កូរិនថូស ទី១ ១៥:៣២–៥៤

រូបកាយសេឡេស្ទាល ទេរេទ្រាល និងទេឡេស្ទាល

ហេតុអ្វីបានជាវាមានតម្លៃក្នុងការដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទោះបីជាអ្នកដទៃមើលទៅហាក់ដូចជាទទួលបានសុភមង្គលពីអំពើបាបនោះក្ដី ? ប៉ុលបានពន្យល់ពីមូលហេតុមួយ តាមរយៈការបង្រៀនពួកកូរិនថូសអំពីកម្រិតនៃសិរីល្អផ្សេងៗគ្នាក្នុងដំណើររស់ឡើងវិញ ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យខិតខំដើម្បីមានភាពស័ក្តិសមទទួលបានការរស់ឡើងវិញនៃនគរសេឡេស្ទាល តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ការលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរួមចំណែករបស់សិស្ស ។ សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ការរួមចំណែករបស់ពួកគេមានសារៈសំខាន់ចំពោះបទពិសោធន៍រៀនសូត្រនៅក្នុងថ្នាក់ ។ សូមព្យាយាមលើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេបញ្ចេញមតិយោបល់ដោយអរគុណពួកគេ សរសើរពួកគេ ឬសួរសិស្សផ្សេងទៀតនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីមតិយោបល់នានា ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន អាលម៉ា ៤០:២៣ ដើម្បីមើលពីអ្វីដែលរូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញទាំងអស់មានដូចគ្នា បន្ទាប់មកអាន កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០–៤២ ដើម្បីមើលពីភាពខុសគ្នាដែលនឹងមានក្នុងចំណោមរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

ពរជ័យនាពេលអនាគតនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះ

សូមពិចារណាអំពីការឲ្យនំចំណីដល់សិស្សទាំងអស់ដែលស្លៀកពាក់មានពណ៌ជាក់លាក់ណាមួយ ។ សូមសួរសិស្សដែលមិនបានស្លៀកពាក់ពណ៌នោះ ប្រសិនបើពួកគេចង់ដឹងអំពីរង្វាន់នេះ និងរបៀបទទួលបានវាមុនពេលពួកគេមកថ្នាក់រៀន ។

• ប្រសិនបើអ្នកដឹង គ្រូរបស់អ្នកនឹងផ្តល់រង្វាន់ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលស្លៀកពាក់ពណ៌ជាក់លាក់ណាមួយនៅថ្ងៃនេះ តើវានឹងប៉ះពាល់ដល់ជម្រើសសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកដែរឬទេ ?

• តើអ្នកនឹងអន់ចិត្តដែរឬទេ ប្រសិនបើអ្នកដឹងអំពីរង្វាន់បន្ទាប់ពីវាហួសពេលទៅហើយនោះ ? ហេតុអ្វីអន់ចិត្ត ឬហេតុអ្វីមិនអន់ចិត្ត ?

ដោយសារព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់យើង ទ្រង់បានប្រាប់យើងពីអ្វីដែលកើតឡើងបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ហើយការជ្រើសរើសមួយណានឹងនាំទៅរកសុភមង្គល ឬការសោកស្ដាយ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាបទគម្ពីរនៅថ្ងៃនេះ សូមរកមើលសេចក្ដីពិតដែលអាចជំរុញអ្នកឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសដែលនាំទៅរកសុភមង្គលដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបាន ។

សូមគូររូបភាព ឬដ្យាក្រាមសាមញ្ញមួយអំពីអ្វីដែលអ្នកបានដឹងរួចមកហើយអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ។ សូមរួមបញ្ចូលកន្លែងដែលយើងរស់នៅមុនពេលយើងកើតមក ក្នុងជីវិតនៅលើផែនដីនេះ និងអ្វីដែលកើតឡើងបន្ទាប់ពីការស្លាប់ ។ នៅពេលអ្នកគូររូប សូមប្រាកដថាត្រូវសញ្ជឹងគិតអំពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាយើងទាំងមូល ។

