកមានទុក្ខវេទនាដូចវា ដោយល្បួងពួកគេឲ្យធ្វើអំពើទុច្ចរិត( សូមមើល ម៉ូសេ ៤:១ , ៣–៤; នីហ្វៃទី ២ ២:១៧–១៨ ) ។

ការធ្លាក់

លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើជាបុត្រាបុត្រីដំបូងរបស់ព្រះវបិតាសួគ៌ដើម្បីមកកាន់ផែនដី ហើយត្រូវបានដាក់នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន ។ នៅគ្រានោះ រូបកាយរបស់គេមានភាពអមតៈ ( សូមមើល ម៉ូសេ ៣:៧–៨, ២១–២៣ ) ។
អ័ដាម និងអេវ៉ាបានជ្រើសយកការបរិភោគផ្លែឈើដែលព្រះទ្រង់បានហាមឃាត់ពួកគេមិនឲ្យបរិភោគ ។ ដោយសារការនេះ ពួកគេត្រូវបានបែកចេញពីទីវត្តមានរបស់ព្រះ ។ ការបែកចេញនេះត្រូវបានគេហៅថាជាសេចក្តីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ ។ ពួកគេបានក្លាយជាមានជីវិតរមែងស្លាប់ ដែលមានន័យថា រូបកាយខាងសាច់ឈាមរបស់គេនឹងស្លាប់ជាមិនខានឡើយ ។ ពួកគេក៏ ប្រែជាអាចមានកូនចៅផងដែរ ។ ការផ្លាស់ប្តូរទៅជាសភាពជីវិតរមែងស្លាប់នេះត្រូវបានហៅថាការធ្លាក់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២២:១៩–២៥, គ.និងស. ២៩:៤០–៤១ ) ។

ជីវិតរមែងស្លាប់

គ្រប់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានជ្រើសរើសនៅក្នុងជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះដើម្បីដើរតាមផែនការរបស់ព្រះវបិតាសួគ៌ ទទួលបានរូបកាយខាងសាច់ឈាមដោយបានកើតមកលើផែនដីនេះ ។ នៅអំឡុងជីវិតរមែងស្លាប់ យើងត្រូវបានសាកល្បងមើលថា តើយើងនឹងព្រមរស់នៅតាមសេចក្តីជំនឿ ហើយគោរពតាមបញ្ញាត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែរឬទេពេលដែលយើងមិននៅក្នុងទីវត្តមានរបស់ទ្រង់នោះ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៤:៣២; អ័ប្រាហាំ ៣:២៤–២៦ ) ។
នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ មនុស្សម្នាក់ៗមានសេរីភាពដើម្បីជ្រើសរើសថា តើគាត់នឹងដើរតាមព្រះ ឬក៏ដើរតាមសាតាំង ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ២:២៧ ) ។

សេចក្តីស្លាប់ និងការរស់ឡើងវិញ

នៅពេលយើងស្លាប់ វិញ្ញាណរបស់យើងចូលទៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ហើយរូបកាយរបស់យើងបន្តនៅលើផែនដី ។ រយៈពេលនៃការបែកចេញនេះបន្តរហូតដល់ពេលនៃការរស់ឡើងវិញរបស់យើង ។ វិញ្ញាណនៃពួកសុចរិតត្រូវបានទទួលចូលទៅក្នុងស្ថានភាពនៃសេចក្តីសុខសាន្ត និងសុភមង្គល ដែលត្រូវបានហៅថាស្ថានបរមសុខ ។ រីឯវិញ្ញាណនៃមនុស្សទុច្ចរិតវិញ ត្រូវបានដាក់នៅក្នុងស្ថានភាពងងឹតដែលពេលខ្លះត្រូវបានហៅថាស្ថានឃុំព្រលឹង ( សូមមើល អាលម៉ា ៤០:៩–១៤, ពេត្រុសទី១ ៣:១៩ ) ។
ដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ផ្តល់នូវមធ្យោបាយមួយសម្រាប់ឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់យកឈ្នះលើសេចក្តីស្លាប់ខាងសាច់ឈាមដោយការរស់ឡើងវិញ ។ ការរស់ឡើងវិញនោះមានន័យថា វិញ្ញាណ និងរូបកាយដែលល្អឥតខ្ចោះរបស់យើង និងរួបរួមគ្នាម្តងទៀតសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ( សូមមើល កូរិនថូសទី១ ១៥:២២, នីហ្វៃទី ២ ៩:១០–១៣, អាលម៉ា ១១:៤២–៤៤ ) ។

