កូរិនថូស ទី២ ១,៤

« ព្រះបានកម្សាន្តចិត្ត »

Two young women sit together on a bench. One of the young women appears to be distraught, sad, or concerned about something. The other young woman is showing concern and appears to be trying to comfort the other.

យើងទាំងអស់គ្នាជួបប្រទះការឈឺចិត្ត និងសេចក្ដីទុក្ខព្រួយ ភាពលំបាក និងឧបសគ្គ និងភាពមិនសុខស្រួល និងជំងឺ ។ នៅពេលប្រជាជនក្រុងកូរិនថូសជួបប្រទះនឹងទុក្ខលំបាក ប៉ុលបានសរសេរទៅសមាជិកសាសនាចក្រនៅទីនោះ ដើម្បីផ្តល់ការគាំទ្រ និងការប្រឹក្សាជាបន្តបន្ទាប់ ។ លោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការលួងលោម និងសេចក្ដីសុខសាន្តដែលមានសម្រាប់ពួកគេតាមរយៈព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១:៣–៤ ) ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីវិធីមួយចំនួនដែលព្រះផ្តល់ការលួងលោមដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ និងដើម្បីកំណត់វិធីដែលអ្នកអាចចែកចាយការលួងលោមរបស់ទ្រង់ជាមួយអ្នកដទៃ ។

ការប្រើវត្ថុ និងរូបភាពនានា ។ គោលគំនិតនៃដំណឹងល្អមួយចំនួនអាចពិបាកយល់ ។ ការប្រើប្រាស់វត្ថុ និងរូបភាពអាចជាវិធីមួយ ដែលមានប្រសិទ្ធភាពដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីគោលការណ៍ខាងវិញ្ញាណ ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពីវិធីផ្សេងៗដែលពួកគេទទួលបានការសម្រាលទុក្ខ នៅពេលមានរឿងខុសឆ្គងក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ បើអាចធ្វើបាន សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យនាំយករូបភាព ឬវត្ថុដែលតំណាងឲ្យប្រភពនៃការលួងលោមដល់ពួកគេ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

តើអ្វីដែលនាំមកនូវលួងលោមដល់អ្នក ?

ប្រសិនបើសិស្សត្រូវបានសុំឲ្យធ្វើសកម្មភាពរៀបចំសិស្ស សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យបង្ហាញដល់ថ្នាក់រៀនអំពីវត្ថុដែលពួកគេបានយកមក ហើយពន្យល់ពីរបៀបដែលវានាំមកនូវការលួងលោមដល់ពួកគេ ។

• តើអ្នកងាកទៅរកអ្វី ឬរកអ្នកណាដើម្បីលួងលោមក្នុងគ្រាលំបាក ?

• តើអ្វី ឬអ្នកណាដែលផ្តល់ការលួងលោមដល់អ្នកបានខ្លាំងបំផុត ? ហេតុអ្វីទៅ ?

សូមធ្វើបញ្ជីនៃស្ថានភាពជីវិតបច្ចុប្បន្ន ឬអនាគត ដែលអ្នកប្រហែលជាត្រូវការជំនួយ និងការលួងលោមដើម្បីឆ្លងកាត់បញ្ហាលំបាកៗ ។

សូមសញ្ជឹងគិតអំពីសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកអាចទុកចិត្តបានថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងលួងលោមអ្នក តាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងអំឡុងពេលទាំងនេះ ?

• តើអ្នកមានអារម្មណ៍ល្អប៉ុណ្ណាដែលអ្នកទទួលស្គាល់ និងទទួលបានការសម្រាលទុក្ខដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រទានតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?

• តើអ្នកនឹងអាចចែកចាយការលួងលោមដែលពួកទ្រង់ផ្តល់ឲ្យជាមួយអ្នកដទៃដោយរបៀបណា ?

