Instytut
Lekcja 12: Odnajdywanie ludzi do nauczania

12

Odnajdywanie ludzi do nauczania

Wprowadzenie

Misjonarze nie mogą głosić ewangelii, dopóki nie znajdą kogoś do nauczania. Odnajdywanie ludzi wymaga wiary — wiary, aby rozmawiać z nimi na temat ewangelii Jezusa Chrystusa, by poszukiwać okazji do nauczania, a w końcu wiary w to, że Bóg poprowadzi misjonarzy do ludzi, którzy są gotowi, żeby ich słuchać. Najskuteczniejszym sposobem odnajdywania i nauczania ludzi jest pomoc członków Kościoła. Wszyscy członkowie Kościoła, w tym również przyszli misjonarze, mają osobisty obowiązek, by pomagać w odnajdywaniu ludzi gotowych na przyjęcie przywróconej ewangelii. Młodzi ludzie mogą przygotować się do pełnoetatowej służby, już teraz dzieląc się ewangelią, zarówno osobiście, jak i za pośrednictwem Internetu.

Wcześniejsze przygotowania

Propozycje dotyczące nauczania

Rozwijanie w sobie wiary, by odnajdywać ludzi do nauczania

Wyjaśnij, że Prezydent Wilford Woodruff służył na misji w Anglii wkrótce po tym, jak został ustanowiony na urząd Apostoła. Pokaż i poproś uczniów, aby po kolei czytali na głos poniższą historię, by uświadomić im, jak ważne jest szukanie pomocy Pana przy znajdywaniu ludzi do nauczania. Niech uczniowie zwrócą uwagę na to, co robił Starszy Woodruff, aby znaleźć ludzi do nauczania.

Prezydent Wilford Woodruff

„Starszy Woodruff szukał w modlitwie wskazówek Pana […], pytając, dokąd powinien pójść. Powiedział: ‘Wierząc, że moim przywilejem i obowiązkiem jest poznanie woli Pana co do tej kwestii, poprosiłem mojego Ojca Niebieskiego w imię Jezusa Chrystusa, aby mi ją objawił, a kiedy zapytałem, Pan odpowiedział i wskazał mi, że Jego wolą było, abym natychmiast udał się do południowej Anglii. Rozmawiałem w tej sprawie z Bratem Williamem Benbowem, który żył w Herefordshire i miał przyjaciół zamieszkujących tamte tereny, i bardzo pragnął, abym odwiedził ten region, do tego stopnia, iż zaproponował mi swoje towarzystwo podczas drogi do domu jego brata oraz opłatę za przejazd, na co z łatwością przystałem’.

4 marca 1840 roku Starszy Woodruff wraz z Williamem Benbowem przybyli do domu jego brata, Johna. ‘W godzinę po tym, jak przybyłem do jego domu — wspomniał Prezydent Woodruff — dowiedziałem się, dlaczego Pan posłał mnie właśnie tam […]. Znalazłem tam grupę mężczyzn i kobiet liczącą około 600 osób, zrzeszonych pod nazwą United Brethren [Zjednoczeni Bracia], którzy trudzili się w pracy dla przywrócenia starożytnego ładu. Pragnęli dokładnie tego samego, czego ja w młodości — chcieli ewangelii w takiej formie, jaka była nauczana przez proroków i apostołów’.

Pilnie studiując Biblię, John Benbow wraz z rodziną i przyjaciółmi przygotował się na przyjęcie przywróconej ewangelii.

Rodzina Benbowów szybko przyjęła przesłanie Przywrócenia, William zaś ‘po tym, gdy jego brat John Benbow wraz z całą rodziną […] został ochrzczony i przystąpił do nowego i wiecznego przymierza’, powrócił do Staffordshire. Starszy Woodruff pozostał na tym obszarze jeszcze przez osiem miesięcy. Później wspominał: ’W ciągu trzydziestu dni od mojego przybycia do Herefordshire ochrzciłem 45 głosicieli słowa Bożego i kilkuset ich wyznawców […]. Natomiast w ciągu tych ośmiu miesięcy ochrzciliśmy blisko dwa tysiące ludzi‘.

Odnosząc się do tego doświadczenia, Prezydent Woodruff napisał: ‘Cała historia tej misji w Herefordshire ukazuje ważność słuchania cichego, spokojnego głosu Bożego oraz objawień od Ducha Świętego. Pan przygotował ludzi otwartych na przyjęcie ewangelii. Modlili się o światłość i prawdę, więc Pan mnie do nich przywiódł’” (Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff [2004], str. 90–91).

