Świątynia i praca nad historią rodziny

Wprowadzenie

Potencjalni i pełnoetatowi misjonarze mogą uczestniczyć w dziele zbawienia poprzez poszerzanie wiedzy o świątyni i pracy nad historią rodziny oraz pomaganie bliźnim w odczuwaniu wpływu Ducha, który towarzyszy temu dziełu. Historia rodziny może pełnić ogromną rolę w odnajdywaniu ludzi do nauczania oraz wzmacnianiu wiary nowo nawróconych i mniej aktywnych członków. Angażowanie się w pracę nad historią rodziny sprawia, iż serca ludzi zwracają się ku ich przodkom i Panu. Historia rodziny jest również narzędziem, którym misjonarze mogą posługiwać się, aby zapraszać ludzi do przyjścia do Chrystusa i otrzymania obrzędów niezbędnych do zbawienia.

Wcześniejsze przygotowania

Przestudiuj: Nauki i Przymierza 109:22–23; 110:13–16; 138:29–35 oraz Józef Smith — Historia 1:38–39.
Przestudiuj: Abyście głosili moją ewangelię, strony 85–86, 165–168.
Przygotuj do wyświetlenia film: „The Time is Now” [Nadszedł już czas] (3:20), dostępny na stronie: LDS.org.
Przygotuj do wyświetlenia film: „Family History and Missionary Work — Finding” [Historia rodziny i praca misjonarska — odnajdywanie] (3:53), dostępny na stronie: LDS.org.
Przygotuj do wyświetlenia film: „Family History and Missionary Work — Activation” [Historia rodziny i praca misjonarska — uaktywnianie] (3:05), dostępny na stronie: LDS.org.
Wydrukuj formularze kołowego wykresu rodowodu, dostępne na stronie: FamilySearch.org.
Zapoznaj się z podstawowymi narzędziami do wyszukiwania informacji, dostępnymi na stronie: FamilySearch.org, albo zaproś na lekcję konsultanta ds. historii rodziny w okręgu lub gminie, który opowie o tych narzędziach.
Przygotuj do pokazania ilustrację przedstawiającą najbliższą świątynię.
Przygotuj dla każdego ucznia egzemplarz czteropokoleniowego wykresu rodowodu (znajduje się na końcu tej lekcji).

Propozycje dotyczące nauczania

Ważność obdarowania świątynnego

Pokaż zdjęcie najbliższej świątyni, po czym przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Howarda W. Huntera.

„Wszystkich misjonarzy przygotujmy, aby byli godni, by udać się do świątyni i by doświadczenie to było dla nich jeszcze ważniejsze niż otrzymanie powołania na misję” („Follow the Son of God”, Ensign, listopad 1994, str. 88).

Możesz ponownie przeczytać tę wypowiedź, aby podkreślić jej ważność, a następnie zapytaj:

W jaki sposób udanie się do świątyni może być „ważniejsze” niż otrzymanie powołania na misję? (Możliwe odpowiedzi: misja jest doświadczeniem tymczasowym, natomiast przymierza, które zawieramy w świątyni, trwają wiecznie, błogosławieństwa świątynne napełniają mocą godnych misjonarzy).

Niech jeden z uczniów przeczyta pierwszy akapit, znajdujący się w podrozdziale: „Świątynie i historia rodzinna”, na stronie 86. podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Następnie zapytaj:

Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać w świątyni?
W jaki sposób te błogosławieństwa mogą pomóc osobie, która stara się przyjść do Chrystusa?

Aby uświadomić uczniom, jak pójście do świątyni przed rozpoczęciem służby misjonarskiej może wielce pobłogosławić misjonarzy, poproś ich, by przejrzeli wersety: Nauki i Przymierza 109:22–23. Wyjaśnij, że są one częścią modlitwy poświęcającej świątynię w Kirtland. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów, a pozostali niech w tym czasie śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają błogosławieństwa świątynne, które spływają na sługi Pana. Następnie pomóż uczniom rozpoznać zasadę nauczaną w tych wersetach, zadając im następujące pytanie:

