« មេរៀនទី ៥ ៖ ការរៀនសូត្រពីព្រះអម្ចាស់តាមរយៈនិមិត្តរូប » បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋមកពីស្ថានលើ ៖ សៀវភៅសិក្សារបស់គ្រូបង្រៀនសិក្ខាសាលាស្តីពីការរៀបចំខ្លួនទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ( ឆ្នាំ ២០០៣ ) ទំព័រ ២១–២៥

« មេរៀនទី ៥ » បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋមកពីស្ថានលើ ទំព័រ ២១–២៥

មេរៀនទី ៥

ការរៀនសូត្រពីព្រះអម្ចាស់តាមរយៈនិមិត្តរូប

គោលបំណង

ដើម្បីជួយសមាជិកថ្នាក់យល់ និងអបអរសាទរចំពោះការប្រើប្រាស់និមិត្តរូបទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

ការរៀបចំខ្លួន

សូមយកទង់ជាតិ ឬ រូបថតមួយសន្លឹកនៃទង់ជាតិរបស់ប្រទេសអ្នក ។
សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់ម្នាក់ធ្វើការសង្ខេបនូវរឿងមួយអំពីរបៀបដែលបងប្អូនប្រុសម្នាក់បានឆ្លើយនូវសំណួរមួយអំពីសម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ។ រឿងនេះមាននៅ ទំព័រ ២០–២១ និង ២៣ នៃសៀវភៅ ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ។

កំណត់សម្គាល់សម្រាប់គ្រូ ៖ ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញាទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺពិសិដ្ឋ ការពិភាក្សាអំពីពួកវាត្រូវបានអនុញ្ញាតតែនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ ដូច្នោះហើយការពិភាក្សានៅក្នុងថ្នាក់ គួរតែមានកំណត់ទៅតាមការពន្យល់ដែលបានផ្តល់ឲ្យនៅក្នុងសៀវភៅសិក្សានេះប៉ុណ្ណោះ ។

ការរៀបចំមេរៀន

អញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យអធិស្ឋានបើក ។

សូមសួរសមាជិកថ្នាក់ថា តើពួកគេមានសំណួរឬទេ ។ សូមចំណាយពេលតាមសេចក្តីត្រូវការដើម្បីឆ្លើយសំណួរឲ្យបានក្បោះក្បាយ ឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក ហើយតាមការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ សូមចងចាំថា ទិដ្ឋភាពមួយចំនួននៃកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ មិនត្រូវយកមកពិភាក្សានៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ ។

និមិត្តរូបគឺមានសារៈសំខាន់ណាស់នៅក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង

សូមពន្យល់ថាយើងប្រើប្រាស់និមិត្តរូបជានិច្ចនៅការរស់នៅរាល់ថ្ងៃរបស់យើង ។ សូមគូរនិមិត្តរូបខាងក្រោម ឬនិមិត្តរូបផ្សេងទៀតដែលសមរម្យនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់ពិពណ៌នាអំពីអត្ថន័យនៃនិមិត្តរូបនីមួយៗ ។

រូបភាព

និមិត្តរូប

សូមបង្ហាញសមាជិកថ្នាក់នូវទង់ជាតិ ឬ រូបថតមួយសន្លឹកនៃទង់ជាតិរបស់ប្រទេសអ្នក ហើយសូមឲ្យពួកគេពិពណ៌នានូវអត្ថន័យទង់ជាតិនោះចំពោះពួកគេ ។

តើមានគោលបំណងផ្សេងទៀត ឬសកម្មភាពអ្វីខ្លះដែលបង្ហាញអំពីការស្នេហាជាតិ ? ( ចម្រៀងមួយបទ ឯកសណ្ឋានមួយឈុត សម្លៀកបំពាក់មួយឈុត ថ្ងៃបុណ្យជាតិ ឬការប្រារព្ធធ្វើពិធីណាមួយ ) ។

សូមចង្អុលបង្ហាញថា អ្វីទាំងនេះសុទ្ធតែជានិមិត្តរូបដែលធ្វើជាតំណាងការស្នេហាជាតិ ។

តើមាននិមិត្តរូបអ្វីខ្លះសម្រាប់ការស្រឡាញ់ និងការគោរព ? ( អំណោយមួយ ឬ ចិញ្ចៀនមួយវង់ ឬ ការឱប រូបបេះដូង ) ។
តើនិមិត្តរូបទាំងនេះបង្ហាញនូវខ្លឹមសារដូចគ្នាទៅកាន់មនុស្សទាំងអស់ឬទេ ? ហេតុអ្វីដូចគ្នា ឬ ហេតុអ្វីមិនដូចគ្នា ?
ហេតុអ្វីបានយើងប្រើប្រាស់និមិត្តរូប ?

សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់ធ្វើការពិភាក្សាគ្នា ។ ពួកគេអាចនឹងផ្តល់យោបល់ជាគំនិតនានាដូចខាងក្រោមនេះ ៖

និមិត្តរូបអាចជួយយើងឲ្យចងចាំនូវអ្វីដែលសំខាន់ ។
និមិត្តរូបអាចបង្រៀនយើងនូវការពិតដែលមើលមិនឃើញដែលពិបាករៀនតាមរបៀបផ្សេងទៀត ។
និមិត្តរូបអាចតំណាងអារម្មណ៍ទាំងឡាយ ។
និមិត្តរូបអាចបង្រៀននូវគោលការណ៍ផ្សេងៗស្របតាមភាពត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងដើម្បីរៀន ។

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា កាលណានិមិត្តរូបត្រូវបានរំឭកឡើងវិញ នោះយើងកាន់តែយល់ជ្រៅជ្រះឡើងៗ ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់បានប្រើនិមិត្តរូប

សូមពន្យល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើនិមិត្តរូបម្តងហើយម្តងទៀតពេលទ្រង់បង្រៀន ។

តើមានពេលណាខ្លះដែលទ្រង់បង្រៀនយើងដោយប្រើនិមិត្តរូប ?

សមាជិកថ្នាក់ប្រហែលជាប្រាប់រឿងដូចជាចៀមដែលបាត់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៨:១២–១៤ ); គ្រាប់ពូជម្យ៉ាង ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:៣១–៣២ ) ឬ កែវមុក្តាដ៏មានតម្លៃមហិមា ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៣:៤៥–៤៦ ) ។

ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើនិមិត្តរូបនៅពេលដែលទ្រង់បង្រៀន ?

សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់ធ្វើការពិភាក្សាគ្នា ។ បន្ទាប់មក សូមធ្វើការរំឭកឡើងវិញនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖

« ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ជាគ្រូបង្រៀន នៅក្នុងការបង្រៀនផ្ទាល់របស់ទ្រង់ដល់ពួកសិស្ស ទ្រង់បានបង្រៀនជារឿងប្រៀបប្រដូចជានិច្ច ជាវិធីមួយដែលប្រើពាក្យសម្តីមកតំណាងឲ្យរឿងខាងនិមិត្តរូប ដែលអាចនឹងពិបាកយល់ ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលពីបទពិសោធន៍ដ៏សាមញ្ញដែលបានដកស្រង់ចេញមកពីជីវិតរបស់ពួកសិស្សទ្រង់ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលពី មេមាន់ និងកូនមាន់, បក្សី, ផ្កា, សត្វកញ្ជ្រោង, ដើមឈើ, ចោរលួច, ចោរប្លន់តាមផ្លូវ, ថ្ងៃលិច, អ្នកមាន និងអ្នកក្រ ។ … ទ្រង់បានមានបន្ទូលពីគ្រាប់ពូជម្យ៉ាង ពីកែវមុក្តា ។ ទ្រង់ចង់បង្រៀនអ្នកស្តាប់របស់ទ្រង់ ដូច្នោះហើយបានជាទ្រង់បានមានបន្ទូលពីអ្វីៗដែលសាមញ្ញងាយយល់ដោយប្រើនិមិត្តរូប ។ គ្មានអ្វីមួយដែលជាអាថ៌កំបាំង ឬពិបាកយល់ ហើយអ្វីៗទាំងនោះគឺជានិមិត្តរូប » ( ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ទំព័រ ៨ ) ។

សូមពន្យល់ថា ជាញឹកញាប់ពួកព្យាការី និងសាវកបានប្រើនិមិត្តរូបដើម្បីបង្រៀនពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ។ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃដំណឹងល្អ ហើយក៏ជាមូលដ្ឋាននៃពរជ័យទាំងអស់ដែលយើងបានទទួលដែរ ។ ដង្វាយធួនធ្វើឲ្យ សេចក្តីសង្គ្រោះអាចកើតឡើងបាន ។ ហេតុដូច្នោះហើយ និមិត្តរូបភាគច្រើននៅក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ បង្រៀនយើងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការពលិកម្មរបស់ទ្រង់ ។

សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់អាន ម៉ូសេ ៦:៦៣ ។

តើមានអ្វីខ្លះនៅលើផែនដីដែលថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់អាន អាលម៉ា ១៣:១៦ ។

តើពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពបានធ្វើទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរបៀបណាខ្លះ?