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សយ៉ាងហោចណាស់ពីរនាក់ឲ្យគូររូបតំណាងរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ។ ការដឹងអំពីការយល់ដឹងបច្ចុប្បន្នរបស់សិស្សអំពីជីវិតបន្ទាប់ពីសេចក្តីស្លាប់ អាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងអំពីរបៀបកែសម្រួលមេរៀនដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់ពួកគេ ។

• តើការយល់ដឹងអំពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់យើងបន្ទាប់ពីសេចក្តីស្លាប់ អាចប៉ះពាល់ដល់ការសម្រេចចិត្តដែលអ្នកធ្វើនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ដោយរបៀបណា ?

• តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាចំណុចសំខាន់នៃផែនការយ៉ាងដូចម្ដេច ?

នៅក្នុង កូរិនថូស ទី១ ១៥:១–២៩ , សាវកប៉ុលបានកែតម្រូវជំនឿមិនពិតថា « [ នឹង ] ពួកស្លាប់មិនរស់ឡើងវិញមែន » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:១៣ ) ។ បន្ទាប់មក លោកបានព្រមានពួកកូរិនថូសកុំឲ្យចាញ់បោកដោយអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សដែលនិយាយ ៖ « ចូរយើងស៊ីផឹកទៅចុះ ដ្បិតស្អែកយើងត្រូវស្លាប់ហើយ » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:៣២ ) ដែលបង្ហាញពីជំនឿខុសឆ្គងថាគ្មានជីវិតបន្ទាប់ពីស្លាប់ ហើយដូច្នេះអ្វីដែលយើងធ្វើនៅក្នុងជីវិតនេះមិនសំខាន់នោះទេ ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្រមៃឃើញពីជំនឿមិនពិតនេះ សូមពិចារណាលុបអ្វីៗទាំងអស់បន្ទាប់ពីជីវិតរមែងស្លាប់ចេញពីគំនូររបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ។

ជំនឿមិនពិតមួយទៀតគឺថា ទោះបីជាការជ្រើសរើសរបស់យើងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ព្រះនឹងប្រទានពរជ័យនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែរ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២៨:៨ ; អាលម៉ា ១:៤ ) ។

សូមពិចារណាផ្លាស់ប្តូរគំនូររបស់សិស្សម្នាក់ទៀតនៅលើក្ដារខៀន ដោយបន្ថែមព្រួញពីផែនដីត្រង់សំដៅទៅនគរសេឡេស្ទាល ហើយលុបនគរទេរេសទ្រាល និងទេឡេស្ទាលចេញ ។

• តើជំនឿខុសឆ្គងដែលថាគ្មានជីវិតបន្ទាប់ពីការស្លាប់ ឬថាព្រះនឹងប្រទានពរដល់មនុស្សគ្រប់រូបអំពីជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជះឥទ្ធិពលលើការសម្រេចចិត្ត និងអាកប្បកិរិយារបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីទៅ ?

កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០–៤២ គឺជាវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញ ។ អ្នកនឹងរៀនបន្ថែមអំពីវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិនេះនៅក្នុងមេរៀនក្រោយ ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០–៤២ ដោយរកមើលការបង្រៀនរបស់ប៉ុលអំពីការរស់ឡើងវិញនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការដឹងថា ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៃ កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០ ក៏សំដៅទៅលើរូបកាយទេឡេស្ទាលផងដែរ ។

ប្រសិនបើសិស្សបានធ្វើសកម្មភាពការរៀបចំរបស់សិស្ស សូមពិចារណាអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលរូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញទាំងអស់មានដូចគ្នា ហើយអ្វីដែលនឹងមានភាពខុសគ្នា ។

• ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីដឹងសេចក្ដីពិតថា នៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ មានកម្រិតនៃសិរីល្អខុសៗគ្នាសម្រាប់រូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញ ?