សូមស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរពីមុនៗនៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ ។

ប៉ុលចង់លួងលោមពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសក្នុងការសាកល្បងរបស់ពួកគេ

កាលនៅស្រុកម៉ាសេដូន ប៉ុលបានទទួលពាក្យពីសិស្សម្នាក់ឈ្មោះទីតុសថា សំបុត្រមុនរបស់លោកត្រូវបានទទួលយកយ៉ាងល្អដោយពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស ( សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ២:១៣ , ៧:៥) ។ ប៉ុលក៏បានដឹងពីបញ្ហាប្រឈមជាប់រហូតរបស់ពួកបរិសុទ្ធទាំងនេះផងដែរ ហើយបានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ទៀត ( កូរិនថូស ទី២ ) ដើម្បីផ្តល់ការលួងលោមដល់ពួកគេ និងដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេ ។

• តើអ្នកចងចាំអ្វីខ្លះអំពីក្រុងកូរិនថូស និងការលំបាករបស់ពួកបរិសុទ្ធនៅទីនោះ ?

ប្រសិនបើសិស្សពិបាកឆ្លើយ សូមរំឭកពួកគេថា កូរិនថូសគឺជាទីក្រុងដ៏ធំ និងសម្បូរសប្បាយល្បីល្បាញនឹងការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ និងអំពើអសីលធម៌ ។ ពួកបរិសុទ្ធនៅទីនោះបានពិបាកនឹងបន្ដមានសាមគ្គីភាព ទទួលយកប្រាជ្ញារបស់ព្រះជំនួសឲ្យការបង្រៀនមិនពិត និងកាន់តាមច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពណាស់ ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ១:១–៤ , ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើរបៀបដែលប៉ុលបានបើកសំបុត្រទីពីររបស់លោកទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស ។

សូមពិចារណាឲ្យសិស្សកំណត់អត្តសញ្ញាណឈ្មោះដែលប៉ុលបានប្រើដើម្បីសំដៅលើព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយបន្ទាប់មកសរសេរឈ្មោះទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ។

• តើអ្វីដែលលេចធ្លោចំពោះអ្នកនៅក្នុងការណែនាំរបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធ ?

• តើប៉ុលបានប្រើព្រះនាម ឬព្រះបរមងាអ្វីខ្លះសម្រាប់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដែលទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក ?

• តើព្រះនាម ឬព្រះបរមងាទាំងនោះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ?

• តើប៉ុលបានបង្រៀនសេចក្ដីពិតអ្វីនៅក្នុង ខទី ៤ ?

ការទទួលបានការលួងលោមពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងការជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលបានវា

អ្នកប្រហែលជាបានកំណត់អត្តសញ្ញាណសេចក្តីពិតមួយចេញពី ខទី ៤ ដូចតទៅនេះ ៖ នៅពេលយើងទទួលបានការលួងលោមពីព្រះវរបិតាសួគ៌ក្នុងអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងរបស់យើង នោះយើងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលបានវាកាន់តែប្រសើរឡើងផងដែរ ។

នៅពេលសិស្សកំពុងស្វែងរកការពិតនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១:៤ , សូមពិចារណាអំពីការអញ្ជើញពួកគេឲ្យប្រៀបធៀបខគម្ពីរនេះជាមួយ ម៉ូសាយ ១៨:៨–១០ ហើយរកមើលភាពស្រដៀងគ្នា ។

សូមពិចារណាចែកចាយការដកស្រង់ដោយអែលឌើរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន នៅក្នុងផ្នែក « វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង » នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀន ហើយសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ។

• តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណាអំពីឃ្លា « កម្សាន្ដចិត្តអ្នកឯទៀតក្នុងអស់ទាំងសេចក្តីវេទនា » ? ( ខទី ៤ ) ។

• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា មានការរំពឹងទុកនេះសម្រាប់សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

• តើនៅពេលណាដែលអ្នក ឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់បានទទួលជំនួយ និងការលួងលោមពីព្រះវរបិតាសួគ៌អំឡុងពេលការសាកល្បងនេះ ?

• តើអ្នក ឬពួកគេបានរៀនអ្វីខ្លះចេញពីបទពិសោធន៍នោះ ?

• តើអ្នកគិតថាអ្នកអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះដើម្បីទទួលបានការលួងលោមពីព្រះបន្ថែមទៀត នៅពេលដែលអ្នកត្រូវការវា ?