Zapytaj uczniów:

  • Co zrobił Starszy Woodruff, aby dowiedzieć się, gdzie szukać ludzi gotowych na przyjęcie ewangelii?

  • W jaki sposób Pan pomógł Starszemu Woodruffowi? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że Pan nie tylko natchnął Starszego Woodruffa, że ma wyruszyć do południowej Anglii, ale również dał mu okazję do nauczania w posiadłości Johna Benbowa, gdzie setki mężczyzn i kobiet było gotowych na przyjęcie przywróconej ewangelii).

  • Jaka zasada dotycząca odnajdywania ludzi do nauczania została przedstawiona w historii Starszego Woodruffa? (Możesz podsumować odpowiedzi uczniów, zapisując na tablicy następującą zasadę: Pan może pomóc nam w znalezieniu ludzi gotowych na przyjęcie ewangelii, jeśli będziemy modlić się o taką pomoc, słuchać podszeptów Ducha i działać zgodnie z wiarą).

Poproś uczniów, aby otworzyli podręczniki Abyście głosili moją ewangelię na stronie 157. Niech jeden z nich przeczyta na głos pierwszy akapit podrozdziału „Rozwijanie w sobie wiary, by znajdywać ludzi”. Następnie zapytaj:

  • W jaki sposób świadomość tego, że „Pan przygotowuje ludzi na przyjęcie [was] i przywróconej ewangelii” może zmotywować was do przygotowania się na misję?

Niech uczniowie przeczytają kolejny akapit ze strony 157. podręcznika Abyście głosili moją ewangelię noszący podtytuł „Rodzina Boża”. Następnie zapytaj:

  • W jaki sposób doktryna mówiąca o tym, że wszyscy jesteśmy częścią rodziny Bożej, wpływa na wasze uczucia związane z odnajdywaniem ludzi do nauczania?

  • O co, na podstawie wersetu: Alma 31:34–35, modlił się Alma, kiedy przygotowywał się do nauczania Zoramitów?

  • Czego możemy nauczyć się z modlitwy Almy?

ikona filmuWyświetl film: „Developing the Faith to Find” [Rozwijanie w sobie wiary, by odnajdywać ludzi] (2:55). Niech uczniowie zwrócą uwagę na wskazówki dotyczące odnajdywania ludzi do nauczania. Możesz zachęcić ich, aby zanotowali to, co znajdą.

Zapytaj:

  • Jakie wskazówki dotyczące odnajdywania ludzi do nauczania przekazali w tym filmie misjonarze? (Uczniowie mogą udzielić odpowiedzi podobnych do tych: Misjonarze powinni modlić się o okazje do nauczania, kochać innych ludzi i postrzegać ich tak, jak czyni to Bóg, i pamiętać, że Pan przygotowuje Swoje dzieci na przyjęcie ewangelii i wskazuje misjonarzom drogę do nich. Bóg tak bardzo miłuje Swoje dzieci, że chce, aby każdy miał szansę, aby usłyszeć i przyjąć ewangelię).

  • Dlaczego tak ważne jest, aby działać pod wpływem uczuć i docierać do bliźnich, zapraszając ich do poznania ewangelii?

Niech uczniowie przeczytają trzy akapity podrozdziału „Znajdźcie tych, co was przyjmą” ze strony 158. podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Następnie zapytaj:

  • Jakie wyzwania mogą czekać nas, kiedy będziemy poszukiwać ludzi do nauczania? (Zazwyczaj nie wiemy, kto jest gotowy na przyjęcie ewangelii. Ludzie niekoniecznie od razu dostrzegą w nas sługi Pana. Mogą nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że poszukują przywróconej ewangelii).

  • W jaki sposób Pan pomaga nam odnajdywać ludzi do nauczania? (Zsyła Ducha Świętego, aby nas prowadził).

  • Jak myślicie, czego mógłby oczekiwać Pan od misjonarzy, którzy nie osiągają natychmiastowych rezultatów w odnajdywaniu ludzi do nauczania?