សូមចង្អុលបង្ហាញថា ពីមុនព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើដង្វាយធួន រាស្រ្តនៃសេចក្តីសញ្ញាបានធ្វើយញ្ញបូជាសត្វ ជានិមិត្តរូបនៃការបូជាដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ូសេ ៥:៤–៨ ) ។ ការធ្វើយញ្ញបូជានោះបានបញ្ចប់ជាមួយនឹងការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ឥឡូវព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យយើង « ថ្វាយដល់ [ ទ្រង់ ] នូវចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប » (នីហ្វៃទី ៣ ៩:២០). ហើយពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពទាំងឡាយជួយយើងដើម្បីចងចាំនូវការបូជាដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា ៖

« ពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់ក្នុងដំណឹងល្អជានិមិត្តរូបនៃដង្វាយធួន ។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយការពន្លិច គឺជានិមិត្តរូបនៃការសុគត ការបញ្ចុះ និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះដ៏ប្រោសលោះ ។ ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់រំឭកនូវសេចក្ដីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ការចងចាំរបស់យើង អំពីព្រះកាយដែលបានបូជា និង ព្រះលោហិតដែលបានច្រួចសម្រាប់យើង ។ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជានិមិត្តរូបនៃការផ្សារភ្ជាប់យើងជាមួយព្រះអម្ចាស់ និងក្រុមគ្រួសារជារៀងរហូត » ( នៅក្នុងរបាយការណ៍សន្និសីទ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ឬ Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ទំព័រ ៣៥ ) ។

និមិត្តរូបបង្រៀនយើងអំពីសេចក្តីពិត បើសិនជាយើងចាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណ

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា កាលព្រះអង្គសង្គ្រោះគង់នៅលើផែនដី ពួកសិស្សទ្រង់បានទូលសួរទ្រង់ថា ហេតុដូចម្តេចបានជាទ្រង់បង្រៀនជាពាក្យប្រៀបប្រដូចយ៉ាងនេះ ។ ពាក្យប្រៀបប្រដូចគឺជារឿងដែលបង្រៀនសេចក្តីពិតដ៏សំខាន់ៗ ដែលប្រើប្រាស់ភាសាជានិមិត្តរូបជាញឹកញាប់ ។ សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់អាន ម៉ាថាយ ១៣:១០–១២ ដើម្បីរៀននូវអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានបន្ទូល ។

តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះចង់មានន័យយ៉ាងណា នៅពេលទ្រង់បានមានបន្ទូលដូចនេះ ?

សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បើកសម្តែងសេចក្តីពិតដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណរួចហើយដើម្បីយល់នូវការណ៍ទាំងនេះបាន ។ អស់អ្នកដែលទទួលសេចក្តីពិតដោយសេចក្តីជំនឿ និងការគោរពតាម នោះនឹងបន្តទទួលច្រើនថែមទៀត ។ រីឯអ្នកដែលពុំបានត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណហើយដែលពុំបានទទួលសេចក្តីពិត ឬក៏ទទួលសេចក្តីពិតទាំងមានចិត្តសង្ស័យ នោះគេក៏នឹងបាត់បង់សេចក្តីពិតដែលខ្លួនមានបន្តិចម្តងៗ ។

រឿងរ៉ាវទាំងប៉ុន្មានដែលមាននិមិត្តរូប សម្តែងប្រាប់សេចក្តីពិតតាមរបៀបណាមួយដែលធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលបានត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណអាចយល់ន័យនិមិត្តរូបទាំងនោះបាន ។ រីឯពួកអ្នកដែលពុំបានត្រៀមខ្លួន នោះពុំអាចយល់ន័យបានសោះឡើយ ។

នៅជំនាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានមនុស្សខ្លះយល់ន័យនៃពាក្យប្រៀបប្រដូចរបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនពុំយល់ឡើយ ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នាដែរ ។ មាននូវការយល់ដឹងខាងវិញ្ញាណជាច្រើនកម្រិតផ្សេងៗគ្នាក្នុងចំណោមសមាជិកសុចរិតនៃសាសនាចក្រ ។

សូមឲ្យសមាជិកថ្នាក់អាន នីហ្វៃទី ២ ២៨:៣០ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤២:៤៩–៥០ ។

តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលយើងរៀនសេចក្តីពិតពីព្រះ ?