W jaki sposób słowa tych wersetów sprawiają, że uświadamiacie sobie, dlaczego tak niezwykle ważne jest, aby misjonarze przed udaniem się na misję otrzymali błogosławieństwa świątynne? (Odpowiedzi uczniów mogą być podsumowane w formie następującej zasady: Otrzymanie błogosławieństw świątynnych umożliwia misjonarzom pójście w świat z boską pomocą i mocą. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Pokaż następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Niezmiernie ważne jest, abyście uświadomili sobie, że pójście do świątyni w celu otrzymania własnego obdarowania […] [jest] nierozłączną częścią waszych przygotowań do misji […]. [Powinniście] zrozumieć znaczenie tych przymierzy świątynnych [i] nierozerwalnego związku pomiędzy waszym obdarowaniem w świątyni a powodzeniem na misji. W rzeczy samej, słowo obdarowanie odzwierciedla znaczenie tego ważnego powiązania. Obdarowanie jest darem […].

Wiecie, że samodzielnie nie jesteście w stanie wykonywać tej pracy. Potrzebujemy pomocy z niebios, potrzebujemy, aby Bóg obdarzył nas darami […]. Ta praca jest niezmiernie ważna, a przeszkody ze strony przeciwnika tak wielkie, że potrzebujemy boskiej mocy, aby zwiększyć nasze wysiłki i przybliżyć światu poznanie Kościoła” („Keeping Covenants: A Message for Those Who Will Serve a Mission”, New Era, styczeń 2012, str. 3–4).

Zapytaj:

Jak wypowiedź Starszego Hollanda potwierdza naukę zawartą w wersetach: Nauki i Przymierza 109:22–23?

Wyjaśnij, że przed otrzymaniem obdarowania świątynnego godni członkowie muszą otrzymać rekomendację świątynną od lokalnych przywódców kapłańskich. Pokaż następującą wypowiedź i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos:

„Rekomendacja świątynna oznacza, że podczas wywiadów z członkiem rady biskupiej lub prezydentem gminy, a także z członkiem prezydium palika lub misji, zostaliśmy uznani za godnych. Wywiady w sprawie rekomendacji świątynnej są dla nas możliwością sprawdzenia naszej godności. Podczas każdego z tych wywiadów przywódca kapłański zadaje nam pytania na temat naszego życia i wiary. Nasi przywódcy kapłańscy traktują te wywiady jako sprawę prywatną i poufną […].

Oto kilka z tematów, na które będą rozmawiać z wami przywódcy kapłańscy:

Wasze świadectwo o Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym.

Wasze poparcie dla Prezydenta Kościoła.

Życie zgodnie z prawem czystości moralnej, płacenie dziesięciny, uczciwe postępowanie wobec bliźnich i przestrzeganie Słowa Mądrości.

Regularne uczęszczanie do kościoła, dotrzymywanie zawartych przymierzy i zachowywanie przykazań ewangelii” („Being Worthy to Enter the Temple”, Ensign, sierpień 2010, str. 8–9; lub Liahona, sierpień 2010, str. 12–13).

W jaki sposób te wymagania dotyczące godności mogą pomóc w zrozumieniu świętego charakteru świątyni i waszego powołania na misjonarza?
O jakich doświadczeniach możecie opowiedzieć, o ile nie są one zbyt osobiste lub święte, które pomogły wam zrozumieć i poczuć znaczenie świątyni i pracy, która jest w niej wykonywana?

Niech uczniowie zastanowią się, co będą musieli zrobić, aby w godny sposób przyjąć obdarowanie świątynne.

Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, możesz zwrócić uwagę uczniów, że jako misjonarze powinni dokładać wszelkich starań i zachęcać nowo nawróconych, żeby przygotowali się, aby udać się do świątyni. Jest duże prawdopodobieństwo, że nowo nawróceni, którzy udadzą się do świątyni, aby wykonać obrzędy chrztu za swoich przodków, pozostaną aktywni i w późniejszym czasie powrócą do świątyni, aby otrzymać swoje obdarowanie i zapieczętowanie świątynne. Podsumowując tę część lekcji, złóż swoje świadectwo o świątyni i duchowej sile, jaką otrzymałeś dzięki pracy świątynnej.

