ម៉ាថាយ ២២:៣៤–៤០

បទបញ្ញត្តិធំពីរ

ដោយចង់សាកល្បងព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះមានពួកផារីស៊ីម្នាក់បានសួរថា តើបទបញ្ញត្តិណាមួយនៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យគឺធំជាងគេ ។ ជាការឆ្លើយតប ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា បញ្ញត្តិទីមួយគឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង ហើយអស់អំពីគំនិតរបស់យើង ហើយបទបញ្ញត្តិទីពីរគឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីរបៀបរស់នៅតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះ ។

ការជួយសិស្សឲ្យទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីពិត និងសារៈសំខាន់នៃគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយ ។ សិស្សនឹងចង់អនុវត្តតាមសេចក្ដីពិតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នៅពេលពួកគេយល់ពីសារៈសំខាន់ និងភាពបន្ទាន់មួយចំនួន ដើម្បីបញ្ចូលវាទៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ មធ្យោបាយមួយដើម្បីជួយសិស្សឲ្យធ្វើការណ៍នេះ គឺត្រូវលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលសេចក្តីពិតពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ និងចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដែលទាក់ទងនឹងសេចក្តីពិតទាំងនេះ ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមករៀនដោយបានរៀបចំខ្លួនចែករំលែកអំពីនរណាម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ ដែលបានបង្ហាញថាពួកគេពិតជាស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកដទៃមែន ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

បទបញ្ញត្តិធំៗ

សូមពិចារណាប្រើសាច់រឿងខាងក្រោមដើម្បីចាប់ផ្តើមមេរៀន ឬអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយគំរូរបស់មនុស្សដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ដែលពួកគេបានស្គាល់ និងជួយពួកគេឲ្យឃើញពីរបៀប ដែលបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះអាចជួយយើងឲ្យប្រែក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះបាន ។

សូមស្រមៃថាបាននិយាយជាមួយមិត្តម្នាក់អំពីជំនឿសាសនារបស់អ្នក ។ ពេលកំពុងពិភាក្សាអំពីសារៈសំខាន់នៃបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ នោះមិត្តរបស់អ្នកសួរថា តើបទបញ្ញត្តិជាក់លាក់អ្វីខ្លះដែលព្រះវិហាររបស់អ្នកបង្រៀន ។

សូមចំណាយពេលមួយនាទី ហើយរាយបញ្ជីបទបញ្ញត្តិ និងបទដ្ឋានរបស់ព្រះជាច្រើនតាមដែលអ្នកអាចគិតឃើញ ។

បន្ទាប់ពីអ្នកចែកចាយបញ្ជីនៃបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះហើយ មិត្តរបស់អ្នកសួរថា តើបញ្ញត្តិមួយណាសំខាន់ជាងគេ ។

សូមពិនិត្យមើលបញ្ជីរបស់អ្នក ហើយគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់គាត់ ។

ម៉ាថាយ ២២:៣៦–៣៩ គឺជាវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដូច្នេះអ្នកអាចរកឃើញវាដោយងាយស្រួល ។ អ្នកនឹងរៀនបន្ថែមអំពីវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិនេះនៅក្នុងមេរៀនក្រោយ ។

កាលដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងបង្រៀននៅក្នុងចំណោមប្រជាជន មានពួកផារិស៊ីជាច្រើនបានសួរទ្រង់ ដោយចង់ធ្វើឲ្យទ្រង់អាម៉ាស់មុខនៅចំពោះមុខប្រជាជន ។ សូមអាន ម៉ាថាយ ២២:៣៦–៤០ ដោយរកមើលសំណួរមួយដែលគេសួរព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងរបៀបដែលទ្រង់បានឆ្លើយតប ។

• តើអ្នកមានគំនិត ឬអារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានឆ្លើយតប ?