ប្រសិនបើការឆ្លើយតបរបស់សិស្សមិនមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនពេកទេ សូមអញ្ជើញសិស្សជាច្រើននាក់ឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍សម្រាប់សិស្សក្នុងការស្តាប់វិធីជាច្រើនដែលព្រះវរបិតាសួគ៌លួងលោមយើង ។ សូមពិចារណាបន្ថែមទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួន និងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ ។

សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) ។

Portrait painting of President Spencer W. Kimball.

ព្រះទ្រង់ពិតជាសង្កេតមើលយើង ហើយទ្រង់ឃុំគ្រងយើង ។ ប៉ុន្ដែជាធម្មតាទ្រង់បំពេញតម្រូវការយើងតាមរយៈមនុស្សផ្សេងទៀត ។ ហេតុដូច្នោះហើយវាជាការចាំបាច់ថាយើងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក នៅក្នុងនគរ ។

( Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [ ឆ្នាំ ២០០៦ ] ទំព័រ ៨២ )

បើមាន សូមមើលវីដេអូ « God Will Lift Us Up » ( ៤:៥៨ ) នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។ វាប្រាប់ពីដំណើររឿងរបស់យុវនារីម្នាក់ឈ្មោះ ប្រ៊ីតនី ដែលបានរកឃើញការលួងលោមក្នុងការបម្រើអ្នកដទៃ និងការទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ជាជាងផ្តោតលើស្ថានភាពសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង ។

• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រើយើងជាញឹកញាប់ដើម្បីជួយអ្នកដទៃក្នុងអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការលួងលោមរបស់ទ្រង់ ?

សូមគិតអំពីនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ដែលកំពុងជួបប្រទះនឹងការលំបាកមួយនេះ ។ សូមពិចារណាដោយការអធិស្ឋានអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចនឹងជួយពួកគេឲ្យទទួលបាននូវការសម្រាលទុក្ខដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ផ្ដល់ឲ្យ នៅពេលអ្នកធ្វើដូចខាងក្រោម ៖

ក. សូមគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀនពី កូរិនថូស ទី២ ១:១–៤ ដែលអាចជួយមនុស្សម្នាក់នេះ ។

ខ. សូមអានខគម្ពីរខាងក្រោមចំនួនពីរ ឬច្រើនចង្កោមដែលមានការបង្រៀនបន្ថែមរបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកកូរិនថូសអំពីការសាកល្បងទាំងឡាយ ។ សូមស្វែងរកឃ្លា ឬខគម្ពីរមួយដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាមានអត្ថន័យចំពោះមនុស្សដែលអ្នកបានជ្រើសរើស ។

• កូរិនថូស ទី២ ១:៨–១១

• កូរិនថូស ទី២ ៤:៦–១០

• កូរិនថូស ទី២ ៤:១៤–១៨

គ. សូមធ្វើអ្វីមួយឥឡូវនេះ ដើម្បីជួយមនុស្សនេះឲ្យទទួលបានការលួងលោមពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមពិចារណាអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកគេ ដូចជាពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសបានអធិស្ឋានសម្រាប់ប៉ុលដែរ ( សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១:១១ ) ។ លើសពីនេះ អ្នកអាចសរសេរសារលើកទឹកចិត្តដូចប៉ុលបានធ្វើចំពោះកូរិនថូស ទោះបីសាររបស់អ្នកអាចជាអត្ថបទ អ៊ីម៉ែល ឬកំណត់ចំណាំជំនួសឲ្យសំបុត្រក៏ដោយ ។ ( សូមពិចារណារួមបញ្ចូលនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងមេរៀននេះពី កូរិនថូស ទី២ ១; ៤ ក៏ដូចជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនណាដែលអាចជួយបាន ) ។

ឃ. សូមធ្វើផែនការបន្ថែមដើម្បីជួយដល់បុគ្គលនេះ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចនឹងបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យធ្វើសកម្មភាពបន្ថែមទៀត ដូចជាការទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេ ឬការបម្រើពួកគេតាមមធ្យោបាយណាមួយ ។ ត្រូវប្រាកដថាសរសេរផែនការណាមួយដែលអ្នកគិតឃើញដូចជានៅកន្លែងដែលអ្នកនឹងត្រូវបានរំឭកឲ្យធ្វើតាម ដូចជានៅក្នុងប្រតិទិនរបស់អ្នក នៅលើស្មាតហ្វូនរបស់អ្នក ឬនៅលើក្រដាសដែលអ្នកនឹងមើលនៅពេលក្រោយ ។

