Leringen van kerkpresidenten
Hoofdstuk 1: Jezus Christus — onze enige weg naar hoop en vreugde


Hoofdstuk 1

Jezus Christus — onze enige weg naar hoop en vreugde

‘Als ons leven en ons geloof op Jezus Christus en zijn herstelde evangelie gericht zijn, kan er nooit meer iets permanent misgaan.’

Uit het leven van Howard W. Hunter

Een belangrijk thema in de leringen van president Howard W. Hunter is dat iemand alleen ware gemoedsrust, genezing en echt geluk kan vinden als hij of zij ernaar streeft om Jezus Christus te leren kennen en te volgen. President Hunter onderwees dat ‘de weg van Christus niet alleen de juiste weg is, maar uiteindelijk de enige weg naar hoop en vreugde.’1

President Hunter getuigde ook krachtig van de goddelijke zending van de Heiland. ‘Als een geordend apostel en bijzondere getuige van Christus geef ik u mijn oprechte getuigenis dat Jezus Christus daadwerkelijk de Zoon van God is’, verklaarde hij. ‘Hij is de Messias die door de profeten uit het Oude Testament verwacht werd. Hij is de Hoop van Israël, om wie de nakomelingen van Abraham, Izak en Jakob eeuwenlang hadden gebeden. […]

‘Door de macht van de Heilige Geest geef ik mijn getuigenis. Ik weet dat Christus bestaat, alsof ik Hem met mijn eigen ogen en oren heb gezien en gehoord. Ik weet ook dat de Heilige Geest de waarheid van mijn getuigenis zal bevestigen in het hart van iedereen die met een gelovig oor luistert.’2

President Hunter voelde zich aangetrokken tot de plekken waar Jezus gepredikt had en reisde meer dan twintig keer naar het Heilige Land. Ouderling James E. Faust van het Quorum der Twaalf Apostelen zei: ‘Jeruzalem trok hem aan als een magneet. […] Zijn verlangen om te zijn waar de Heiland geleefd en gepredikt had, leek onverzadigbaar. Hij hield van alle bezienswaardigheden en geluiden. Hij hield vooral van Galilea. Maar er was één plek waar hij het meest van hield. Hij zei altijd: “Laten we nog een keer naar de graftombe gaan.” Daar kon hij zitten mediteren alsof hij de sluier tussen zichzelf en de Heiland probeerde te doordringen.’3

Christus met lam in zijn armen

‘Hoe vaak denken we aan de Heiland? Hoe diep en hoe dankbaar en met welke mate van bewondering denken we over zijn leven na? Staat Hij centraal in ons leven?’

Leringen van Howard W. Hunter

1

We moeten Christus beter leren kennen dan we Hem nu kennen en we moeten Hem vaker gedenken dan we Hem nu gedenken.

De leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zingen eerbiedig:

Jezus, als ’k zelfs maar denk aan U,

zet dat mijn hart in gloed;

maar ’t wordt veel zaal’ger nog dan nu

als ’k eenmaal U ontmoet. […]

Hoe vaak denken we aan de Heiland? Hoe diep en hoe dankbaar en met welke mate van bewondering denken we over zijn leven na? Staat Hij centraal in ons leven?

Hoeveel procent van bijvoorbeeld een normale dag, werkweek of maand besteden we aan ‘Jezus, als ’k zelfs maar denk aan U’? Sommigen van ons doen dat misschien niet genoeg.

Het leven zou zeker vrediger zijn, huwelijken en gezinnen sterker, buurten en landen zouden veiliger, vriendelijker en constructiever zijn als het evangelie van Jezus Christus ons hart meer ‘in gloed’ zette.

Tenzij we meer aandacht aan de overwegingen van ons hart schenken, vrees ik dat we geen aanspraak op die grote vreugde, die mooie beloning kunnen maken, namelijk Hem eenmaal ontmoeten en in zijn tegenwoordigheid rusten.

Elke dag van ons leven en in elke tijd van het jaar […] vraagt Jezus ieder van ons, net als lang geleden bij zijn triomfantelijke intrede in Jeruzalem: ‘Wat denkt u over de Christus? Wiens Zoon is Hij?’ (Mattheüs 22:42.)