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពន្យល់ថា បទបញ្ញត្តិធំទីមួយគឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង ហើយអស់អំពីគំនិតរបស់យើង ។ បទបញ្ញត្តិធំទីពីរគឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនយើងដែរ ។ បទបញ្ញត្តិទាំងពីរនេះគឺមកពី ចោទិយកថា ៦:៥ និង លេវីវិន័យ ១៩:១៨ ។ « ក្រឹត្យវិន័យ » ដែលមានចែងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:៣៦ គឺជាច្បាប់របស់ម៉ូសេ ។

សូមគិតអំពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ហើយពិភាក្សាអំពីសំណួរខាងក្រោមមួយចំនួន ឬទាំងអស់នៅក្នុងឯកសារសិក្សាខាងក្រោម ។ សូមពិចារណាអំពីវិធីសាស្ត្រណាមួយដែលនឹងជួយសិស្សឲ្យឆ្លើយសំណួរ ។ ឧទាហរណ៍ សំណួរខ្លះអាចពិភាក្សាជាថ្នាក់ ជាក្រុមតូចៗ ឬជាបុគ្គលនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សា ។

• តើការស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង ហើយអស់អំពីគំនិតរបស់អ្នកមានន័យយ៉ាងណា ? ( ប្រសិនបើអ្នកចង់យល់កាន់តែច្បាស់ពីពាក្យទាំងនេះ សូមពិចារណារកមើលនិយមន័យរបស់វាដោយប្រើជំនួយក្នុងការសិក្សាដូចជា សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយជាដើម ) ។

• តើគំរូណាខ្លះចេញពីព្រះជន្មរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលបង្ហាញថា ទ្រង់បានស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីព្រះទ័យដូចនេះ ?

• តើអ្នកគិតថា ការស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង មានន័យដូចម្ដេច ?

• តើការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះអាចជួយយើងឲ្យក្លាយដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមកត់ចំណាំថានៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:៤០ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា បទបញ្ញត្តិទាំងអស់របស់ព្រះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីជួយមនុស្សឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ព្រះ និងអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេ ។

• តើការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនឹងជួយយើងឲ្យគោរពតាមបញ្ញត្តិដទៃទៀតរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានពន្យល់ពីរបៀបដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ ទាក់ទងនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះអ្នកដទៃ ។

នៅពេលយើងស្រឡាញ់ ព្រះ ដោយអស់ពីដួងចិត្តរបស់យើង នោះទ្រង់បង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងទៅរកសុខុមាលភាពរបស់ អ្នកដទៃ នៅក្នុងវដ្ដដ៏ស្រស់ស្អាត និងប្រកបដោយគុណធម៌មួយ ។

( រ័សុល អិម ណិលសុន « The Second Great Commandment » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៩៧ )

• ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះអាចបង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងទៅរកអ្នកដទៃបាន ?

សូមប្រើគន្លឹះក្នុងការបង្រៀន និងការរៀបចំរបស់សិស្សសម្រាប់មេរៀននេះ តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយគំរូរបស់មនុស្សដែលស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកដទៃ ។ ការធ្វើដូច្នេះអាចជួយសិស្សឲ្យទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីពិត និងពីសារៈសំខាន់នៃបទបញ្ញត្តិទាំងនេះ ហើយស្គាល់វិធីដែលពួកគេអាចអនុវត្តវាបាន ។ សូមស្តាប់ចម្លើយរបស់ពួកគេដោយយកចិត្តទុកដាក់ ហើយសូមអរគុណសិស្សដែលបានចែកចាយ ។

• តើអ្នកស្គាល់នរណាខ្លះ ដែលជាគំរូល្អនៃការរក្សាព្រះបញ្ញត្តិធំទាំងពីរ ?

• តើពួកគេបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះតាមរបៀបណាខ្លះ ? តើអ្នកអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកគេក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃតាមរបៀបសាមញ្ញៗប្រចាំថ្ងៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អ្នកគួរតែមើលវីដេអូ « Realizing What God Has Done, How Could I Not Help? | His Hands » ( ២:៥០ ) ដើម្បីមើលគំរូអំពីរបៀបដែលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង អាចបង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងឲ្យទៅរកទ្រង់ និងអ្នកដទៃ ។ វីដេអូនេះមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក សូមសរសេរអ្វីដែលអ្នកដឹងអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជំរុញអ្នកឲ្យរក្សាបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះ ។ វាប្រហែលជាមានប្រយោជន៍ក្នុងការពិចារណាអំពីបទពិសោធន៍នានា ជាពិសេសនៅពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាទ្រង់ទាំងទ្វេស្រឡាញ់អ្នក ។

សូមអញ្ជើញសិស្សដែលស្ម័គ្រចិត្តឲ្យឡើងចែកចាយដោយសង្ខេបៗនូវអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ។

សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះគួរតែជាអាទិភាពទីមួយរបស់យើង ។

ខណៈពេលដែលវាសំខាន់ក្នុងការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានចែកចាយបម្រាមមួយ ៖

ភាពខ្នះខ្នែងរបស់យើងក្នុងការរក្សាបទបញ្ញត្តិទីពីរនេះ មិនត្រូវធ្វើឲ្យយើងភ្លេចទីមួយឡើយ គឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង ហើយអស់អំពីគំនិតរបស់យើង ។ យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះតាមរយៈ « [ ការ ] កាន់តាមបទបញ្ញត្តិ [ របស់ទ្រង់ ] » [ យ៉ូហាន ១៤:១៥ ] ។

( ដាល្លិន អេក អូក « Two Great Commandments » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៧៣–៧៤ )

• ហេតុអ្វីបានជាលំដាប់លំដោយនៃបទបញ្ញត្តិទាំងនេះមានសារៈសំខាន់ ?

• តើបញ្ហាអ្វីអាចនឹងកើតឡើង បើយើងដាក់អាទិភាពលើការស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងជាងការស្រឡាញ់ព្រះនោះ ?

• តើមានស្ថានភាព ឬកាលៈទេសៈអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចប្រឈមមុខ ដែលអ្នកត្រូវប្រាកដថាបានដាក់ការស្រឡាញ់ព្រះជាអាទិភាពទីមួយនោះ ?

ប្រសិនបើសិស្សត្រូវការឧទាហរណ៍ អំពីរបៀបដែលនរណាម្នាក់បានដាក់ការស្រឡាញ់ព្រះជាអាទិភាព សូមពិចារណាមើលវីដេអូ « Spiritual Whirlwinds » ចាប់ពីលេខកូដម៉ោង ៧:៤០ ដល់ ៩:១៣ ។ វីដេអូនេះអាចរកឃើញនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

ធ្វើផែនការមួយ

សូមពិរចារណាពីឱកាសដែលអ្នកបានធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនាពេលថ្មីៗនេះ ។ នៅលើមាត្រដ្ឋានពីមួយដល់ប្រាំ សូមវាយតម្លៃខ្លួនអ្នកថា តើអ្នកកំពុងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិនីមួយៗនេះបានល្អប៉ុណ្ណា ដោយលេខមួយគឺ « ល្អណាស់ » និងលេខប្រាំគឺ « មិនល្អ » ។

សូមបង្កើតផែនការមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ដើម្បីគោរពតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះឲ្យបានកាន់តែពេញលេញ ។

• សូមរាយបញ្ជីសកម្មភាពជាក់លាក់ដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីរស់នៅឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើងទៅតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរនេះ ។ សូមស្តាប់តាមចំណាប់អារម្មណ៍មកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយជ្រើសរើសយកចំណាប់អារម្មណ៍មួយដើម្បីធ្វើតាម ។

• សូមសរសេរពីរបៀបដែលអ្នកនឹងធ្វើតាមសកម្មភាពនោះ ។ សូមពិចារណាចែកចាយគម្រោងរបស់អ្នកជាមួយឪពុកម្តាយរបស់អ្នក ឬមិត្តភក្តិដែលទុកចិត្តម្នាក់ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យជួយអ្នក ។ សូមទទួលស្គាល់ថា ព្រះនឹងជួយអ្នកពេលដែលអ្នកធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៣:១៧ ) ។