បន្ទាប់ពីផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយរឿងមួយដែលពួកគេគ្រោងនឹងធ្វើ ដើម្បីជួយមនុស្សដែលពួកគេបានគិតដល់ ។ ទោះបីជាវាអាចជាការសមរម្យសម្រាប់សិស្សក្នុងការចែកចាយអំពីការសាកល្បងទូទៅ ឬកាលៈទេសៈរបស់បុគ្គលនោះក៏ដោយ សូមរំឭកពួកគេកុំឲ្យចែកចាយថាតើបុគ្គលនោះជានរណា ឬជាក់លាក់ខ្លាំងពេក ដែលធ្វើឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតអាចទាយបានយ៉ាងងាយស្រួលថាគេជានរណា ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះ ហើយលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើតាមផែនការរបស់ពួកគេ ដើម្បីលួងលោមនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

កូរិនថូស ទី២ ១–៤ ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់រំពឹងថាខ្ញុំនឹងឈោងទៅជួយ និងលួងលោមមនុស្សដែលខ្វះខាត ?

អែលឌើរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនដូចតទៅនេះ ៖

Official portrait of Elder Gary E. Stevenson of the Quorum of the Twelve Apostles, 2015.

ចាប់តាំងពីពេលដែលយើងងើបចេញពីទឹកនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកមក យើងត្រូវចាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការនេះ ។ យើងឈោងទៅជួយមនុស្សដទៃដោយក្តីស្រឡាញ់ ដោយសារវាគឺជាអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្គាប់ឲ្យយើងធ្វើ ។ … មិនថានៅពេលណាដែលអ្នកជិតខាងយើងមានទុក្ខព្រួយខាងសាច់ឈាម ឬខាងវិញ្ញាណទេ ចូរយើងប្រញាប់ទៅជួយពួកគេ ។ យើងរែកបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យបន្ទុកនោះបានស្រាល ។ យើងទួញយំជាមួយអស់អ្នកណាដែលទួញយំ ។ យើងលួងលោមដល់អស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវការការលួងលោម ។ ព្រះអម្ចាស់រំពឹងចង់បានការណ៍នេះពីពួកយើងដោយក្តីស្រឡាញ់ ។ ហើយថ្ងៃនោះនឹងមកដល់ ពេលយើងនឹងត្រូវបានឲ្យទទួលខុសត្រូវសម្រាប់ការមើលថែ ដែលយើងធ្វើនៅក្នុងការងារបម្រើដល់ហ្វូងចៀមរបស់ទ្រង់ ។

( ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន « Shepherding Souls » Ensign ឬ Liahona, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨, ទំព័រ ១១១ )

កូរិនថូស ទី២ ៤:១៧ ។ តើប៉ុលចង់មានន័យយ៉ាងណា ពេលលោកសំដៅទៅលើបញ្ហាប្រឈមក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងថាជា « សេចក្តីទុក្ខលំបាកយ៉ាងស្រាល » ?

អែលឌើរ ផល វី ចនសុន ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់បានបង្រៀន ៖

Elder Paul V. Johnson of the Quorum of the Seventy takes an official portrait, 2021.