We verklaren dat Hij de Zoon van God is, en dat gegeven dient onze ziel vaker te raken.4

We moeten Christus beter leren kennen dan we Hem nu kennen; we moeten Hem vaker gedenken dan we Hem nu gedenken; we moeten Hem kloekmoediger dienen dan we Hem nu dienen. Dan zullen we water drinken dat ontspringt tot het eeuwige leven en zullen we het brood des levens eten.5

Christus onderwijst groep

‘Laten we Christus met meer toewijding en discipline volgen. Laten we Hem in onze gedachten koesteren en zijn naam liefdevol uitspreken.’

2

Jezus is onze enige ware bron van hoop en blijvende vreugde.

Gij, hoop van elk gebroken hart,

Gij, vreugd van ’t rein gemoed,

o borg voor zondaars soms verhard,

Gij zijt voor allen goed.

Wat een prachtig vers en wat een hoopgevende boodschap die in het evangelie van Christus verankerd is! Is er iemand onder ons, in welke laag van de bevolking dan ook, die geen hoop nodig heeft en niet naar meer geluk streeft? Dat zijn de universele behoeften en verlangens van de menselijke ziel, en Christus belooft ze aan zijn volgelingen. Hij geeft ‘elk gebroken hart’ hoop en elk ‘rein gemoed’ vreugde.

Berouw is duur: het kost ons onze hoogmoed en ongevoeligheid, maar het kost ons vooral onze zonden. De vader van koning Lamoni wist tweeduizend jaar geleden al dat dit de prijs van ware hoop is. Hij riep uit: ‘O God, […] wilt Gij U dan aan mij bekendmaken, en ik zal al mijn zonden afleggen om U te kennen, opdat ik uit de doden zal worden opgewekt en ten laatsten dage gered’ (Alma 22:18). Als ook wij bereid zijn onze zonden na te laten om Hem te kennen en te volgen, zullen wij ook vervuld worden van de vreugde van het eeuwige leven.

En hoe staat het met de zachtmoedigen? In een wereld waarin men sterk geneigd is anderen te intimideren en overtroeven, staat men niet in de rij om boeken te kopen waarin tot meer zachtmoedigheid wordt opgeroepen. Maar de zachtmoedigen zullen het land beërven. Een collectieve overname zonder weerga — en dat zonder intimidatie! Vroeg of laat, en we bidden dat het vroeg is en niet laat, zal iedereen erkennen dat de weg van Christus niet alleen de juiste weg is, maar uiteindelijk de enige weg naar hoop en vreugde. Elke knie zal buigen en elke tong belijden dat zachtmoedigheid beter is dan wreedheid, dat vriendelijkheid beter is dan dwang, dat een zachte stem de grimmigheid afkeert. Uiteindelijk, en zo mogelijk eerder, moeten we worden zoals Hij. […]

Weest Gij onz’ een’ge vreugde, Heer,

ons doelwit, Gij alleen;

wees immer onze roem en eer,

door alle eeuwen heen.

Dat is mijn persoonlijk gebed en mijn wens voor de hele mensheid. […] Ik getuig dat Jezus de enige bron van blijvende vreugde is, dat onze blijvende vrede van Hem afhankelijk is. Ik zou willen dat Hij nu ‘onze roem en eer’ is, waar eenieder van ons naar verlangt en het enige doelwit dat echt de moeite waard is voor de mens. Hij is onze beloning door alle eeuwen heen. Elke andere beloning is uiteindelijk vruchteloos. Elke andere prestatie vervaagt met de tijd en lost op in de elementen. Uiteindelijk zullen wij […] geen ware vreugde ervaren tenzij die in Christus is.

[…] Laten we Christus met meer toewijding en discipline volgen. Laten we Hem in onze gedachten koesteren en zijn naam liefdevol uitspreken. Laten we voor Hem met zachtmoedigheid en barmhartigheid neerknielen. Laten we anderen tot zegen zijn en hen dienen, zodat zij ons voorbeeld zullen volgen.6

3

De grootste behoefte in de wereld is een actief en oprecht geloof in de Heiland en zijn leringen.