Jeśli pośród uczniów są członkowie nawróceni do Kościoła, możesz poprosić jednego lub kilkoro z nich, aby opowiedzieli, jak poznali Kościół i w jaki sposób przekonali się, że misjonarze nauczają prawdy. W przypadku braku takich uczniów, poproś uczniów, aby pomyśleli o znajomych lub członkach rodziny, którzy są nawróconymi. Możesz również poprosić ich, aby opowiedzieli historie nawrócenia tych osób.

Kluczowa rola członków w pracy misjonarskiej

Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Thomasa S. Monsona i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

Prezydent Thomas S. Monson

„Teraz jest czas, by członkowie i misjonarze zjednoczyli swe siły, by wspólnie pracowali, by trudzili się w winnicy Pana, aby przyprowadzić do Niego dusze ludzkie. Przygotował On wiele sposobów, w jakie możemy dzielić się ewangelią, i będzie nas wspierał w naszej pracy, jeśli będziemy kroczyć naprzód z wiarą, aby wypełnić Jego dzieło” („Faith in the Work of Salvation” [przemówienie wygłoszone podczas ogólnoświatowego szkolenia przywódców, odbywającego się pod hasłem „Dzieło zbawienia”, 23 czerwca 2013 r.).

Możesz zadać pytania podobne do następujących:

  • Dlaczego ważne jest, by pamiętać, że prorok Boga poprosił nas, abyśmy jako członkowie angażowali się w pracę misjonarską? (Możesz odnieść się do wersetu: Nauki i Przymierza 88:81, który zawiera oczekiwania Pana względem tych, którzy otrzymali ewangelię).

  • Jak myślicie, co Prezydent Monson miał na myśli, mówiąc „teraz jest czas”, aby członkowie i misjonarze wspólnie pracowali?

Poproś uczniów, aby otworzyli podręczniki Abyście głosili moją ewangelię na stronach 162–163. Niech troje z nich po kolei czyta trzy pierwsze akapity z podrozdziału: „Znaczenie członków”. Następnie zapytaj:

  • Jaki efekt w nauczaniu ewangelii może przynieść współpraca misjonarzy z członkami? (Odpowiedzi uczniów mogą zawierać następującą zasadę: Kiedy członkowie zapraszają inne osoby, aby były nauczane i są obecni podczas lekcji, więcej ludzi przyjmuje chrzest i pozostaje aktywnymi w Kościele).

ikona filmuWyświetl film: „The Lord of the Harvest: The Adams Family” [Pan żniwa: rodzina Adamsów] (4:41) i poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, co zrobili członkowie Kościoła, aby pomóc rodzinie Adamsów otrzymać błogosławieństwa ewangelii.

Zapytaj:

  • Jakie są przykłady działań, które doprowadziły rodzinę Adamsów do otrzymania błogosławieństw ewangelii?

  • Jak myślicie, co sprawiło, że członkowie byli chętni dzielić się ewangelią z rodziną Adamsów?

Niech uczniowie przeczytają na głos dwa akapity podrozdziału „Żaden wysiłek nie idzie na marne” z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię, znajdujące się na stronach 172–173. Możesz zadać pytania podobne do następujących:

  • Dlaczego, nawet jeśli ludzie nie przyjmą zaproszenia, by poznać przywróconą ewangelię, żaden wysiłek nie idzie na marne?

  • Jak misjonarze mogą zachować właściwe nastawienie w przypadku, gdy ludzie odmawiają poznania ewangelii?

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach związanych z członkowską pracą misjonarską oraz wyjaśnili, co czuli, gdy próbowali dzielić się ewangelią z innymi.

Uczestnictwo członków w pracy misjonarskiej

Zapisz na tablicy poniższe odnośniki do pism świętych, po czym poproś każdego z uczniów, aby po cichu przeczytał po jednym z nich i odszukał błogosławieństwa obiecane tym, którzy uczestniczą w pracy misjonarskiej.

NiP 18:10, 14–16

NiP 33:6–11

NiP 100:5–6

Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wyjaśnili treść przeczytanych wersetów i opowiedzieli o tym, jak obiecane błogosławieństwa mogą motywować ich do znajdowania ludzi, którzy mogą przyjąć ewangelię. Zachęć wszystkich uczniów do aktywnego uczestnictwa w dyskusji. Możesz zapisać ich odpowiedzi na tablicy, tuż obok odpowiedniego fragmentu.

Możesz też zapisać na tablicy następującą zasadę: Jako członkowie-misjonarze już teraz możemy zacząć odnajdywać ludzi do nauczania.