នៅកណ្តាលនៃបញ្ហា វាស្ទើរតែមិនអាចមើលឃើញថាពរជ័យដែលកំពុងមកដល់គឺនៅឆ្ងាយជាងការឈឺចាប់ ការអាម៉ាស់ ឬការខូចចិត្តដែលយើងអាចនឹងកំពុងជួបនៅពេលនេះ ។… សាវកប៉ុលបានបង្រៀនថា « ដ្បិតសេចក្តីទុក្ខលំបាកយ៉ាងស្រាលរបស់យើងខ្ញុំ ដែលនៅតែមួយភ្លែតនេះ នោះបង្កើតឲ្យយើងខ្ញុំមានសិរីល្អយ៉ាងធ្ងន់លើសលប់ ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចវិញ » [ កូរិនថូស ទី២ ៤:១៧ ] ។ វាគឺជារឿងដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ដែលប៉ុលបានប្រើពាក្យ « សេចក្ដីទុក្ខលំបាកយ៉ាងស្រាល » ។ ឃ្លានេះគឺបានលើកឡើងដោយបុគ្គលម្នាក់ដែលត្រូវបានគេវាយដំ ចោលនឹងដុំថ្មត្រូវបានបញ្ជូនខ្លួនតាមសំពៅ បានជាប់ឃុំ និងជាអ្នកដែលបានដកពិសោធន៍នូវការសាកល្បងផ្សេងទៀតជាច្រើន ។ ខ្ញុំគិតថា យើងទាំងអស់គ្នាភាគច្រើនមិនបានគិតថាទុក្ខលំបាករបស់យើងគឺជារឿងស្រាលនោះទេ ។ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបទៅនឹងពរជ័យ និងការរីកចម្រើនដែលយើងទទួលបាននៅទីបំផុត ទាំងក្នុងជីវិតនេះ និងក្នុងភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច នោះទុក្ខលំបាករបស់យើងគឺពិតជាស្រាលមែន ។ …

ពេលខ្លះយើងចង់មានការរីកចម្រើនដោយគ្មានឧបសគ្គ និងអភិវឌ្ឍភាពខ្លាំងដោយមិនមានការតស៊ូនឹងលំបាកណាមួយ ។ ប៉ុន្តែការរីកចម្រើនមិនអាចកើតឡើងបានដោយប្រើវិធីងាយស្រួលនោះទេ ។ យើងយល់យ៉ាងច្បាស់ថា អត្តពលិកដែលមិនព្រមតស៊ូនឹងការហ្វឹកហាត់យ៉ាងហ្មត់ចត់ នឹងមិនអាចក្លាយជាអត្តពលិកលំដាប់ពិភពលោកបានឡើយ ។ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នថា យើងមិនអន់ចិត្តនឹងអ្វីដែលជួយនាំមកដល់យើងនូវលក្ខណៈដ៏ទេវភាពនោះទេ ។

( ផល វី ចនសុន « More Than Conquerors through Him That Loved Us » Ensign ឬ Liahona, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១, ទំព័រ ៧៩–៨០ )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

កូរិនថូសទី២ ១:៣ ។ « ព្រះដ៏កម្សាន្តចិត្តគ្រប់ជំពូក »

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកដំណើររឿងផ្សេងទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ឬពីប្រវត្តិសាសនាចក្រ ដែលបង្ហាញថា ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចប្រទាននូវការលួងលោមចិត្ត ។ ឧទាហរណ៍ សិស្សអាចសង្ខេបដំណើររឿងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នៅពេលព្រះអម្ចាស់បានសម្រាលបន្ទុកនៃប្រជាជនរបស់អាលម៉ា ខណៈពេលដែលពួកគេនៅក្នុងភាពជាទាសកររបស់ពួកសាសន៍លេមិន ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៤ ) ឬពួកគេអាចពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានលួងលោមដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងគុកលិបើទី ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១ ) ។ សូមផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសិស្សស្វែងរកបទគម្ពីរ និងប្រភពផ្សេងទៀត មុនពេលពួកគេចែកចាយ ។

សេចក្តីកម្សាន្តចិត្តតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

បន្ទាប់ពីសិស្សត្រូវបានសួរថា ហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌តែងតែប្រើយើងដើម្បីលួងលោមអ្នកដទៃ សូមពិចារណាអាន កូរិនថូស ទី២ ១:៥–៧ ជាមួយសិស្ស ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកខគម្ពីរទាំងនេះដើម្បីជាប្រភពនៃការលួងលោមផ្សេងទៀតដែលផ្តល់ដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ ៖ ព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមសួរសិស្សថាហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាប្រភពដ៏មានឥទ្ធិពលនៃការលួងលោម នៅពេលពួកគេជួបនឹងការសាកល្បង ។ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រៀបធៀបខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយ អាលម៉ា ៧:១១–១៣ ។