13

Nauczanie ewangelii Jezusa Chrystusa (część 1.)

Wprowadzenie

Ewangelia Jezusa Chrystusa zawiera wieczne doktryny, zasady, prawa, przymierza i obrzędy niezbędne dla ludzkości, aby mogła powrócić do obecności Boga i otrzymać wywyższenie w królestwie celestialnym. Pierwszymi zasadami i obrzędami ewangelii są: wiara w Jezusa Chrystusa, pokuta, chrzest przez zanurzenie i dar Ducha Świętego. Przyszli misjonarze powinni być przygotowani, aby pomóc zainteresowanym w rozwinięciu wiary w Jezusa Chrystusa i odpokutowaniu za grzechy, zanim przystąpią do chrztu i otrzymają Ducha Świętego.

Wcześniejsze przygotowania

• Przestudiuj fragmenty: Mosjasz 3:19; 4:1–3; 5:2 oraz Alma 36.

• Przestudiuj: Abyście głosili moją ewangelię, str. 60–64.

• Przygotuj do pokazania ilustrację Nawrócenie się Almy młodszego (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 77) lub podobną ilustrację.

• Przygotuj do wyświetlenia film „Jesus Christ Is the Way” [Jezus jest Drogą] (5:02), dostępny na stronie: LDS.org.

• Przygotuj egzemplarze ulotki zatytułowanej „Pokuta”, która znajduje się na końcu tej lekcji, jako jeden z pomysłów do wykorzystania w trakcie nauczania na temat pokuty.

Propozycje dotyczące nauczania

Dzięki Chrystusowi możemy być oczyszczeni z grzechu

Gotowość do nauki. Aby pomóc uczniom w lepszym przyswajaniu wiedzy, nauczyciele powinni rozpoczynać każdą lekcję w taki sposób, który przyciągnie ich uwagę. Na przykład, nauczyciel może napisać na tablicy intrygujące pytanie bądź pokazać przedmiot lub zdjęcie, które wzbudzi zainteresowanie uczniów, kiedy będą się zbierać w klasie.

Aby pomóc uczniom przygotować się do nauki podczas lekcji, przed rozpoczęciem zajęć zapisz na tablicy następujące pytanie:

Jaka jest różnica pomiędzy postrzeganiem dobra i zła przez świat i przez Ojca Niebieskiego?

Po rozpoczęciu zajęć poproś kilkoro uczniów, aby udzielili odpowiedzi na pytanie zapisane na tablicy. Gdy udzielą odpowiedzi, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos zawartość ramki zatytułowanej „Grzech”, znajdującej się w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię na stronie 61. Następnie zapytaj:

• Dlaczego ważne jest, aby zainteresowani, zanim dowiedzą się o ewangelii Jezusa Chrystusa, zrozumieli najpierw, czym jest grzech i jakie są jego konsekwencje?

Zapisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby odszukali na nie odpowiedzi, kiedy będą studiować podrozdział: „Dzięki Chrystusowi możemy być oczyszczeni z grzechu”, znajdujący się na stronach 60–61 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię:

Które z prawd zawartych w tym podrozdziale mogą pomóc zainteresowanym w rozwinięciu pragnienia, aby zbliżyć się do Jezusa Chrystusa?

Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Ich odpowiedzi mogą zawierać następujące prawdy:

• Bóg wysłał na świat Swego Umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa, abyśmy po śmierci mogli wrócić do Jego obecności.

• Jedynie dzięki łasce i miłosierdziu Zbawiciela możemy być oczyszczeni z grzechu.

• Dzięki Zadośćuczynieniu i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa wszyscy ludzie staną przed obliczem Pana, aby mogli być osądzeni.

• Nic nieczystego nie może żyć w obecności Boga.

• Jezus Chrystus był na naszym miejscu i cierpiał karę za nasze grzechy.

• Jezus Chrystus wybacza nam nasze grzechy, kiedy przyjmujemy Go, pokutujemy i przestrzegamy Jego przykazań.

