អ្នកផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​ផ្នែក​សេវាកម្ម
៥. សិទ្ធិអំណាច និង​ពិធី​បរិសុទ្ធនៃ​បព្វជិតភាព


« ៥. « សិទ្ធិអំណាច និង​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នៃ​បព្វជិតភាព » បទដ្ឋាន​អ្នកផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​សម្រាប់​សិស្ស​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ—បេសកកម្ម​ផ្នែក​សេវាកម្ម ( ឆ្នាំ​២០២១ )

« ៥. សិទ្ធិអំណាច និង​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នៃ​បព្វជិតភាព » បទដ្ឋាន​អ្នកផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​សម្រាប់​សិស្ស​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ—បេសកកម្ម​ផ្នែក​សេវាកម្ម

លើក​ដៃ​ដែល​សំយុង​ចុះ​នោះ​ឡើង ដោយ ជេ ឃើក រីឆាដ

សិទ្ធិអំណាច និង​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នៃបព្វជិតភាព

៥.០

សេចក្តីផ្តើម

បព្វជិតភាព​គឺ​ជា​សិទ្ធិអំណាច​ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​ដល់​កូនចៅ​របស់​ទ្រង់​ដើម្បី​នាំ​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​គ្នា ។ ថ្នាក់ដឹកនាំ​បព្វជិតភាព​ដែល​ទទួល ហើយ​អនុវត្ត​កូនសោ​បព្វជិតភាព​មាន​នូវ​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព ហើយ​អាច​ប្រគល់​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដល់​មនុស្សដទៃ​ទៀត ។ ដោយសារ « គ្រប់​ទាំង​សិទ្ធិ​អំណាច [ និង ] តំណែង​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ សុទ្ធ​តែ​ជា​ការ​បន្តោង​បញ្ជាប់​ទៅ​នឹង​បព្វជិតភាព [ ​ម៉ិលគីស្សាដែក ] នេះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ១០៧:៥ ) នោះ​គ្រប់​អ្វី​ទាំងអស់​ដែល​ត្រូវបាន​ធ្វើ​ឡើង​នៅក្នុង​ការដឹកនាំ​របស់​កូនសោ​បព្វជិតភាព​ទាំងនោះ គឺ​ត្រូវបាន​ធ្វើ​ឡើង​ជាមួយ​នឹង​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព ។

ពេល​ស្ត្រី​ម្នាក់​ត្រូវបាន​ញែក​ចេញ​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នកផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា នោះគាត់​ធ្វើ​សកម្មភាព​នៅ​ក្រោម​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដើម្បី​បំពេញ​មុខងារ​បព្វជិតភាព ។ នរណា​ម្នាក់​ដែល​មាន​ការហៅ​មួយ​ដែល​បាន​ទទួល​ពី​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​កាន់​កូនសោ​បព្វជិតភាព ដើម្បីអនុវត្ត​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព នៅក្នុង​ការបំពេញ​កាតព្វកិច្ច​ដែល​បាន​ចាត់តាំង​របស់​នាង ឬ​របស់​គាត់ ។

ប្រសិន​បើ​អ្នក​ជា​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក នោះ​អ្នក​នឹង​មាន​ឱកាស​ចូលរួម​នៅក្នុង​ពិធី​បរិសុទ្ធ និង​ពរជ័យ​បព្វជិតភាព ។

សូមប្រើ​សេចក្ដី​ណែនាំ​ទូទៅ​ទាំង​នេះ​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ និង​ពរជ័យ​នៃ​បព្វជិតភាព ។ ព័ត៌មាន​នៅ​ក្នុង​វគ្គ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បង្រួញ​ចេញ​មក​ពី ជំពូក ១៨ នៃ ក្បួនខ្នាត​ទូទៅ ៖ ការបម្រើ​នៅក្នុង​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ដូច​ដែល​បាន​ពន្យល់​នៅ​ក្នុង​វគ្គ​ដូច​តទៅ​នេះ ពិធី​បរិសុទ្ធ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​ផ្ដល់​សិទ្ធិ​អនុញ្ញាត​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​ទូទៅ​ជា​អធិបតី​ដែល​កាន់​កូន​សោ​ត្រឹមត្រូវ ។