Aby wyjaśnić uczniom, w jaki sposób mogą uczestniczyć w pracy misjonarskiej jako członkowie, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego M. Russella Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech uważnie słuchają i zwrócą uwagę na radę, jak odnaleźć w sobie pewność i odwagę w docieraniu do innych:

Starszy M. Russell Ballard

„Bracia i siostry, pewność i wiara zastąpią strach, jeśli członkowie i pełnoetatowi misjonarze uklękną w modlitwie i szczerze poproszą Pana, aby ich błogosławił okolicznościami, w których mogą dzielić się ewangelią. Wtedy musimy wykazać się wiarą i wypatrywać możliwości, aby przedstawić ewangelię Jezusa Chrystusa dzieciom naszego Ojca Niebieskiego, i z pewnością napotkamy dogodne sytuacje. Te okoliczności nigdy nie będą wymagały przymusowej lub nienaturalnej reakcji. Wręcz przeciwnie, będziemy czuć się swobodnie ze względu na naszą miłość dla naszych braci i sióstr. Bądźcie pozytywni, a ci, z którymi będziecie rozmawiać, odczują tę miłość. Nigdy nie zapomną tego uczucia, nawet jeśli nie był to dla nich właściwy czas, aby przyjąć do swojego życia ewangelię. To także może się zmienić, jeśli zmienią się okoliczności, w jakich żyją.

Nie jest możliwe, abyśmy ponieśli klęskę, kiedy wypełniamy pracę Pana. Podczas gdy rezultaty związane są z wolnym wyborem, dzielenie się ewangelią jest naszym obowiązkiem.

Zaufajcie Panu. On jest Dobrym Pasterzem. On zna Swoje owce, one znają Jego głos, a w dzisiejszych czasach głosem Dobrego Pasterza jest mój i wasz głos. Jeśli nie będziemy zaangażowani w tę pracę, ominiemy wielu z tych, którzy przyjęliby nowinę Przywrócenia. Mówiąc krótko, jest to kwestia naszej wiary i czynów. Zasady są bardzo proste — módlcie się, zarówno osobiście, jak i z waszymi rodzinami, o okazje do dzielenia się ewangelią […].

Nie musicie być towarzyską osobą lub elokwentnym, przekonującym nauczycielem. Jeśli nieprzerwanie macie w sobie miłość i nadzieję, Pan obiecał, że w chwili gdy ‘[wzniesiecie] głosy do tego ludu; [będziecie głosili] myśli jakie [On umieści] w sercach waszych, i nie pomieszacie się wobec ludzi;

[Bowiem] będzie wam dane […] w samej chwili, co macie powiedzieć’ (NiP 100:5–6)” („Zaufajcie Panu”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 44).

Zapytaj:

  • Co Starszy Ballard miał na myśli, sugerując, że członkowie mogą odnaleźć w sobie pewność, aby przedstawić ewangelię bliźnim?

  • W jaki sposób odnajdywanie ludzi do nauczania jest kwestią wiary?

Daj uczniom kilka minut, aby przejrzeli pomysły wymienione w ramce „Pomysły na pomaganie członkom”, znajdujące się na stronach 164–165 podręcznika Abyście głosili moją ewangelię i odszukali konkretne sposoby, za pomocą których członkowie mogą angażować się w pracę misjonarską. Niech wybiorą jeden lub dwa pomysły, które już teraz mogą wypróbować. Następnie zapytaj:

  • Które z tych pomysłów możecie wypróbować już teraz, aby zapraszać inne osoby do wysłuchania przesłania ewangelii?

  • Jak myślicie, dlaczego niektórzy członkowie Kościoła mają obawy, by wypróbować te pomysły?

Zachęć uczniów, aby poświęcili kilka minut na zanotowanie sposobów, za pomocą których odnajdą ludzi do nauczania przez misjonarzy. Zasugeruj uczniom zanotowanie nazwisk konkretnych członków rodziny i przyjaciół nienależących do Kościoła, aby ich plany dzielenia się z nimi ewangelią mogły przynieść lepsze efekty. Możesz zasugerować też, aby uczniowie w swoich planach uwzględnili takie czynności, jak codzienna modlitwa o okazje do pracy misjonarskiej, szukanie sposobności do rozmowy na tematy związane z ewangelią, zapraszanie ludzi na spotkania i zajęcia kościelne, zapraszanie na lekcje z misjonarzami, zachęcanie do przeczytania Księgi Mormona i tak dalej. Działając pod wpływem Ducha, możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi planami z resztą klasy.