Następnie daj uczniom kilka minut na przestudiowanie lub zaznaczenie kilku fragmentów pism świętych — odzwierciedlających powyższe zasady — znajdujących się w materiale, który przeczytali, albo w ramce zatytułowanej: Studiowanie pism świętych, znajdującej się na stronie 61. Możesz zaproponować, aby połowa klasy wybrała fragmenty z przeczytanego materiału, a druga połowa z ramki. Poproś uczniów, aby przygotowali się do wyjaśnienia, jak mogą wykorzystać jeden bądź kilka tych fragmentów, by pomóc zainteresowanym zrozumieć i docenić to, co Ojciec Niebieski i Jego Syn Jezus Chrystus uczynili dla nas, abyśmy byli w stanie przezwyciężyć skutki grzechu. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się tym, czego się dowiedzieli.

Wiara w Jezusa Chrystusa

Przejrzyj z uczniami zdanie określające cel misjonarski, znajdujące się w ramce zatytułowanej: „Twój cel”, na stronie 1. podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Następnie zapytaj:

• Jaka jest różnica pomiędzy (1) przyprowadzeniem kogoś do Chrystusa i pomaganiem mu w nawróceniu się na Jego przywróconą ewangelię a (2) jedynie przyczynieniem się, aby ktoś został członkiem Kościoła.

• Dlaczego ważniejsze jest dla misjonarzy, aby pomóc ludziom przyjść do Chrystusa, niż przyczynić się do tego, aby zostali członkami Kościoła?

Poproś, aby uczniowie przestudiowali pierwszy akapit podrozdziału zatytułowanego: „Wiara w Jezusa Chrystusa” na stronie 61. w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Podczas studiowania niech zwrócą uwagę na to, jak wiara w Jezusa Chrystusa może pomóc w nawróceniu się do Jego przywróconej ewangelii. Następnie zapytaj:

• Czym, w oparciu o to, co przeczytaliście, jest wiara w Jezusa Chrystusa?

• Jak wiara w Jezusa Chrystusa prowadzi do nawrócenia się na Jego przywróconą ewangelię?

Zapisz na tablicy: Wiara w Jezusa Chrystusa prowadzi do działania. Poproś, aby uczniowie przestudiowali pozostałe akapity podrozdziału zatytułowanego: „Wiara w Jezusa Chrystusa” na stronach 61–62 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Gdy będą czytać, poproś ich o zaznaczenie uczynków, które charakteryzują osobę wierzącą w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie. Po kilku minutach zapytaj:

• Jakie uczynki mogą wskazywać na to, że osoba zainteresowana rozwija wiarę w Jezusa Chrystusa? (Odpowiedzi mogą być następujące: odpokutowanie, pogłębianie wiedzy i stawanie się podobnym do Zbawiciela, przestrzeganie przykazań, unikanie grzechu, modlenie się o siłę, by przezwyciężać pokusy, poszerzanie wiedzy o słowie Bożym i dotrzymywanie zobowiązań związanych z zasadami ewangelii).

• Jak, według tego, co przeczytaliście, Jezus Chrystus błogosławi nas w naszym codziennym życiu, kiedy wykazujemy się wiarą w Niego? (Odpowiedzi mogą być następujące: Daje nam siłę, aby sprostać wyzwaniom życia; pomaga nam zmienić pragnienia naszych serc; uzdrawia nas fizycznie i duchowo).

Poproś uczniów, aby w swoich dziennikach do studiowania odpowiedzieli na następujące pytania:

• Jak wiara w Jezusa Chrystusa motywuje was do działania w sposób opisany w tej części podręcznika?

• Co jeszcze możecie zrobić, aby pokazać, że macie wiarę w Jezusa Chrystusa?

Podziel uczniów na pary lub grupy. Poproś każdą parę o przygotowanie dwu‑ lub trzyminutowej lekcji o wierze w Jezusa Chrystusa. Podczas przygotowań niech korzystają z materiału dostępnego w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię, na stronach 61–62, łącznie z jednym lub dwoma fragmentami pism świętych z ramki Studiowanie pism świętych. Uczniowie mogą również korzystać z broszury misjonarskiej, zatytułowanej Ewangelia Jezusa Chrystusa. Po upływie czasu przeznaczonego na przygotowanie, utwórz z par czteroosobowe grupy (po dwie pary w grupie). Niech jedna para w każdej grupie naucza drugą parę. Zaznacz, że uczniowie powinni nauczać własnymi słowami, używając języka prostego i mało skomplikowanego.

Kiedy uczniowie skończą nauczać, niech w grupach omówią między sobą, co według nich poszło dobrze, co było dla nich wyzwaniem podczas nauczania i dlaczego oraz w jaki sposób pomogli osobom nauczanym pojąć ważność posiadania wiary w Jezusa Chrystusa.