កម្រិតនៃសិរីល្អ

សម្រាប់សកម្មភាពខាងក្រោមនេះ សូមពិចារណាអំពីការបង្ហាញសំណួរបីដែលបានរាយបញ្ជីបន្ទាប់ពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធាន ម៉នសុន ដើម្បីឲ្យសិស្សយោងក្នុងអំឡុងពេលសិក្សារបស់ពួកគេ ។ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលទៅ Gospel Topics « Kingdoms of Glory » ( នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ) បានផងដែរដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីកម្រិតនៃសិរីល្អ និងអ្វីដែលតម្រូវឲ្យមានដើម្បីទទួលបានសិរីល្អនៃនគរសេឡេស្ទាល ។

ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ និងសំណួរណាមួយដែលពួកគេអាចមានជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។

វិវរណៈតាមរយៈព្យាការីសម័យទំនើបផ្តល់នូវការយល់ដឹងបន្ថែមលើការបង្រៀនរបស់ប៉ុល ។ សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៥០–៥២, ៦២–៦៤, ៦៩–៧០, ៧១–៧៦, ៨១–៨៥ ; ៨៨:២១–២៤ ហើយអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ( ឆ្នាំ ១៩២៧–២០១៨ ) ។ សូមរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងបីដែលមានបន្ទាប់ពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ។

ជាលទ្ធផលនៃជ័យជម្នះរបស់ព្រះគ្រីស្ទលើសេចក្ដីស្លាប់ នោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងបានរស់ឡើងវិញ ។ នេះគឺជាការប្រោសលោះនៃព្រលឹង ។ ប៉ុលបានសរសេរ ៖ « ក៏មានរូប‌កាយសម្រាប់ស្ថាន‌សួគ៌ ហើយមានរូប‌កាយសម្រាប់ផែនដីដែរ តែសិរីរបស់រូប‌កាយនៅស្ថាន‌សួគ៌ នឹងរបស់រូប‌កាយនៅផែនដីនោះទីទៃពីគ្នា » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤០ ) ។

ឯយើងស្វែងរកសិរីល្អសេឡេស្ទាល ។ យើងមានបំណងរស់នៅក្នុងទីវត្តមានរបស់ព្រះ ។ យើងចង់បានសមាជិកភាពដែលមានគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ ពរជ័យបែបនេះគឺទទួលបានតាមរយៈការស្វែងរក ការព្យាយាម ការប្រែចិត្តពេញមួយជីវិត ហើយទីបំផុតទទួលបានជោគជ័យ ។

( ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន « The Race of Life » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៩៣ )

• តើអ្វីជាតួនាទីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងដំណើររបស់យើងឆ្ពោះទៅរកសិរីល្អសេឡេស្ទាល ?

• តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានសិរីល្អសេឡេស្ទាល ?

• ហេតុអ្វីបានជាការទទួលបានសិរីល្អនៃសេឡេស្ទាល គឺប្រសើរជាងសិរីល្អនៃ ទេរេស្ទ្រាល ឬទេឡេស្ទាល ដែលស័ក្តិសមនឹងកិច្ចខិតខំ ។

សូមសញ្ជឹងគិតកន្លែងដែលអ្នកឃើញខ្លួនឯងនៅលើផ្លូវទៅកាន់នគរសេឡេស្ទាលនេះ ។ តើអ្នកពឹងផ្អែកលើព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីជួយអ្នកឲ្យរស់នៅក្នុងរបៀបមួយ ដែលអ្នកអាចទទួលបានពរជ័យទាំងនេះដែរឬទេ ?

តើយើងពិតជាអាចសម្រេចបានសិរីល្អសេឡេស្ទាលដែរឬទេ ?