Er zijn mensen die beweren dat geloof in de Bijbel ouderwets is. Is het ouderwets om in God, in Jezus Christus, de Zoon van de levende God, te geloven? Is het ouderwets om in zijn zoenoffer en de opstanding te geloven? Zo ja, dan verklaar ik dat ik ouderwets ben en dat de kerk dat ook is. De Meester onderwees in alle eenvoud de beginselen van het eeuwige leven en de lessen die geluk brengen aan wie het geloof hebben om te geloven. Het lijkt niet verstandig om te veronderstellen dat die leringen van de Meester gemoderniseerd moeten worden. Zijn boodschap ging over eeuwige beginselen.7

Zowel in dit tijdperk als in elk tijdperk dat aan het onze vooraf is gegaan, en in elk volgend tijdperk, is de grootste behoefte in de wereld een oprecht en actief geloof in de fundamentele leerstellingen van Jezus van Nazareth, de Zoon van de levende God. Omdat velen die leringen verwerpen, is er des te meer reden voor hen die oprecht in het evangelie van Jezus Christus geloven om de waarheid ervan te verkondigen en door hun voorbeeld aan te tonen wat een kracht en vrede er van een rechtschapen leven uitgaan. […]

Wat worden we geacht te doen als we beledigd, verkeerd begrepen, oneerlijk of onvriendelijk behandeld worden, of iemand een overtreding tegen ons begaat? Wat worden we geacht te doen als we gekwetst worden door onze geliefden, overgeslagen worden voor een promotie, vals beschuldigd worden, of als onze motieven onterecht in twijfel getrokken worden?

Slaan we terug? Sturen we een steeds grotere strijdmacht? Vergelden we oog om oog en tand om tand, of […] beseffen we dat we daardoor uiteindelijk blind en tandeloos worden? […]

Christus heeft ons door zijn hoogstaande levenswijze en het voorbeeld van zijn leringen veel aanwijzingen gegeven, waaraan altijd een belofte verbonden was. Hij onderrichtte met een grootsheid en gezag die de geleerde en de onwetende, de rijke en de arme, de gezonde en de zieke met hoop vervulden.8

Streef ernaar uw persoonlijk getuigenis van Jezus Christus en de verzoening te ontwikkelen. Ieder van ons hoort het leven van Christus te bestuderen en naar een getuigenis van Hem te streven. Gaan we zijn bediening en verzoening beter begrijpen, dan krijgen we het verlangen om zijn voorbeeld beter te volgen.9

Christus met apostelen in boot

De Heiland kan de stormen in ons leven stillen.

4

Als we geloof in de Heiland oefenen, zal Hij de woelige wateren in ons leven stillen.

Ieder van ons heeft plotse stormen in zijn leven meegemaakt. Sommige stormen […] kunnen wild, angstaanjagend en verwoestend zijn. Als individu, als gezin, als gemeenschap, als land en zelfs als kerk hebben we plotseling windstoten zien opsteken, waardoor we ons op de een of andere manier afvroegen: ‘Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?’ [Markus 4:38.] En op de een of andere manier horen we in de stilte na de storm altijd: ‘Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof?’ [Markus 4:40.]

Niemand van ons denkt graag dat hij geen geloof heeft, maar ik denk dat de berisping van de Heer hier grotendeels terecht is. Deze grote Jehova, op wie we beweren te vertrouwen en wiens naam we op ons genomen hebben, is Hij die gezegd heeft: ‘Laat er een gewelf zijn in het midden van het water, en laat dat scheiding maken tussen water en water!’ (Genesis 1:6.) En Hij is ook diegene die gezegd heeft: ‘Laat het water dat onder de hemel is, in één plaats samenvloeien en laat het droge zichtbaar worden!’ (Genesis 1:9.) Bovendien was Hij het die de wateren van de Rode Zee scheidde, waardoor de Israëlieten op droge grond konden oversteken. (Zie Exodus 14:21–22.) Het is daarom zeker geen verrassing dat Hij de elementen kon gebieden die het Meer van Galilea onstuimig maakten. En ons geloof dient ons eraan te herinneren dat Hij de woelige wateren in ons leven kan stillen. […]

We zullen in het leven allemaal tegenspoed hebben. Daar kunnen we vrij zeker van zijn. Soms is die tegenspoed hevig, schadelijk en vernietigend. Soms wordt ons geloof in een liefdevolle God, die de macht heeft om ons verlichting te geven, op de proef gesteld.