Następnie niech uczniowie zamienią się rolami, aby druga para nauczała. Dopilnuj, aby druga para również miała czas na omówienie tych pytań.

Na koniec tego ćwiczenia poproś uczniów, aby opowiedzieli, z jakimi pytaniami najczęściej się spotykali albo do jakich doszli spostrzeżeń. Jeśli uczniowie nie są zbyt skorzy do udzielania odpowiedzi, możesz zadać następujące pytanie: Czy podczas nauczania było coś, co wyjątkowo się wam spodobało? Zapytaj, czy jakiś uczeń chce podzielić się z klasą doświadczeniami ze swojego życia, gdy został pobłogosławiony dzięki wierze w Jezusa Chrystusa.

Pokuta

Pokaż ilustrację przedstawiającą Almę i synów Mosjasza (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 77) i poproś uczniów, aby streścili historię nawrócenia Almy Młodszego (zob. Alma 36:6–24). Następnie poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety Alma 36:13, 17–21 oraz 23–25.

Następnie zapytaj:

• Jak Alma wykazał się wiarą w Jezusa Chrystusa?

• Co wydarzyło się w wyniku okazania wiary przez Almę?

• Jakie były rezultaty szczerej pokuty Almy?

Pozytywne reagowanie. Gdy uczeń odpowiada na pytania, nauczyciel powinien przyjąć odpowiedź w pozytywny sposób. Może po prostu powiedzieć „dziękuję” lub potwierdzić poprawność odpowiedzi. Gdy uczeń natomiast udziela nieprawidłowych odpowiedzi, nauczyciel powinien dać mu szansę i tak sformułować pytanie, aby tym razem mógł właściwie odpowiedzieć. Nauczyciel powinien stworzyć w klasie atmosferę zaufania, tak aby wszyscy uczniowie czuli się komfortowo, dzieląc się swoimi spostrzeżeniami i uczuciami.

Daj uczniom minutę na zapisanie w swoich dziennikach do studiowania jednozdaniowej definicji pokuty. Poproś kilkoro uczniów o przeczytanie tego, co zapisali. Aby pomóc uczniom utrwalić w pamięci prostą definicję pokuty, pokaż następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Kiedy grzeszymy, odwracamy się od Boga. Kiedy odpokutowujemy, ponownie zwracamy się ku Bogu […].

Pokuta wymaga odwrócenia się od takich rzeczy, jak nieuczciwość, duma, złość i nieczyste myśli, a zwrócenia się ku innym, takim jak dobroć, bezinteresowność, cierpliwość i duchowość. Jest to ‘powtórne zwrócenie się’ do Boga” („Odpokutujcie, abym mógł was uzdrowić”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 40–41).

• W jaki sposób ta prosta definicja może pomóc wam w wyjaśnieniu znaczenia pokuty? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz następującą zasadę na tablicy: Pokuta jest powtórnym zwróceniem się do Boga).

Aby wyjaśnić uczniom proces i skutki pokuty, możesz dać im do przestudiowania wersety: Mosjasz 3:19; 4:1–3 i 5:2. Kiedy będą studiować, niech odnajdą słowa i zwroty wyjaśniające znaczenie pokuty. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów o podzielenie się z resztą klasy tym, co znaleźli. Następnie zapytaj:

• Jakie przykłady zawarte w tych wersetach, wskazują na to, że lud króla Beniamina wykazał się wiarą w Jezusa Chrystusa, aby otrzymać przebaczenie swych grzechów?

Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki zawierające następującą tabelkę albo narysuj tabelkę na tablicy tak, aby uczniowie mogli ją przerysować do swoich dzienników do studiowania:

Czym jest pokuta?	Jak odpokutować?	Jakie są owoce, czyli dowody odpokutowania?
Zmiana myśli, wierzeń, zachowania	Odczuwanie żalu, czyli Bożego smutku	Przyjęcie miłosierdzia Chrystusa

Poproś uczniów, aby przestudiowali podrozdział zatytułowany: „Pokuta” na stronach 62–63 podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Kiedy uczniowie będą studiować, niech wypełnią kolumny swojej tabelki lub ulotki słowami, zwrotami lub zdaniami z podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Aby pomóc uczniom uzupełnić tabelkę odpowiednimi zwrotami, w każdej kolumnie podano przykład właściwej odpowiedzi. Kiedy uczniowie skończą, ich tabelki mogą wyglądać następująco:

