Cel misjonarski

Wprowadzenie

Z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię uczymy się, że celem misjonarskim jest „[zapraszanie] innych, by przyszli do Chrystusa, pomagając im w przyjęciu przywróconej ewangelii poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie, pokutę, chrzest, przyjęcie daru Ducha Świętego i wytrwanie do końca” [Abyście głosili moją ewangelię, str. 1]. Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Wasza misja będzie uświęconą szansą na to, by przyprowadzić ludzi do Chrystusa i pomóc im przygotować się na Drugie Przyjście Zbawiciela” („Przygotowanie świata na Drugie Przyjście”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 50). Celem tego kursu jest przygotować uczniów do wykorzystywania każdej uświęconej szansy na wykonywanie pracy misjonarskiej.

Wcześniejsze przygotowania

Przeczytaj: 2 Nefi 31:2, 10–21; 3 Nefi 11:31–41 i 3 Nefi 27:13–21.
Przestudiuj z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię pierwszy rozdział.
Przygotuj się do pokazania filmu: „The Purpose of Missionary Work: Robles Family” [Cel pracy misjonarskiej: Rodzina Roble’ów] (9:19) dostępnego na stronie LDS.org.
Przygotuj ulotkę zatytułowaną: „Nasz misjonarski cel”, która znajduje się na końcu tej lekcji.

Propozycje dotyczące nauczania

Cel pracy misjonarskiej

Poproś uczniów, aby wskazali na zajęcia i zadania, które są regularnie wykonywane przez misjonarzy i zapisz je na tablicy. (Przykładowe odpowiedzi: pukanie do drzwi, studiowanie, nauczanie, modlitwa i służba).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tekstu w ramce „Twój cel” znajdującej się na 1. stronie podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. (W związku z tym, że są to pierwsze zajęcia, wielu uczniów może nie mieć ze sobą egzemplarza podręcznika Abyście głosili moją ewangelię, więc może zajść potrzeba, aby rozdać kserokopie tej i innych stron).

Następnie poproś uczniów, aby porównali oświadczenie celu misjonarskiego z listą zadań na tablicy i zapytaj:

W jaki sposób zrozumienie oświadczenia celu misjonarskiego zwiększa wasze zrozumienie tego, co robią misjonarze? W jaki sposób ten cel nadaje znaczenia działaniom wykonywanym przez misjonarzy?
Które części opisu wskazują na obowiązki misjonarza, a które na obowiązki zainteresowanego?
W jaki sposób ustanowienie tego oświadczenia celu jako głównej zasady w waszej pracy może uczynić was bardziej efektywnymi misjonarzami? (To oświadczenie celu wskazuje kierunek, w którym powinny zmierzać działania misjonarza. Pomaga to skupiać się mniej na wykonywaniu zadań, a bardziej na wypełnianiu prawdziwego celu).

Aby przybliżyć uczniom cel pracy misjonarskiej, poproś ich, aby otworzyli na stronie 2. podręcznik Abyście głosili moją ewangelię, a następnie niech przeczytają na głos słowa z ostatniego akapitu, zaczynające się od: „Jesteś powołany”.

Niech klasa przedyskutuje odpowiedzi na następujące pytania:

Co, według tego akapitu, musi zrobić dana osoba, żeby przyjść do Zbawiciela?
Co, według tego akapitu, robi misjonarz, aby pomóc innym ludziom przyjść do Jezusa Chrystusa?

Rozdaj uczniom kopie ulotki „Nasz misjonarski cel”. Zawiera ona część słów Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Dobierz uczniów w małe grupy albo poproś, aby stworzyli własne. Poproś każdą z grup o wspólne przeczytanie tekstu i omówienie końcowych pytań.

Kiedy upłynie czas wyznaczony, by uczniowie mogli przeczytać i omówić uwagi Starszego Christoffersona, poproś kilkoro z nich, aby przedstawili swoje odpowiedzi reszcie klasy. Następnie zadaj poniższe pytania:

W jaki sposób możemy skupić się na oświadczeniu celu misjonarskiego? (Przykładowe odpowiedzi: uczniowie mogą zdecydować, że nauczą się go na pamięć, zapiszą go i umieszczą w miejscu, w którym będą mogli widzieć go każdego dnia, mogą modlić się o głębsze zrozumienie albo mogą szukać elementów tego celu w czasie studiowania pism świętych).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące słowa Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:

„My nie głosimy i nie nauczamy po to, aby ‘przyprowadzić ludzi do Kościoła’ czy po to, by wzrosła liczba jego członków. My nie głosimy i nie nauczamy tylko po to, by przekonać ludzi, aby wiedli lepsze życie […]. Zapraszamy wszystkich, aby przyszli do Chrystusa poprzez pokutę, chrzest i konfirmację w celu otwarcia drzwi królestwa celestialnego przed synami i córkami Boga [zob. NiP 76: 51–52]. Nikt inny nie potrafi tego zrobić” („The Purpose of Missionary Work”, przekaz satelitarny dla misjonarzy, kwiecień 1995).