« យើងខ្ញុំជឿថា តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ នោះមនុស្សលោកទាំងអស់អាចបានសង្គ្រោះ ដោយសារការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យ និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ » ( មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:៣ ) ។
ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ផ្តល់ជាមធ្យោបាយសម្រាប់យើងឲ្យបានការអភ័យទោស និងជ្រះស្អាតពីអំពើបាបរបស់យើងផងដែរដើម្បីយើងអាចទៅរស់នៅក្នុងទីវត្តមានរបស់ព្រះវិញ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខជំនួសអំពើបាបនៃមនុស្សគ្រប់រូបនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងនៅលើឈើឆ្កាង ។ ជាលទ្ធផលនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ នោះយើងអាចប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយទទួលបានការអភ័យទោស ។ ពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អ យើងអាចមានគុណសម្បត្តិទទួលអំណោយទាននៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយក្លាយទៅដូចជាទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៣:៥–១២ ) ។

នគរនៃសិរីល្អ

នៅពេលរស់ឡើងវិញ មនុស្សម្នាក់ៗនឹងត្រូវចាត់ឲ្យនៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អមួយ ។ អ្នកណាដែលសុចរិត និងគ្រងយកសេចក្តីរីករាយ និងពរជ័យទុកជាមរតច្រើនជាងអ្នកណាដែលពុំបានគោរពតាមបញ្ញាត្តិព្រះ ( សូមមើល កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៥, ៤០–៤២ ) ។

សិរីល្អទេឡេស្ទាលគឺទុកសម្រាប់អ្នកណាដែលពុំទទួលដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬពុំទទួលទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ឬពុំទទួលព្យាការីនៃព្រះ ហើយដែលរស់នៅប្រកបដោយអំពើបាប ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៨១–៨៨, ៩៨–១០៣ ) ។
សិរីល្អទេរេសស្ទ្រាលគឺទុកសម្រាប់អ្នកណាដែលគួរឲ្យគោរពនៅលើផែនដីដែលត្រូវគេបញ្ឆោត ហើយពុំមានចិត្តក្លាហានចំពោះទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៧១–៧៩ ) ។
សិរីល្អសេឡេស្ទាលគឺទុកសម្រាប់អ្នកណាដែលគោរពតាមបញ្ញាត្តិទាំងឡាយ ហើយបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធនានា យកឈ្នះលើអ្វីៗទាំងអស់ដោយសារសេចក្តីជំនឿជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយក្លាយជាមនុស្សមានចិត្តបរិសុទ្ធ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៥០–៧០ ) ។

ចូរសុំសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលអ្នកពុំបានដឹងពីមុនមក ?
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលអ្នកគិតពីផ្នែករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងផែនការដ៏អស្ចារ្យនេះ ?
តើយើងអាចបង្ហាញព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរបៀបណាថា យើងដឹងគុណចំពោះផែនការរបស់ពួកទ្រង់ ?

ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់ដ៏អស្ចារ្យនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ សូមសរសេរ មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿទីបី ខាងក្រោមតារាងដែលបានបំពេញរួចដូចដែលបានបង្ហាញ ។

សេចក្ដីបញ្ចប់

សូមបញ្ជាក់ថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ផ្តល់ដល់យើងនូវចំណេះដឹងអំពីផែនការនេះ ជាចំណេះដឹងដែលនាំមកនូវពរជ័យដ៏ធំធេងក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីពរជ័យនានាដែលអ្នកបានទទួល ដោយសារអ្នកយល់ដឹងនូវផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ហើយរស់នៅតាមគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។

អ្នកក៏អាចចង់បញ្ចប់ដោយការបញ្ចាំងវីដេអូ « Man’s Search for Happiness » ។

សូមឲ្យនរណាម្នាក់អធិស្ឋានបិទ ។

ជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ

ការធ្លាក់

ជីវិតរមែងស្លាប់

ពីសេចក្តីស្លាប់ទៅការរស់ឡើងវិញ

នគរនៃសិរីល្អ

« យើងខ្ញុំជឿថា តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ នោះមនុស្សលោកទាំងអស់អាចបានសង្គ្រោះ ដោយសារការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យ និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ » ( មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:៣ ) ។