Czym jest pokuta?	Jak odpokutować?	Jakie są owoce, czyli dowody odpokutowania?
Zmiana myśli, wierzeń, zachowania Inne spojrzenie na siebie, Boga i na świat Dostosowanie naszego życia do woli Boga Odwrócenie się od grzechu i niepopełnianie go więcej Stałe starania, aby naprawiać grzechy i się doskonalić	Odczuwanie żalu, czyli Bożego smutku Zaprzestanie czynienia złych rzeczy Czynienie tego, co dobre Rozpoznanie grzechów Wyznanie grzechów Proszenie Boga o przebaczenie Rozwiązywanie problemów, które mogły powstać w wyniku naszych działań Opieranie się wszelkim pragnieniom popełnienia grzechu Rozwijanie cech Chrystusowych, zdobywanie wiedzy, służba Okazywanie miłości Bogu poprzez posłuszeństwo	Przyjęcie miłosierdzia Chrystusa Zmienia się postrzeganie siebie i świata Rozumienie naszej relacji z Bogiem Pragnienie podążania za Bogiem staje się coraz silniejsze Czujemy, że Bóg nam wybaczył Odczuwamy pokój Boży Ustępuje poczucie winy i żal Bardziej czujemy wpływ Ducha Jesteśmy lepiej przygotowani do życia z Bogiem i Jezusem Chrystusem Stajemy się bardziej podobni do Jezusa Odczuwamy radość

Zrozumienie doktryn i zasad. Kiedy uczniowie w pełni zrozumieją doktrynę lub zasadę, ich możliwości nie ograniczają się do samego podania jej definicji. Mogą również zdać sobie sprawę z tego, jak ta doktryna lub zasada może wpłynąć na ich życie. Gdy uczniowie rozpoznają i zrozumieją doktrynę lub zasadę, mogą ją zastosować. Nauczyciele mogą przybliżyć uczniom doktryny i zasady, a następnie nauczyć ich, jak je zastosować, zadając pytania zmuszające do głębszej analizy tego, co studiowali.

Po upływie czasu wyznaczonego na uzupełnienie tabelek poproś uczniów, aby omówili w parach zwroty i słowa, które się w nich znajdują. Możesz zadać uczniom wszystkie lub kilka następujących pytań, aby pomóc im pogłębić wiedzę na temat nauczanych doktryn i zasad:

• W jaki sposób zasady określone przez was w dwóch pierwszych kolumnach pomagają wam określić, czy osoba zainteresowana szczerze pokutuje?

• Jakie błogosławieństwa, poza odpuszczeniem grzechów, spływają na nas zgodnie z tym, co zapisaliście w trzeciej kolumnie?

• Zastanówcie się nad wpisami w pierwszej i trzeciej kolumnie. Dlaczego musimy mieć wiarę w Chrystusa, aby te wszystkie rzeczy mogły zaistnieć?

Kiedy uczniowie będą odpowiadać, możesz zaznaczyć, że misjonarze nauczają ewangelii, aby pomóc ludziom budować wiarę w Jezusa Chrystusa i zmotywować ich do odpokutowania. Wiara w Jezusa Chrystusa i pokuta są niezbędne, by móc skorzystać z Zadośćuczynienia. Pokuta może również pomóc zainteresowanym zbliżyć się do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Aby przygotować uczniów do nauczania na temat pokuty, przedstaw im następujący scenariusz:

Razem ze swoim towarzyszem przez trzy tygodnie nauczaliście dwóch współlokatorów. U jednego z nich zauważyliście znaczny postęp. Drugi zaś zachowuje się tak, jakby stracił zainteresowanie i gdy tylko zaczynacie go nauczać, wychodzi z pokoju. Kiedy w końcu udaje się wam zadać mu pytanie, odpowiada, że zdaje sobie sprawę z tego, że nie żyje zgodnie z wolą Boga, ale tak właśnie postępował przez całe dotychczasowe życie i przywykł do tego, jaki jest, i uważa, że niewiele z tym można zrobić.