Over die angsten zou de Vader van ons allen zeggen: ‘Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof?’ En we moeten uiteraard het geloof hebben voor de hele reis, de hele ervaring, ons hele leven, en niet alleen op de moeilijke en stormachtige momenten. […]

Jezus heeft gezegd: ‘In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen’ (Johannes 16:33).10

5

Als we de Heiland in ons leven centraal stellen, hoeven we niet te vrezen, en slaat onze bezorgdheid om in vreugde.

Ik weet genoeg over uw drukke en hectische leven om te beseffen dat u soms gefrustreerd bent. U maakt zich misschien af en toe zelfs zorgen. Dat weet ik. […]

Mijn boodschap voor u is vandaag: ‘Wees niet bevreesd, kleine kudde.’ Ik wil u aanmoedigen om u in de grote zegen van het leven te verheugen. Ik wil u uitnodigen om het geweldige evangelieleven en de liefde van onze Vader in de hemel te ervaren. Het leven is mooi, zelfs in moeilijke tijden. Tijdens de hele reis zijn er haltes van geluk, vreugde en gemoedsrust. En aan het eind van de rit liggen daarvan onuitputtelijke hoeveelheden op ons te wachten.

Natuurlijk zijn er veel zaken om ons zorgen over te maken — soms zelfs heel ernstige zaken — maar daarom spreken we in het evangelie over geloof, hoop en naastenliefde. Als heilige der laatste dagen genieten we ‘het overvloedige leven’ en proberen we onze zegeningen en mogelijkheden te beklemtonen, terwijl we onze teleurstellingen en zorgen bagatelliseren. In de Schriften staat: ‘Zoekt ijverig, bidt altijd en weest gelovig, en alle dingen zullen voor uw welzijn samenwerken’ (LV 90:24). Ik wil u aan die belofte herinneren. […]

Onthoud alstublieft het volgende. Als ons leven en ons geloof op Jezus Christus en zijn herstelde evangelie gericht zijn, kan er nooit meer iets permanent misgaan. Als ons leven echter niet op de Heiland en zijn leringen is gericht, kan geen enkel ander succes dat ooit rechtzetten. […]

We hebben allemaal wel eens gezondheidsproblemen, sommigen hebben die voortdurend. Ziekten en aandoeningen maken deel uit van het sterfelijk leven. Heb geloof en een positieve instelling. De macht van het priesterschap bestaat echt en het leven is zo mooi, zelfs als we met lichamelijke problemen kampen. Het brengt ons vreugde om te weten dat er geen letsels of ziekten in de opstanding zullen zijn.

Sommige problemen kunnen de vorm van verleidingen aannemen. Andere kunnen moeilijke beslissingen over studie, loopbaan, financiën of huwelijk zijn. Wat uw last ook is, u kunt de nodige kracht in Christus vinden. Jezus Christus is de Alfa en de Omega, letterlijk het begin en het einde. Hij is van begin tot eind met ons, en is daarom meer dan een toeschouwer in ons leven. […]

Als het juk dat ons belast uit zonde bestaat, geldt dezelfde boodschap. Christus weet hoe zwaar onze zonden zijn, want Hij heeft die last eerst gedragen. Als onze last zonde noch verleiding is, maar ziekte, armoede of afwijzing, dan geldt hetzelfde. Hij weet het. […]

Hij heeft voor zoveel meer dan onze zonden geleden. Hij, die Jesaja de ‘man van smarten’ noemde (Jesaja 53:3; Mosiah 14:3), kent elk van onze problemen door en door omdat Hij ervoor koos om de volledige last van al onze problemen en pijn te dragen. […]

Broeders en zusters, u hebt allerlei zorgen en moeilijkheden en zult er nog meer krijgen, maar omarm het leven vol vreugde en geloof. Bestudeer de Schriften regelmatig. Bid vurig. Luister naar de stem van de Geest en naar de profeten. Doe uw uiterste best om anderen te helpen. Zo zult u grote vreugde vinden. Op een mooie dag zullen al uw zorgen in vreugde veranderen.