Dlaczego ważne jest, aby pamiętać, że głoszenie ewangelii jest czymś o wiele większym niż zwyczajne pomaganie komuś w staniu się członkiem Kościoła? (Zob. także 3 Nefi 11:33–34).
Co myślicie, kiedy rozważacie, że pomagacie „[otworzyć] drzwi królestwa celestialnego” przed tymi, których nauczacie?

Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak mogą zastosować w swoim życiu cel misjonarski, a następnie niech zastanowią się, czy ich osobista motywacja do służby na misji pokrywa się z oświadczeniem celu misjonarskiego zamieszczonym w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Poproś uczniów, aby zapisali na kartce lub w dzienniku do studiowania, jakie konkretne działania mogą podjąć, aby w większym stopniu wprowadzić w życie powody zawarte w tym oświadczeniu.

Nauczanie doktryny Chrystusa

Wyjaśnij uczniom, że Zbawiciel powiedział, iż jednym z głównych zadań Księgi Mormona jest „[odsłonić] Ewangelię [i] prawdziwe zasady [Jego] doktryn” (NiP 10:62). Doktryna Chrystusa zawiera przykazanie mówiące, że cała ludzkość ma wierzyć w Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela, odpokutować za grzechy, zostać ochrzczona i otrzymać Ducha (zob. 3 Nefi 11:32). Napisz na tablicy:

2 Nefi 31:2, 10–21; 3 Nefi 11:31–41; 3 Nefi 27:13–21

Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. Poproś, aby pierwsza grupa przestudiowała wersety: 2 Nefi 31:2, 10–21, druga: 3 Nefi 11:31–41, a trzecia: 3 Nefi 27:13-22. Poproś, aby każda grupa przeczytała wyznaczone fragmenty, a następnie wskazała, co jest wymagane od tych, którzy starają się podążać za Jezusem Chrystusem. Możesz zachęcić uczniów do podkreślenia lub zaznaczenia w ich pismach świętych konkretnych prawd dotyczących doktryny i ewangelii Jezusa Chrystusa.

Po kilku minutach poproś uczniów, aby wymienili pod każdym z fragmentów do pism świętych zapisanym na tablicy konkretne działania, które są wymagane od naśladowców Jezusa Chrystusa.

Następnie zadaj pytania podobne do poniższych:

W jaki sposób trzy fragmenty zapisane na tablicy pomogły wam w odpowiedzi, gdyby ktoś zapytał, czy mormoni wierzą w Jezusa Chrystusa?
Jak wyjaśnilibyście własnymi słowami doktrynę lub ewangelię Jezusa Chrystusa komuś, kto nie wie, czym one są?
Niektórzy ludzie mogą zapytać, dlaczego misjonarze nauczają ludzi, którzy już wierzą w Jezusa Chrystusa. W jaki sposób doktryna Chrystusa, zgodnie z tym, co podane jest we fragmentach zapisanych na tablicy, ułatwia odpowiedź na to pytanie?

Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, upewnij się, że rozumieją, iż doktryna Chrystusa składa się z: (1) tego, co Jezus Chrystus dokonał i wciąż czyni, aby wszyscy stanęli przed Ojcem (zob. Alma 33:22; NiP 76:40–42) i (2) tego, co musimy zrobić, aby uzyskać dostęp do błogosławieństw Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, włączając w to wiarę, pokutę, chrzest, otrzymanie daru Ducha Świętego i wytrwanie do końca (zob. 3 Nefi 27:16–21).

Ponownie nawiąż do treści oświadczenia celu misjonarskiego na tablicy i zapytaj:

W jaki sposób doktryna Chrystusa jest związana z celem pracy misjonarskiej?

Kiedy uczniowie będą omawiać to pytanie, mogą wyrazić następującą prawdę: Misjonarze wypełniają swój cel poprzez pomoc zainteresowanym w zaakceptowaniu doktryny Chrystusa, rozwijaniu wiary, pokuty za grzechy, przystąpieniu do chrztu, otrzymaniu daru Ducha Świętego i wytrwaniu do końca.