Podziel uczniów na pary lub grupy. Daj każdej parze wystarczającą ilość czasu na przygotowanie się do nauczania drugiej pary przez trzy lub cztery minuty na temat pokuty. Poproś uczniów, aby odegrali scenkę, w której nauczają dwóch współlokatorów. Wyjaśnij, że ich nauczanie powinno być proste, jasne i koncentrować się na potrzebach współlokatorów. Niech zastanowią się, w jaki sposób mogą pomóc nieprzejawiającemu zainteresowania współlokatorowi zrozumieć, dlaczego potrzebuje zmiany i uświadomić mu, że z pomocą Zbawiciela może odpokutować. Uczniowie mogą wykorzystać informacje znajdujące się w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię na stronach 62–63 lub w broszurze misjonarskiej zatytułowanej: Ewangelia Jezusa Chrystusa. Zachęć uczniów, aby użyli jednego lub dwóch fragmentów z pism świętych, aby zilustrować znaczenie pokuty.

Podziel uczniów na małe grupy, aby w każdej z nich były dwie pary. Niech każda para naucza drugą, która wciela się w rolę współlokatorów. Wyjaśnij uczniom, że ci, którzy odgrywają rolę zainteresowanych, powinni czuć się swobodnie w wyrażaniu swoich wątpliwości, natomiast niewskazane jest, aby czynili to zbyt dramatycznie bądź byli wrogo nastawieni wobec uczniów, którzy ich nauczają.

Kiedy uczniowie skończą nauczać, niech każda grupa podzieli się ze sobą spostrzeżeniami dotyczącymi tego, co poszło dobrze, a co można by poprawić.

Następnie niech uczniowie zamienią się rolami, tak aby każdy miał możliwość poćwiczenia nauczania. Dopilnuj, aby druga para również miała okazję do podsumowania.

Po zakończeniu tego ćwiczenia zapytaj uczniów o to, jakie im się nasunęły pytania lub jakie mają spostrzeżenia.

Aby pomóc uczniom w zrozumieniu prawdziwości i znaczenia pokuty, jako sposobu powtórnego zwrócenia się do Boga, wyświetl film „Jesus Christ Is the Way” [Jezus Chrystus jest Drogą] (5:02).

Po zakończeniu filmu zapytaj:

• Co świadczy o fakcie, że siostra przedstawiona w tym filmie doznała prawdziwej przemiany dzięki pokucie i zwróciła się do Boga?

• Jakie mieliście uczucia, gdy widzieliście, w jaki sposób przesłanie ewangelii pomogło tej siostrze zmienić się i zwrócić do Boga?

Na zakończenie zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby złożyć swoje świadectwo o mocy wiary i pokuty oraz powiedzieć, dlaczego pragnie dzielić się ewangelią. Na zakończenie ty również złóż swoje świadectwo.

Zaproszenie do działania

Zachęć uczniów, aby poszerzyli swą wiedzę o błogosławieństwach, które przychodzą dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, otrzymaniu przebaczenia grzechów i radości płynącej z pokuty, wykonując jedno lub kilka następujących zadań:

• Na najbliższym domowym wieczorze rodzinnym nauczajcie na temat ważności wiary w Jezusa Chrystusa i pokuty.

• Przestudiujcie wersety dotyczące wiary, znajdujące się w ramce Studiowanie pism świętych na stronie 62 w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię. Zaznaczcie lub podkreślcie wersety, które byście zastosowali podczas nauczania na misji.

• Skorzystajcie z Topical Guide [Przewodnika tematycznego] oraz słów współczesnych proroków i apostołów, aby zgłębić wiedzę na temat doktryny pokuty. Zanotujcie w swoim dzienniku do studiowania to, czego się nauczycie. Zastanówcie się, czy zdobyliście o tej doktrynie świadectwo, którym będziecie mogli się dzielić podczas swojej misji. Wzmocnijcie swoją wiarę w zasadę pokuty poprzez dążenie do codziennego odpokutowania i zanotujcie swoje doświadczenia w dzienniku do studiowania.

• Użyjcie narzędzi Internetowych, takich jak media społecznościowe, aby opublikować film „Jesus Christ Is the Way” [Jezus jest Drogą] (lub jakiś podobny, związany z tematyką Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienia), aby inni ludzie mogli go obejrzeć. Dołączcie wyjaśnienie, dlaczego ten właśnie film ma dla was duże znaczenie.

Ulotka