មនុស្សមួយចំនួនមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត នៅពេលដែលពួកគេដឹងថាពួកគេនៅចម្ងាយប៉ុន្មានពីការរស់ជាជីវិតសេឡេស្ទាលនៅលើផែនដី ។ សូមអានអ្វីដែលអែលឌើរ ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពីការរីកចម្រើនដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ឬមើលវីដេអូ « God among Us » ចាប់ពីម៉ោងកូដ ៥:០១ ដល់ ៦:៥៨ ដែលមាននៅគេហទំព័រChurchofJesusChrist.org ។

ដួងចិត្តខ្ញុំពោរពេញដោយការដឹងគុណចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំដឹងថា ទ្រង់មិនផ្ដន្ទាទោសកូនចៅទ្រង់ឲ្យជំពប់ដួលក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ដោយគ្មានក្ដីសង្ឃឹមថានឹងមានអនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់ និងដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះឡើយ ។ ទ្រង់បានប្រទានការណែនាំ ដែលបង្ហាញពីផ្លូវត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញ ។ ហើយចំណុចសំខាន់នៃអ្វីៗទាំងអស់គឺ ព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ញាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ, និងពលិកម្មរបស់ទ្រង់សម្រាប់យើង ។ …

យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាទារក បើប្រៀបធៀបទៅនឹងអង្គដែលមានសិរីល្អ និងមហស្ចារ្យដែលយើងត្រូវបានរចនាឲ្យប្រែក្លាយនោះ ។ គ្មានបុគ្គលរមែងស្លាប់ណារីកចម្រើនពីការវារទៅការដើរទៅការរត់ ដោយមិនជំពប់ដួល ទង្គិច និងមានរបួសជាញឹកញយនោះទេ ។ នោះគឺជារបៀបដែលយើងរៀន ។

( ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « God among Us » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៨–៩ )

• តើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ អុជដូហ្វ ជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីព្រះវរបិតាសួគ៌អ្វីខ្លះ ?

• តើវាមានឥទ្ធិពលលើអារម្មណ៍របស់អ្នកចំពោះទ្រង់ និងទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតដោយស្ងប់ស្ងាត់អំពីសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ។

• តើអ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ដោយសារតែអ្វីដែលអ្នកបានរៀនថ្ងៃនេះ ?

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា វាមានតម្លៃក្នុងការខិតខំរៀបចំដើម្បីទទួលរូបកាយសេឡេស្ទាលតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែលត្រូវការសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

ចុះបើយើងព្យាយាមរស់នៅដោយស្មោះត្រង់ក្នុងជីវិតនេះ ប៉ុន្តែនៅតែមិនល្អឥតខ្ចោះពេលយើងស្លាប់វិញនោះ ?

ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ( ឆ្នាំ ១៨០៥–១៨៤៤ ) បានពន្យល់ ៖

នៅពេលអ្នកឡើងជណ្ដើរ អ្នកត្រូវតែចាប់ផ្ដើមពីកាំក្រោមគេមុន ហើយឡើងមួយកាំម្ដងៗ រហូតដល់អ្នកមកដល់កំពូល គឺដូចគ្នានឹងគោលការណ៍នានានៃដំណឹងល្អ—អ្នកត្រូវតែចាប់ផ្ដើមពីចំណុចដំបូង ហើយបន្តទៅរហូតទាល់តែអ្នករៀននូវគ្រប់គោលការណ៍នៃភាពតម្កើងឡើង ។ ប៉ុន្តែវានឹងមហិមា បន្ទាប់ពីអ្នកបានឆ្លងកាត់វាំងនន មុនពេលអ្នករៀនពីវាទាំងអស់ ។ នៅក្នុងពិភពលោកនេះមិនអាចយល់អ្វីៗទាំងអស់បានទេ វានឹងជាកិច្ចការមហិមាមួយដើម្បីរៀនអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើងរបស់យើង ហួសពីសេចក្ដីស្លាប់ទៅទៀត ។

( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ២៦៨ )

តើ « គេបានកប់ទៅជារូបកាយ ដែលពុករលួយ តែរស់ឡើងវិញ ជារូបកាយមិនចេះពុករលួយឡើយ » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤២ ) មានន័យដូចម្ដេច ?