៥.១

ការ​គ្រប់​គ្រង​នៅ​ក្នុង​បព្វជិតភាព ៖ សេចក្ដីណែនាំ​ទូទៅ​សម្រាប់​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក

អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​គួរ​តែ​ខិត​ខំ​ជានិច្ច​ដើម្បី​មាន​ភាព​ស័ក្ដិសម ហើយ​បាន​ដឹកនាំ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ។ ពួកគេ​គួរ​តែ​ធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ និង​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​នីមួយៗ​ក្នុង​របៀប​ដ៏​លើក​តម្កើង​មួយ ដោយ​ប្រាកដ​ថា វា​បំពេញ​តាម​តម្រូវ​ការ​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖

  1. វា​គួរតែ​ត្រូវបាន​ធ្វើឡើង​នៅក្នុង​ព្រះនាម​របស់ព្រះ​យេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

  2. វា​គួរតែ​ត្រូវបាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​សិទ្ធិអំណាច​នៃបព្វជិតភាព ។

  3. វា​គួរតែ​ត្រូវបាន​ធ្វើឡើង​ជាមួយនឹង​នីតិវិធី​ចាំបាច់នានា ដូចជា​ការប្រើពាក្យ​ជាក់លាក់ ឬ​ការឧទ្ទិសប្រេង​ជាដើម ។

  4. ប្រសិន​បើ​ចាំបាច់ វា​គួរ​តែ​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​អនុញ្ញាត​មក​ពី​អ្នក​មាន​សិទ្ធិ​អំណាច​ជា​អធិបតី​ដែល​កាន់​កូន​សោ​ត្រឹមត្រូវ ( ជា​ធម្មតា ប៊ីស្សព ប្រធាន​ស្តេក ឬ​ប្រធាន​បេសកកម្ម ) ស្រប​តាម​សេចក្ដី​ណែនាំ​នៅ​ក្នុង​វគ្គ​នេះ ។

អ្នក​ដែល​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​បព្វជិតភាព​ពោលពាក្យ​នៃ​ការ​ប្រសិទ្ធពរ ( « ខ្ញុំ ​[ឬ​យើង] ​ប្រសិទ្ធពរ​អ្នក​ថា … ) ជា​ជាង​ការពោលពាក្យ​អធិស្ឋាន​មួយ​ថា ( « ព្រះវរបិតា​សួគ៌ សូម​ប្រទាន​ពរ​ដល់​បុគ្គល​នេះ​ថា … » ) ។

ពេល​បុរស​ពីរ​បី​នាក់​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​ពិធី​បរិសុទ្ធ ឬ​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​មួយ ពួកគាត់​ម្នាក់ៗ​ដាក់​ដៃ​ខាង​ស្ដាំ​ស្រាលៗ​លើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​នោះ ( ឬ​ពី​ក្រោម​ទារក​ដែល​ទទួល​ការ​ប្រសិទ្ធពរ ) ហើយ​ដាក់ដៃ​​ឆ្វេង​ទៅ​លើ​ស្មា​របស់​បងប្អូន​ប្រុស​ដែល​នៅ​ខាង​ឆ្វេង​គាត់ ។