Boży plan odkupienia zmarłych

Przypomnij uczniom, że po Swojej śmierci Jezus Chrystus odwiedził świat duchów (zob. I List Piotra 3:18–20; 4:6). Następnie poproś uczniów, aby przejrzeli fragment: Nauki i Przymierza 138:29–35. Wyjaśnij im, że ten rozdział Nauk i Przymierzy zawiera opis wizji Prezydenta Joseph F. Smitha dotyczącej świata duchów. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos te wersety. Następnie zapytaj:

Co Zbawiciel uczynił, aby zorganizować nauczanie ewangelii osób zmarłych znajdujących się w świecie duchów?
W jaki sposób dzięki słowom zawartym w wersetach 33–35 rozumiemy, jak osoby, które zaakceptowały ewangelię w świecie duchów, mogą otrzymać obrzędy zbawienia? (Ci, którzy zaakceptują przesłanie ewangelii, mogą otrzymać obrzędy dokonywane w ich zastępstwie).

Niech kilkoro uczniów po kolei przeczyta na głos dwa pozostałe akapity podrozdziału: „Świątynie i historia rodzinna”, na stronie 86. podręcznika Abyście głosili moją ewangelię. Następnie zapytaj:

Jak plan Pana odnosi się do tych, którzy zmarli, nie otrzymawszy niezbędnych obrzędów ewangelii? (Żywi mogą wykonywać obrzędy w zastępstwie za zmarłych).

Misja proroka Eliasza

Wyjaśnij, że Eliasz był prorokiem Starego Testamentu, który żył około 900 p.n.e. Prorok Malachiasz prorokował, że Eliasz powróci na ziemię (zob. Ks. Malachiasza 3:23–24), a gdy Moroni ukazał się Józefowi Smithowi w 1823 roku, ponowił zapewnienie, że Eliasz powróci. Niech jeden z uczniów przeczyta na głos wersety: Józef Smith — Historia 1:38–39, a pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, czego Moroni nauczał o Eliaszu. Zapytaj:

Czego Józef Smith dowiedział się o Eliaszu? (Choć uczniowie mogą użyć różnych słów, powinni zrozumieć, że przed Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa, Eliasz powróci na ziemię, aby zwrócić serca dzieci ku ich ojcom).
Co oznacza stwierdzenie, że serca dzieci zwrócą się ku ojcom? (Ludzie zainteresują się i zatroszczą o wieczne przeznaczenie swoich rodzin zarówno z przeszłości, teraźniejszości, jak i przyszłości. To zainteresowanie jest częścią tego, co motywuje ludzi do odszukiwania zapisów dotyczących ich zmarłych krewnych oraz do uczestniczenia w obrzędach dokonywanych w zastępstwie za nich).

Wyjaśnij uczniom, że w tydzień po tym, jak poświęcono świątynię w Kirtland w 1836 roku, miały miejsce niesamowite zdarzenia, które są opisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 110. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 110:13–16, a pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Eliasz przywrócił na ziemię. Zapytaj uczniów:

Jakie klucze Eliasz powierzył Józefowi Smithowi? (W razie potrzeby poproś uczniów, aby przejrzeli werset: Nauki i Przymierza 110:16, odsyłacz a [tylko w angielskiej wersji], aby wyjaśnić im, że Eliasz przywrócił klucze kapłaństwa do pieczętowania).

Żeby uczniowie mogli uświadomić sobie, jak klucze kapłaństwa błogosławią rodziny, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos pierwszego akapitu podrozdziału: „Małżeństwo na wieczność” w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię, na stronie 85. Następnie zapytaj:

Jaki jest, zgodnie z tym akapitem, cel pieczętujących kluczy, które Eliasz przywrócił na ziemię? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą doktrynę: Dzięki pieczętującym kluczom kapłaństwa święte obrzędy, łączące rodziny na wieczność, mogą być dokonywane w świątyniach.).
Jak te klucze pobłogosławiły was, wasze rodziny, krewnych bądź przyjaciół?

Zapisz na tablicy: „Duch Eliasza”. Pokaż następujące cytaty i poproś parę uczniów o przeczytanie ich na głos:

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Duch Eliasza „uwidacznia się poprzez Ducha Świętego, który składa świadectwo o boskiej naturze rodziny” („A New Harvest Time”, Ensign, maj 1998, str. 34).

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się z nami kilkoma spostrzeżeniami na temat sposobu oddziaływania ducha Eliasza na ludzi: „Ten swoisty wpływ Ducha Świętego skłania ludzi, by odnajdowali i doceniali swych przodków i krewnych, tak z przeszłości, jak i teraźniejszości, oraz dokumentowali wydarzenia z ich życia.

