ฉบับก่อนหน้า
แหล่งข้อมูล


แหล่งข้อมูล

รถบรรทุกคันใหญ่กว่าเดิม?

ผลัดกันอ่านย่อหน้าต่อไปนี้

ชายสองคนเป็นหุ้นส่วนกัน พวกเขาสร้างเพิงเล็กๆ ริมถนนที่พลุกพล่าน พวกเขาได้รถบรรทุกมาคันหนึ่งและขับไปไร่ของเกษตรกรคนหนึ่งเพื่อซื้อแตงโมหนึ่งคันรถในราคาลูกละหนึ่งเหรียญ

พวกเขาขับรถบรรทุกคันนั้นมาที่เพิงริมถนนเพื่อขายแตงโมในราคาลูกละหนึ่งเหรียญ

พวกเขาขับกลับไปไร่ของเกษตรกรคนั้นและซื้อแตงโมมาอีกหนึ่งคันรถในราคาลูกละหนึ่งเหรียญ

พวกเขาขนมาขายในราคาลูกละหนึ่งเหรียญเหมือนเดิม

ขณะขับรถกลับไปไร่ของเกษตรกรคนนั้นเพื่อขนมาอีกหนึ่งคันรถ หุ้นส่วนคนหนึ่งบอกอีกคนว่า “เราได้เงินจากธุรกิจนี้ไม่มากเลย จริงมั้ย”

“จริง เราได้ไม่มาก” หุ้นส่วนของเขาตอบ

“คุณคิดว่าเราต้องซื้อรถใหญ่กว่าเดิมมั้ย” (ดัลลิน เอช. โอ๊คส์ “การพินิจพิเคราะห์และการลำดับความสำคัญ,” เลียโฮนา, พ.ค. 2001, 118)

กลับไป หน้า 34

อย่าปิดกิจการของท่าน

เลือกบทบาทและแสดงตามนี้:

โจเซฟีน: มีอะไรหรือเปล่าเกรซ ดูคุณไม่มีความสุขเลย

เกรซ: ฉันไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ธุรกิจของฉันเพิ่งเริ่มทำเงินได้หน่อยก็เกิดเรื่อง

พริสซิลลา: เรื่องอะไรหรือคะ

เกรซ: คนที่ฉันซื้อน้ำสะอาดจากเขาขึ้นราคาเมื่อวาน และตอนนี้ฉันจะต้องปิดกิจการ

พริสซิลลา: ฉันเสียใจมากเกรซ ทำไมล่ะคะ

เกรซ: ฉันจะขายน้ำได้เพียงขวดละ 10 บาทเท่านั้น ลูกค้าจะไม่จ่ายเพิ่ม และฉันเคยซื้อขวดละ 7 บาท

เกรซ: แต่ตอนนี้ผู้จัดส่งขึ้นราคาเป็น 10 บาท ฉันจึงไม่มีกำไร ฉันจะทำอย่างไรดี

พริสซิลลา: คุณเคยพูดกับผู้จัดส่งไหมคะ คุณเป็นลูกค้าคนสำคัญที่สุดคนหนึ่งของเขานะ

เกรซ: ไม่เคยค่ะ ฉันไม่คิดว่าจะพูดได้ ราคาของเขาก็ของเขา

พริสซิลลา: ไม่หรอก คุณต้องคุยกับเขา เขาต้องเห็นว่าเขาจะเสียลูกค้าคนสำคัญ เขาสามารถเปลี่ยนราคาเพื่อรักษาคุณไว้ คุณควรคุยกับผู้จัดส่งเสมอเพื่อให้ได้ราคาซื้อต่ำที่สุด

เกรซ: ตกลงค่ะ ฉันจะพยายาม

โจเซฟีน: คุณควรมีทางเลือกอื่นด้วย ฉันรู้จักคนที่จะขายน้ำให้คุณได้ในราคา 5 บาท ฉันขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณก่อนหน้านี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังจ่าย 7 บาท—และตอนนี้ 10 บาท! ฉันจะแนะนำคุณให้รู้จักคนนั้น

เกรซ: จริงหรือคะ โจเซฟีน ขอบคุณค่ะ ช่วยแนะนำให้เรารู้จักด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะพริสซิลลา ฉันจะพยายามมากขึ้นเพื่อให้ได้น้ำราคาต่ำสุด

กลับไป หน้า 36

บันทึก