មាន​តែ​អ្នក​ដែល​មាន​បព្វជិតភាព​ចាំបាច់ ហើយ​ស័ក្ដិសម​ប៉ុណ្ណោះ ទើប​អាច​ធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ ឬ​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​មួយ​បាន ។ តាមរយៈការ​ដឹកនាំ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ ប៊ីស្សព និង​ប្រធាន​ស្តេក​អាច​អញ្ជើញ​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ដែល​ពុំ​ទាន់​មាន​ភាព​ស័ក្ដិសម​ពេញ​លេញ​ចូល​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ឲ្យ​ធ្វើ ឬ​ចូលរួម​នៅ​ក្នុង​ពិធី​បរិសុទ្ធ និង​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​មួយ​ចំនួន ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ៖ ការបម្រើ​នៅក្នុង​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ១៨.៣ ChurchofJesusChrist.org ) ។

ការ​អញ្ជើញ​គ្រួសារ មិត្តភក្ដិ និង​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​ជា​ច្រើន​ដើម្បី​ជួយ​នៅ​ក្នុង​ពិធី​បរិសុទ្ធ ឬ​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​មួយ​គឺ​ពុំ​ត្រូវ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឡើយ ដោយសារ​វា​មើល​ទៅ​ចម្លែក​ចំពោះ​មនុស្ស​មួយ​ចំនួន ។ ក្រុម​ដែល​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ពេក​ក៏​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ឆ្គង​ដើម្បី​ធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នោះ​ដែរ ។

៥.២

ពិធីបុណ្យ​ជ្រមុជទឹក

នៅ​ក្រោម​ការ​ដឹកនាំ​នៃ​អ្នក​មាន​សិទ្ធិ​អំណាច​ជា​អធិបតី សង្ឃ​ឬ​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ដ៏​ស័ក្ដិសម​ម្នាក់​អាច​ធ្វើ​ពិធីបរិសុទ្ធ​នៃ​ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក ។ ដើម្បីធ្វើ​កិច្ចការ​នេះ គាត់​គួរ​តែ​ធ្វើ​តាម​ជំហាន​ទាំង​នេះ ៖

  1. គាត់​ឈរ​នៅក្នុង​ទឹក​ជាមួយ​នឹង​បុគ្គលដែល​ទទួលពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ។

  2. គាត់​យក​ដៃ​ឆ្វេង​របស់​គាត់​កាន់​ក-ដៃ​ខាងស្តាំ​របស់​បុគ្គល​រូបនេះ ( សម្រាប់​ភាព​ងាយស្រួល និង​សុវត្ថិភាព ) ។ បុគ្គល​ដែល​កំពុង​ទទួលបុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​យក​ដៃ​ឆ្វេង​របស់​ខ្លួន​កាន់ក-ដៃឆ្វេង​របស់​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព ។

  3. គាត់​លើកដៃ​ស្តាំ​របស់​គាត់​ជារាងកែង ។

  4. គាត់​ហៅ​ឈ្មោះ​ពេញ​របស់​បុគ្គល​នោះ ហើយ​ពោលថា « ដោយ​បាន​ទទួល​ការអនុញ្ញាត​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ខ្ញុំ​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ឲ្យ​អ្នក ដោយ​នូវ​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះវរបិតា និង​នៃ​ព្រះរាជបុត្រា និង​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ។ អាម៉ែន » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៧៣ ) ។

  5. គាត់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បុគ្គល​នោះ​ខ្ទប់​ច្រមុះ​គាត់ ឬ​នាង​ដោយ​ប្រើ​ដៃ​ស្ដាំ ( សម្រាប់​ភាព​ងាយ​ស្រួល ) ។ អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ដាក់​ដៃ​ស្ដាំ​របស់​គាត់​ទ្រ​ខ្នង​របស់​បុគ្គល​នោះ ហើយ​ជ្រមុជ​បុគ្គល​នោះ​ឲ្យ​លិច​ទាំង​ស្រុង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក រួម​ទាំង​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​បុគ្គល​នោះ​ផង​ដែរ ។