Duch Eliasza wywiera wpływ na ludzi w Kościele i poza nim. Jednakże jako członkowie przywróconego Kościoła Chrystusa mamy nałożony przymierzem obowiązek odszukiwać naszych przodków i udostępniać im obrzędy ewangelii niezbędne do zbawienia […].

Dlatego właśnie badamy historię rodziny, budujemy świątynie i dokonujemy obrzędów za zmarłych. Dlatego właśnie Eliasz został przysłany, by przywrócić moc pieczętowania, która wiąże na ziemi i w niebie” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 25–26).

Aby uczniowie rozpoznali i zgłębili doktryny nauczane przez Starszych Nelsona i Bednara, zadaj pytania:

Co mamy na myśli, używając określenia „duch Eliasza”?
W jaki sposób Duch Święty może wpływać na nasze uczucia wobec rodziny? (Duch Eliasza, który jest szczególnym przejawem Ducha Świętego, świadczy o boskiej naturze rodziny i pomaga nam doceniać członków naszych rodzin, zarówno tych zmarłych, jak i żyjących. Wzbudza w nas również pragnienie zapewnienia naszym przodkom zbawczych obrzędów).
Czy kiedykolwiek poczuliście, że wasze serca w jakiś sposób zwróciły się ku waszym przodkom? Jeśli tak, to do zrobienia czego zostaliście natchnieni? (W razie potrzeby przypomnij uczniom wcześniejsze lekcje tego kursu, które omawiały komunikację Ducha Świętego z nami).

Zaangażowanie w badanie historii rodziny

Pokaż uczniom uzupełniony czteropokoleniowy wykres rodowodu lub wykres kołowy, wydrukowany ze strony: FamilySearch.org. Poproś uczniów, aby opowiedzieli, jakie informacje znajdują się na tych dokumentach.

Rozdaj każdemu z nich niewypełniony formularz czteropokoleniowego wykresu rodowodu. Następnie daj uczniom czas, aby zapoznali się z formularzem i wypełnili go zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą.

Zapytaj uczniów:

Gdzie możecie znaleźć dane niezbędne do uzupełnienia waszych wykresów? (Przypomnij uczniom, że w pierwszej kolejności powinni poprosić o pomoc rodziców, dziadków i innych członków rodziny. Konsultanci ds. historii rodziny w okręgu lub gminie również mogą służyć pomocą przy poszukiwaniach. Ponadto uczniowie powinni wiedzieć, że niezbędne informacje mogą znaleźć na kościelnej stronie poświęconej historii rodziny: FamilySearch.org).

Zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby opowiedzieć o tym, jak korzystając ze strony FamilySearch, zdobył więcej informacji o swoich przodkach. Jeśli uczniowie nie używali tej strony, krótko opowiedz im o tym, co mogą tam znaleźć. Możesz nawet uruchomić stronę FamilySearch.org na komputerze i pokazać im, jak odszukać informacje, wykorzystując do tego nazwisko zmarłego przodka jednego z uczniów. Podkreśl, że ta strona jest narzędziem, które pomaga nam w zidentyfikowaniu naszych przodków i przygotowaniu danych do świątyni w celu dokonania zastępczych obrzędów.

Wyjaśnij uczniom, że kolejnym sposobem na poznanie historii rodziny jest zebranie opowieści o przodkach i członkach rodziny. Opowieści te mogą pomóc nam odczuć ducha Eliasza i pogłębić naszą miłość i wdzięczność dla zmarłych członków rodziny. Możesz również pokrótce opowiedzieć historię o jednym ze swoich przodków. Następnie zapytaj:

W jaki sposób historie rodzinne mogą wpływać na wasze uczucia wobec członków rodziny?
W jaki sposób te historie mogą pomóc wam zrozumieć, kim jesteście i kim możecie się stać?

Wyświetl film: „The Time Is Now” [Nadszedł już czas] (3:20). Kiedy uczniowie będą oglądać dyskusję ze Starszym Davidem A. Bednarem z Kworum Dwunastu Apostołów, zachęć ich, aby zastanowili się nad powodami, dla których rozpoczęli bądź mają chęć rozpocząć pracę nad historią rodziny.

Czego, na podstawie tego filmu, dowiedzieliście się od Starszego Bednara i młodzieży na temat pracy nad historią rodziny?
Czego doświadczyli ci młodzi ludzie, kiedy uczestniczyli w tej pracy?