Wykorzystaj wszystkie narzędzia przygotowane przez Pana

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos następującą wypowiedź Starszego L. Toma Perry’ego (1922–2015) z Kworum Dwunastu Apostołów, a pozostałych poproś, aby zwrócili uwagę na to, jak zmieniają się sposoby odnajdywania ludzi do nauczania:

Starszy L. Tom Perry

„Kiedy byłem młodym misjonarzem, rozmawialiśmy z ludźmi napotkanymi na ulicy i pukaliśmy od drzwi do drzwi, aby dzielić się ewangelią. Świat nie jest już taki sam. Teraz większość ludzi jest bardzo zajęta swoim życiem. Ciągle się gdzieś spieszą, zazwyczaj są niechętni, aby nieznajomi i nieproszeni goście wchodzili do ich domów i dzielili się przesłaniem przywróconej ewangelii. Przeważnie komunikują się z ludźmi, a także z bliskimi przyjaciółmi przez Internet. Dlatego też, natura pracy misjonarskiej musi ulec zmianie, aby Pan mógł dokonać Swego dzieła, zgromadzić rozproszony Izrael ‘z czterech stron świata’ [2 Nefi 21:12]. W związku z tym upoważniamy misjonarzy do korzystania z Internetu w celu głoszenia ewangelii […].

Kiedy misjonarze wkraczają w nową erę wykorzystania komputerów do pracy Pana, zachęcamy młodych, starszych, dorosłych i młodych dorosłych, młodzież i dzieci, aby wzięli udział w […] dzieleniu się ich przesłaniem przez Internet […].

Tak jak misjonarze muszą dostosować się do zmieniającego się świata, tak członkowie muszą zmienić swój sposób myślenia o pracy misjonarskiej członka-misjonarza. Mówiąc to, pragnę jasno wyjaśnić, że to, o co my — członkowie — jesteśmy proszeni, nie uległo zmianie, ale to, w jaki sposób mamy dostosować wypełnianie obowiązku dzielenia się ewangelią w zmieniającym się świecie” („Missionary Work in the Digital Age” [przemówienie wygłoszone podczas ogólnoświatowego szkolenia przywódców, odbywającego się pod hasłem „Dzieło zbawienia”, 23 czerwca 2013 r.]).

Zapytaj:

  • Dlaczego, według Starszego Perry’ego członkowie i misjonarze muszą zacząć korzystać z Internetu w celu dzielenia się ewangelią? Jakie korzyści płyną z tego?

  • Które z narzędzi lub zasobów internetowych możecie wykorzystać, aby dzielić się swoim świadectwem o ewangelii i zapraszać innych, by dowiedzieli się więcej?

  • Jak konkretnie możecie używać tych narzędzi, aby dzielić się przesłaniem ewangelii? (Ta dyskusja pomoże uczniom rozpoznać zasadę mówiącą o tym, że naśladowcy Jezusa Chrystusa mogą korzystać ze współczesnej techniki w celu dzielenia się swoim świadectwem o ewangelii z ludźmi z całego świata).

Pokaż poniższe wytyczne ze strony LDS.org i poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos pierwszego akapitu. Kilku kolejnych zaś poproś, aby przeczytali na głos listę wytycznych dotyczącą korzystania z mediów społecznościowych. Pozostali uczniowie niech zastanowią się, w jaki sposób te informacje mogą pomóc im w udoskonaleniu umiejętności dzielenia się ewangelią w Internecie.

„Media społecznościowe mogą odegrać znaczącą rolę w życiu tych, którzy ich używają. Dostarczają możliwości dzielenia się wiarą w Jezusa Chrystusa i umacniania znajomości. Kościół zachęca do korzystania z mediów społecznościowych, o ile popierają one misję Kościoła, umacniają relacje, a także ułatwiają, aby dzieci naszego Ojca Niebieskiego mogły otrzymywać objawienia. Członkowie Kościoła są zachęcani do bycia przykładami w każdym czasie i we wszystkich miejscach, w tym w przypadku udziału w rozmowach ogólnoświatowych dostępnych za pośrednictwem mediów społecznościowych […].