  6. គាត​ជួយ​បុគ្គល​នោះ​ឲ្យ​ងើប​ឡើង​ពី​ក្នុង​ទឹក​មក​វិញ ។

ដូច​ដែល​បាន​ពិពណ៌នា​នៅ ក្នុង ក្បួន​ខ្នាត​ទូទៅ ១៨.៧.៦ សាក្សី​ពីរ​នាក់​ត្រូវ​ប្រាកដ​ថា ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក​នីមួយៗ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ត្រឹមត្រូវ ។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក​នោះ​ត្រូវតែ​ធ្វើឡើង​ម្តងទៀត ប្រសិនបើ​ពាក្យពេចន៍​មិនបាន​និយាយ​ត្រឹមត្រូវ​ដូចមាន​នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ២០:៧៣ ទេ​នោះ ។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក​នោះ​ក៏​ត្រូវតែ​ធ្វើ​ឡើងវិញ​ដែរ ប្រសិនបើ​ផ្នែក​ខ្លះ​របស់​បុគ្គល​រូបនេះ ឬ​សម្លៀក​បំពាក់​មិនបាន​ជ្រមុជ​ចូលទៅ​ក្នុង​ទឹក​ទាំងស្រុង​ទេ​នោះ ។

៥.៣

ការ​បញ្ជាក់

អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ម្នាក់ ឬ​ច្រើន​នាក់​អាច​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​ពិធី​បញ្ជាក់ ។ ពួកគាត់​ដាក់ដៃ​ស្រាលៗ​នៅលើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គលរូប​នេះ ។ បន្ទាប់មក​បុគ្គល​ដែល​ធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នោះ​ធ្វើ​ដូច​តទៅ​នេះ ៖

  1. គាត់​ហៅ​ឈ្មោះ​ពេញ​របស់​បុគ្គល​នោះ ។

  2. គាត់ថ្លែង​ថា ពិធីបរិសុទ្ធ​ត្រូវបានធ្វើ​ឡើង​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​នៃ​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

  3. គាត់​បញ្ជាក់​បុគ្គលរូប​នេះ​ជា​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ។

  4. គាត់​ប្រើ​ពាក្យ​ថា « ចូរ​ទទួល​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ចុះ » ( ពុំ​មែន « ចូរ​ទទួល​អំណោយ​ទាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ចុះ » នោះ​ទេ ) ។

  5. គាត់​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​តាម​ការ​ដឹកនាំ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ ។

  6. គាត់​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

៥.៤

ការ​ឧទ្ទិស​ប្រេង

អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ម្នាក់ ឬ​ច្រើននាក់​ត្រូវ​តែ​ឧទ្ទិស​ប្រេង​អូលីវ​មុន​ពេល​វា​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ប្រាស់ ដើម្បី​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ដល់​អ្នក​ឈឺ ឬ​អ្នក​រង​ទុក្ខ ។ គ្មាន​ប្រេង​ដទៃ​ទៀត​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ឡើយ ។ ដើម្បី​ឧទ្ទិស​ប្រេង អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ធ្វើ​តាម​ជំហាន​ទាំង​នេះ ៖

  1. គាត់​កាន់​ដបប្រេង​បើកមាត់​ដបឲ្យ​ចំហ ។

  2. គាត់​ទូលទៅ​ព្រះ​វរបិតា​សួគ៌ ។

  3. គាត់​ពោលថា​គាត់​កំពុង​ធ្វើ​កិច្ចការ​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

  4. គាត់​ឧទិ្ទសប្រេង ( មិនមែន​ដប​នោះទេ ) ហើយ​ញែក​វាចេញ​សម្រាប់​ការលាបប្រេង និង​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​ដល់​អ្នក​ឈឺ និង​អ្នក​រងទុក្ខ ។