Powiedz uczniom, że Starszy Bednar złożył pewną obietnicę młodym ludziom, którzy uczęszczają do świątyni i angażują się w pracę nad historią rodziny. Pokaż poniższy cytat i poproś jednego z uczniów o przeczytanie go na głos:

„Jeśli z wiarą odpowiecie na to zaproszenie, [aby angażować się w działania związane z historią rodziny i dokonywaniem zastępczych chrztów za przodków], wasze serca zwrócą się ku ojcom. Obietnice złożone Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi zakorzenią się w waszych sercach. Wasze błogosławieństwo patriarchalne określające wasz rodowód połączy was z tymi przodkami i będzie miało dla was większe znaczenie. Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika. Uczestnicząc w tej świętej pracy, będziecie chronieni tak za młodu, jak i przez resztę swojego życia” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 26–27).

Zapytaj uczniów:

Które z błogosławieństw wspomnianych przez Starszego Bednara chcielibyście otrzymać i dlaczego? (Odpowiedzi mogą zawierać niniejszą zasadę: Angażowanie się w pracę nad historią rodziny wzmacnia nasze nawrócenie do Zbawiciela i przynosi duchową ochronę przed wpływem przeciwnika).

Możesz pomóc uczniom opowiedzieć o ich osobistych doświadczeniach związanych z pracą nad historią rodziny, zadając pytania podobne do tych:

Jak otrzymaliście w waszym życiu jedno lub więcej z tych obiecanych błogosławieństw?
Czy ktoś z was bądź członków waszych rodzin odnalazł dane przodka, a następnie udał się do świątyni, aby tam dokonać chrztu w zastępstwie za tę osobę? W jaki sposób to doświadczenie różni się od bycia ochrzczonym w zastępstwie za kogoś, kto nie jest waszym krewnym?
Jeśli uczniowie nie doświadczyli takiej sytuacji, możesz zadać im następujące pytanie: Jak otrzymaliście obiecane błogosławieństwa, dokonując chrztów za zmarłych?

Jeśli w trakcie dyskusji klasowej zauważysz, że jeden lub kilkoro uczniów brało udział i ma silne przekonanie co do pracy nad historią rodziny, możesz zapytać ich, co mogliby doradzić swojemu rówieśnikowi, który jeszcze nie zaczął angażować się w tę pracę.

Wykorzystywanie historii rodziny w zapraszaniu bliźnich, aby przyszli do Chrystusa

Powiedz uczniom, że poszukiwanie informacji o historii rodziny stało się popularnym zajęciem w dzisiejszym świecie. Niech jeden z uczniów przeczyta na głos następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya:

„Są miliony ludzi na całym świecie, którzy pracują nad zapisami dotyczącymi historii rodziny. Dlaczego? Czemu to robią? Ufam, że to dlatego, iż zostali oni dotknięci przez ducha tej pracy, którego w rzeczy samej nazywamy duchem Eliasza. Jest to zwracanie się serc dzieci ku ich ojcom. Większość z nich zapewne nie dostrzega w tym prawdziwego celu, a motywowani są jedynie ogromną ciekawością.

W tym ogromnym nakładzie środków finansowych i czasu musi być jakiś cel. Tym celem, o którym składamy uroczyste świadectwo, jest odnajdywanie pokoleń zmarłych, aby umożliwić wykonywanie obrzędów w zastępstwie za nich, by mogli cieszyć się wiecznym błogosławieństwem i wzrostem” („A Century of Family History Service”, Ensign, marzec 1995, str. 62).

Zapytaj:

Jak misjonarze mogą wykorzystać rosnące, ogólnoświatowe zainteresowanie historią rodziny do dzielenia się ewangelią z bliźnimi?

Poproś uczniów, aby przeczytali na głos trzy pierwsze i ostatni akapit podrozdziału: „Historia rodzinna” podręcznika Abyście głosili moją ewangelię, znajdujące się na stronach 166–168. Niech odszukają, dlaczego opowiadanie osobom spoza Kościoła o pracy nad historią rodziny jest dla misjonarzy naturalnym i łagodnym sposobem rozpoczęcia rozmowy. Po przeczytaniu tych akapitów, zapytaj:

W jaki sposób rozmowa z ludźmi na temat pracy nad historią rodziny może być skutecznym narzędziem misjonarzy w odnajdywaniu osób do nauczania? (Uczniowie powinni zrozumieć, że historia rodziny jest skutecznym narzędziem, które można wykorzystać do odnajdywania ludzi, których Pan przygotowuje na przyjęcie ewangelii).