Poproś uczniów, aby otworzyli podręcznik Abyście głosili moją ewangelię na stronie 5. i przeczytali na głos dwa pierwsze akapity w części zatytułowanej „Ewangelia Jezusa Chrystusa”, żeby pogłębić ich zrozumienie tego, że zainteresowani muszą podjąć działania zgodne z doktryną Chrystusa, aby otrzymać przywróconą ewangelię. Następnie zadaj uczniom pytania podobne do następujących, aby zrozumieli, dlaczego działanie z wiarą jest ważne dla zainteresowanych:

Jakiego dowodu, który określi, czy zainteresowany rozwija wiarę w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie, pokutę i przygotowanie do otrzymania obrzędu chrztu, powinien szukać misjonarz?

Po tym, jak uczniowie udzielą odpowiedzi, wyjaśnij, że misjonarze często martwią się o to, czy mówią i postępują właściwie. Jednakże dużo ważniejsze od tego, co misjonarze mówią i jak postępują, jest to, czy zainteresowany działa z wiarą w kwestiach, których jest nauczany. Jedną z najważniejszych umiejętności, jaką może rozwinąć misjonarz, jest rozpoznanie przez Ducha, czy zainteresowany naprawdę działa z wiarą i się nawraca.

Jakiego dowodu, który określi, czy Duch Święty był obecny na spotkaniu i zainteresowany mógł go odczuwać, może szukać misjonarz?
Co może zrobić potencjalny misjonarz, aby głębiej zrozumieć i stosować doktrynę Chrystusa? (Przykładowe odpowiedzi: modlitwa z wiarą o większe zrozumienie, studiowanie pism świętych w poszukiwaniu konkretnych aspektów doktryny Chrystusa, takich jak Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa oraz podstawowe zasady i obrzędy ewangelii, rozmowa z kimś dotycząca tego, co dana osoba zrobiła, aby zwiększyć wiarę w Jezusa Chrystusa, studiowanie modlitw sakramentalnych dla większego zrozumienia przymierzy chrztu i tak dalej).

Pokaż film: „The Purpose of Missionary Work: Robles Family” (9:19) [Cel pracy misjonarskiej: Rodzina Roble’ów], a następnie poproś uczniów, aby robili notatki opisujące pomoc, jakiej misjonarze udzielili rodzinie Roble’ów, aby jej członkowie mogli przyjść do Chrystusa.

Po pokazaniu filmu zadaj pytania podobne do następujących, aby pomóc uczniom wyjaśnić, co zrobili misjonarze, aby wypełnić swój cel:

Co zrobili ci misjonarze, aby pomóc rodzinie Roble’ów wzrastać w wierze? (Przykładowe odpowiedzi: zachęcali ich do modlitwy na temat Księgi Mormona, odpowiadali na ich pytania, nauczali ich o ważności przestrzegania przykazań, sprawili, że rodzina ta zobowiązała się do przestrzegania przykazań, pomogli im przyjąć obrzęd chrztu, upewnili się, że członkowie okręgu byli zaangażowani w ich życie i wskazali im kierunek działań, który doprowadzi ich do świątyni).
Dlaczego tak nauczanie, jak i zapraszanie zainteresowanych do przyjścia do Chrystusa są ważnymi aspektami tego, co czynią misjonarze?
Jaki zauważyłeś dowód na wzrost wiary u rodziny Roble’ów i tego, że czuli, iż są bardziej dostrojeni do Ducha Chrystusa?

Daj uczniom kilka minut na zapoznanie się z częścią zatytułowaną: „Pomaganie innym w podjęciu zobowiązania: Droga do wiary i pokuty” w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię, znajdującą się na stronie 8. Potem dobierz uczniów w pary i niech po kolei opowiedzą, jakie uczucia towarzyszą im, kiedy myślą o zapraszaniu innych do dotrzymywania zobowiązań. Jakie obawy im towarzyszą lub co ich niepokoi? Co pomaga im mieć pewność, dzięki której będą w stanie tego dokonać? Następnie zadaj poniższe pytania:

W jaki sposób zrozumienie doktryny Chrystusa pomaga wam zapraszać zainteresowanych do przyjmowania zobowiązań?
Dlaczego Starszy Jeffrey R. Holland powiedział, że misjonarz powinien być „zdruzgotany”, kiedy ludzie nie przyjmują zobowiązania, aby czytać czy modlić się na temat Księgi Mormona?

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak mogliby się czuć, gdyby pomagali ludziom dokonywać zmian potrzebnych do przyjęcia chrztu. Zapytaj, czy którykolwiek z nich pomógł przyjacielowi albo członkowi rodziny przyjść do Chrystusa i poproś ich, aby podzielili się uczuciami, jakie im wtedy towarzyszyły.

Największy obowiązek

Omówcie, w jakim sensie misjonarze mają upoważnienie, aby nauczać dzieci Ojca Niebieskiego ewangelii i pomagać im w otrzymaniu obrzędów, które pozwolą im cieszyć się błogosławieństwami Zadośćuczynienia. Pokaż poniższe wypowiedzi i poproś jednego z uczniów o przeczytanie ich na głos:

„Koniec końców największym i najważniejszym obowiązkiem jest głoszenie ewangelii” (Józef Smith, cytat z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię, str. 12).