សូមពន្យល់ថា យើងរាល់គ្នាអាចរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណឲ្យបានដល់កម្រិតមួយដែលយើងអាចយល់អត្ថន័យនៃនិមិត្តរូបដែលបានប្រើនៅក្នុងដំណឹងល្អ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយជាពិសេសនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

ការបង្រៀនជានិមិត្តរូបដ៏ពិសិដ្ឋបំផុតគឺបានទទួលនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា ការបង្រៀនជានិមិត្តរូបដ៏ពិសិដ្ឋបំផុតនៅលើផែនដីគឺបានទទួលនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅក្នុងរបៀបជានិមិត្តរូបមួយ ការបង្រៀន និងក្បួនច្បាប់នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នាំយើងក្នុងដំណើរឡើងទៅឯជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច បញ្ចប់ដោយនិមិត្តរូប នៅពេលយើងចូលទៅក្នុងទីវត្តមាននៃព្រះ ។ តួអង្គដែលបានពិពណ៌នា ការបង្កើតរូបកាយ សម្លៀកបំពាក់ដែលបានស្លៀកពាក់ សញ្ញាដែលបានឲ្យ និងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជានិមិត្តរូប ។ នៅពេលយល់ពីនិមិត្តរូបទាំងនោះ វានឹងជួយមនុស្សម្នាក់ៗឲ្យទទួលស្គាល់សេចក្តីពិត ហើយរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ ។

និមិត្តរូបខ្លះប្រាប់ន័យចំៗ ហើយមានន័យច្បាស់លាស់ ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធផ្ទាល់ ក៏ជានិមិត្តរូបមួយដែរ ៖

« បើសិនអ្នកបានឃើញព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយនៅពេលយប់ ដែលមានពន្លឺភ្លឺព្រោងព្រាត អ្នកនឹងឃើញថា ទិដ្ឋភាពនេះគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងណា។ ព្រះដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ មានពេញដោយពន្លឺ ឈរនៅកណ្តាលទីងងឹត ក្លាយទៅជានិមិត្តរូបនៃអំណាច និងការបំផុសគំនិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឈរដូចជាពន្លឺនៃលោកិយ ដែលចាក់ចូលទៅក្នុងភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណ » ( ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ទំព័រ ១០ ) ។

សម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធក៏ជានិមិត្តរូបដែរ ។ កាលណាយើងចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះយើងផ្លាស់ប្តូរសម្លៀកបំពាក់ធម្មតាចេញ ហើយស្លៀកសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធវិញដែលជានិមិត្តរូបសម្រាប់បរិសុទ្ធភាព ។ ប្រធាន ជេមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត បានមានប្រសាសន៍ថា ៖

« មូលដ្ឋានគ្រឹះចំពោះការថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាគោលការណ៍ដែលថា ‹ ព្រះមិនរើសមុខអ្នកណាទេ › ។ [ កិច្ចការ ១០:៣៤ ] ។ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ វាមិនអាស្រ័យលើ តំណែងការងារ, ទ្រព្យសម្បត្តិ, ភាពខ្ពង់ខ្ពស់, ពូជសាសន៍, ឬការអប់រំនោះទេ ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាស្លៀកពាក់ស ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាទទួលការណែនាំដូចគ្នា ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាចុះសេចក្តីសញ្ញា និងការសន្យាដូចគ្នា ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាទទួលនូវពរជ័យដ៏ឧត្តុងឧត្តម និងអស់កល្បជានិច្ចដូចគ្នា ប្រសិនបើពួកគេរស់នៅដោយភាពស្អាតស្អំដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងនោះ ។ មនុស្សទាំងអស់គ្នាគឺស្មើគ្នានៅចំពោះព្រះភក្ត្រអង្គដ៏បង្កបង្កើតរបស់ពួកគេ » ( នៅក្នុងរបាយការណ៍សន្និសីទ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រទី ២៣ ឬ Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រទី ២០ ) ។

សូមពន្យល់ថា សមាជិកដែលបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធនានានៃបព្វជិតភាព និងបានធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នឹងត្រូវស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ( សម្លៀកបំពាក់ក្នុង ) ពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សូមអានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖

« សម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ តំណាងឲ្យសេចក្តីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋ ។ វាជំរុញឲ្យមានភាពរម្យទម និងអាចប្រែក្លាយជាខែល និងការការពារចំពោះអ្នកដែលស្លៀកវា ។… សម្លៀកបំពាក់បរិសុទ្ធដែលគ្របដណ្តប់រាងកាយរបស់យើង គឺជានិមិត្តរូបនៃរូបកាយ និងរំឭកដល់ [ សេចក្តីសញ្ញាដែលបានធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ] ។ សម្រាប់សមាជិកនៃសាសនាចក្រ សម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជា តំណាងឲ្យរបាំងនៃការការពារខ្លួននៅពេលដែលគេបានប្រឈមមុខនឹងការល្បួង ។ ក្នុងចំណោមអ្វីផ្សេងៗទៀត វាតំណាងឲ្យការគោរពរបស់យើងចំពោះច្បាប់ទាំងឡាយរបស់ព្រះ—ក្នុងចំណោមនោះ វាក៏តំណាងឲ្យមាត្រដ្ឋានខាងសីលធម៌ដែរ » ( ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ទំព័រ ២០, ២៣ ) ។

សូមចាត់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យសង្ខេបនូវអ្វីដែលបងប្អូនម្នាក់បានពិពណ៌នាអំពីគោលបំណងនៃសម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ( សូមមើល ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ២០–២១, ២៣ ) ។

សូមពន្យល់ប្រាប់ថា ទិដ្ឋភាពស្ទើរតែទាំងអស់នៃពិធីនានាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជានិមិត្តរូប ។ នេះមានន័យថា មនុស្សម្នាក់ៗគួរតែត្រៀមខ្លួនឲ្យចាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណយ៉ាងខ្លាំងតាមដែលអាចធ្វើបានចំពោះលក្ខណៈជានិមិត្តរូបនៃអំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

តើមានអ្វីខ្លះដែលរារាំងមនុស្សម្នាក់មិនឲ្យចាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?

សមាជិកថ្នាក់អាចនឹងឆ្លើយប្រាប់អំពីចម្លើយផ្សេងៗដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ប្រហែលជាមនុស្សដែលមិនមានភាពសក្តិសម ។ ជាមនុស្សដែលមិនបានប្រែចិត្តដោយស្មោះ ហើយដែលមិនបានត្រៀមខ្លួនដោយរាបទាប និងដោយការអធិស្ឋានដើម្បីចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះនឹងឃើញថា និមិត្តរូបគ្មានជីវិត ហើយអត្ថន័យរបស់វាត្រូវបានបិទបាំង ។
ប្រហែលជាមនុស្សដែលមានសេចក្តីជំនឿមិនគ្រប់គ្រាន់ ។ ជាមនុស្សដែលគ្មានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ និងពិធីនានាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អ្នកនោះអាចនឹងមិនបានទទួលការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលចាំបាច់សម្រាប់ការយល់ដឹងនូវអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ ។
ជាមនុស្សដែលអាចផ្តោតខ្លាំងពេកទៅលើកាយវិការនៃពិធីទាំងនោះ ដែលធ្វើឲ្យគាត់មិនយល់ពីការបង្រៀនដ៏មានអានុភាពដែលតំណាងដោយនិមិត្តរូបទាំងឡាយនោះ ។

តើយើងអាចរៀបចំខ្លួនដើម្បីងាយយល់រឿងខាងវិញ្ញាណនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ?

សេចក្ដីបញ្ចប់

សូមចង្អុលប្រាប់ថា អ្នកដែលទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាលើកដំបូង នោះអាចសង្ឃឹមថានឹងបានរៀននូវអ្វីៗថ្មីជាច្រើន ហើយអាចទទួលអារម្មណ៍អំពីព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ឲ្យត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណសម្រាប់បទពិសោធន៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេ ។ សូមរំឭកពួកគេម្តងទៀតថា អ្វីៗដែលបានបង្ហាញនោះ ពុំអាចយល់ន័យបានទាំងអស់ក្នុងការទៅតែម្តងនោះទេ ។ ពួកគេគួរតែត្រឡប់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធវិញឲ្យបានញឹកញាប់ បើសិនជាគេអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីឲ្យគេអាចរៀនបន្តរៀន ហើយបន្តធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេស្រស់បស់ឡើងវិញ ។

សូមឲ្យនរណាម្នាក់អធិស្ឋានបិទ ។