Po tym, jak uczniowie odpowiedzą, wyświetl film: „Family History and Missionary Work — Finding” [Historia rodziny i praca misjonarska — odnajdywanie] (3:53). Kiedy uczniowie będą oglądać film, niech zwrócą uwagę na to, jak mogą wykorzystać temat historii rodziny w nawiązaniu konwersacji z ludźmi.

Po zakończeniu filmu zapytaj:

Co zrobili misjonarze przedstawieni w tym filmie, aby nawiązać konwersacje na temat pracy nad historią rodziny?
Jaki wpływ na potencjalnych zainteresowanych wywarła rozmowa na ten temat?

Powiedz uczniom, że będą teraz ćwiczyć, jak zapraszać ludzi, aby dowiedzieli się więcej na temat Kościoła, wykorzystując do tego wykres rodowodu. (Możesz też poprosić uczniów, aby zastanowili się, jak mogą wykorzystać opowieść o jednym ze swoich przodków, aby rozpocząć rozmowę na temat ewangelii). Aby uczniowie prawidłowo wypełnili to zadanie, poproś ich, aby przedstawili swoje pomysły na to, jak wykorzystać wykres rodowodu (lub opowieść o przodku), by rozpocząć rozmowę na temat pracy nad historią rodziny i jak dzięki temu nawiązać do przesłania o przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Kiedy uczniowie będą odpowiadać, zapisz na tablicy ich pomysły.

Wykorzystaj kilka z ich pomysłów i pokaż uczniom, jak można za pomocą wykresu rodowodu nawiązać z kimś rozmowę na temat ewangelii. Następnie podziel uczniów na pary, aby przećwiczyli to zadanie. Gdy każdy uczeń skorzysta z okazji, aby nauczać innego ucznia, zadaj kilka pytań sprawdzających postępy:

Co według was poszło dobrze podczas tego ćwiczenia?
Co chcielibyście poprawić?

Jeśli czas pozwoli, wyjaśnij uczniom, że w wielu miejscach, w których będą służyć, misjonarze są proszeni o pomoc we wzmacnianiu wiary i zaangażowania mniej aktywnych członków Kościoła. Historia rodziny może być cennym narzędziem, które pomoże ludziom poczuć Ducha Świętego i przyjść do Chrystusa. Następnie wyświetl film: „Family History and Missionary Work — Activation” [Historia rodziny i praca misjonarska — uaktywnianie] (3:05), niech uczniowie zwrócą uwagę na to, jak praca nad historią rodziny może pomóc w uaktywnianiu mniej aktywnych członków:

Po zakończeniu filmu zapytaj:

Jak rozmowa na temat pracy nad historią rodziny i doktryny wiecznej rodziny może przyczynić się do wzmocnienia wiary mniej aktywnych członków?

Daj uczniom chwilę, aby zastanowili się nad tym, co mogą teraz zrobić i co będą mogli zrobić jako misjonarze, by wykorzystać temat pracy na historią rodziny w zapraszaniu ludzi, by przyszli do Chrystusa. (Działając pod wpływem Ducha, możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami z resztą klasy). Złóż swoje świadectwo o zasadach nauczanych podczas tej lekcji.

Zaproszenie do działania

Zaproś uczniów, aby już teraz angażowali się w dzieło zbawienia, wykonując jedną lub kilka następujących czynności:

Załóżcie konto LDS, dzięki czemu uzyskacie dostęp do strony: FamilySearch.org. Jeśli to możliwe, utwórzcie i wydrukujcie czteropokoleniowy wykres rodowodu lub wykres kołowy, uzupełniony informacjami o waszej rodzinie.
Pokażcie czteropokoleniowy wykres swojemu przyjacielowi albo sąsiadowi i zachęćcie go, aby dowiedział się więcej na temat historii rodziny. Ustalcie datę, aby zabrać przyjaciela na spotkanie z konsultantem ds. historii rodziny lub wizytę w centrum historii rodziny.
Używając strony FamilySearch.org, odnajdźcie dane o jednym lub kilku swoich przodkach, którzy potrzebują obrzędów świątynnych. Jeśli to możliwe, zbierzcie dane na ich temat, aby mogła zostać wykonana w ich zastępstwie praca świątynia, w tym obrzęd chrztu i konfirmacji.