« ជំនាញ ៖ ពន្យល់សិស្សពីអត្ថន័យនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងមូលហេតុដែលយើងមានការប្រជុំនេះ » ធនធានផ្តល់ការគាំទ្រ និងការបំពាក់បំប៉នដល់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ២០២៤ )

ការគ្រប់គ្រងថ្នាក់រៀន

ជំនាញ ៖ ពន្យល់សិស្សពីអត្ថន័យនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងមូលហេតុដែលយើងមានការប្រជុំនេះ

តើអ្វីជាការយល់ដឹង ឬសមត្ថភាពដំបូងរបស់ខ្ញុំ ? ( ការវាយតម្លៃ ) ៖

នៅលើរង្វាស់ពី ១–៥ តើអ្នកគិតថា សិស្សរបស់អ្នកមានការយល់ដឹងបានល្អប៉ុនណា ហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសម្រាប់ថ្នាក់នីមួយៗ ?

តើវាគឺជាអ្វី ហើយហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ ? ( កំណត់និយមន័យ ) ៖

នៅដើមត្រីមាសនីមួយៗ ឬនៅពេលគ្រូមានអារម្មណ៍ថាវាចាំបាច់ នោះវាមានប្រយោជន៍ក្នុងការពន្យល់ដល់សិស្សពីអត្ថន័យនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងមូលហេតុដែលយើងមានការប្រជុំនេះ ។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស ពាក្យឫសនៃពាក្យ devotional ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ) គឺជាពាក្យ devote ( លះបង់ ) ។ ការលះបង់មានន័យថាជាការញែកចេញអ្វីមួយដើម្បីបុព្វហេតុ ឬគោលបំណងជាក់លាក់មួយ ។ ជាក់ស្តែង ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានគឺជាសកម្មភាពដែលយើងលះបង់ចំពោះថ្នាក់ថ្វាយទៅព្រះ ។

ហេតុផលដែលយើងចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ៖

ផ្នែកនីមួយៗនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់មកកាន់ក្នុងថ្នាក់រៀន ។
វាលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យមានការត្រៀមខ្លួន និងអញ្ជើញឲ្យមានការរៀនសូត្រដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។
វារៀបចំសិស្សសម្រាប់ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងទំនួលខុសត្រូវផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
វារំឭកដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ថា ពេលនេះមិនមែនជាពេលវេលារបស់ពួកគេទេ ប៉ុន្តែជាពេលវេលាដែលត្រូវលះបង់ថ្វាយទ្រង់ ។

ថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថានគួរចាប់ផ្តើមដោយការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ។ ជាញឹកញាប់ ការប្រជុំនេះរួមមានទំនុកតម្កើងដែលសិស្សច្រៀង អធិស្ឋាន និងចែកចាយគំនិតខាងវិញ្ញាណដោយផ្អែកលើព្រះគម្ពីរ ឬប្រសាសន៍របស់ពួកព្យាការី ។ សិស្សត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងទិដ្ឋភាពនីមួយៗនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានដូចជា ៖ ការលេងបទភ្លេងទំនុកតម្កើង ធ្វើជាអ្នកដឹកនាំទំនុកតម្កើង អ្នកអធិស្ឋានបើក និងការចែកចាយគំនិតខាងវិញ្ញាណ ។ វាក៏មានប្រយោជន៍ផងដែរក្នុងការអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សដឹកនាំការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាននេះ ។

តើនរណា ឬតើអ្វីទៅដែលផ្ដល់នូវការពន្យល់ដ៏ល្អមួយអំពីការណ៍នេះ ? ( គំរូ ) ៖

« សិស្សទាំងអស់គ្នា នៅប៉ុន្មាននាទីទៀតនេះ ខ្ញុំនឹងពន្យល់អំពីរបៀបដែលយើងនឹងចាប់ផ្តើមថ្នាក់សិក្ខាសាលារាល់ពេល ។ ថ្នាក់សិក្ខាសាលាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស ពាក្យឫសនៃពាក្យ devotional ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ) គឺជាពាក្យ devote ( លះបង់ ) ។ d;mjbការលះបង់មានន័យថាជាការញែកចេញអ្វីមួយដើម្បីបុព្វហេតុ ឬគោលបំណងជាក់លាក់មួយ ។ ជាក់ស្តែង ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានគឺជាសកម្មភាពដែលយើងលះបង់ចំពោះថ្នាក់ថ្វាយទៅព្រះ ។ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានរួមមានបទទំនុកតម្តើងមួយ ការអធិស្ឋាន និងគំនិតខាងវិញ្ញាណដែលចែកចាយដោយសិស្ស ។ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានគឺជាការប្រជុំមួយដ៏ល្អបំផុតដែលយើងអាចធ្វើបាន ដើម្បីយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យគង់នៅជាមួយយើងក្នុងថ្នាក់នីមួយៗ » ។

តើខ្ញុំអាចហាត់រៀនប្រើជំនាញនេះ ឬអនុវត្តតាមគោលការណ៍នេះដោយរបៀបណា ? ( អនុវត្ត ) ៖

សូមសរសេរនូវអ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយដើម្បីជួយសិស្សរបស់អ្នកឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងមូលហេតុដែលវាសំខាន់ដើម្បីចាប់ផ្ដើមរៀនជាមួយការប្រជុំនេះ ។ អ្នកអាចហាត់ចែកចាយវាជាមួយនរណាម្នាក់ មុនពេលអ្នកពន្យល់វាទៅកាន់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ។

ជញ្ជឹងគិត ឬពិភាក្សា ៖

តើអ្នកបានរកឃើញអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមអ្វីខ្លះសម្រាប់ការចាប់ផ្ដើមថ្នាក់នីមួយៗជាមួយនឹងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ?

តើខ្ញុំនឹងរួមបញ្ចូលចំណុចនេះនៅពេលណា និងដោយរបៀបណា ?

នៅសប្តាហ៍ខាងមុខ សូមចំណាយពេលដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន និងមូលហេតុដែលអ្នកមានការប្រជុំនេះ នៅរាល់ពេលដែលអ្នកចាប់ផ្ដើមថ្នាក់នីមួយៗ ។

អ្នកក៏អាចបញ្ចូលចំណុចមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោមផងដែរ ៖

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយពីមូលហេតុដែលពួកគេគិតថា ការចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ជាមួយនឹងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានគឺមានប្រយោជន៍ណាស់ ។
សូមឲ្យសិស្សអាយុច្រើនជាងគេលើកឧទាហរណ៍អំពីការចែកចាយគំនិតខាងវិញ្ញាណ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សអាយុច្រើនជាងគេឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលការចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ជាមួយនឹងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន បានផ្តល់ពរជ័យដល់ពួកគេ ។