Oto sugestie dotyczące korzystania z mediów społecznościowych w naszym życiu:

Podczas korzystania z Internetu okazuj życzliwość innym osobom. Nauki świętych w dniach ostatnich wymagają od członków, aby z szacunkiem traktowali swojego bliźniego bez względu na okoliczności.

Działając pod wpływem Ducha, składaj osobiste świadectwo o przywróconej ewangelii. Twoje przesłania powinny mieć charakter osobisty. Nie pozwól, aby odbiorcy twoich wiadomości odnieśli wrażenie, że wypowiadasz się w imieniu Kościoła. Nie twórz grup, które mogłyby sugerować, że reprezentują bądź są sponsorowane przez Kościół.

Komunikując się w Internecie, zawsze bądź przykładem naśladowcy Chrystusa. Twój dobry przykład może wpływać na osoby z twojego otoczenia. Zaprzestań kontaktów z ludźmi, którzy nieustannie starają się zachęcać innych do dokonywania złych wyborów oraz zamieszczają nieodpowiednie materiały […].

Używaj dobrego osądu podczas zamieszczania materiałów na stronach mediów społecznościowych. W Internecie nie ma przycisku ‘usuń’. Zdjęcia czy wpisy, które zamieszczasz, mogą pozostać w sieci przez wiele lat i negatywnie wpłynąć na twój wizerunek, kiedy będziesz szukał pracy, starał się o przyjęcie do szkoły, czy też w innej sytuacji, gdy twoja publiczna działalność w Internecie może podlegać ocenie. Upewnij się, że twoje komunikaty są zgodne ze zobowiązaniem, aby wziąć na siebie imię Zbawiciela” („Social Media Helps for Members”, adres internetowy: LDS.org).

Poproś uczniów, aby podzielili się z klasą swoimi przemyśleniami o tym, w jaki sposób sugestie z tej listy pomogą im pamiętać, jak dzielić się ewangelią w Internecie.

Jeśli dysponujesz wystarczającą ilością czasu, możesz poprosić jednego z uczniów, aby pokazał pozostałym, jak za pośrednictwem mediów społecznościowych udostępniać filmy albo inne materiały ze stron internetowych: LDS.org lub mormon.org. Inny uczeń może pokazać, jak utworzyć profil na stronie mormon.org.

ikona filmuAby uczniowie nabrali pewności siebie w wykorzystywaniu techniki przy dzieleniu się świadectwem i ewangelią, możesz wyświetlić film „Sharing Your Beliefs” [Dzielenie się wiarą] (2:02). Przed wyświetleniem filmu zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, jaki mogą mieć wpływ, dzięki używaniu techniki do dzielenia się swoimi uczuciami i ewangelią.

Po zakończeniu filmu zapytaj:

  • W jaki sposób technika może zwiększyć wysiłki członków, którzy pragną dzielić się przesłaniem ewangelii?

Zachęć uczniów do opisania, jak mogą wykorzystać technikę do dzielenia się świadectwem z innymi osobami. Na zakończenie lekcji złóż swoje świadectwo na temat doktryn i zasad nauczanych podczas tej lekcji.

Zaproszenie do działania

Pomóż uczniom, aby już teraz zaczęli odnajdywać ludzi, którzy są gotowi, aby usłyszeć przesłanie ewangelii, poprzez jedno lub kilka następujących działań:

  • Wykorzystajcie pomysły, zanotowane podczas zadania pisemnego na tej lekcji, aby pomóc w odnalezieniu ludzi do nauczania przez misjonarzy.

  • Przejrzyjcie listę kontaktów w telefonie komórkowym i znajdźcie mniej aktywnego członka lub osobę nie będącą członkiem Kościoła. Zadzwońcie do tej osoby albo wyślijcie wiadomość tekstową, zapraszając do wspólnego pójścia do kościoła w najbliższą niedzielę.

  • Przejrzyjcie stronę: mormon.org oraz jej zasoby, takie jak filmy, artykuły i profile zamieszczone przez członków Kościoła. Udostępnijcie film, artykuł lub inną stronę za pośrednictwem mediów społecznościowych.

  • Utwórzcie swój profil na stronie: mormon.org. Udostępnijcie swój profil, wykorzystując media społecznościowe.

  • Udostępnijcie za pomocą mediów społecznościowych film z serii Mormońskie przesłania i opiszcie swoje uczucia z nim związane.