„Nauczanie ewangelii jest o wiele ważniejsze niż inne dobre uczynki. Jesteście częścią największej pracy na świecie i nic na tym świecie nie może się z tym równać. Budowanie domów i mostów jest niczym. Budowanie światów jest niczym w porównaniu z życiem, które budujecie. Ocalenie doczesnego życia nie jest żadnym ważnym osiągnięciem w porównaniu z tym, co czynicie. Moglibyście pójść tam, na jeden z tych cmentarzy i wskrzesić zmarłych, nawet tysiąc lub dziesięć tysięcy z nich, a nie zrobilibyście niczego w porównaniu z tym, czego dokonujecie, kiedy ratujecie ludzi” (The Teachings of Spencer W. Kimball [1982], str. 547).

Zapytaj uczniów, czy kilkoro z nich zechciałoby opowiedzieć o tym, dlaczego ich zdaniem nauczanie ewangelii jest naszym najważniejszym obowiązkiem. Upewnij się, że uczniowie rozumieją, iż nauczając ewangelii, pomagają innym ludziom uzyskać błogosławieństwa Zadośćuczynienia.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Nauki i Przymierza 18:10, 15–16, a pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakie błogosławieństwa przychodzą do tych, którzy nauczają ewangelii, oraz do tych, którzy ją przyjmują. Następnie zapytaj:

Jakie są niektóre z błogosławieństw, które przychodzą do tych, którzy nauczają ewangelii, oraz do tych, których jej nauczają?

Wyjaśnij, że praca misjonarska może być wyzwaniem. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Jestem przekonany, że praca misjonarska nie jest prosta, ponieważ zbawienie nie jest tanim doświadczeniem. Zbawienie nigdy nie było łatwe. Jesteśmy Kościołem Jezusa Chrystusa, to jest prawda i On jest naszym Wielkim Wiecznym Bogiem. Jak moglibyśmy wierzyć, że będzie to dla nas łatwe, jeśli to nigdy, przenigdy nie było łatwe dla Niego? Wydaje mi się, że misjonarze i przywódcy misyjni powinni spędzić chociaż kilka chwil w Getsemane. Powinni zrobić chociaż krok lub dwa w kierunku szczytu góry Kalwaria […].

Wierzę, że misjonarze i zainteresowani będą musieli poznać nieco lepiej tę cenę, która została za nich zapłacona, jak również ponieść niewielką jej część” („Missionary Work and the Atonement”, Ensign marzec 2001, str. 15).

W jaki sposób ta wizja pracy misjonarskiej pomaga wam w przypadku prób doświadczanych na polu misyjnym?

Po zakończeniu zajęć możesz dać uczniom kilka minut, aby zapisali to, czego nauczyli się o relacji pomiędzy pracą misjonarską a doktryną Chrystusa. Zachęć uczniów do wyznaczenia celu, by mogli głębiej zrozumieć doktrynę Chrystusa, kiedy będą przygotowywali się na misję. Zapytaj, czy któryś z nich nie chciałby złożyć świadectwa. Złóż swoje świadectwo, że jeśli uczniowie będą uczyć się i działać zgodnie z doktryną Chrystusa, to odniosą większy sukces jako misjonarze.

Zaproszenie do działania

Wyjaśnij uczniom, że dobre przygotowanie na pełnoetatową misję wymaga wysiłku podejmowanego poza salą lekcyjną. Dlatego też na końcu każdej lekcji znajdują się proponowane zajęcia, które mają na celu pomóc im właściwie przygotować się do służby na misji. Aby uczniowie mogli już teraz zacząć brać udział w pracy Pana, daj im wyzwanie, aby zrobili jedną lub więcej z poniższych rzeczy:

Korzystając z mediów społecznościowych, opowiedzcie znajomym, dlaczego jesteście podekscytowany możliwością służby na misji i co robicie, aby się do niej przygotować.
Obejrzyjcie kilka filmów znajdujących się w dziale Hastening the Work of Salvation na stronie LDS.org i zapiszcie w swoim dzienniku do studiowania uczucia, które wam towarzyszą, kiedy myślicie o swojej możliwości uczestnictwa w dziele zbawienia.
Zaproście przyjaciela, aby wraz z wami brał udział w zajęciach przygotowujących dla misjonarzy. (Możesz ponawiać to zaproszenie na koniec każdych zajęć).
Zaproście osobę spoza Kościoła albo osobę mniej aktywną do wzięcia udziału w lekcjach z misjonarzami.