  5. គាត់​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

៥.៥

ការ​ព្យាបាល​អ្នក​ឈឺ និង​អ្នក​រង​ទុក្ខ

ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ដល់​ពួក​សាវក​របស់​ទ្រង់​ដើម្បី « ប្រោស​ជំងឺ​ឲ្យ​ជា ព្រមទាំង​ដេញ​អារក្ស​ផង » ( ម៉ាកុស ៣:១៥ ) ។ ពួក​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​មាន​សិទ្ធិ​អំណាច​ដូច​គ្នា ។ សូម​ប្រើ​អំណោយទាន​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ ហើយ​ញឹក​ញាប់​តាម​សេចក្ដីត្រូវការ ។

មាន​តែ​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​អាច​ព្យាបាល​ដល់​អ្នក​ឈឺ ឬ​អ្នក​រង​ទុក្ខ​បាន ។ ជាធម្មតា អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ពីរ​នាក់ ឬ​ច្រើន​ធ្វើ​ការ​ព្យាបាល​ដល់​អ្នក​ឈឺ​រួម​គ្នា បុន្តែ​មនុស្ស​ម្នាក់​អាច​ធ្វើ​ទាំង​ការ​ចាក់​ប្រេង​តាំង និង​ការ​ផ្សារ​ភ្ជាប់​តែ​ម្នាក់​ឯង​បាន​បើ​ចាំបាច់ ។

ប្រសិន​បើ​គ្មាន​ប្រេង​ឧទ្ទិស នោះ​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​នៃ​បព្វជិតភាព ដោយ​គ្មាន​ការ​ចាក់​ប្រេង​តាំង ។

ជាធម្មតា ស្វាមី ឬ​ឪពុក​ដែល​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ស័ក្តិសម​គួរ​តែ​ធ្វើ​ការ​ព្យាបាល​ដល់​សមាជិក​ដែល​ឈឺ​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​គាត់ ។

ពួក​អ្នកកាន់​បព្វជិតភាព​គួរ​តែ​ធ្វើ​ការ​ព្យាបាល​ដល់​អ្នក​ឈឺ​តាម​ការ​ស្នើ​សុំ​របស់​អ្នក​ឈឺ ឬ​អស់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ណា​ដែលជិតដិតនឹង​បុគ្គលនោះ ដើម្បី​ឲ្យ​ការ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​នោះ​បាន​ទទួល​តាម​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​ពួកគេ ។ ពួក​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ដែល​ទៅ​សួរសុខទុក្ខ​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ មិនគួរ​សូម​ឱកាស​ធ្វើការព្យាបាល​ដល់​អ្នកជំងឺ​ឡើយ ។

ប្រសិនបើ​បុគ្គល​ម្នាក់​សូម​ការប្រសិទ្ធពរ​ច្រើន​ជាង​ម្តងសម្រាប់​ជំងឺ​ដដែល នោះ​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ពុំ​ចាំ​បាច់​ចាក់​ប្រេងតាំង បន្ទាប់​ពីការ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​លើក​ដំបូង​នោះទេ ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធពរ ដោយ​ការ​ដាក់​ដៃ​លើ​ក្បាល និង​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

ការ​ព្យាបាល​អ្នក​ឈឺ​មាន​ពីរផ្នែក ៖ (១) ការលាប​ប្រេង​ដោយ​ប្រើ​ប្រេង​ដែល​បាន​ឧទ្ទិស និង (២) ការ​ផ្សារ​ភ្ជាប់​ការ​លាប​ប្រេង​នោះ ។

ការ​លាប​ប្រេង​តាំង

ការ​លាបប្រេង​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​អ្នក​កាន់​បព្វ​ជិត​ភាព​មួយ​រូប ។

  1. គាត់​បន្ដក់​ប្រេង​ដែលបាន​ឧទិ្ទស​មួយ​តំណក់​នៅលើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​រូបនោះ ។

  2. គាត់​ដាក់​ដៃ​របស់​គាត់​ស្រាលៗ​នៅលើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​រូបនោះ ហើយ​ហៅ​ឈ្មោះ​របស់​បុគ្គល​តាម​ឈ្មោះ​ពេញ​របស់​ពួកគេ ។