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើតាមផែនការរបស់ពួកគេ ហើយប្រាប់ពួកគេថា នៅក្នុងមេរៀនវាយតម្លៃនាពេលអនាគត ( « វាយតម្លៃការរៀនសូត្ររបស់អ្នក ៥ » ) ពួកគេអាចមានឱកាសដើម្បីតាមដានផែនការនេះ ។ សូមបង្ហាញទំនុកចិត្តលើពួកគេ ហើយធានាដល់ពួកគេថា ព្រះអម្ចាស់នឹងជួយពួកគេក្នុងការខិតខំរបស់ពួកគេ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

តើខ្ញុំអាចរៀនស្រលាញ់ខ្លួនឯងដោយរបៀបណា ?

នៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោក « នេះគឺជាពេលវេលារបស់យើង ! » អែលឌើរ អេស ហ្គីហ្វត និលសិន នៃពួកចិតសិបនាក់ បានមានប្រសាសន៍អំពីសារៈសំខាន់នៃការស្រឡាញ់ខ្លួនយើង ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៦៤–៦៧ ) ។ អ្នកអាចមើលវីដេអូនេះ ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ចាប់ពីលេខកូដម៉ោង ៧:៣៦ ដល់ ៩:៣២ បាន ។ អត្ថបទបន្ទាប់ក៏បង្រៀនពីរបៀបដែលយើងអាចរៀនស្រឡាញ់ខ្លួនយើងផងដែរ ៖ « How to Love Yourself Like God Loves You » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។

តើបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរអាចដំណើរការជាមួយគ្នាដោយរបៀបណា ? ( សូមមើលផងដែរ យ៉ូហាន ទី១ ៤:៧–១១, ២០–២១ )

អែលឌើរ ភីទើរ អិម ចនសិន នៃពួកចិតសិបនាក់បានបង្រៀន ៖

សូមចាំថា បទបញ្ញត្តិដ៏ធំទីមួយគឺស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង [ សូមមើល ម៉ាថាយ ២២:៣៧–៣៨ ] ។ អ្វីៗដែលយើងធ្វើគួរត្រូវបានលើកទឹកចិត្តដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះទ្រង់ និងចំពោះព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ។ ពេលយើងអភិវឌ្ឍសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះពួកទ្រង់ ដោយគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ នោះសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីស្រឡាញ់ខ្លួនឯង និងមនុស្សដទៃនឹងកើនឡើង ។ យើងនឹងចាប់ផ្ដើមបម្រើគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងអ្នកជិតខាង ដោយសារយើងនឹងមើលឃើញពួកគេដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះទតឃើញពួកគេ—ជាបុត្រា និងបុត្រីរបស់ព្រះ [ សូមមើល យ៉ូហាន ៣:១៦ ; យ៉ូហាន ទី១ ៤:១៩ ; ម៉ូសាយ ២:១៧ ] ។

( ភីទើរ អិម ចនសិន « Power to Overcome the Adversary » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ១១១ )

តើការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកដទៃអាចមានឥទ្ធិពលដល់ជីវិតខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ ដែលជាប្រធានស្តីទីនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ ៖

ការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះបទបញ្ញត្តិទាំងពីរនោះផ្ដល់ជាមធ្យោបាយដើម្បីដកពិសោធន៍ភាពសុខសាន្ត និងអំណរកាន់តែច្រើន ។ នៅពេលយើងស្រឡាញ់ ហើយបម្រើព្រះអម្ចាស់ ព្រមទាំងស្រឡាញ់ ហើយបម្រើដល់អ្នកជិតខាង យើងនឹងទទួលអារម្មណ៍សុភមង្គលដ៏ច្រើនកើតមានចំពោះយើងដោយឯកឯង ។

( អិម រ័សុល បាឡឺដ « The True, Pure, and Simple Gospel of Jesus Christ » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ២៩ )

ហេតុអ្វីបានជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ត្រូវបានសង្កត់ធ្ងន់នៅក្នុងបទបញ្ញត្តិទាំងពីរនេះ ?