Joseph Smith schreef in zijn cel in de gevangenis te Liberty het volgende aan de heiligen:

Laten wij blijmoedig alle dingen doen die binnen ons vermogen liggen, en mogen wij dan met het volste vertrouwen stilhouden om het heil Gods te zien, en in afwachting van de openbaring van zijn arm. [LV 123:17; cursivering toegevoegd].

[Met de woorden van de Heer tot de profeet Joseph Smith:]

Vrees dus niet, kleine kudde; doe het goede; laten aarde en hel tegen u samenspannen, want indien gij zijt gebouwd op mijn rots, vermogen zij niets. […]

Vertrouw op Mij bij iedere gedachte; twijfel niet, vrees niet.

Zie de wonden waar mijn zij werd doorstoken, en ook de tekenen van de nagels in mijn handen en voeten; wees getrouw, onderhoud mijn geboden en gij zult het koninkrijk van de hemel beërven [LV 6:34–37].11

Suggesties voor studie en onderwijs

Vragen

  • Hoe zou u President Hunters vragen in onderdeel 1 beantwoorden? Hoe kunnen we Christus meer centraal in ons leven stellen? Hoe kunnen we Hem thuis meer centraal stellen? Hoe kunnen we Christus beter leren kennen dan we Hem nu kennen?

  • Wat ‘kost’ het ons om de hoop, vreugde en gemoedsrust die Christus biedt te ontvangen? (Zie onderdeel 2.) Wanneer hebt u de hoop, gemoedsrust en vreugde van de Heiland gevoeld?

  • Waarom denkt u dat ‘de grootste behoefte die waar ook ter wereld bestaat een oprecht en actief geloof in de fundamentele leerstellingen van Jezus van Nazareth’ is? (Zie onderdeel 3.) Hoe kunt u uw geloof in de leringen van Christus tonen als u zich ‘beledigd, verkeerd begrepen [voelt], oneerlijk of onvriendelijk behandeld [wordt], of iemand een overtreding tegen [u] begaat?’

  • Wat kunnen we van President Hunters leringen over angst en geloof leren? (Zie onderdeel 4.) Hoe kan geloof ertoe bijdragen dat we onze angst overwinnen? Denk na over momenten waarop de Heiland de stormen in uw leven gestild heeft omdat u geloof in Hem oefende.

  • Hoe kan de raad van president Hunter in onderdeel 5 ertoe bijdragen dat we het leven met vreugde omarmen, zelfs in tijden van leed, teleurstelling en ziekte? Hoe kunnen we een eeuwig perspectief ontwikkelen? Hoe heeft de Heiland u geholpen om een overvloedig leven te hebben?

Relevante Schriftteksten

Mattheüs 11:28–30; Johannes 14:6; 2 Nephi 31:19–21; Alma 5:14–16; 7:10–14; 23:6; Helaman 3:35; 5:9–12; LV 50:40–46; 93:1

Studietip

‘Besteed in uw studie zorgvuldig aandacht aan ideeën en gevoelens die u krijgt.’ (Predik mijn evangelie [2004], p. 18.) Overweeg de indrukken die u krijgt op te schrijven, ook al lijken ze niets met de woorden die u leest te maken te hebben. Die dingen wil de Heer u wellicht juist openbaren.

Noten

  1. ‘Jesus, the Very Thought of Thee’, Ensign, mei 1993, 65.

  2. ‘An Apostle’s Witness of Christ’, Ensign januari 1984, 70.

  3. James E. Faust, ‘Howard W. Hunter: Man of God’ Ensign, april 1995, 27.

  4. ‘Jesus, the Very Thought of Thee’, 63–64.

  5. ‘What Manner of Men Ought Ye to Be?’ Ensign, mei 1994, 64; zie ook ‘He Invites Us to Follow Him’, Ensign, september 1994, 5.

  6. ‘Jesus, the Very Thought of Thee’, 64–65.

  7. In Eleanor Knowles, Howard W. Hunter (1994), 318.

  8. ‘The Beacon in the Harbor of Peace’, Ensign, november 1992, 18.

  9. The Teachings of Howard W. Hunter, ed. Clyde J. Williams (1997), 30.

  10. ‘Master, the Tempest Is Raging’, Ensign, november 1984, 33–35.

  11. ‘Fear Not, Little Flock’ (toespraak aan de Brigham Young University, 14 maart 1989), 1–2, 4–5; speeches.byu.edu.