  3. គាត់​ពោលថា​គាត់​កំពុង​ធ្វើ​កិច្ចការ​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

  4. គាត់​និយាយ​ថា គាត់​កំពុង​លាបប្រេង​ដែល​ត្រូវបាន​ឧទ្ទិស​សម្រាប់​ការ​លាប​ប្រេង និង​ការ​ផ្តល់ពរជ័យ​ដល់​អ្នកឈឺ និង​អ្នករងទុក្ខ ។

  5. គាត់​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

ពិធីផ្សារ​ភ្ជាប់​ការលាបប្រេង

ជាធម្មតា អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ពីរ ឬ​ច្រើននាក់​ដាក់ដៃ​របស់​ពួកគេ​ស្រាលៗ​លើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​រូបនោះ​ដើម្បី​ផ្សារ​ភ្ជាប់​ការ​លាបប្រេង ។ ទោះជា​យ៉ាងណា អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​ម្នាក់​អាច​ធ្វើ​កិច្ចការ​នេះតែ​ម្នាក់​ឯង​បាន ប្រសិន​បើ​ចាំបាច់ ។ នៅពេល​ផ្សារ​ភ្ជាប់​ការ​លាបប្រេង អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិល​គីស្សាដែក​ធ្វើ​ដូច​តទៅ​នេះ ៖

  1. គាត់​ហៅ​បុគ្គល​នោះ​តាម​ឈ្មោះ​ពេញ​របស់​គាត់ ។

  2. គាត់​និយាយ​ថា គាត់​កំពុង​ផ្សារភ្ជាប់​ការ​លាប​ប្រេង​នោះ​ដោយ​សិទ្ធិអំណាច​នៃ​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

  3. គាត់​ផ្តល់​ពរជ័យ​ស្របតាម​ការដឹកនាំ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ ។

  4. គាត់​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

៥.៦

ការ​ប្រសិទ្ធពរ​នៃ​ការ​លួង​លោម​ចិត្ត និង​ការ​ប្រឹក្សា

ពួក​អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក​អាច​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​លួង​លោម​ចិត្ត និង​ការ​ប្រឹក្សា​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ដែល​សូម​ការ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​ពី​ពួកគាត់​ផង​ដែរ ។ សម្រាប់​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​បែប​នេះ អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​ម្នាក់ ឬ​ច្រើន​នាក់​ដាក់​ដៃ​ពួកគាត់​ស្រាលៗ​លើ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​នោះ ។ បន្ទាប់មក អ្នក​កាន់​បព្វជិតភាព​​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​ធ្វើ​ដូច​តទៅនេះ ៖

  1. គាត់​ហៅ​បុគ្គល​នោះ​តាម​ឈ្មោះ​ពេញ​របស់​គាត់ ។

  2. គាត់​ពោល​ថា ការ​ប្រសិទ្ធពរ​នោះ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​សិទ្ធិ​អំណាច​បព្វជិតភាព​ម៉ិលគីស្សាដែក ។

  3. គាត់​ផ្តល់​ពរជ័យ​ស្របតាម​ការដឹកនាំ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ ។

  4. គាត់​បញ្ចប់​នៅ​ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

ពួក​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​ដែល​ផ្ដល់​ការ​ប្រសិទ្ធ​ពរ​ដល់​សមាជិក​គួរ​តែ​រាយការណ៍​ពី​ការ​ប្រសិទ្ធពរ​ដល់​ប៊ីស្សព​របស់​សមាជិក​រូប​នោះ​ដោយ​ផ្ទាល់ ឬ​តាម​រយៈ​ប្រធាន​កូរ៉ុម​អែលឌើរ ឬ​អ្នក​ដឹកនាំ​បេសកកម្ម​ក្នុង​វួដ ដែល​ពួកគេ​នឹង​ប្រាប់​ប៊ីស្សព​នៅ​ពេល​ក្រោយ ។