ប៉ុលបានប្រៀបធៀបរូបកាយរមែងស្លាប់ទៅនឹងគ្រាប់ពូជដែលមិនល្អឥតខ្ចោះ ឬពុករលួយ ( សូមមើល កូរិនថូស ទី១ ១៥:៣៧–៣៨, ៤២ ) ។ បន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ ហើយត្រូវបានគេកប់ ( សាបព្រោះ ឬដាំ ) នៅថ្ងៃណាមួយ យើងនឹងងើបពីផ្នូរ ដូចជារុក្ខជាតិដុះចេញពីផែនដីដែរ ។ រូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញរបស់យើងនឹងលែងពុករលួយទៀតហើយ ប៉ុន្តែនឹងត្រូវបានឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះ ។

តើនរណានឹងទទួលបានសិរីល្អសេឡេស្ទាល ?

នគរសេឡេស្ទាលគឺជាទីកន្លែងដែលបានរៀបចំសម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែល « បានទទួលទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » និងបាន « ធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវដ៏ជាអ្នកកណ្ដាលនៃសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ដែលបាននាំមកនូវដង្វាយធួនដ៏ល្អឥតខ្ចោះនេះ តាមរយៈការច្រួចព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៥១, ៦៩ ) ។ ដើម្បីទទួលបានអំណោយនេះ យើងត្រូវតែទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ គោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ និងប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ។ សម្រាប់ការពន្យល់លម្អិតបន្ថែមអំពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលនឹងទទួលសិរីល្អសេឡេស្ទាល សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៥០–៧០ ; ៧៦:៩២–៩៦ ។

( Gospel Topics « Kingdoms of Glory » នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

ការប្រៀបធៀបរូបកាយរមែងស្លាប់របស់យើងទៅនឹងរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើង

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្កើតមេរៀនដោយប្រើវត្ថុរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ដែលពួកគេអាចប្រើបានដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ឲ្យយល់អំពីការរស់ឡើងវិញនេះ ។ សូមពិចារណាផ្តល់ឧទាហរណ៍ដល់ពួកគេ ដូចជាការប្រៀបធៀបដង្កូវនាងទៅនឹងមេអំបៅ ឬការប្រៀបធៀបការរុះរើអគារចាស់ទៅនឹងការសាងសង់អគារថ្មីនៅកន្លែងរបស់វា ។

សូមពន្យល់សិស្សថា ប៉ុលបានប្រើគំរូនៃការដាំគ្រាប់ពូជមួយដើម្បីជួយពួកកូរិនថូសឲ្យយល់អំពីដំណើររស់ឡើងវិញ ( សូមមើល កូរិនថូស ទី១ ១៥:៣៥–៣៨ ) ។ រូបកាយរមែងស្លាប់របស់យើងអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងគ្រាប់ពូជមួយគ្រាប់ ។ ការស្លាប់ និងការបញ្ចុះសពរបស់យើងអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងគ្រាប់ពូជដែលកំពុងដាំ ( សាបព្រោះ ) ។ រូបកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើងអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងរុក្ខជាតិដែលលូតលាស់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សា កូរិនថូស ទី១ ១៥:៤៣–៥៤ ដើម្បីគូសសម្គាល់ពាក្យដែលប៉ុល បានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីរូបកាយរមែងស្លាប់របស់យើង និងដើម្បីគូសសម្គាល់ ( តាមវិធីផ្សេង ) ពាក្យដែលប៉ុលបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីរូបកាយដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើង ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវការលំបាកផ្នែករាងកាយដែលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ម្នាក់មាន ។ ឧទាហរណ៍អាចរួមមានជំងឺ ភ្នែកខ្សោយ ឈឺខ្នង ឬបញ្ហាសន្លាក់នានា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបិទភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយស្រមៃមើលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេនៅក្នុងរូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញ ដែលត្រូវបានព្យាបាលដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះពីការលំបាកទាំងអស់នោះ ។ សូមលុបចេញការលំបាកផ្នែករូបកាយនីមួយៗពីលើក្តារខៀន ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានធ្វើឲ្យការលំបាកទាំងនោះគ្រាន់តែបណ្ដោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះ ហើយជាអ្នកដែលនឹងប្រទានឲ្យយើងម្នាក់ៗនូវរូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។