សូមមើលវីដេអូ « Love and Law » ( ៣:២១ ) ។ វីដេអូនេះអាចរកឃើញនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

តើសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាខ្លះមកលើយើង ដើម្បីគោរពតាមបទបញ្ញត្តិធំទាំងពីរ ?

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែងទីបន្ទាល់ ៖

បទបញ្ញត្តិ ដ៏ធំបំផុតដំបូងគេនៃអស់ទាំងភាពអស់កល្បជានិច្ច គឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង របស់យើង —នោះជាបទបញ្ញត្តិដ៏ធំបំផុតដំបូងគេ ។ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីពិត ដ៏ធំបំផុតដំបូងគេនៃអស់ទាំងភាពអស់កល្បជានិច្ចនោះគឺថា ព្រះស្រឡាញ់ យើង ដោយអស់ពីព្រះទ័យ ព្រះពលំ ព្រះបញ្ញាញាណ និងព្រះចេស្ដា របស់ទ្រង់ ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះ គឺជាគោលការណ៍គ្រឹះនៃភាពអស់កល្បជានិច្ច ហើយវាគួរតែជាគោលការណ៍គ្រឹះនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ។ ប្រាកដណាស់ វាមានតែតាមរយៈការអះអាងដែលដុតឆេះនៅក្នុងព្រលឹងរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ ទើបយើងអាចមានទំនុកចិត្តបន្ដព្យាយាមកែលម្អ ហើយបន្ដស្វែងរកការអភ័យទោសចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ហើយបន្ដលាតសន្ធឹងព្រះគុណនោះទៅដល់អ្នកជិតខាងយើង ។

( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន «Tomorrow the Lord Will Do Wonders among » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១២៧ )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

ការរក្សាបទបញ្ញត្តិធំទីមួយជាមុនសិន ៖ ការផ្តោតលើមេរៀនជំនួស

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្គាល់ប្រពៃណី ច្បាប់ ឬទំនៀមទម្លាប់ខាងលោកិយ ដែលអាចនឹងមានឥទ្ធិពលលើយើងឲ្យដាក់ការស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងពីលើការស្រឡាញ់ព្រះ ។ ឧទាហរណ៍អាចរួមមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ភេទដូចគ្នា ការរំលោភបំពានច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពផ្សេងទៀត និងការបំពានលើពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ។

សូមពិចារណាប្រើប្រាស់ធនធានខាងក្រោមនេះ ដើម្បីដឹកនាំការពិភាក្សាក្នុងថ្នាក់ដោយផ្អែកលើសារៈសំខាន់នៃការធ្វើឲ្យប្រាកដថា យើងរក្សាបទបញ្ញត្តិទីមួយជាមុនសិន ហើយមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យឥទ្ធិពលខាងលោកិយមករំខានសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះឡើយ ។ សូមផ្តោតលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងរបៀបដែលទ្រង់បានបង្ហាញយើង តាមរយៈគំរូរបស់ទ្រង់អំពីរបៀបស្រឡាញ់ព្រះជាមុន ខណៈពេលដែលយើងនៅតែស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើង ។

• ដាល្លិន អេក អូក « Two Great Commandments » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៧៣–៧៦

• លីន ជី រូប៊ីន « Which Way Do You Face? » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៩–១១

ការប្រើប្រាស់ដំណើររឿងដំណឹងល្អផ្សេងទៀត

សូមពិចារណាមើលដំណើររឿងនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលបង្រៀនពីបទបញ្ញត្តិធំៗមកពី ម៉ាកុស ១២:២៨–៣៤ នៅក្នុងវីដេអូ « The Greatest Commandment » ( ១:៥១ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។ សូមប្រៀបធៀបអ្វីដែលដូចគ្នា និងខុសគ្នា ដែលមាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ២២:៣៤–៤០ ហើយរកមើលរបៀបដែលការប្រើដំណើររឿងទាំងពីរនេះ អាចជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។